- 9 Ocak 2017
- 502
- 467
Aslında doğru demiş. Haklı ..Bugün doldum oturup ağladım yalnızım diye. Eşim biz varız ben ve çocuğumuz var sen halaa bizi ailen olarak göremiyorsun dedi
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Aslında doğru demiş. Haklı ..Bugün doldum oturup ağladım yalnızım diye. Eşim biz varız ben ve çocuğumuz var sen halaa bizi ailen olarak göremiyorsun dedi
Yani öyle desem bişey demez sanırım ama tabi bir kavgada önüme gelir benimde yalnız zamanım yok balık planı yaptım onda bile bırakmadın diye. Bazen diyorum o öyle yapınca bende kendim bi plan yapayım diye ama çocuk bende kaldığı için ben perişan oğluyorum 4 yaşında bir oğlum varBizde gelelim hava alırız de sende . Ben öyle yapardım muhtemelen.
Vaktinizi alıyorum çok özür dilerim ama anlatacak kimsem yok o kadar doluyumki biyerden kendimi atasım geliyorBizde gelelim hava alırız de sende . Ben öyle yapardım muhtemelen.
Zannetmiyorum sanki balıkta beni yalnız bırakmadın demez gibi. Daha aldığı maaşı size vermesini bile gündeme getirmiyor. Ailen yalnız bırakmış sende yorulmuşsun eşine bilenmişsin olay bu. Ama insanlar neler yaşıyor.Yani öyle desem bişey demez sanırım ama tabi bir kavgada önüme gelir benimde yalnız zamanım yok balık planı yaptım onda bile bırakmadın diye. Bazen diyorum o öyle yapınca bende kendim bi plan yapayım diye ama çocuk bende kaldığı için ben perişan oğluyorum 4 yaşında bir oğlum var
Orası da doğru yalnızlığımı eşimle gidermeye çalışmamı çok görmez heraldeZannetmiyorum sanki balıkta beni yalnız bırakmadın demez gibi. Daha aldığı maaşı size vermesini bile gündeme getirmiyor. Ailen yalnız bırakmış sende yorulmuşsun eşine bilenmişsin olay bu. Ama insanlar neler yaşıyor.
Eşinizle kim evli ben orada takıldım. Adama yetersizlik hissini verip daha sonra eşim diye değil de yardımcı almış gibi havalara girmişsiniz öncelikle herkesin yerini bilmesini sağlayın evde biten otu b. anlatmaniz bir kere hata uyuşturucu diyorsunuz yani normal bir şey mi bu bilemiyorumEşim ile tanıştık, aşık olduk ve 3 ay içinde birbirimizi hiç tanımadan evlendik. Eşimin çocuk esirgeme yurdunda büyüdüğünü, berbat bir ailesi olduğundan sokaklarda büyüdüğünü ve bu nedenle türlü felaketlerin içinden geçip 6 yıl cezaevinde yattığını sevgililik döneminde öğrendim. Fakat eşim yurt çıkışlı olduğundan memur olmuştu daha önemlisi yıllar sonra kimseyi sevemem artık dediğim bir dönemde tanışıp sevdiğim bir adamdı. Öğretmen olmama rağmen o kadar cahilce gözümü kapatmışımki geçmişinin onun psikolojisini nasıl etkilediği aklıma dahi gelmedi. Evlilikte daha iyi tanırım dediysem de evliliğimden 1 ay sonra hamile kaldım.(Korunduğum halde) Sonrasında ise hamileliğin verdiği stres, ailemle yakın olmamız, eşimin ailesinden destek olmadığından ötürü ailemin maddi anlamda evlilik sırasındaki tüm yükü karşılamış olması, babamın aşırı sert otoriter ve tüm problemlerde anneme eziyet eden bir yapısının olması dolayısıyla ilk senemiz boyunca eşime sürekli olarak ben ve ailem tarafından baskı uygulandı. En basit örnek verecek olursam eşim ikmizin sarılmış fotoğrafını wp profil yaptı diye babam rahatsız olup kavga çıkardı hatta eşimin üzerine yürüdü. Eşim aileme hem çok düşkün hem de maddi anlamda kendini borçlu hissettiğinden hep peşlerindeydi sürekli oraya gitmek kalmak isterdi fakat maddi anlamda ailem tarafından ezilir ciddiye alınmazdı. Hamileliğin 6. Ayından 2. Seneme kadar bir kaç defa eşim adına açılmış instagram hesapları yakaladım. Eskiden görüştüğü kadınlarla konuşmak için açılan yakalandığı için anında kapatılan hesaplar. Uygulamada bir şey olduğunu düşünmüyorum çünkü eşim hep ev iş yapan bir insan. Hiç iş saatini geciktirip eve geldiğini bensiz bir yere gittiğini bilmem. Tabi bunun için kaç defa boşanmalık olsakta ailem “millet ne der rezil olduk” baskısı yaptılar ve bizi barıştırdılar. 