- 8 Mayıs 2023
- 4.355
- 16.047
-
- Konu Sahibi oylesinebirioylesine
- #41
Şu anda yapabileceğin her şey bu adamla aynı evde kalmaya devam etmekten daha mantıklı. Baştan yerleşmen hataymış zaten de şu an saçmadan da öte o evde kalmaya devam etmen.
Şu anda yapabileceğin her şey bu adamla aynı evde kalmaya devam etmekten daha mantıklı. Baştan yerleşmen hataymış zaten de şu an saçmadan da öte o evde kalmaya devam etmen.ayrılalı 1 hafta oldu ve şuanda bulduğum iş kaldığım eve çok yakın, diğer arkadaşlarımın da evi uzun süre kalacak kadar müsait değil. ev arıyorum fakat henüz bulamadım. ev için ben de çokça emek verdim birsürü şey aldım, aldıklarımızın taksidini birlikte ödedik, taşınırken çektiğimiz krediyi beraber ödedik kendimi maddi olarak toparlamadan evden gidemem ki
ayrılalı 1 hafta oldu ve şuanda bulduğum iş kaldığım eve çok yakın, diğer arkadaşlarımın da evi uzun süre kalacak kadar müsait değil. ev arıyorum fakat henüz bulamadım. ev için ben de çokça emek verdim birsürü şey aldım, aldıklarımızın taksidini birlikte ödedik, taşınırken çektiğimiz krediyi beraber ödedik kendimi maddi olarak toparlamadan evden gidemem ki
Siz bu evi beraber mı buldunuz ?ayrılalı 1 hafta oldu ve şuanda bulduğum iş kaldığım eve çok yakın, diğer arkadaşlarımın da evi uzun süre kalacak kadar müsait değil. ev arıyorum fakat henüz bulamadım. ev için ben de çokça emek verdim birsürü şey aldım, aldıklarımızın taksidini birlikte ödedik, taşınırken çektiğimiz krediyi beraber ödedik kendimi maddi olarak toparlamadan evden gidemem ki
Evet son evimizi beraber bulduk şuanda yaşadığımızı yani, diğeri onun arkadaşlarıyla kaldığı evdi geçici olarak oraya taşındım fakat arkadaşları evlenme sürecine girip evden taşındı biz de devam ettik beraber kalmaya. Taşınırken abisinden kredi çektik 50k, 2.5 ben 2.5 o her ay beraber ödüyorduk. Beyaz eşyalar koltuk vs onun. Yatak süpürge vr dolabı beraber aldık. Yatak ve süpürgeye birkaç taksitte ben de ödedim sonra bakarız diyerek geçiştirip diğer taksitleri ödetmedi. Dolabı ise ben kendim aldım o ödemedi. Ucuz ve dandik bir şeydi ama 6k civarı para ödedim yine deSiz bu evi beraber mı buldunuz ?
Eşyalar kime ait ?
Taşınırken sizde depozito vs ödediniz mi ?
Eğer böyleyse o çıksın evden siz çıkmayın.
Evde kimin daha çok hakkı varsa o kalmalı bence.
Ayrıca sizde ağlamayı uzulmeyi bırakıp güçlü durmaya çalışın bir süre sonra oh iyi ki bitmiş diyeceksiniz.
Lütfen birdaha da kimseyi alttan almaya çalışmayın.
Sevgiliniz başlarda size rol yapmış sonrasında olduğu gibi davranmış işte.
Sorumluluk almak istemiyor ilişki ağır gelmiş paşama.
Ki haklı da bu arada çok gencsiniz ama sürekli iş degistirme durumunuz var bu epey yorucu.
Kariyerinize odaklanın sizde ne iş yapmak istiyorsunuz bir düşünün ona göre hareket edin.
Var başvurular yaptım yarın birine gideceğim ama çoğu peşin istiyor ve şuanda çok pahalı. Bakıp direkt tutabilirim onuöğrenci apartı yurdu yok mu sizin şehirde?
