Kızlar son bir saatim çok zor geçti. Gece zaten uyumadım. Grip nezle gibi bir şey olmuşum burnum tıkalı sürekli hapşuruyorum hapşurdukça ağrı giriyor karnıma. Açım, yemek hazırlamaya çalışıyorum. Yemek yiyeyim de bi ilaç içeyim derdindeyim. İlaç da parol. Bi ara baya doğuracağım sandım. Ayakta durdurmuyordu sancılar. Tabi ben o sırada yine iş peşindeyim. Tunişin beşiğin yan şeylerini ilk geldiğinde yıkamıştım, aklımda bu hafta yine yıkamak vardı. Aha dedim doğurursam kalacak bunlar, sancıyla boğuşurken onları makinaya atmaya çalışıyorum. Ocakta yemek var, hapşurdukça bağırtıran ağrı giriyor. Tüm bunlar yaşanırken eşim salonda telefona bakıyor. Eşimde mükemmel bir insandır maşallah diyeyim de nazar değmesin. İmkanı olsa o hamile kalırdı
mala bağlamış o sırada. Sinir krizi geçirecektim nerdeyse. Kıvrana kıvrana yemeği hazırladım en son bi domates doğruyorum iyi misin diye geldi yanıma. Orda doğursam haberi olmayacak. Yemeği yedim yatacağım diyorum bir şey mi oldu diyor. Oğlum olacak ama erkeklerin gerçekten zekaları biraz kıt
şükür şimdi iyiyim. 20-30dk içinde 4 5 sancı girdi. Muhtemelen peşpeşe çok hapşurunca oldu ama o an sadece doğum sancısı diye düşünebiliyordum. İnşallah bu hafta kolay geçer.