2. Senemden 3. Seneme kadar ise bir kaç deda eşimin uyuşturucu kullandığını gördüm. Bunun üzerine de tabi boşanmalık olduk ve ailem tarafından tekrar birleştirildim. İçiyosa kendi içiyo şiddet yok parasını senin eline sayıyo maaşı sende duruyo evde ev işi yapar bırak ne hali varsa görsün dediler birleştirdiler. Gerçektende evde yarı yardımcımdır benden habersiz 5 kuruş harcamaz.Son 2 senedir ise ne kadın ne hesap ne uyuşturucu hiç biri kalmadı. Zaten bunlar olurkende bana karşı yoğun ilgiliydi. Ama bu 2 yıldır tamamen içine kapandı aklı fikri para kazanma ek iş yapma hırsı oldu. Çocuğunun doğru dürüst yüzüne bakmıyor. Bana karşı eskiye nazaran daha az ama yine iyi. Sevdiğinide biliyorum ben ayrılcam deyince deliye dönüyor ama hep dalgın yorgun suratsız. Son senemizde de kardeşimin sevgilisi ile kavga yaşadılar. Kardeşimi korumak içindi bu kavga. Sınra kardeşimle sevgilisi evlendi. Eşimle bir süre iyi oldular. Sonrasında ailem bize bir arsa verecek oldu tabi biz bu arsanın kirasını ödeyecektik yani tapu olarak almayacaktık. Kardeşim gil yüzünden bu konu iptal oldu. Arkasından haklı çıkmak için eşimin kardeşimle şakalaşma olarak msjını(bu msj atıldığında ben vardım, şahidim) kardeşimin eşi başka yere çekip eşime iftira atmaya kalktı. Sonra tabi msjın içeriği ortaya çıkınca ailem eşimi suçlamadı ama kardeşimin eşinede haddini bildirmediler. Çünkü o ailesi güçlü ve varlıklı olan saygın bir damattı. O günden sonra eşim bana baskı yaptı ya burdan gideriz ya da ben tek gideceğim diye. Tayin istedik başka bir şehire yerleştik. Bu şehirde kimsemiz yok fakat eşim yine çocuklada benimlede ilgilenmez köşesine çekilir oturur vaziyette. Çok bunalmıştım. Çok yalnız hissediyordum ve eşimden de iyice bıkmış haldeydim.Evim taşınırken eilem yardımı bırakın savuşturmaya bile gelmedi, babam küstü gidiyoruz diye. Eşim yine de kaç defa izah etti biraz olayları unutalım döneceğiz diye gönlünü almak istedi ama olmadı. Kuzenimin düğünü için ailemin yanına gidecektik. Eşim ailemin yanında değil anneannemlerde kalmak istedi gittiğimizde. Annem ise beni arayıp ısrarla bizde kalın yoksa baban olay çıkarır düğünede gelmez bir daha size de gelmez vs psikolojik yaptı. Babamın anneme olan eziyetlerini bildiğim için o telefondan sonra ağlama krizine girdim eşime yalvardım 2 günlük gideceğiz annemlerde kalalım babam olay çıkarcak nolur diye. Ama hayır dedi. Ertesi gün o işteyken yine telefondan tartıştık bana ters davrandı. Bende öfkeyle ve bıkkınlıkla çocuğu alıp çıktım gittim ailemin yanına. Eşim öfkesinden babama ağza alınmayacak hakaretler etti telefondan. Beni tehtid etti delirdi. Bir şekilde beni korkutmayı başardı ve ben geri döndüm. Korkudan ziyade bir sebepte çocuğumdu aslında onun babasız büyüyecek olması korkutty daha çok. Eşimi de aslında seviyorum fakat çok soğudum olaylardan bıktım yoruldum. Mutsuz yorgun yüzünü görmek sıktı artık beni. Tabi eşim ben eve geldikten sonra yine eskisi gibi sakin kedi gibi oldu seni başka türlü döndüremiyorum ikna olmuyosun dedi. İstersen babandan özür dileyebilirim dedi ama geçti artık dilesede yüz yüze bakacak halleri kalmadı. Bana karşı çocuğunda karşı ilgisiz kendi halinde olması, geçmişte yaptıkları ve ailemle küs olması dışında problem yok. Tartışma hır gür ihanet yok gezidirir, para konusunda özgürüm haberi bile olmaz olsada nereye harcadın demez. Eline geçeni bana getirir arkadaş alkol uyuşturucu hiç bir şey yok geçmişe dair başka bir sorun kalmadı. Fakat şimdiki sorun ne onun ne benim doğru düzgün yüzümüz gülmüyo. O yine aşkım canım cicim der cinselliği zaten ilk günkü gibi yoğun istekli. Ama benim hiç bir şey içimden gelmiyo sürekli rol yapıyorum mutluymuşum gibi. Ne yapmalıyım? Çocuğum ve kendim için doğru olan nedir?