Çok fazla eşya almadık zaten eşyalar genel olarak onun eski evinden kalmaydı. Üstte açıkladım durumu zaten aparta geçersem eşya falan alamam onu düşünmedik. Ne zaman bu konuyu açsam kızıp üzülüyordu hani ayrılsak ne olacak vs konuyu kapatıyordu hiç konuşmadık herhalde ben çıkarken konuşuruz ama şuan benden habersiz digitürk bağlatmış mesela eve dün geldiler ben işe gitmeden önce bana yazdı karşılar mısın diye yani evden çıkacağını düşünmüyorum benim gideceğimi düşünüyorurKusura bakmayın ama çok saçma işler yapmışsınız. Aileniz bu durumu biliyor mu peki size maddi yardımları var mı kendi kazandığınız para dışında?
Bunları yaparken bir gün ayrılırsak nasıl olacak diye düşünmediniz mi, aldığınız eşyaları nasıl paylaşacaksınız?
Tamam da 1 hafta oldu dün ayrılalı bir şokunu yaşadım üzüntümü yaşadım ve param yok hemen nasıl çıkabilirim kiŞu anda yapabileceğin her şey bu adamla aynı evde kalmaya devam etmekten daha mantıklı. Baştan yerleşmen hataymış zaten de şu an saçmadan da öte o evde kalmaya devam etmen.
Ben 2 kez iş değiştirdim o da aynı şekilde ve ben onu kariyer konusunda hep destekleyip yeni seçenekler sundum benim tanıdık referanslarımla güzel işlere başvurdu sonra aklına girdi ve bu işi bulduk her gün sabah akşam işle alakalı dertlerini dinledim fakat ben işten çıkartıldığımda iş arkadaşlarıyla eğlenceye gitti yine de o akşam ve sarhoş olduğu için bir şey konuşamadık bir telefon konuşmasıyla haber vermem haricinde. Sonrasında da halledersin ben buradayım diyip durdu ilişkinin başında garsondum okulum ve birsürü dersim vardı tam olarak neyde haklı? Bilmiyor muydu benim öğrenci olduğumu, biz tanıştığımızda o da aylarca garsonluk yaptıSiz bu evi beraber mı buldunuz ?
Eşyalar kime ait ?
Taşınırken sizde depozito vs ödediniz mi ?
Eğer böyleyse o çıksın evden siz çıkmayın.
Evde kimin daha çok hakkı varsa o kalmalı bence.
Ayrıca sizde ağlamayı uzulmeyi bırakıp güçlü durmaya çalışın bir süre sonra oh iyi ki bitmiş diyeceksiniz.
Lütfen birdaha da kimseyi alttan almaya çalışmayın.
Sevgiliniz başlarda size rol yapmış sonrasında olduğu gibi davranmış işte.
Sorumluluk almak istemiyor ilişki ağır gelmiş paşama.
Ki haklı da bu arada çok gencsiniz ama sürekli iş degistirme durumunuz var bu epey yorucu.
Kariyerinize odaklanın sizde ne iş yapmak istiyorsunuz bir düşünün ona göre hareket edin.
İlerideki ilişkimde aynı hatayı yapmak istemediğim için soruyorum yani nasıl o durumdan bu duruma geldi, ona iyi davrandığım için kendimi mi küçülttüm nedir?sizi sevmemesi için başkası olması gerekmiyor.
vazgeçmiş sizden artık.
sizde kendi yolunuza bakın.
Yazdıklarımı dikkatlice okumayacaksanız neden yorum yapıyorsunuz ? okumak zorunda da değilsin ayrıca yazmak da zorunda değildin. ikimiz de birer kez annelerle tanıştık, annesi geldiğinde 3 gün kaldı onu da anlattım zaten. ev benim evimdi, erkek arkadaşım arkasını toplamadı diye kızdım. başka sorunuz olursa sorun.Ben bile sıkıldım.
Çok kısa sürede aynı evde yaşamalar, annelerle içli dışlı olmalar, annesinin evinde yediğini dolaba koymadı diye uyarmalar falan. İlişkinin hiçbir albenisi kalmamış valla.
