Ayyy ne kallavi küfürler. Ben bile küfür dağarcığımın bu kadar geniş olduğunu bilmiyordum. Benimki sakar ve beceriksizde yani. O günler yeniden aklıma geldi komşular öyle bir yüzüme bakıyorduki beyaz gömlekli deliymişim gibi.Bir defasında bebeği tam uyutmuşum ki zor uyuyordu, eşim dolaptan bir şey almak için mi ne girdi odaya, ayağında terlik. Terliğin sesine uyandı bebe. Terliğini s.keyim senin dedim. Senin ağzın iyice bozuldu terbiyesiz dedi.
Ben de içten içe ağız dolusu küfür edip duruyorum adama mesela maç izliyo bana sinir geliyor beni bu takımdan az seviyor diye başlıyorum küfür etmeye tabii yüzüne karşı henüz edemedim....Ayy ne kadar tatlı bir insansiniz yaahiç nesem yoktu, şunu okuyunca kahkaha attım
işte ben araba beşik vs alayım diyor sanki ben bilmiyorum almayı ya diyorum. Arayıp soruyor hamilelik nasıl kızım sen nasılsın diye sanki ne bileceksin diye kurulup duruyorum adama. İşte ben torunumu alıp gezerim sen uyursun diyor sana köpek mi emanet ederim diyorum 
Tamamen hormonal ya:) dogurunca o geçiyor ama bu sefer de garip bir lohusalık başlıyor 
ben toparlayacaginiza inanıyorum, gerçekten geçici bir süreç bu.Ne zor kadın olmak ya çevremde herkes burda gruplarda vs sevgi pıtırcığı doğuma kocayla giriyorlar o en büyük desteğim vs diyorlar. Geçmezse diye korkuyorum ve doğumumda herkes destek olacağını söylüyor annem bakıcı bulamazsan ben 1 sene ücretsiz izin alır bakarım kreşe gider diyor ablam ben varım korkma el birliği ile büyür diyor kayınpederimin karısı ben bakarım benim de canım sayılır diyor yokk annem her akşam yemek getiriyor komşular tabak tabak yemek getiriyor kayınpederimin eşi şimdiden buzluk doldurdu bu sefer ben çok mu yetersizim herkes görüyor diye üzülüyorum soruyorlar aranız nasıl herkes boşanmamızı bekliyor diye kurulup duruyorum
Bakın ne kadar guzel, herkes yardımcı olmak için elinden geleni yapmaya çalışıyor. İnanın bu nimet. Hamileliğinde bu muameleyi görmeyen onlarca kadın var. Siz tamamen içinde bulunduğumuz duygusal ve hormonal durumdan boylesiniz. Ve tekrar söylüyorum bu süreç geçici. Bebeğiniz doğunca onun bakımı büyümesi derken inanın bugünler aklınıza bile gelmeyecek.
Doğumdan sonra dilinize vurabilir
Benim gittikçe çoğalıyor, doğumdan sonra 6. ay. Geçer mi gerçekten ya?
Olabiliyormuş bazı adamlarda. Eşim ben hamileyken benden hamileydi. Alıngan, hormon dolu gibiydi. Karnıma hobbitin yarısını okudu. Bir sürü kitap aldı, bebek aldı bez bağlamayı öğrenmek için. Doğurdum yine benden lohusa. Geçti tabi onda kısa süre sonra. Benimki devam ediyor.Offf bunlar daha başlangıç o zaman
SanırımEşinden pek fırsat bulamamışsın sanırım sen.
Geçiyor elbette.
Şu an benim oğlum 13 yaşında ben bağırıyorum ama o bağırınca yine batıyor.
Annelik farklı duygu
daha once de söylemiştim. 
Hayatıma güneş gibi doğdun,yorumlarınla nasıl enerji veriyorsun bana anlatamam.
Yani burada boşanacak kadar büyük bir problem yok. Evet sıkıntılar var ama hepimizin yaşadığı türden. Acaba hamilelik hormonlarından büyük tepkiler veriyor olabilir misiniz çünkü benim de 6. Ayımda eşime soğumam oldu ne dese batıyordu evde kavga eksik olmadı hep küs kaldık sonra sonra 8 aylıkken filan normale döndüm adamın burnundan getirdim. Bence sakin olun sizi sevmesine herşeyin düzelmesine izin verin. Bazı şeyler bizim elimizdeyken sahip çıkalım. Doğurmadan arayı düzeltin derim ben. Hem eşinizle aranız iyi olsun ki kayınvalide gibi dışardaki kişilere karşı güç birliğiniz olsun… adamı kendinize tekrar bağlamak için iyi bir fırsat.
Boşan bunu yazıyorsan gerisinin hiç önemi yok
