- 2 Kasım 2013
- 7.797
- 37.031
-
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
- #141
Kendi adıma evet psikopat oldum. Terlik yediğim için değil de, terlik atmak yerine bana izah etmeyi denemeyen bir anne yüzünden.
Çocuğunuza gerektiğinde bağırmaniz kurallar koymanız sizi kötü ebeveyn yapmaz. Hepimiz annelerimizden bi iki terlik yemisizdir. Bu durumda psikopat mi olduk psikolojimiz mi bozuldu. Yok tabı gerektiğinde davranışlarının sonucuyla karşılaşmayı öğrenecekler.
Konu sahibesi sanki imkan verilse oğlu yerine onun çocukluğunu da yasayacakmis gibi geldi bana. Öyle bir potansiyel var.
Sanırım okul öncesi öğretmeniydiniz.Sizin yanlışınız eğitim bilimleri ve çocuk gelişim kitaplarına takılıp kalmanız.O kitaplarda yazılanların hepsini uygulamak mümkün değil.Pratikte her şey farklı oluyor.Ben de öğretmenim.Üniversitede sınıf yönetimi dersinde gördüklerim çok da işime yaramadı.Çünkü sınıf atmosferi bambaşka bir şey.Anne babalıkta böyle.Kitaplarda yazılanları uygulamak her zaman başarı getirmez.Bir çocukta etkili olan yöntem bir diğerinde olmayabilir.Bir anne ve öğretmen olarak dayak dışında geleneksel yöntemlerden yanayım.
+2000000Bazı pedagoglar sağolsun, bir çok anneyi vicdan azabının içine soktu, yazdıklarıyla..Cocuga sınırsız yetki,anneye sonsuz müsamaha..Yeni nesil annelerin bayildigi öyle popüler pedagoglar var ki, resmen "çocuğun ağzına tükürmek isterse bırak tükürsün" modunda.. Bunları dinleyen anneler var.
Cezadan kastınız nedir mesela? Benim yaptığım, bir oyun esnasında etrafa veya bana zararı olacak bir davranışı olursa o oyunu bitirmek. Oynamamak. Bu bir ceza değil, mevcut davranışının sonucu olarak artık oyun oynamayacak olmasını öğreniyor.
Yahut birlikte bir iş yapıyorsak, o işi yaparken yapmaması gereken bir şey yapıyorsa önce uyarıyorum. Devam ederse odasına gitmesini söylüyorum. Yine gitmiyor ise ben götürüyorum. Mesela birlikte bulaşık Yerleştiriyoruz. Bunu yapmayı çok sever. Bıçakları ellemesi yasak ki bunu da gayet iyi biliyor. "bıçağı elliycem" dediğinde bir kez uyarıyorum. Dinlemezse bırakıp içeriye gitmesini söylüyorum. İnatlaşıp saldırganlaşır ise kendim içeriye götürüyorum.
Asla "ama annem yapma öyle amaa bak üzülüyorum bıdığım" şeklinde adeta yalvarır gibi ipleri çocuğun eline veren bir anne değilim. Lakin benim yaptığımın adı ceza değil :)
Yaptığım şeyi şu şekilde de yapabilirim. Avazım çıktığı kadar bağırır "bundan sonra benimle bulaşık yerleştirmeyeceksin" diyerek ite kaka çocuğu içeri atarım. Ancak bunun beni bir sonuca ulaştıracağını düşünmüyorum ki yapmışlığım var bunu da. İlk yöntemde oğlum bir müddet sonra sakinleşip "bir daha bıçakları ellemiycem" diyerek yanıma geldi. İkinci yöntemde ağladı ağladı ağladı ve "anne bana kızdı" dedi. Aklında kalan tek şey ona kızmam. Anlık bir çözüm ama neden kızdığımı bile anlamamıştı. Bu yüzden ceza yerine sakince mahrum bırakma yöntemini tercih ediyorum.