Konu çok uzun haliyle bazı kısımlar karışıyor ama fikrim aynı.Yazdıklarımı dikkatlice okumayacaksanız neden yorum yapıyorsunuz ? okumak zorunda da değilsin ayrıca yazmak da zorunda değildin. ikimiz de birer kez annelerle tanıştık, annesi geldiğinde 3 gün kaldı onu da anlattım zaten. ev benim evimdi, erkek arkadaşım arkasını toplamadı diye kızdım. başka sorunuz olursa sorun.
Sizin başta anlattığıniz şekilde işle ilgili çok fazla sorun yaşamışsiniz o da kendince başta destek olmuş gibi geldi bana.Ben 2 kez iş değiştirdim o da aynı şekilde ve ben onu kariyer konusunda hep destekleyip yeni seçenekler sundum benim tanıdık referanslarımla güzel işlere başvurdu sonra aklına girdi ve bu işi bulduk her gün sabah akşam işle alakalı dertlerini dinledim fakat ben işten çıkartıldığımda iş arkadaşlarıyla eğlenceye gitti yine de o akşam ve sarhoş olduğu için bir şey konuşamadık bir telefon konuşmasıyla haber vermem haricinde. Sonrasında da halledersin ben buradayım diyip durdu ilişkinin başında garsondum okulum ve birsürü dersim vardı tam olarak neyde haklı? Bilmiyor muydu benim öğrenci olduğumu, biz tanıştığımızda o da aylarca garsonluk yaptı
Bence çok erken yaşta ve de çok kısa zamanda böyle bir ilişkiye girmek hata olmuş.İlerideki ilişkimde aynı hatayı yapmak istemediğim için soruyorum yani nasıl o durumdan bu duruma geldi, ona iyi davrandığım için kendimi mi küçülttüm nedir?
Nasil yani? Ayrildiniz ve adam size digiturk mu odetmeye calisiyor?benden habersiz digitürk bağlatmış mesela eve dün geldiler ben işe gitmeden önce bana yazdı karşılar mısın diye yani evden çıkacağını düşünmüyorum benim gideceğimi düşünüyorur
Tek sorunun tek bahanesinin arkasini toplamayisi oldugunu o yuzden terkedildigini saniyorsun degilmi....merhaba sevgili hanımlar. bu konuyu açmak için hesap açtım ve buradayım. inanın neden bu konuyu açtığımı ben de bilmiyorum sadece biraz içimi döküp dertleşmek istedim.
erkek arkadaşımla 2 yıl önce işyerinde tanıştım. bana hemen açıldı ve birbirimize çok aşık olduk. başlangıçta uzun süre çok değer gördüğüm ve iyi davranıldığım bir ilişkimiz oldu. başlarda ben ona onun kadar bağlı değildim ve onun kadar ciddi düşünmüyordum fakat o ilk haftalarda evlilikten bahsetmeye başladı ve beni sevdiğini söylemekten de hiç sakınmadı. kendisi benden 6 yaş büyük ve ben şuanda 22 yaşındayım. ben yaşadığımız şehirde ailemden uzakta yaşıyorum, o da öyle. ilk tanıştığımızda ikimiz de öğrenci evlerinde kalıyorduk fakat benim evim ev sahibi nedeniyle dağıldı. daha 2. veya 3. ayımızda onunla beraber kalmamı istedi ve ben de kabul ettim, süreci benim için çok kolaylaştırdı. sürekli birlikteydik, beni her yerden almaya gelirdi ve sabahları küçük notlar bırakırdı. 6 ay sonra ben beraber çalıştığımız yerden çıkartıldım. bu süreçten önce bir iki kez ciddi bir kavga etmiştik fakat gönlümü her darıldığımda almasını bilirdi.
aynı evde yaşamanın etkisiyle daha ciddi kavgalar etmeye başladık. ben o zamanlar iletişime kapalı ve tripli biriydim, o ise peşimden koşardı. çok kavga ettiğimiz ve anlaşılmadığım zamanlarda ayrılık konusunu açtığımda beni hep döndürdü iş, düzen oturtamama vs. derken ev işleri konusunda ben de çok dikkat etmezdim o da. fakat yine de hamarat ve işten kaçmayan biriydi. beraber iş yapardık çok da keyif alırdık. o zamanlar işten çıkartıldığımda 1 ay evde kaldım ve o sürede hiç sıkıntı yaşamadık. sonra ben başka bir işe geçtim.
