• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk sahibi olmak istemiyorum

Yalnız bazıları da dünyadan göçüp gidince kendilerinden bir şey kalsın istemezler.
Buna; Anti-Natalizm akımı denir.
Ayrıca Freud'a göre iki temel güdü olan yaşam ve ölüm etkisinde hareket ederiz.
Yaşam güdümüzün enerjisi, libidodur.
Ölüm güdümüzün enerjisi ise destructo.
Biri yok etme diğeri var etme güdüsü der.
Yani, davranışlarımızın altında bilinçaltında ya ölme güdüsü ya da yaşama güdüsü vardır.
Freudyen bakış açısına göre, yok olma isteği de insanlarda olabilir.Bu bilinçaltında kendini gösterir.

Yani bazı insanlar ölümle birlikte geride bir şey bırakmadan dünyadan gitmek de isteyebilir. Çocuk bizim parçamız ise kısmen bizden sonra da bizi yaşatacak varlıktır. Bazıları bunu istemeyebilir.
Yani herkesin bilinçaltında neslini devam ettirme güdüsü yok.
Freudyen bakış açısını biraz araştırın.O dediğiniz güdülenme hayvanlarda vardır.
Onlar üremek zorundadır.
Mesela bende çocuk sahibi olmak konusunda olumsuz gibiyim.
Sırf bencilce çocuğum olacak diye, benim çektiğim tüm sıkıntıları çekecek olması hoşuma gitmiyor. Neden ki diyorum..
Ben çektim diye neden o da çekmeli diye düşünüyorum..

Yani bu konu biraz karışık. Herkeste aynı güdülenme yok..
İnsan çok komplike bir varlık..

Anlaşılması zor..

Kırmızıyla belirttiğim yerler tam da benim düşündüklerim, hissettiklerim. Bu konuyla ilgili bir kitap okumadım, bir psikologla da konuşmadım ama hep merak ediyordum nedenini. Ölme güdüsünü ilk defa duyuyorum, araştıracağım.
Bu konuyla ilgili önerebileceğiniz bir kitap var mı?
 
Ben bu konuya yazdığım önceki cevaplarda, çocuk sevmemenin yahut çocuk istememenin gayet normal olduğunu vurgularken, üstelik bunu bir anne olarak yaparken, çocuk sahibi olmayanların anne olanları gömmesini, oldukça tuhaf varsayımlar ile fikir yürütmesini dehşetle okuyorum.

Bazen bir pipo sadece pipodur dostlar. Sadece çocuk sahibi olmak ister insan. Bencil ve menfaatçi duygulardan ari, sadece istediği için ebeveyn olabilir. Kaldı ki insan ırkı bir şekilde devam edecekse, mümkünse zeki, ebeveynlik rolünü layığıyla üstlenecek, çocuğun sadece temel ihtiyaçlarını karşılamakla kalmayıp "eğitebilecek" kişilerin ebeveyn olması, insanlığa bir lütuftur. O bebekler toplumun daha gelişmiş olmasını sağlayacak insanlar olacak ileride.

Bazılarınızın yazdığı görüşler o kadar sığ ve saçma ki, alla alla hiç de böyle düşünmedim anne olurken diye söylendim okurken. Açıkçası ben öldükten sonra hiçbir şeyin önemi yok. Zaten ölmüşüm, arkamda biri kalmış kalmamış çok da umurumda değil. Dünya dediğin vakti gelince yok olup gidecek, dolayısıyla böyle takıntılarım yok gelecekle ilgili. Fakirlikten, boşluktan, yahut annelik güdülerimi tatmin etmek için de anne olmadım. Her ne kadar planladığım anda olmasa da bebeğim, zaten anne olacaktım. Bunu istiyordum. Onlarca sebep sayabilirim neden anne olduğuma dair. Ancak zerre pişman değilim birçok zorluğu olmasına rağmen. İyilik ve kötülük üzerine kurulu olan dünya yaşamında, ben iyi bir şey yaptım. Yapmaya da devam ediyorum. Üremeye şiddetle karşı çıkan ve içi boş aforizmalar savuran bireyler, yaşamlarını zamanında üremiş insanlar sayesinde sürdürüyor. Sağlığınızı emanet ettiğiniz doktorlar, gıda temin etmenizi sağlayan çiftçiler, işçiler vs halihazırda üremiş olan insanlar. Birileri üremek zorunda. Ve ben buna kibir yahut ego deseniz bile, üremesi gereken insanlar arasında yer aldığımı düşünmekteyim. İyi bir insan yetiştirmeye uğraşıyorum, psikopat değilim, oğlumu en iyi şekilde eğitme çabam var.

