Eşi fark edemeyebilir, kim nerede hangi konuda alınganlık ediyorsa, rahatsızlığını söyleyebilmeli. Koca koca yetişkinleriz değil mi? Kendimizi düzgünce ifade edebiliriz herhalde artık. Karısının abisinin şakalarını beğenmiyorsa katılmayacak, gülmeyecek ve sınırını çizecek. Şakalar yapılırken katılırsa, sesini çıkarmazsa, kvsinin laflarına tepki göstermezse karısı nereden bilecek eşinin neye ne kadar alındığını, dolduğunu? Ayrıca velisi mi ki şikayet etsin "Abine, annene bi şey de" desin; kendi ağzı yok mu? "Bütçem kimseyi ilgilendirmiyor, hoşlanmıyorum böyle şakalardan. Biraz dikkat edin lütfen" demek neden zor geliyor da kulaktan kulağa oynamak gerekiyor böyle ben sana söyleyeyim, sen abine söyle, o annene söylesin filan? Eşinin abisi şakaları yaparken katılacaksın, eve gideceksin karına küseceksin... Bu da olgunluk anlayışıma uymuyor.
Aralarındaki dengeyi evet bir miktar karısı sağlamalı derseniz onu da anlarım çünkü konu sahibinin ailesi de dominant ve fazla müdahaleci "Annecim karışmasanız mı?" diyebilir. Ama damat bey hiç az değil. Saçma sapan davranacağına 4 yaşlarındaki çocuklar gibi, karşılarında kendini ifade edebilsin koca adam, sınırlarını bildirsin. Güzel muhabbetlerde aileyle muhatap ama can sıkan konularda, kendi rahatsızlığını dile getirmesi gerektiğinde aileyle muhatap değil? :) Ben de bunu anlamıyorum hiç.