Psikolojisi normal olmayan adamın psikolojisini bozmuşsunuz bu adam nasıl gülsün. Yani adamı sakin kedi diye tabir edip onda. Sana aslanlık yapmasını bekliyorsun senin de psikolojin iyi değil. Ayrı şehirde eşine ve çekirdek ailene odaklanacağın yerde yalnızlıktan bahsetmişsin adam olay yaşamış babanın bu durumu tölere etmesi lazımdı. Eşinizi üzmeyin bence. Kötü alışkanlıklarını bıraktığını söylüyorsunuz. Babasız büyümesin çocuğunuzEşim ile tanıştık, aşık olduk ve 3 ay içinde birbirimizi hiç tanımadan evlendik. Eşimin çocuk esirgeme yurdunda büyüdüğünü, berbat bir ailesi olduğundan sokaklarda büyüdüğünü ve bu nedenle türlü felaketlerin içinden geçip 6 yıl cezaevinde yattığını sevgililik döneminde öğrendim. Fakat eşim yurt çıkışlı olduğundan memur olmuştu daha önemlisi yıllar sonra kimseyi sevemem artık dediğim bir dönemde tanışıp sevdiğim bir adamdı. Öğretmen olmama rağmen o kadar cahilce gözümü kapatmışımki geçmişinin onun psikolojisini nasıl etkilediği aklıma dahi gelmedi. Evlilikte daha iyi tanırım dediysem de evliliğimden 1 ay sonra hamile kaldım.(Korunduğum halde) Sonrasında ise hamileliğin verdiği stres, ailemle yakın olmamız, eşimin ailesinden destek olmadığından ötürü ailemin maddi anlamda evlilik sırasındaki tüm yükü karşılamış olması, babamın aşırı sert otoriter ve tüm problemlerde anneme eziyet eden bir yapısının olması dolayısıyla ilk senemiz boyunca eşime sürekli olarak ben ve ailem tarafından baskı uygulandı. En basit örnek verecek olursam eşim ikmizin sarılmış fotoğrafını wp profil yaptı diye babam rahatsız olup kavga çıkardı hatta eşimin üzerine yürüdü. Eşim aileme hem çok düşkün hem de maddi anlamda kendini borçlu hissettiğinden hep peşlerindeydi sürekli oraya gitmek kalmak isterdi fakat maddi anlamda ailem tarafından ezilir ciddiye alınmazdı. Hamileliğin 6. Ayından 2. Seneme kadar bir kaç defa eşim adına açılmış instagram hesapları yakaladım. Eskiden görüştüğü kadınlarla konuşmak için açılan yakalandığı için anında kapatılan hesaplar. Uygulamada bir şey olduğunu düşünmüyorum çünkü eşim hep ev iş yapan bir insan. Hiç iş saatini geciktirip eve geldiğini bensiz bir yere gittiğini bilmem. Tabi bunun için kaç defa boşanmalık olsakta ailem “millet ne der rezil olduk” baskısı yaptılar ve bizi barıştırdılar. 2. Senemden 3. Seneme kadar ise bir kaç deda eşimin uyuşturucu kullandığını gördüm. Bunun üzerine de tabi boşanmalık olduk ve ailem tarafından tekrar birleştirildim. İçiyosa kendi içiyo şiddet yok parasını senin eline sayıyo maaşı sende duruyo evde ev işi yapar bırak ne hali varsa görsün dediler birleştirdiler. Gerçektende evde yarı yardımcımdır benden habersiz 5 kuruş harcamaz.Son 2 senedir ise ne kadın ne hesap ne uyuşturucu hiç biri kalmadı. Zaten bunlar olurkende bana karşı yoğun ilgiliydi. Ama bu 2 yıldır tamamen içine kapandı aklı fikri para kazanma ek iş yapma hırsı oldu. Çocuğunun doğru dürüst yüzüne bakmıyor. Bana karşı eskiye nazaran daha az ama yine iyi. Sevdiğinide biliyorum ben ayrılcam deyince deliye dönüyor ama hep dalgın yorgun suratsız. Son senemizde de kardeşimin sevgilisi ile kavga yaşadılar. Kardeşimi korumak içindi bu kavga. Sınra kardeşimle sevgilisi evlendi. Eşimle bir süre iyi oldular. Sonrasında ailem bize bir arsa verecek oldu tabi biz bu arsanın kirasını ödeyecektik yani tapu olarak almayacaktık. Kardeşim gil yüzünden bu konu iptal oldu. Arkasından haklı çıkmak için eşimin kardeşimle şakalaşma olarak msjını(bu msj atıldığında ben