- 11 Eylül 2017
- 2.027
- 2.077
- 133
- 34
- Konu Sahibi gosrilankago
-
- #281
Çocuk sahibi olmak istememeniz normal de çocuğu sevmemeniz bana normal gelmedi kim sevmez ki cocuklari
Son düzenleme:
Çocuk sahibi olmak istememeniz normal de çocuğu sevmemeniz bana normal gelmedi kim sevmez ki cocuklariHerkese Merhaba,
Buraya ilk defa konu açıyorum.
Evlendiğimde 32 yaşındaydım ve eşime evlenmeden önce kesinlikle çocuk sahibi olmak istemediğimi net bir dille belirttim. O da kabul etti. Şu an 2 yıldır evliyiz hala da çocuk sahibi olmak istemiyoruz.
Ancak sorun eşimin ailesi, çocuk istemediğimize inanmıyorlar. Eşimi darladıklarında cevabını veriyor ancak benim çok üstüme geliyorlar ve artık gerçekten sıkılmaya başladım.
Eşimin annesi sürekli olarak diğer torununun ne kadar tatlı olduğundan vs bahsediyor (ki bence değil) ve çocukla beni yalnız bırakmak için çaba sarfediyor. Durup dururken çocukla bize gelmeler, çocuğa hadi yengenle oyna demeler zaten bütün gün çalışıyorum haftada 1 gün akşam bile olsa zaman ayırmak bana zor geliyor.Tabii ki de eşimin yeğeni, görmeye gideriz ama annesi ve babannesi yanındayken ben ilgilenmek zorunda değilim. 1 saat bile çocuk bizde olsa baş ağrısından uyuyamıyorum .Çocuklarla zaman geçirmekten hoşlanmıyorum ve geçirmek zorunda da değilim. Bunu açıkca da belirttim.
Sonrasında annesi benim çocuk sevmememi hormonlarıma bağlamaya başladı, git bi doktora görün nasıl çocuk sevmezsin/istemezsin belli ki hormonal sıkıntın var demeye başladı. Ben anne olmak istemediğim halde çocuk sahibi olmamı istiyor. Gerçekten doktora gitmeli miyim? Çocuk istememek hormonal bir bozukluk mu? Her kadın çocuk sahibi olmak zorunda mı? Bu kadar üstüme gelinince kendimi anne olarak hayal ediyorum ve gerçekten kabus gibi , çevremdeki arkadaşlarımdan da aynı çıkarımı rahatlıkla yapabiliyorum.
Bak bu konuda sana hak vermedim degil. Hamileyim cocuk sahibi olmya hzirim istiyorumm. Cok severim cocuklari lakin surekli sevmeye zorlanan bir cocuk banada itici gelir. Yani sizi birazda kv bu duruma sokmus. Normalde gulup gececegnz bi konuyu o kdr sinir ederek sakiz gibi uzatmislarki.Çocuktan nefret etmiyorum. Sadece kendi torununa duyduğu hisleri benim de beslememi beklemesi abes. Herkesin çocuğu, torunu kendine güzel ama diğer insanlar aynı fikirde olmak zorunda değil.
Yani şöyle anlatayım çocuk yanımızda olmadığı zamanlarda bile bana telefondan çekilmiş 100 tane fotosunu göstermesi ve çok tatlı di mi bugün babane dedi sarıldı, sayı saymayı öğrendi vs diye benden onay beklemesi normal değil. Başlarda evet çok tatlı vs diyebiliyorum ama gerçekten bir yerden sonra kaldıramıyorum. 3 saat oturuyorsak 2.5 saati bu muhabbeti çekmek zorunda kalıyoruz ve bunun sebebi de aslında ikna çalışmaları.
Yani ne yaparsam yapayım ben o çocuğu annesi, babanesi gibi şevkle sevemem ve ilgilenemem ki. Ha belki ilerde kendi yeğenim olur severim ama şu an o sıcaklığı hissedemiyorsam ve istemedikçe maruz kalıyorsam burda bir sıkıntı var.
Kimseyi kafana takma, istemiyorsan istemiyorsundur...Herkese Merhaba,
Buraya ilk defa konu açıyorum.
Evlendiğimde 32 yaşındaydım ve eşime evlenmeden önce kesinlikle çocuk sahibi olmak istemediğimi net bir dille belirttim. O da kabul etti. Şu an 2 yıldır evliyiz hala da çocuk sahibi olmak istemiyoruz.
Ancak sorun eşimin ailesi, çocuk istemediğimize inanmıyorlar. Eşimi darladıklarında cevabını veriyor ancak benim çok üstüme geliyorlar ve artık gerçekten sıkılmaya başladım.
Eşimin annesi sürekli olarak diğer torununun ne kadar tatlı olduğundan vs bahsediyor (ki bence değil) ve çocukla beni yalnız bırakmak için çaba sarfediyor. Durup dururken çocukla bize gelmeler, çocuğa hadi yengenle oyna demeler zaten bütün gün çalışıyorum haftada 1 gün akşam bile olsa zaman ayırmak bana zor geliyor.Tabii ki de eşimin yeğeni, görmeye gideriz ama annesi ve babannesi yanındayken ben ilgilenmek zorunda değilim. 1 saat bile çocuk bizde olsa baş ağrısından uyuyamıyorum .Çocuklarla zaman geçirmekten hoşlanmıyorum ve geçirmek zorunda da değilim. Bunu açıkca da belirttim.
