Hiç bişey okumuyorum izlemiyorum kuzum. Panik atak falan olmazsın merak etme. Bayılmana izin vermiyorlar oksijen falan veriyorlarmış direkt. Çok fazla araştırırsam korkup vazgeçerim diye hiç bişeye bakmıyorum. Eğitimde bize söyledikleri bir kaç şey beni çok rahatlattı. Doğumu bebek kendisi yapıyor. Vücudunu ayarlıyor pozisyonunu alıyor. Senin rahim kasların onu itiyor. Sen bişey yapmıyorsun zaten hepsi kendiliğinden oluyor. Senin tek görevin derin derin nefes almak. Sakin olmak. Doğru zamanda ıkınmak. Zaten ıkınacağın anı biliyormuşsun. Benzetmeyi sevmiyorum ama tam olarak kakan gelmiş gibi oluyormuş zaten. Ben itemem ıkınamam diye bişey yokmuş yani
Bir de şunu düşünmek lazım. Bebeğim dünyaya gelmeye çalışıyor. O gayret ediyor uğraşıyor. Ben de ona annesi olarak yardımcı oluyorum. Bebeğinle ortak çalışıyorsun gibi düşün. Ve işin çoğunu o yapıyor zaten
teorik olarak böyle düşünüyorum ama o anın psikolojisini ben de hayal edemiyorum. Korku desen bol bol var. İnşallah zorlanmayız hiçbirimiz