bir süre sonra kaldığımız evden başka eve geçtik ve o 2 kez iş değiştirdi. benim onun aklına sokmamla beraber şuanda çalıştığı ve hep istediği işe kavuştu. bu işten dolayı sürekli trafikteydi. (şuanki işine nisan ayının başlarında girdi) işe girdikten ve kıdem kazandıktan sonra hal ve hareketlerinde değişim oldu. başlarda işi çok fazla umursadığını farkettim fakat çok önemsemedim, mutlu ondandır diye düşündüm. sonra tek konuşma konusu işi oldu. eve geldiğinde sürekli oyun oynamak istemeye, bana daha az ilgi göstermeye, umursamaz ve üşengeç olmaya başladı. ev işleri konusunda çok dikkatsiz olmaya ve her şeyi bana yığıp söylenmeye başladı. en sevdiğim özelliği sakinliğiyken bana sesini yükseltmeye ve tahammülsüz olmaya başladı. kavgalarımızdan dolayı arkadaşlarımızın yanında da konuşmamaya başladık ve gönlümü hiç almıyordu. bu nedenden dolayı ayrılmak istedim fakat işten dolayı çok stresli olduğunu asabi olduğunu kabul etti ve ağladı. barıştık ve uzun bir süre bir sıkıntı çıkmadı.
bazı nedenlerden dolayı iş yerim kapandı ve işsiz kaldım. sürekli evdeydim, eve bakıyordum yemek yapıyordum iş yapmaktan gocunmuyordum ve arkasını hiç toplamamaya(bardağını makineye yerleştirmemeye, çorabını yerde bırakmaya başladı), beni takdir etmemeye başladı. işsiz kaldığım süreçte de bana maddi olarak destek olsa da ne zaman stresimi açsam sanki çok da önemli değilmiş gibi davranmaya başladı. arkasını hiç toplamaması konusunda artık laf etmiyordum çünkü ne zaman söylesem burun kıvırmaya başladı. ben de bu süre içinde devamlı iş arıyordum. bir süre ailemin yanına gittim ondan önce birkaç kez kavga çıkartıp bana ağır konuştu. artık ağlasam da uyumaya gidiyordu, aramızı düzeltmiyordu ve sürekli abarttığımı söylüyordu. ben aile evindeyken kavgalarımız devam etti, artık arkadaşlarıma anlatmaya başladım, sürekli kendimi suçlayıp ağlıyordum fakat hepsi bana şuanda çok kaba davrandığını söylüyordu. tartışmaları büyütüp başka yerlere çekmeye ve kavga sonrası yazmamaya başladı. yine de aramızı düzelttik ve onu annemle tanıştırdım, o gün bile gitmeden önce heyecanlandın mı annemle tanışacaksın diye sorunca cık diye tepki verdi. bu kavgaların üzerine konuştuk ve kavga sürecinde o da ben de çok yıprandık diye karar verip ağırdan aldık. sonra ben eve döndüm.
bir süre her şey güzeldi, iş aramaya devam ettim, aramız eskisi gibi olmasa da düzeleceğine eski haline geleceğine inanmayı tercih ettim. şaka yoluyla sürekli ben yokken çok rahat olduğunu istediği gibi oyun oynayabildiğini söylüyordu. ??