vardım, şahidim) kardeşimin eşi başka yere çekip eşime iftira atmaya kalktı. Sonra tabi msjın içeriği ortaya çıkınca ailem eşimi suçlamadı ama kardeşimin eşinede haddini bildirmediler. Çünkü o ailesi güçlü ve varlıklı olan saygın bir damattı. O günden sonra eşim bana baskı yaptı ya burdan gideriz ya da ben tek gideceğim diye. Tayin istedik başka bir şehire yerleştik. Bu şehirde kimsemiz yok fakat eşim yine çocuklada benimlede ilgilenmez köşesine çekilir oturur vaziyette. Çok bunalmıştım. Çok yalnız hissediyordum ve eşimden de iyice bıkmış haldeydim.Evim taşınırken eilem yardımı bırakın savuşturmaya bile gelmedi, babam küstü gidiyoruz diye. Eşim yine de kaç defa izah etti biraz olayları unutalım döneceğiz diye gönlünü almak istedi ama olmadı. Kuzenimin düğünü için ailemin yanına gidecektik. Eşim ailemin yanında değil anneannemlerde kalmak istedi gittiğimizde. Annem ise beni arayıp ısrarla bizde kalın yoksa baban olay çıkarır düğünede gelmez bir daha size de gelmez vs psikolojik yaptı. Babamın anneme olan eziyetlerini bildiğim için o telefondan sonra ağlama krizine girdim eşime yalvardım 2 günlük gideceğiz annemlerde kalalım babam olay çıkarcak nolur diye. Ama hayır dedi. Ertesi gün o işteyken yine telefondan tartıştık bana ters davrandı. Bende öfkeyle ve bıkkınlıkla çocuğu alıp çıktım gittim ailemin yanına. Eşim öfkesinden babama ağza alınmayacak hakaretler etti telefondan. Beni tehtid etti delirdi. Bir şekilde beni korkutmayı başardı ve ben geri döndüm. Korkudan ziyade bir sebepte çocuğumdu aslında onun babasız büyüyecek olması korkutty daha çok. Eşimi de aslında seviyorum fakat çok soğudum olaylardan bıktım yoruldum. Mutsuz yorgun yüzünü görmek sıktı artık beni. Tabi eşim ben eve geldikten sonra yine eskisi gibi sakin kedi gibi oldu seni başka türlü döndüremiyorum ikna olmuyosun dedi. İstersen babandan özür dileyebilirim dedi ama geçti artık dilesede yüz yüze bakacak halleri kalmadı. Bana karşı çocuğunda karşı ilgisiz kendi halinde olması, geçmişte yaptıkları ve ailemle küs olması dışında problem yok. Tartışma hır gür ihanet yok gezidirir, para konusunda özgürüm haberi bile olmaz olsada nereye harcadın demez. Eline geçeni bana getirir arkadaş alkol uyuşturucu hiç bir şey yok geçmişe dair başka bir sorun kalmadı. Fakat şimdiki sorun ne onun ne benim doğru düzgün yüzümüz gülmüyo. O yine aşkım canım cicim der cinselliği zaten ilk günkü gibi yoğun istekli. Ama benim hiç bir şey içimden gelmiyo sürekli rol yapıyorum mutluymuşum gibi. Ne yapmalıyım? Çocuğum ve kendim için doğru olan nedir?
Geçmişini bu yüzden söyledim. Ben düşünemedim ama dışardan bakınca çok muhtemel şeyler. Benimle başladığında yada ilk senemizde yoktu fakat olumsuzluklar baskılar onu bu yöne itti. Şuan kullanda anlardım heralde 3 yıldır görmedimEşinizle kim evli ben orada takıldım. Adama yetersizlik hissini verip daha sonra eşim diye değil de yardımcı almış gibi havalara girmişsiniz öncelikle herkesin yerini bilmesini sağlayın evde biten otu b. anlatmaniz bir kere hata uyuşturucu diyorsunuz yani normal bir şey mi bu bilemiyorum
Eşim kesinlikle ayrılık tarafı değil işin garibi bende aslında onu çok seviyorum çocuğumun babasız kalcak ihtimaline ise deliriyorum tek istediğim ilgi sevgiEvliliğiniz bana çok yorucu geldi. Terapi ile sorunların üstesinden gelmeyi deneyebilirsiniz ortada çocuk olduğu için böyle söylüyorum. Yine de yapamıyorsanız saygı çerçevesinde boşanmakta fayda var. Çocuğun geleceği için arkadaş kalmalısınız en azından.