Olası sebepler:
*Mizaç
*Her şeyi fazla açıklama, konuşarak ve çocuğu ikna ederek yapmaya/yaptırmaya çalışma
*Çocuğa gerekli durumlarda net sınırlar koymama (ebeveynin çocukluk geçmişi bunda çok etkili)
*Otorite boşluğu (muhtemelen babada eksik)
*Çocukla aynı cinsteki ebeveynin (burda baba oluyor) yeterli derecede rol model olamayışı
*Anne-babanın tutarsız davranışları
*Çocukta 'karşıt gelme sendromu veya alt yapısının bulunması
(umarım, ilerleyen yıllarda bu sendrom gündeme gelmez)
Geçen oğluma bir şey söyledim
Bu özgüveni nereden buluyorsun dedi
Annenim ve medeni kanun velayet başlığı ile bana bu yetkiyi veriyor dedim
Tamam benimki 9 yaşında anlıyor ama ben senin oğlundan inatçı olma zamanının çoktan geçtiği kanaatindeyim
Örneğin o yırtınırken sen daha fazla tutturursan susar
Yoğurt alma diye tutturamaz bu yoğurdu almadan bu marketten çıkmam derim ilk tepki ve ondan daha da kuvvetli tuttururum sesim de yükselir
O bağırıp ağlarsa ben de bağırırım eşit şartlar diye düşün
idrak neden actigin her konuyu "ben ne ara actim ya bunu" edasiyla okuyorum hayret ediyorum. yasadigimiz sorunlarin bu kadar ortusmesi ve kafalarimizin bu kadar ayni islemesi mi bu sorunlari beraberinde getiriyor acaba?
oglumda ayni sekilde, aylar oldu geniz akintisi ve kusmalar bitmedi. gitmedigimiz doktor kalmadi. ilsc icirmek? vitamin dahil asla imkansiz! neye katarsam katayim reddediyor, yetmez gibi zorla icirirsem kusuyor. ates dusurucu fitil bile kullanamiyorum ikinmaktan kicindan firlatiyor. ve ayni dedigin gibi hep dibimde ama hep aksi, surekli mizmiz, anne su diye agliyor ama su verdigimde firlatip atiyor. oyun oynamayi reddediyor sadece firlatip atsin biryerlere vursun, cani yanarken hirsini nerden alacagini sasiriyor.
yalniz degilsin demeye geldim. inan yasadiklarinin en az aynisini yasiyorum, tukeniyorum tukeniyorum.
bir de benim esim cok yogun calisiyor. genellikle sabah 9 gibi cikip gece 12-3 ten once gelmiyor. yakinimda bir kimse yok tek basima bogusuyorum.
gececektir illaki ya, nabalim. balkondan atmak cozum ise bende yapayim yahu hep aklimda:)
Bakın taşlayacaklar çıksın şimdiden taşlasın ama bence cücük kadar çocuğun ağzına bakıp iş yapmam
Öyle arkadaş olalım falana da inanmıyorum, ebeveyn ayrı arkadaş ayrı. 30 yaşında kadınım cücük kadar çocuk kendini benimle eşit tutamaz. Ebeveynin otoritesi her zamn olmali, benim catim altinda yasayanlar evimin kurallarina saygi duyar o kadar
Benden çıkan çocuğa hesap verecek de değilim canıma yettiğinde yeter artık derim susar oturur çok da kafamı bozarsa artık ne yapayım hırplamaktan başka çarem kalmaz. Annelerimiz terliği basmaktan gocunmazdı bakın hepimiz ne kadar efendi olduk.
Şİmdi konu sahibesi siz ya da eşiniz bir kez olsun bu çocuğa kızıp, yeter kes artık dediniz mi? Demediniz bence. O yüzden şımarıp tepenize çıktı şimdi de indiremiyorsunuz. Basın terliği bir kere hiperaktivite de kalmaz psikolojik problem de. Sizin çocuğun sorunu şımarıklık net
N6
Nush ile uslanmayanı etmeli tekdir
Tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir...
4 yaşta zor yaş
Bende kızım beni bunaltığında odaya kapatırdım
Ağlaya, ağlaya uyurdu, benim kız eve gelmek istemezdi, sürekli dışarıdaydık, sürekli çarşıda olmakta zordu,
Genç kız şimdi halende öyle gezmeyi dışarda olmayı çok sever acaip sosyal bir kızdı ergenken sürekli peşinde olduğumdan resmen ev b. K götürüyordu,
Sokak kadını olmuştum akşam 9 evde oluyordum
Ohooo okuldaki arkadaşına tek keser artık yeter demesi yine iyiHımmm :) ben ya da eşim yeter kes artık demedik. Ben bana hiç kimsenin yeter kes artık demesini istemem, o yüzden oğluma da demedim. Kızdım, sesimi yükselttim, bazen zıvanadan çıkıp avazım çıktığı kadar bağırdım. Ancak bu hallerimde bile onu incitecek bir kelam etmedim.
Arkadaş gibi olma konusunda Hemfikiriz. Ben onun arkadaşı değil annesiyim. Sınırlar var, asla çiğnemesine müsaade etmediğim. Bana bağıramaz, bana vuramaz. Zaten bilmez de, oradan buradan duyup da söyler belki hakaret içeren bir kelime kullanmaz.