He bu başlığa boşluktan ibaret fikirler mıçan bir kısım insanlarla kesinlikle aynı fikirdeyim. Onlar üremesin. Mümkünse hiçbir şart altında üremesinler toplumun selameti, geleceğin teminatı için.
 
Aman deyim yapma sakin. Ben de seninle ayni kafadayim. Cogu insanin cocugu cok sevimsiz gelio bana. Bak ne tatli derler bos bos bakarim. Boyle birinin milletin aklina uyup cocuk yapması yıkım oluyo. Bence cocuk yapmak istemek biraz fakirlikten. Yapacak biseyleri yok hayatta bi tatile gitseler dunya para. Onu yapip onla avunayim deyip dünyadan vazgeciolar. Ha cok zenginler de her seyi denio bi o kalio ondan yapio. Yoksa akil isi degil.
çocuk istemek fakirlikten mi?
ironi yapmışsınızdır inşallah?
 
Ben bu konuya yazdığım önceki cevaplarda, çocuk sevmemenin yahut çocuk istememenin gayet normal olduğunu vurgularken, üstelik bunu bir anne olarak yaparken, çocuk sahibi olmayanların anne olanları gömmesini, oldukça tuhaf varsayımlar ile fikir yürütmesini dehşetle okuyorum.

Bazen bir pipo sadece pipodur dostlar. Sadece çocuk sahibi olmak ister insan. Bencil ve menfaatçi duygulardan ari, sadece istediği için ebeveyn olabilir. Kaldı ki insan ırkı bir şekilde devam edecekse, mümkünse zeki, ebeveynlik rolünü layığıyla üstlenecek, çocuğun sadece temel ihtiyaçlarını karşılamakla kalmayıp "eğitebilecek" kişilerin ebeveyn olması, insanlığa bir lütuftur. O bebekler toplumun daha gelişmiş olmasını sağlayacak insanlar olacak ileride.

Bazılarınızın yazdığı görüşler o kadar sığ ve saçma ki, alla alla hiç de böyle düşünmedim anne olurken diye söylendim okurken. Açıkçası ben öldükten sonra hiçbir şeyin önemi yok. Zaten ölmüşüm, arkamda biri kalmış kalmamış çok da umurumda değil. Dünya dediğin vakti gelince yok olup gidecek, dolayısıyla böyle takıntılarım yok gelecekle ilgili. Fakirlikten, boşluktan, yahut annelik güdülerimi tatmin etmek için de anne olmadım. Her ne kadar planladığım anda olmasa da bebeğim, zaten anne olacaktım. Bunu istiyordum. Onlarca sebep sayabilirim neden anne olduğuma dair. Ancak zerre pişman değilim birçok zorluğu olmasına rağmen. İyilik ve kötülük üzerine kurulu olan dünya yaşamında, ben iyi bir şey yaptım. Yapmaya da devam ediyorum. Üremeye şiddetle karşı çıkan ve içi boş aforizmalar savuran bireyler, yaşamlarını zamanında üremiş insanlar sayesinde sürdürüyor. Sağlığınızı emanet ettiğiniz doktorlar, gıda temin etmenizi sağlayan çiftçiler, işçiler vs halihazırda üremiş olan insanlar. Birileri üremek zorunda. Ve ben buna kibir yahut ego deseniz bile, üremesi gereken insanlar arasında yer aldığımı düşünmekteyim. İyi bir insan yetiştirmeye uğraşıyorum, psikopat değilim, oğlumu en iyi şekilde eğitme çabam var.

He bu başlığa boşluktan ibaret fikirler mıçan bir kısım insanlarla kesinlikle aynı fikirdeyim. Onlar üremesin. Mümkünse hiçbir şart altında üremesinler toplumun selameti, geleceğin teminatı için.
Üremeniz gerektiğini düşünüyorsunuz çünkü çocuğunuzun dünyaya katkısı olacağından eminsiniz anladığım kadarıyla. Ben gayet anlaşılır ve kibar bir şekilde, kimseye saldırmadan kendi düşüncemi yazdım ve anne olanlar “nasıl sevmezsin” “ardında bir şey bırakmayacak mısın” ve “yaşlanınca sana kim bakacak” argümanlarıyla geri döndüler, ben de fikrimi belirttim.