4 yaş normal bir yaş yahu alin cocugu cikin disari bi kahve icin cocuga da kakaolu süt soyle oturun yarim saat hava alinYani öyle desem bişey demez sanırım ama tabi bir kavgada önüme gelir benimde yalnız zamanım yok balık planı yaptım onda bile bırakmadın diye. Bazen diyorum o öyle yapınca bende kendim bi plan yapayım diye ama çocuk bende kaldığı için ben perişan oğluyorum 4 yaşında bir oğlum var
Siz eşinizin , farklı hesap açmaları , uyuşturucu kullanmaları gibi şeyleri affedip dönmüşsünüz zaten. Eşinize çok baskı yapıldığını söylüyorsunuz babanızla olan diyaloğunda artık eşiniz dayanamamış bence bir çok insan aynı tepkiyi verirdi. farklı bir şehire taşınmakla çok iyi etmişsiniz.karşılıklı birbirinizi sevdiğinizi de söylüyorsunuz. Yani asıl ortalık karışıkken boşanmayıp bir şekilde geri dönüp şu an hiç bir şey yokken boşanmak istemeniz bana garip geldi. Evet eşiniz travmalı yetiştirme yurdunda büyümek hiç kolay değildir , adam aile sevgisi görmemiş ve sizin ailenizden bunu beklemiş. Ancak sizde travmalısınız , sürekli korktuğunuz bir babayla büyüyüp evlenip , mesleğinizi elinize almanıza rağmen hala aile evinden çıkıp kendi yuvanızı tam anlamıyla kuramıyorsunuz. Hazır farklı bir şehire gitmişsiniz eşinizle her şeye yeniden başlamayı deneyin. Hem tek tek hem ilişki terapisine gidin. Ikinizinde ayrı ayrı terapiste ihtiyacı ver bence.Aslına bakarsanız eşimin iyi yönlerini çoğunlukla yazmışım gibi düşünüyorum. Ama evet eşime ailemle hep iyi olması konusunda çok baskı yaptım. Babamın karşısjna geçipte tek laf edemedim çünkü o çocukluğumuzdan beri korktuğumuz bir baba figürüydü. Yanlış evet ama ağız açamıyoruz ona. Annem 30 yıldır çekiyor. Ama tabi eşimin yaptıkları hesap açmalar uyuşturucya bulaşmalar ve babama küfürlerde tutulur değil. Tek tutar dalım şu bu adam zaten travmalı büyümüş. Evlenip kalıba sığdırılmaya çalışılması ağır geldi ve yanlış yaptı. Fakat 2-3 senedir baştaki yanlışlar kalmadı. Ama ilgi bitti
Sizin kendinize hayrınız yok , ögretmenmişiniz cocuklara nasıl olsun. Git boşan babanla otur madem babada eşte normal degil ama sizde pek normal degilsiniz benceEşim ile tanıştık, aşık olduk ve 3 ay içinde birbirimizi hiç tanımadan evlendik. Eşimin çocuk esirgeme yurdunda büyüdüğünü, berbat bir ailesi olduğundan sokaklarda büyüdüğünü ve bu nedenle türlü felaketlerin içinden geçip 6 yıl cezaevinde yattığını sevgililik döneminde öğrendim. Fakat eşim yurt çıkışlı olduğundan memur olmuştu daha önemlisi yıllar sonra kimseyi sevemem artık dediğim bir dönemde tanışıp sevdiğim bir adamdı. Öğretmen olmama rağmen o kadar cahilce gözümü kapatmışımki geçmişinin onun psikolojisini nasıl etkilediği aklıma dahi gelmedi. Evlilikte daha iyi tanırım dediysem de evliliğimden 1 ay sonra hamile kaldım.(Korunduğum halde) Sonrasında ise hamileliğin verdiği stres, ailemle yakın olmamız, eşimin ailesinden destek olmadığından ötürü ailemin maddi anlamda evlilik sırasındaki tüm yükü karşılamış olması, babamın aşırı sert otoriter ve tüm problemlerde anneme eziyet eden bir yapısının olması dolayısıyla ilk senemiz boyunca eşime sürekli olarak ben ve ailem tarafından baskı uygulandı. En basit örnek verecek olursam eşim ikmizin sarılmış fotoğrafını wp profil yaptı diye babam rahatsız olup kavga çıkardı hatta eşimin üzerine yürüdü. Eşim aileme hem çok düşkün hem de maddi anlamda kendini borçlu hissettiğinden hep peşlerindeydi sürekli oraya