- 1 Mart 2021
- 1.469
- 1.329
- 31
Okurken kalbim sıkıştı çocuğu azarlamaya başladı dan sonra. Bence atak haftaları asla tek ve desteksiz geçirilecek dönemler değil. Çünkü uykusuzluktan seninde halin kalmıyorBen ilk haftadan sonra hep tek baktım. İlk haftalar yine kolaydı ama bu 5. Hafta atağı beni mahvetti. Tekim ve eşim de dahil yardım edenim yok. Az önce eşimle de tartıştık. Çocuk huysuz zaten ve 3 den bu yana uyumadı. 10-15 dk uyuyup uyanıyor. Mahvetti beni gün boyu. Duş aldırdık rahatlasın diye yine ağlamaya başladı. Uykuya dalamayıp.
Ben de artık nefes nefese kaldım. Eşime verdim mama yapmaya gittim. Vermemle peşimden geldi. Durmuyor bu diye.
Yoruldum yoruldum az tut ağlasın bişey olmaz dedim. Çocuğun ciğeri acıdı ağlamaktan vs diye bana vermeye çalışıyor. Bende delirdim. Emzirmiyorım kucakta sakinleştirip mama veriyorum yoruldum neden anlamıyorsun tüm gün bende dedim. Sende sakinleşiyor çocuk bende durmuyor dedi. Sakinken işgileniyorum ya çocukla dedi. O zaman ihtiyacım yok sana kriz anında lazımsın dedim. Aldım çocuğu yatak odasına geçtim ama nasıl ağlıyorum. Peşimden geldi. Sarılmaya çalıştı istemedim. Duygularını kontrol et sakinleş vs diyor bana.
Dedim beni zerre kadar anlamıyorsun. Çok basit bi kelime söylüyorum yoruldum ve nefes alamıyorum artık dedim. Bi hısımla aldı çocuğu yatırdı bacaklarına sus diye azarlamaya başladı. Korktum sert bi hareket yapacak diye. Almaya çalıştım izin vermedi. O esna da ağlamaya başladı kızım zaten. Bu iyice delirdi mamayı zorla ağzına sokmaya felan çalışıyor. Çocuk krizler de. Aldım kucağından güç bela. Hala uyutmaya çalışıyorum. Eşim de yanımızda komik video izliyor. Arada diyor alayım mı. Hayır dedim.
Cidden bu günleri unutmam.