Peki çocuk sahibi olmak istemeyen insanların fikirlerinin mıçmık olduğunu düşünen birisi kendi oğlunu nasıl yetiştirecek acaba? Oğluna, kendisiyle aynı fikirde olmayan insanlara bu şekilde davranması gerektiğini mi gösterecek. Ya da oğlunuz dünyaya bu şekilde mi faydalı olacak. Bana ilginç geldi.

Unutmayın ki çocuk sahibi olmayan her insan dünya kaynaklarının daha az tüketilmesine yardımcı olur, belki bundan 100 yıl sonra bir doktor, çiftçi vs olmasındansa su ve gıda kaynaklarının bitmemiş olması daha önemli olacak. O zaman belki sizin nesliniz de bizim gibi çocuk yapmayan insanlar sayesinde ayakta kalacak. O yüzden lütfen fikirlerimize mıçmık olarak bakmadan bir daha düşünün.
 
Üremeniz gerektiğini düşünüyorsunuz çünkü çocuğunuzun dünyaya katkısı olacağından eminsiniz anladığım kadarıyla. Ben gayet anlaşılır ve kibar bir şekilde, kimseye saldırmadan kendi düşüncemi yazdım ve anne olanlar “nasıl sevmezsin” “ardında bir şey bırakmayacak mısın” ve “yaşlanınca sana kim bakacak” argümanlarıyla geri döndüler, ben de fikrimi belirttim.

Peki çocuk sahibi olmak istemeyen insanların fikirlerinin mıçmık olduğunu düşünen birisi kendi oğlunu nasıl yetiştirecek acaba? Oğluna, kendisiyle aynı fikirde olmayan insanlara bu şekilde davranması gerektiğini mi gösterecek. Ya da oğlunuz dünyaya bu şekilde mi faydalı olacak. Bana ilginç geldi.

Unutmayın ki çocuk sahibi olmayan her insan dünya kaynaklarının daha az tüketilmesine yardımcı olur, belki bundan 100 yıl sonra bir doktor, çiftçi vs olmasındansa su ve gıda kaynaklarının bitmemiş olması daha önemli olacak. O zaman belki sizin nesliniz de bizim gibi çocuk yapmayan insanlar sayesinde ayakta kalacak. O yüzden lütfen fikirlerimize mıçmık olarak bakmadan bir daha düşünün.
Idrakyollariiltihabi Idrakyollariiltihabi nın “çocuk sahibi olmak istedim çünkü yetiştireceğim bireyin kaliteli olacağını düşünüyorum” demesinin değili “çocuk sahibi olmak istemiyorsunuz çünkü kalitesiz birey yetiştireceksiniz” demek değil. Bence yorumu yanlış anladınız 🙄
 
Her canlıya veya her şeye sevgi vermeyebilir insan. Böyle bir hakkı var. Ancak her canlıya karşı vicdani yükümlülükleri vardır. Sevmediğimiz hatta nefret ettiğimiz çok insan var ama zarar vermiyoruz onlara. Vicdanımız yahut insanlığımız engel oluyor buna. Ancak sevmiyoruz, sevmemek bizi kötü bir insan yapmaz. Zarar vermek ise vicdansız ve kötü olduğumuzun alametidir.
Evet,örneğin annemin komşusu o yaşlı cadalozdan hep nefret ettim,çocukken bakkala gitmemize bile karışırdı,annem genç ve tecrübesizdi,ona uyarak bize nefes aldırmadı,ama o cadı kendi torunları yurtdışında eğitim alsın diye kendini yırttı.
.Bu cadıya bile zarar vermedim,Allah b...sını versin bile demedim,vicdanım hep beni susturdu,ama burada bari o kadarını diyeceğim
""""Allah b...nı versin cadı,gittiğin yerde bekle,elbet hesabını soracağım""""
Ooooh:kahve:
 
Idrakyollariiltihabi Idrakyollariiltihabi nın “çocuk sahibi olmak istedim çünkü yetiştireceğim bireyin kaliteli olacağını düşünüyorum” demesinin değili “çocuk sahibi olmak istemiyorsunuz çünkü kalitesiz birey yetiştireceksiniz” demek değil. Bence yorumu yanlış anladınız 🙄
"He bu başlığa boşluktan ibaret fikirler mıçan bir kısım insanlarla kesinlikle aynı fikirdeyim. Onlar üremesin. Mümkünse hiçbir şart altında üremesinler toplumun selameti, geleceğin teminatı için. "