gitmek kalmak isterdi fakat maddi anlamda ailem tarafından ezilir ciddiye alınmazdı. Hamileliğin 6. Ayından 2. Seneme kadar bir kaç defa eşim adına açılmış instagram hesapları yakaladım. Eskiden görüştüğü kadınlarla konuşmak için açılan yakalandığı için anında kapatılan hesaplar. Uygulamada bir şey olduğunu düşünmüyorum çünkü eşim hep ev iş yapan bir insan. Hiç iş saatini geciktirip eve geldiğini bensiz bir yere gittiğini bilmem. Tabi bunun için kaç defa boşanmalık olsakta ailem “millet ne der rezil olduk” baskısı yaptılar ve bizi barıştırdılar. 2. Senemden 3. Seneme kadar ise bir kaç deda eşimin uyuşturucu kullandığını gördüm. Bunun üzerine de tabi boşanmalık olduk ve ailem tarafından tekrar birleştirildim. İçiyosa kendi içiyo şiddet yok parasını senin eline sayıyo maaşı sende duruyo evde ev işi yapar bırak ne hali varsa görsün dediler birleştirdiler. Gerçektende evde yarı yardımcımdır benden habersiz 5 kuruş harcamaz.Son 2 senedir ise ne kadın ne hesap ne uyuşturucu hiç biri kalmadı. Zaten bunlar olurkende bana karşı yoğun ilgiliydi. Ama bu 2 yıldır tamamen içine kapandı aklı fikri para kazanma ek iş yapma hırsı oldu. Çocuğunun doğru dürüst yüzüne bakmıyor. Bana karşı eskiye nazaran daha az ama yine iyi. Sevdiğinide biliyorum ben ayrılcam deyince deliye dönüyor ama hep dalgın yorgun suratsız. Son senemizde de kardeşimin sevgilisi ile kavga yaşadılar. Kardeşimi korumak içindi bu kavga. Sınra kardeşimle sevgilisi evlendi. Eşimle bir süre iyi oldular. Sonrasında ailem bize bir arsa verecek oldu tabi biz bu arsanın kirasını ödeyecektik yani tapu olarak almayacaktık. Kardeşim gil yüzünden bu konu iptal oldu. Arkasından haklı çıkmak için eşimin kardeşimle şakalaşma olarak msjını(bu msj atıldığında ben vardım, şahidim) kardeşimin eşi başka yere çekip eşime iftira atmaya kalktı. Sonra tabi msjın içeriği ortaya çıkınca ailem eşimi suçlamadı ama kardeşimin eşinede haddini bildirmediler. Çünkü o ailesi güçlü ve varlıklı olan saygın bir damattı. O günden sonra eşim bana baskı yaptı ya burdan gideriz ya da ben tek gideceğim diye. Tayin istedik başka bir şehire yerleştik. Bu şehirde kimsemiz yok fakat eşim yine çocuklada benimlede ilgilenmez köşesine çekilir oturur vaziyette. Çok bunalmıştım. Çok yalnız hissediyordum ve eşimden de iyice bıkmış haldeydim.Evim taşınırken eilem yardımı bırakın savuşturmaya bile gelmedi, babam küstü gidiyoruz diye. Eşim yine de kaç defa izah etti biraz olayları unutalım döneceğiz diye gönlünü almak istedi ama olmadı. Kuzenimin düğünü için ailemin yanına gidecektik. Eşim ailemin yanında değil anneannemlerde kalmak istedi gittiğimizde. Annem ise beni arayıp ısrarla bizde kalın yoksa baban olay çıkarır düğünede gelmez bir daha size de gelmez vs psikolojik yaptı. Babamın anneme olan eziyetlerini bildiğim için o telefondan sonra ağlama krizine girdim eşime yalvardım 2 günlük gideceğiz annemlerde kalalım babam olay çıkarcak nolur diye. Ama hayır dedi. Ertesi gün o işteyken yine telefondan tartıştık bana ters davrandı. Bende öfkeyle ve bıkkınlıkla çocuğu alıp çıktım gittim ailemin yanına. Eşim öfkesinden babama ağza alınmayacak hakaretler etti telefondan. Beni tehtid etti delirdi. Bir şekilde beni korkutmayı başardı ve ben geri döndüm. Korkudan ziyade bir sebepte çocuğumdu aslında onun babasız büyüyecek olması korkutty daha çok. Eşimi de aslında seviyorum fakat çok soğudum olaylardan bıktım