Sonrasında annesi benim çocuk sevmememi hormonlarıma bağlamaya başladı, git bi doktora görün nasıl çocuk sevmezsin/istemezsin belli ki hormonal sıkıntın var demeye başladı. Ben anne olmak istemediğim halde çocuk sahibi olmamı istiyor. Gerçekten doktora gitmeli miyim? Çocuk istememek hormonal bir bozukluk mu? Her kadın çocuk sahibi olmak zorunda mı? Bu kadar üstüme gelinince kendimi anne olarak hayal ediyorum ve gerçekten kabus gibi , çevremdeki arkadaşlarımdan da aynı çıkarımı rahatlıkla yapabiliyorum.
Ben sizi anlıyorum.Bi de şu var;
İki kızın varsa mutlaka üçüncüyü yapmak zorundasın ,hani belki erkek olur.beni kınamayın ama sırf bu söylemler yüzünden erkek cocuklarından nefret ediyorum
Gecen asansörde komsuyla konusuyoruz
Kadının iki kızı bi oglu var,orta yaslarda bi kadın.bana dediki keske zamanında ikinci oglum olana kadar cocuk yapsaydım,ya bu ogluma bişey olursa ben naparım ogulsuz kalırım
Ayy nefret kustum orda ,bu nasıl bi düşünce
Konuyla çok alakalı olmadı ama içimi dökmek istedim iki ara bi derede
Yalnız bazıları da dünyadan göçüp gidince kendilerinden bir şey kalsın istemezler.Aslına bakarsanız evet. Ama bu sizden kaynaklanan bir şey değil. Genetik kodlarınız size bunu söylüyor. İçgüdüsel olarak insanlar “göçüp gittiklerinde” geriye kendilerinden bir şey kalsın isterler. Bunun nedeni esasen işte üreme içgüdüsüdür. Bir bebeğin size bu kadar sevimli gelmesinin nedeni de bu içgüdüdür zaten diye tahmin ediyorum.
Allahtan umut kesilmez. Son careye kadar lutfen deneyin. Tabiki zarari yok iseEn son çare o gibi eşimin ameliyat olmasi gerekiyor bazı dr larda ameliyat olursa bile sperm bulunmaz diyorlar oda korkuyor ameliyat olmak istemiyor
Deniycez inşallahAllahtan umut kesilmez. Son careye kadar lutfen deneyin. Tabiki zarari yok ise
İşte bu nasıl oluyor birden cocukkara kanınız mi isiniveriyorKimseyi kafana takma, istemiyorsan istemiyorsundur...
Bizde eşimle çocuk istemiyoruz diye anlaşarak evlendik, eşimin değil ama benim fikrim değiştiği için eşim bana saygıyla duydu sağolsun, şimdi 3 çocuğumuz var...
Ancak sen hala istemiyorsan sana bu konuda baskı yapanlarla arana bir duvar ör...
Ben hemşire olarak görev yapmaya başladıktan sonra hergün bebeklerle haşır neşir ola ola fikrim değişti...meslek kaynaklı yani. Herkeste fikir değişmezİşte bu nasıl oluyor birden cocukkara kanınız mi isiniveriyor
Zaten her insanda aynı güdü olduğu için demedim bebekler çok sevimli nasıl çocukları sevmezsiniz vs diyenler için böyle bir fikir yürütmüştüm freud okuma fırsatım pek olmadı sadece bi kitabını okuyabilmiştim sınavlardan kurtulursam kalanlarını da okurum severim öyle şeyleriYalnız bazıları da dünyadan göçüp gidince kendilerinden bir şey kalsın istemezler.
Buna; Anti-Natalizm akımı denir.
Ayrıca Freud'a göre iki temel güdü olan yaşam ve ölüm etkisinde hareket ederiz.
Yaşam güdümüzün enerjisi, libidodur.
Ölüm güdümüzün enerjisi ise destructo.
Biri yok etme diğeri var etme güdüsü der.
Yani, davranışlarımızın altında bilinçaltında ya ölme güdüsü ya da yaşama güdüsü vardır.
Freudyen bakış açısına göre, yok olma isteği de insanlarda olabilir.Bu bilinçaltında kendini gösterir.
Yani bazı insanlar ölümle birlikte geride bir şey bırakmadan dünyadan gitmek de isteyebilir. Çocuk bizim parçamız ise kısmen bizden sonra da bizi yaşatacak varlıktır. Bazıları bunu istemeyebilir.
Yani herkesin bilinçaltında neslini devam ettirme güdüsü yok.
Freudyen bakış açısını biraz araştırın.O dediğiniz güdülenme hayvanlarda vardır.
Onlar üremek zorundadır.
Mesela bende çocuk sahibi olmak konusunda olumsuz gibiyim.Sırf bencilce çocuğum olacak diye, benim çektiğim tüm sıkıntıları çekecek olması hoşuma gitmiyor. Neden ki diyorum..
Ben çektim diye neden o da çekmeli diye düşünüyorum..
Yani bu konu biraz karışık. Herkeste aynı güdülenme yok..
İnsan çok komplike bir varlık..
Anlaşılması zor..
Okuyun..Zaten her insanda aynı güdü olduğu için demedim bebekler çok sevimli nasıl çocukları sevmezsiniz vs diyenler için böyle bir fikir yürütmüştüm freud okuma fırsatım pek olmadı sadece bi kitabını okuyabilmiştim sınavlardan kurtulursam kalanlarını da okurum severim öyle şeyleri
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?