Bu cümleden başka bir çıkarım yapmak mümkün değil bana kalırsa, önemi de yok dünyaya kaliteli insan bırakmalıyım gibi bir gayem yok zaten. Çocuk istemediğim için herşey olmuştum ama kalitesiz olmamıştım, değişiklik oldu :)
 
"He bu başlığa boşluktan ibaret fikirler mıçan bir kısım insanlarla kesinlikle aynı fikirdeyim. Onlar üremesin. Mümkünse hiçbir şart altında üremesinler toplumun selameti, geleceğin teminatı için. "

Bu cümleden başka bir çıkarım yapmak mümkün değil bana kalırsa, önemi de yok dünyaya kaliteli insan bırakmalıyım gibi bir gayem yok zaten. Çocuk istemediğim için herşey olmuştum ama kalitesiz olmamıştım, değişiklik oldu :)
Size gelmiyor o taş işte. Kalitesiz denen siz değilsiniz :)
Yorumlarınızı beğenerek okuyordum benzer düşüncelerde olduğumuz için ama burada bir yanlış anlaşılma var bence.
 
Size gelmiyor o taş işte. Kalitesiz denen siz değilsiniz :)
Yorumlarınızı beğenerek okuyordum benzer düşüncelerde olduğumuz için ama burada bir yanlış anlaşılma var bence.
Konu sahibi olduğum için ve kibir ile ilgili daha önce yorum yaptığım için bana yazıldığını düşündüm. Yanlış anlamış olabilirim ama yazma dilinin oldukça sert olduğunu düşünüyorum. Yine de uyarı için teşekkürler :)
 
Bi de şu var;
İki kızın varsa mutlaka üçüncüyü yapmak zorundasın ,hani belki erkek olur.beni kınamayın ama sırf bu söylemler yüzünden erkek cocuklarından nefret ediyorum

Gecen asansörde komsuyla konusuyoruz
Kadının iki kızı bi oglu var,orta yaslarda bi kadın.bana dediki keske zamanında ikinci oglum olana kadar cocuk yapsaydım,ya bu ogluma bişey olursa ben naparım ogulsuz kalırım
Ayy nefret kustum orda ,bu nasıl bi düşünce
Konuyla çok alakalı olmadı ama içimi dökmek istedim iki ara bi derede
Kesinlikle artı 1500 diyorum.
Allah öyle düşünenlere ilkönce erkek versin ki, kızlar oğlan yollarında kaldırım taşı olmasın.
Çocukluğumdaki iki kadını kimse karnı boş görmedi:KK51:Oğlana kadar her yıl doğurdular,yatacak yatağı olmayan kızlar=/
1 kızım 1 oğlum varken, bir kızım daha olsa ne iyi olur diye 3cüyü istedim,oğlum oldu,kuzum benim:60:..
Hepsi kız olsa ne olacaktı,ancak mutlu olurdum bundan,birbirlerine hiçbir üstünlükleri olamaz kesinlikle...
 
Üremeniz gerektiğini düşünüyorsunuz çünkü çocuğunuzun dünyaya katkısı olacağından eminsiniz anladığım kadarıyla. Ben gayet anlaşılır ve kibar bir şekilde, kimseye saldırmadan kendi düşüncemi yazdım ve anne olanlar “nasıl sevmezsin” “ardında bir şey bırakmayacak mısın” ve “yaşlanınca sana kim bakacak” argümanlarıyla geri döndüler, ben de fikrimi belirttim.

Peki çocuk sahibi olmak istemeyen insanların fikirlerinin mıçmık olduğunu düşünen birisi kendi oğlunu nasıl yetiştirecek acaba? Oğluna, kendisiyle aynı fikirde olmayan insanlara bu şekilde davranması gerektiğini mi gösterecek. Ya da oğlunuz dünyaya bu şekilde mi faydalı olacak. Bana ilginç geldi.

Unutmayın ki çocuk sahibi olmayan her insan dünya kaynaklarının daha az tüketilmesine yardımcı olur, belki bundan 100 yıl sonra bir doktor, çiftçi vs olmasındansa su ve gıda kaynaklarının bitmemiş olması daha önemli olacak. O zaman belki sizin nesliniz de bizim gibi çocuk yapmayan insanlar sayesinde ayakta kalacak. O yüzden lütfen fikirlerimize mıçmık olarak bakmadan bir daha düşünün.