yoruldum. Mutsuz yorgun yüzünü görmek sıktı artık beni. Tabi eşim ben eve geldikten sonra yine eskisi gibi sakin kedi gibi oldu seni başka türlü döndüremiyorum ikna olmuyosun dedi. İstersen babandan özür dileyebilirim dedi ama geçti artık dilesede yüz yüze bakacak halleri kalmadı. Bana karşı çocuğunda karşı ilgisiz kendi halinde olması, geçmişte yaptıkları ve ailemle küs olması dışında problem yok. Tartışma hır gür ihanet yok gezidirir, para konusunda özgürüm haberi bile olmaz olsada nereye harcadın demez. Eline geçeni bana getirir arkadaş alkol uyuşturucu hiç bir şey yok geçmişe dair başka bir sorun kalmadı. Fakat şimdiki sorun ne onun ne benim doğru düzgün yüzümüz gülmüyo. O yine aşkım canım cicim der cinselliği zaten ilk günkü gibi yoğun istekli. Ama benim hiç bir şey içimden gelmiyo sürekli rol yapıyorum mutluymuşum gibi. Ne yapmalıyım? Çocuğum ve kendim için doğru olan nedir?
Ailen adamın bütün yaşam enerjisini emmiş sen de seyirci kalmışsın. Değersiz hissediyor. Değersiz hisseden insan kimseyi mutlu edemez. Aile terapisi öneriyorum. Ortada boşanma gerektirecek bir durum yok. Eşinizin ailenizden daha değerli olduğunu ne zaman anlar ve ona da hissettirirseniz o zaman güzel bir yuvanız olur, yazık adama.Eşim ile tanıştık, aşık olduk ve 3 ay içinde birbirimizi hiç tanımadan evlendik. Eşimin çocuk esirgeme yurdunda büyüdüğünü, berbat bir ailesi olduğundan sokaklarda büyüdüğünü ve bu nedenle türlü felaketlerin içinden geçip 6 yıl cezaevinde yattığını sevgililik döneminde öğrendim. Fakat eşim yurt çıkışlı olduğundan memur olmuştu daha önemlisi yıllar sonra kimseyi sevemem artık dediğim bir dönemde tanışıp sevdiğim bir adamdı. Öğretmen olmama rağmen o kadar cahilce gözümü kapatmışımki geçmişinin onun psikolojisini nasıl etkilediği aklıma dahi gelmedi. Evlilikte daha iyi tanırım dediysem de evliliğimden 1 ay sonra hamile kaldım.(Korunduğum halde) Sonrasında ise hamileliğin verdiği stres, ailemle yakın olmamız, eşimin ailesinden destek olmadığından ötürü ailemin maddi anlamda evlilik sırasındaki tüm yükü karşılamış olması, babamın aşırı sert otoriter ve tüm problemlerde anneme eziyet eden bir yapısının olması dolayısıyla ilk senemiz boyunca eşime sürekli olarak ben ve ailem tarafından baskı uygulandı. En basit örnek verecek olursam eşim ikmizin sarılmış fotoğrafını wp profil yaptı diye babam rahatsız olup kavga çıkardı hatta eşimin üzerine yürüdü. Eşim aileme hem çok düşkün hem de maddi anlamda kendini borçlu hissettiğinden hep peşlerindeydi sürekli oraya gitmek kalmak isterdi fakat maddi anlamda ailem tarafından ezilir ciddiye alınmazdı. Hamileliğin 6. Ayından 2. Seneme kadar bir kaç defa eşim adına açılmış instagram hesapları yakaladım. Eskiden görüştüğü kadınlarla konuşmak için açılan yakalandığı için anında kapatılan hesaplar. Uygulamada bir şey olduğunu düşünmüyorum çünkü eşim hep ev iş yapan bir insan. Hiç iş saatini geciktirip eve geldiğini bensiz bir yere gittiğini bilmem. Tabi bunun için kaç defa boşanmalık olsakta ailem “millet ne der rezil olduk” baskısı yaptılar ve bizi barıştırdılar. 