Peki size şunu sormak istiyorum. Ben ona terlikle vurduğum zaman aynı terlikle bana vurmak istediğinde hangi mantıklı gerekçe ile onu engelleyeyim?
-Terlikle vurmak kötü bir şeydir. Ama ben sana vurabilirim. Anneler yaparsa kötü değildir. Bu durumda sen bir başkasına terlikle vurabilirsin. Çünkü sadece bana yapamazsın. Ben sana yapabildiğime göre yeterince kötü bir şey değil demek ki.
Mesela kes sesini yeter dedim. O da bu durumda okuldaki bir arkadaşının, rahatsız olduğu davranışı karşısında "kes sesini yeter" cümlesini kullanabilir. Ya da halasına dayısına bu üslubu kullanabilir. Olur da bu konuda şikayet alırsam ne diyeyim oğluma? "sadece ben söyleyebilirim ama sen söyleyemezsin. Bu cümle yanlış bir cümle değil sen kullanırsan yanlış olur" mu diyeyim?
Benim ailem mükemmel bir aile değildi. Çok büyük zararları da oldu bana. Ancak ben hiç küfür eden bir insan olmadım. Keza kardeşlerim de öyle. Çünkü annem ve babam asla küfür Etmez, argo konuşmazdı. Ancak onların yapma dediği birçok şeyi yaptım. Yap dedikleri birçok şeyi de yapmadım. Sadece ama sadece "rol model" oldukları konu bende işe yaradı. Bu bir tesadüf mü sizce?
Bazı pedagoglar sağolsun, bir çok anneyi vicdan azabının içine soktu, yazdıklarıyla..Cocuga sınırsız yetki,anneye sonsuz müsamaha..Yeni nesil annelerin bayildigi öyle popüler pedagoglar var ki, resmen "çocuğun ağzına tükürmek isterse bırak tükürsün" modunda.. Bunları dinleyen anneler var.
Konuda şımarık , söz dinlemez bir çocuk olunca terlikler, bağırıp cagirmalar , ceza vermeler , hirpalamalar havada uçtu.
Yapmayın, abartmayın isterseniz.
Evet otorite şart, dirayetli bir şekilde kendi her istediğini elde edemeyeceğini bilmesi şart ancak bu şekilde olmaz bunlar.
Bağırmadan da otorite kurulabilir, hirpalamadan ki bu söz çok acı düzen kurulabilir.
Yaramaz, asi, dediğim dedik bir çocuk nedir bilirim, özel meleklerle gün nasıl geçer çok iyi bilirim .. Buna rağmen diyorum ki , avazı çıktığı kadar bagirmamali anne babalar, temasla şiddette bulunmamalı, sözle taciz Etmemeli.
Önce anne baba kendine dönüp bir bakmalı. Neyi nerede eksik yaptık. Bu çocuk bizim aynamız, Ne verdiysek onu aldı diyebilmeli.
Önce kendini düzeltmeli insan.
Konudaki bazı mesajlar beni hayrete düşürdü, Bu yüzden yazdım bunları.
Ben bağıran bir anneyle büyümedim, Ben bağıran bir anneyle büyütmüyorum çocuklarımı.
Evet saçlarım diken diken oluyor bazen, ama onlardan daha büyük ve daha güçlüyüm. Bana muhtaçlar ezemem onları.
Her zaman başka bir yol vardır. Şiddet ve psikolojik şiddet olmamalı Bunun yolu.
Idrakyollariiltihabi çocuğumun hasta olduğunami yanayım yoksa huyu degistiginemi diye bi söz var boşuna dememisler kesin ve kararlı bi şekilde ses tonuyla hayır demelisiniz siz bu direnci yikarsaniz oda ağlayarak bi şekilde sizi bastıracak 1 hafta kesin kararlı bi şekilde olursanz artık direnemez ve kurallarının uymaya başlıcakdır Oğlunuza antibiyotik verildiğinde bir şırınga ile şurubu gösterin eğer bu şurubu düzgün içmezsen sana iğne vurdurmak zorunda kalicam seçimi sen kendin yap ama biri mutlaka yapmalisin ki hastalığı bu şekilde atlatmalisin diye yaklaşın benm çocuklar da mesela gece uyandığında bir ağlar neden bilmem 2 küçük çocuklarım avazı çıktığı kadar bağırır biri süt ister biri emmek öyle böyle değil uyanır uyanmaz ama tekrar dalabilir Oğlunuz sizi yönetiyor istediği gibi şekillendiriyor babasi da idare sıfır tabi Siz ne kadar iyi olursanız Oglunuzla o kadar sakin ve mutlu çocuk olur