Yazdığımın hangi kısmında çocuk sahibi olmak istemeyenlerin fikirleri mıçmık yazıyor :) paragrafa giriş kısmını bir daha okuyunuz. Zira önceki iki cevabımda istemeyenlere gayet hak verdiğimi ve eleştirilerin lüzumsuz olduğunu belirttim.

Yine bir sonraki paragrafta böyle düşünüyor olmama rağmen, çocuk sahibi olmak istemeyen "bazı" üyelerin, annelere olan bakış açısının mıçmık olduğunu belirttim. Kişilerden ziyade cümleleri eleştirdim. Lakin siz direkt olarak şahsıma eleştiri sunuyorsunuz.

Eleştirdiğim cümlelerde kesin yargılar, nereden ürediği belli olmayan aforizmalar ve dahi mide bulandıracak ölçüde genellemeler vardı. Siz neden üstünüze alındınız bilmiyorum ama sizin yazdığınızı okudum mu ondan bile emin değilim.

Bununla birlikte benim iyi bir çocuk yetiştireceğime en azından bunun için çaba göstereceğime olan inancım ile anne olmanın arasında bir bağlantı var. Ancak çocuk sahibi olmak istemeyenlerin iyi çocuk yetiştirmeyecekleri arasında bir bağlantı yok. En azından benim tarafımdan böyle bir iddia yok. Çocuk sevmeyen, çocuğa tahammülü olmayanlar anne olmasın diyorum evet. Hala da bu fikrimin arkasındayım.
 
Idrakyollariiltihabi Idrakyollariiltihabi nın “çocuk sahibi olmak istedim çünkü yetiştireceğim bireyin kaliteli olacağını düşünüyorum” demesinin değili “çocuk sahibi olmak istemiyorsunuz çünkü kalitesiz birey yetiştireceksiniz” demek değil. Bence yorumu yanlış anladınız 🙄

Epey yanlış anlamış. Açıklama yaptım umarım doğru anlar bu sefer.
 
Herkese Merhaba,
Buraya ilk defa konu açıyorum.
Evlendiğimde 32 yaşındaydım ve eşime evlenmeden önce kesinlikle çocuk sahibi olmak istemediğimi net bir dille belirttim. O da kabul etti. Şu an 2 yıldır evliyiz hala da çocuk sahibi olmak istemiyoruz.
Ancak sorun eşimin ailesi, çocuk istemediğimize inanmıyorlar. Eşimi darladıklarında cevabını veriyor ancak benim çok üstüme geliyorlar ve artık gerçekten sıkılmaya başladım.
Eşimin annesi sürekli olarak diğer torununun ne kadar tatlı olduğundan vs bahsediyor (ki bence değil) ve çocukla beni yalnız bırakmak için çaba sarfediyor. Durup dururken çocukla bize gelmeler, çocuğa hadi yengenle oyna demeler zaten bütün gün çalışıyorum haftada 1 gün akşam bile olsa zaman ayırmak bana zor geliyor.Tabii ki de eşimin yeğeni, görmeye gideriz ama annesi ve babannesi yanındayken ben ilgilenmek zorunda değilim. 1 saat bile çocuk bizde olsa baş ağrısından uyuyamıyorum .Çocuklarla zaman geçirmekten hoşlanmıyorum ve geçirmek zorunda da değilim. Bunu açıkca da belirttim.
Sonrasında annesi benim çocuk sevmememi hormonlarıma bağlamaya başladı, git bi doktora görün nasıl çocuk sevmezsin/istemezsin belli ki hormonal sıkıntın var demeye başladı. Ben anne olmak istemediğim halde çocuk sahibi olmamı istiyor. Gerçekten doktora gitmeli miyim? Çocuk istememek hormonal bir bozukluk mu? Her kadın çocuk sahibi olmak zorunda mı? Bu kadar üstüme gelinince kendimi anne olarak hayal ediyorum ve gerçekten kabus gibi , çevremdeki arkadaşlarımdan da aynı çıkarımı rahatlıkla yapabiliyorum.
Tabiki çocuk sahibi olmak zorunda değilsiniz.
Herkesin kişisel tercihi.
Ama ağızlarını sonsuza kadar kapatmak gerek yoksa susmazlar.
Aileleri alın karşınıza , doktorada gittik herhangi bir sorum yok biz çocuk sahibi olmak istemiyoruz ve kimsenin bi çaba içinde olmasını istemiyoruz deyin kapatın konuyu.
 