2. Senemden 3. Seneme kadar ise bir kaç deda eşimin uyuşturucu kullandığını gördüm. Bunun üzerine de tabi boşanmalık olduk ve ailem tarafından tekrar birleştirildim. İçiyosa kendi içiyo şiddet yok parasını senin eline sayıyo maaşı sende duruyo evde ev işi yapar bırak ne hali varsa görsün dediler birleştirdiler. Gerçektende evde yarı yardımcımdır benden habersiz 5 kuruş harcamaz.Son 2 senedir ise ne kadın ne hesap ne uyuşturucu hiç biri kalmadı. Zaten bunlar olurkende bana karşı yoğun ilgiliydi. Ama bu 2 yıldır tamamen içine kapandı aklı fikri para kazanma ek iş yapma hırsı oldu. Çocuğunun doğru dürüst yüzüne bakmıyor. Bana karşı eskiye nazaran daha az ama yine iyi. Sevdiğinide biliyorum ben ayrılcam deyince deliye dönüyor ama hep dalgın yorgun suratsız. Son senemizde de kardeşimin sevgilisi ile kavga yaşadılar. Kardeşimi korumak içindi bu kavga. Sınra kardeşimle sevgilisi evlendi. Eşimle bir süre iyi oldular. Sonrasında ailem bize bir arsa verecek oldu tabi biz bu arsanın kirasını ödeyecektik yani tapu olarak almayacaktık. Kardeşim gil yüzünden bu konu iptal oldu. Arkasından haklı çıkmak için eşimin kardeşimle şakalaşma olarak msjını(bu msj atıldığında ben vardım, şahidim) kardeşimin eşi başka yere çekip eşime iftira atmaya kalktı. Sonra tabi msjın içeriği ortaya çıkınca ailem eşimi suçlamadı ama kardeşimin eşinede haddini bildirmediler. Çünkü o ailesi güçlü ve varlıklı olan saygın bir damattı. O günden sonra eşim bana baskı yaptı ya burdan gideriz ya da ben tek gideceğim diye. Tayin istedik başka bir şehire yerleştik. Bu şehirde kimsemiz yok fakat eşim yine çocuklada benimlede ilgilenmez köşesine çekilir oturur vaziyette. Çok bunalmıştım. Çok yalnız hissediyordum ve eşimden de iyice bıkmış haldeydim.Evim taşınırken eilem yardımı bırakın savuşturmaya bile gelmedi, babam küstü gidiyoruz diye. Eşim yine de kaç defa izah etti biraz olayları unutalım döneceğiz diye gönlünü almak istedi ama olmadı. Kuzenimin düğünü için ailemin yanına gidecektik. Eşim ailemin yanında değil anneannemlerde kalmak istedi gittiğimizde. Annem ise beni arayıp ısrarla bizde kalın yoksa baban olay çıkarır düğünede gelmez bir daha size de gelmez vs psikolojik yaptı. Babamın anneme olan eziyetlerini bildiğim için o telefondan sonra ağlama krizine girdim eşime yalvardım 2 günlük gideceğiz annemlerde kalalım babam olay çıkarcak nolur diye. Ama hayır dedi. Ertesi gün o işteyken yine telefondan tartıştık bana ters davrandı. Bende öfkeyle ve bıkkınlıkla çocuğu alıp çıktım gittim ailemin yanına. Eşim öfkesinden babama ağza alınmayacak hakaretler etti telefondan. Beni tehtid etti delirdi. Bir şekilde beni korkutmayı başardı ve ben geri döndüm. Korkudan ziyade bir sebepte çocuğumdu aslında onun babasız büyüyecek olması korkutty daha çok. Eşimi de aslında seviyorum fakat çok soğudum olaylardan bıktım yoruldum. Mutsuz yorgun yüzünü görmek sıktı artık beni. Tabi eşim ben eve geldikten sonra yine eskisi gibi sakin kedi gibi oldu seni başka türlü döndüremiyorum ikna olmuyosun dedi. İstersen babandan özür dileyebilirim dedi ama geçti artık dilesede yüz yüze bakacak halleri kalmadı. Bana karşı çocuğunda karşı ilgisiz kendi halinde olması, geçmişte yaptıkları ve ailemle küs olması dışında problem yok. Tartışma hır gür ihanet yok gezidirir, para konusunda özgürüm haberi bile olmaz olsada nereye harcadın demez. Eline geçeni bana getirir arkadaş alkol uyuşturucu hiç bir şey yok geçmişe dair başka bir sorun kalmadı. Fakat şimdiki sorun ne onun ne benim doğru düzgün yüzümüz gülmüyo. O yine aşkım canım cicim der cinselliği zaten ilk günkü gibi yoğun istekli. Ama benim hiç bir şey içimden gelmiyo sürekli rol yapıyorum mutluymuşum gibi. Ne yapmalıyım? Çocuğum ve kendim için doğru olan nedir?