annesinin evimize geleceğini öğrendik ve annesiyle tanıştım. eve gelir gelmez erkek arkadaşım tüm gece telefonuyla oynadı. reels izledi. annesiyle hep ben konuştum. alttan aldım ve sabah o işe gitti. bense erkenden kalkıp alışverişe gittim (annesi gelmeden evi erkek arkadaşım yorulmasın diye dipnot: enayi olduğumdan, dipköşe temizledim 2 kez) anensine kahvaltı hazırladım. erkek arkadaşım işten döndü ve dışarı çıkacaktık. yemek yiyip salonda uyudu, annesi de ben de rahat bıraktık. ben birkaç kez uyandırdım fakat uyumaya devam etti. sonra kendisi uyandı ve hazır olduğunu söyledi. ekmeği salonda bırakmıştı (kedilerimiz var), buzdolabının kapağı açıktı ve yediği meyveyi dolaba koymamıştı. kendisine odamızda kısık sesle bak ben kaç kez evi temizledim annenin yanında bari ne topladın kontrol etmiyim diye kızdığımda bana sus diye bağırdı. annesi var diye alttan aldım. konuyu açtığımda hiçbir şeyi umursamadığını söyledi. çok sıkılmış ve bağırdı diye özür bile dilemedi. ben annesi var diye alttan almaya devam ettim. dışarı çıktığımızda bana çok soğuk davranıyordu, sürekli telefondan reels izleyip yatıyordu ve annesiyle hep ben konuşuyordum ki annesiyle her gün telefonda saatlerce konuşurlar. elimi bile tutmuyordu. annesi gittikten sonra da benden ayrıldı. yemek yiyip masayı beraber toplayalım diyince bile ona emir vermiş oluyormuşum. ayrolırken çok rahattı kavga bile etmedi tv izlemeye devam etti. bense tamam dedim ve o günden beri acil bir şey olmadıkça konuşmuyoruz ben sürekli ağlıyorum. 1 hafta oldu. bu şehirde ondan başka kimsem kalmadı tüm arkdaşlarım başka şehirlere dağıldı nerdeyse. dün yeni işe başladım, kafede garsonluk ama olsun iş iştir. bugün eve gelince hıçkıra hıçkıra ağladım ve odaya girdiğinde hala çok ağlıyordum. işlerini halletti ve odadan çıktı. sizce ben arkasını toplamıyor diye kızdığım için haksız mıyım, çok mu bunalttım? sürekli oyun oynaması, telefonda takılması, üşenceç olması, beni takdir etmeyişi normal mi ? oyun oynayıp bira içiyor ayrı olduğumuzdan beri salonda mesela. aile evine gitmeden veya ordayken kavgalarımızın konusu bana yazmayışı, tatil planımız vardı bunu patronuna söyleyecekti patronu kendisi aile evine gideceksen izin vereyim demiş o da gitmeyecek diye kabul etmemiş, ben de planımız vardı onu söyleseydin dedim diye bencil, memnuniyetsiz ve biri olduğumu söyledi mesela. neden kendimi düşünmeden direkt patronu ona kendi istrğiyle izin verdi diye sevinmiyormuşum. veya yemek yapıyorum bazen yetişmiyor 9 oluyor saat, geç yemek yedik diye söyleniyor. bulaşıkları o makineye dizer ben yemek yaparım öyle anlaştık, beraber topkuyoruz fakat mutfağı dağıttım diye söylenir. kampa gidiyoruz, para verdik ama deniz rüzgarlı, en azından bir kere yüzelim o kadar geldik diyorum bağırıyor naparsan yap diye. sizce başkası mı var ? okumayabilirsiniz çok uzun yazdım ama içim çok dolu. ölecekmişimcesine ağlıyorum. çok mutsuzum. okuduysanız allah razı olsun
not: gece uykulu ve ağlayarak yazdığım için atlamışım.
1.henüz okulum bitmedi bu şehirde kalmam lazım.
2.maddi destekten kastım 2 aydır faturaları tek ödemesi dışarıda bir şey yiyip içince ben öderim demesiydi. yoksa kirayı ve borçları beraber ödüyoruz hep. market alışverişi onun yemek kartından yapılıyordu fakat ben yemek yaptığımda çoğu zaman kendi paramdan yapıyordum. evin ıvır zıvırlarını hep ortak aldık.
3. ayrılalı 1 hafta oldu ilk günden beri ev arıyorum fakat maddi gücüm yok. 4 gününü arkadaşlarımda kalarak geçirdim ama uzun süreli kalabileceğim bi ev yok şuanda.