Konu sahibi olduğum için ve kibir ile ilgili daha önce yorum yaptığım için bana yazıldığını düşündüm. Yanlış anlamış olabilirim ama yazma dilinin oldukça sert olduğunu düşünüyorum. Yine de uyarı için teşekkürler :)

Efenim konu sahibi olarak size önceki mesajımda cevap yazdım. Sizin konunuza, size yönelik yazdım. Son mesajımı size yazmış olsaydım size yazdığım ilk mesajda belirtirdim fikirlerimi. Sonradan ek olarak yazdığıma göre, yazının muhatabı siz değilsiniz :)
 
Kırmızıyla belirttiğim yerler tam da benim düşündüklerim, hissettiklerim. Bu konuyla ilgili bir kitap okumadım, bir psikologla da konuşmadım ama hep merak ediyordum nedenini. Ölme güdüsünü ilk defa duyuyorum, araştıracağım.
Bu konuyla ilgili önerebileceğiniz bir kitap var mı?
Evet bende sizin gibi düşünüyorum..
Sadece biz bilinçli canlılarız, bizi her zaman güdüler yönetmez. Bazen bilinçli bir şekilde üreme güdümüz olsa da ürememeyi seçeriz. Bu sadece insanlarda olan bir yetenek.
Çocuk sahibi olmak bencilce bir istektir. Ama soyun devamı için gereklidir. Herkes kendi genleri için, anne olmak için, yaşam amacı için, iyi bir çocuğu kendisi yetiştirmek için ister.
Bunların sonucu ulvi amaçlar olsa da nedeni bencilcedir.
Bencillik her zaman kötü sonuçlara neden olmaz.
Ama ben ne kadar bilinçli olsam da, var olduğum dünya gezegenine gelmek istemezdim. Bu bana önceden sorsaydı istemediğimi söylerdim. Bu bireysel bir düşünce.. Katılandan çok katılmayan olacaktır.


Ölüm Güdüsü de şu;

Freud’a göre; hepimizin hayata karşı bir içgüdüsü olur. Bu güdü; sağlıklı olma, güvende olma ve cinselliğe katılma yani türümüzü devam ettirmeyi gerektirir. Yani bu yaşamak istediğimiz hayat için faydalı bir şeydir. Aynı zamanda çoğalmak ve türümüzün devamını sağlamak için de yararlıdır. Bu yaşam içgüdüsüne Freud, eros veya libido der. Aşk, iş birliği yardımlaşma da bununla anılır. Aslında kendi iyiliğin ve başkalarının ki için diğer insanlarla birlikte çalışmak. Bazı insanlar birtakım davranış modelleri takınır. Bunlar kendine veya etrafındakilere zarar veren davranışlardır. Freud buna ölüm içgüdüsü demektedir. Bu içgüdü de bazı duygularla anılır. Bunlar korku, öfke, nefret gibi duygulardır ve insanların kendi içine veya dışarıya diğer insanlara yönelik olabilir. Bu ölüm içgüdüsünün de bir adı vardır. Genel olarak buna thanatos denir.
Eros ve thanatos birbirinin zıttıdır. Bu konuyla ilgili önemli olan şey ise; içgüdülerin yaradılıştan olan evrensel dürtü ve his oldukları Freud tarafından söylenmiştir. Herkesin içgüdüsü vardır. Bunlar doğal olarak ortaya çıkarlar ve bizi yaşam veya ölüm içgüdüsüne dönüştürecek dışarıdan bir şeye ihtiyacımız yoktur. İçgüdüler insanlarda doğal olarak gelişen şeylerdir. Bir çok insan bu düşüncelere de karşı çıkabilmektedir.

Yani bazı kişiler çocuk sahibi olmak istemeyebilir. Bununda bir içgüdü sonucu yapabilirler.
Çok nadirdir bu kişiler ama vardır.
Gerçi ben bu içgüdü yüzünden değil, şu an yaşadığım çevreden memnun olmadığım için istemiyorum. Norveç'te yaşasam tahminen isterdim..

Freud çok kitabı var. İlk olarak; Kitle Psikolojisi ve Egonun Analizi kitabını tavsiye edebilirim..:KK66:
 
Bir arkadasimin da 9yasinda kizi...doktor demis ki sakin kardes istiyor diye yapmayinn bebek...siz kendiniz istiyorsanız yapin demis....cok istedigi zamanlar oldu çünkü sınıfta kardesi olanlara özenirdi epeydir demiyor
Kesinlikle katılıyorum doktorun söylediğine. Merak ettiğim için sormuştum çünkü ben de tek çocuk düşünüyorum. :KK17:
 
Ben bu konuya yazdığım önceki cevaplarda, çocuk sevmemenin yahut çocuk istememenin gayet normal olduğunu vurgularken, üstelik bunu bir anne olarak yaparken, çocuk sahibi olmayanların anne olanları gömmesini, oldukça tuhaf varsayımlar ile fikir yürütmesini dehşetle okuyorum.

Bazen bir pipo sadece pipodur dostlar. Sadece çocuk sahibi olmak ister insan. Bencil ve menfaatçi duygulardan ari, sadece istediği için ebeveyn olabilir. Kaldı ki insan ırkı bir şekilde devam edecekse, mümkünse zeki, ebeveynlik rolünü layığıyla üstlenecek, çocuğun sadece temel ihtiyaçlarını karşılamakla kalmayıp "eğitebilecek" kişilerin ebeveyn olması, insanlığa bir lütuftur. O bebekler toplumun daha gelişmiş olmasını sağlayacak insanlar olacak ileride.

Bazılarınızın yazdığı görüşler o kadar sığ ve saçma ki, alla alla hiç de böyle düşünmedim anne olurken diye söylendim okurken. Açıkçası ben öldükten sonra hiçbir şeyin önemi yok. Zaten ölmüşüm, arkamda biri kalmış kalmamış çok da umurumda değil. Dünya dediğin vakti gelince yok olup gidecek, dolayısıyla böyle takıntılarım yok gelecekle ilgili. Fakirlikten, boşluktan, yahut annelik güdülerimi tatmin etmek için de anne olmadım. Her ne kadar planladığım anda olmasa da bebeğim, zaten anne olacaktım. Bunu istiyordum. Onlarca sebep sayabilirim neden anne olduğuma dair. Ancak zerre pişman değilim birçok zorluğu olmasına rağmen. İyilik ve kötülük üzerine kurulu olan dünya yaşamında, ben iyi bir şey yaptım. Yapmaya da devam ediyorum. Üremeye şiddetle karşı çıkan ve içi boş aforizmalar savuran bireyler, yaşamlarını zamanında üremiş insanlar sayesinde sürdürüyor. Sağlığınızı emanet ettiğiniz doktorlar, gıda temin etmenizi sağlayan çiftçiler, işçiler vs halihazırda üremiş olan insanlar. Birileri üremek zorunda. Ve ben buna kibir yahut ego deseniz bile, üremesi gereken insanlar arasında yer aldığımı düşünmekteyim. İyi bir insan yetiştirmeye uğraşıyorum, psikopat değilim, oğlumu en iyi şekilde eğitme çabam var.

He bu başlığa boşluktan ibaret fikirler mıçan bir kısım insanlarla kesinlikle aynı fikirdeyim. Onlar üremesin. Mümkünse hiçbir şart altında üremesinler toplumun selameti, geleceğin teminatı için.
Yazini cok bgendim. Benim soylemek istediklerimi okdar tam ifade etmissin ki...
Siddetle anne olmak istemiyorum dien, anne lere cilginmis gibi bakan insanlara aynen bunlari soylemek isterdim.
Ama aslnda dedigin gibi herkes uremesin mumkunse... Ureyenlerde yaptiklarinin ne kadar kutsal ve onemlibirsey oldugunu hatirlayip , mantikli aklibasinda sorumluluk duygusu olan ve en onemli kalbinde sevgiyi tasiyebilen bireyler yetistirsinler, yetistirelimm.. Ben kendimi sansli hisediyorum. Hayatimn ne kdr kisitlanacagi degil umrmda olan , yukaridaki niteliklere sahip bi birey yetistirebilmek icin cirpinicagm. Yazin ufkumu acti ve umarim tum ihtiyaci olanlar senin yazinin icinden birseyler alirlar.... Eline saglik...
 
Back