- 25 Ocak 2024
- 652
- 588
- 28
Bigaia damlayı kullanmayı denediniz mi? Epey işe yarıyor bizde çok şükürValla ben mahvoldum artık o kadar çok kasılıyor ki aklıma binbir türlü şey geliyor. Geceleri çığlık çığlığa ağlıyor masaj yapmamıza rağmen saatlerce gazını çıkarmıyor
Kızlar ben psikolojik olarak çok kötüyüm artık. Tokum, uykumda yok(Gerci 3, 4 saat uyumuşumdur maksimum gece-gündüz anlayisim kayboldu ama uyku hissi yok) şuan. Bebeğe de iyi bakıyorum (Gerci idrar yolu enfeksiyonu olmuş pekte iyi bakamıyor da olabilirim ama kilo alımı iyi) ama eski hayatımı çok özlüyorum bazen. Hiçbir sorumluluğumun olmadığı. Canım isteyince yatıp, isteyince kalktığım hayatımı çok özlüyorum. Zaten her şeye sahiptim. Şimdi devamlı benim yardımıma bakımıma muhtaç birisi var. Sürekli başım ağrıyor. Vucudunda ufacık bir şey çıksa korkuyorum. Mental olarak aşırı yoruldum. Annem tam destek, eşim destek bana ama sıkıldım. Çok tatlı çok seviyorum onu ama çok zorlanıyorum. Özellikle hastane de yatmaktan, sorununa anında çözüm bulamamak, aciz olmak çok zorluyor.
Benimki iğreniyor kusturuyor kendini emzirmeden önce vereyim diyorum damlayı artık siz hangi aralıkta veriyorsunuz canımBigaia damlayı kullanmayı denediniz mi? Epey işe yarıyor bizde çok şükür
Ben paramediğim aşırı soğukkanlıyım yani normalde. Bana ne olmuş bilmiyorum. Binlerce hastanın hastalığını anlık bulurken kendi çocuğuma şifa olamıyorumBebekler nezle olunca da çok ikinma kasılma oluyormuş haberin olsun bizde öyle suan . Nezle olduğunu söyledi doktor kakasi da azaldı ikinma da arttı sen korkma bi şekilde gecicek gaz zorluyor bebelerii
Bir de biz de uzayan bir sarılık yaşadık. Işık tedavisi aldık benzer şekilde. Yenidoğan ilk günleri zaten yeterince zorken o ışık tedavisi bizi de çok zorladı. Şu an 22 günlük bebeğim ve geçiyor yavaştan sarılığı. Teselli etmeyecek biliyorum aa geçeceğini de bil isterim bu sürecin. Hayatın öngörülemezliğiyle barışmanın korumamıza muhtaç ama yapabileceğimiz şeylerin sınırlı olduğu bir canlıyı dünyaya getirdiğimizde daha zor olduğunu biliyorum. Ama o öngörülemezlikle barışmak zorundayız. Geçecek kız kardeşim, şefkatle sarılıyorum sanaKızlar ben psikolojik olarak çok kötüyüm artık. Tokum, uykumda yok(Gerci 3, 4 saat uyumuşumdur maksimum gece-gündüz anlayisim kayboldu ama uyku hissi yok) şuan. Bebeğe de iyi bakıyorum (Gerci idrar yolu enfeksiyonu olmuş pekte iyi bakamıyor da olabilirim ama kilo alımı iyi) ama eski hayatımı çok özlüyorum bazen. Hiçbir sorumluluğumun olmadığı. Canım isteyince yatıp, isteyince kalktığım hayatımı çok özlüyorum. Zaten her şeye sahiptim. Şimdi devamlı benim yardımıma bakımıma muhtaç birisi var. Sürekli başım ağrıyor. Vucudunda ufacık bir şey çıksa korkuyorum. Mental olarak aşırı yoruldum. Annem tam destek, eşim destek bana ama sıkıldım. Çok tatlı çok seviyorum onu ama çok zorlanıyorum. Özellikle hastane de yatmaktan, sorununa anında çözüm bulamamak, aciz olmak çok zorluyor.
Myflor diye bi damla verdi bize. Dünden beri zorlayınca gazını yapıyor bazen normalde hiç yapmıyorduBigaia damlayı kullanmayı denediniz mi? Epey işe yarıyor bizde çok şükür
Kuşum senin bebeğin kolik kabul edip sabretmekten başka çare yok ne yazık kiValla ben mahvoldum artık o kadar çok kasılıyor ki aklıma binbir türlü şey geliyor. Geceleri çığlık çığlığa ağlıyor masaj yapmamıza rağmen saatlerce gazını çıkarmıyor
Bende öyleyim. Doğum yaptım 10 gün hastanede kaldım dikişlerim yüzünden bebeğe bile bakamıyordum günlerce ağladım. Bebeğime 3 günlükken zorla iki kere sonda taktılar yüzlerce damar yolu açtılar. Geceleri sabahlara kadar ağlıyordu tek başımaydım korkuyordum. Bana muhtaçtı çok üzülüyordum her yerinde her gün yeni şeyler çıkıyor bazen kusmugunda boğulurken yakalayıp anlık çevirip nefes aldırıyorum.cocugum geceleri sabahlara kadar ıkınıp kasılıyor ağlıyor uykusunda acı çekiyor Çok çok zorlanıyorum ama bi de bu yanı düşünüyorum. Bize ihtiyaçları var bizim sevgimize mutlu halimize ihtiyaçları var belki onlara bu iyi gelecek. Ben burda hangi sorunumu dile getirsem herkes yardımcı olup iyiye yönlendiriyor bir nebze de olsa rahatlıyorum sizde dökün içinizi. Bu süreçte hepimiz birbirimize destek olup zorlu süreçleri atlatalımKızlar ben psikolojik olarak çok kötüyüm artık. Tokum, uykumda yok(Gerci 3, 4 saat uyumuşumdur maksimum gece-gündüz anlayisim kayboldu ama uyku hissi yok) şuan. Bebeğe de iyi bakıyorum (Gerci idrar yolu enfeksiyonu olmuş pekte iyi bakamıyor da olabilirim ama kilo alımı iyi) ama eski hayatımı çok özlüyorum bazen. Hiçbir sorumluluğumun olmadığı. Canım isteyince yatıp, isteyince kalktığım hayatımı çok özlüyorum. Zaten her şeye sahiptim. Şimdi devamlı benim yardımıma bakımıma muhtaç birisi var. Sürekli başım ağrıyor. Vucudunda ufacık bir şey çıksa korkuyorum. Mental olarak aşırı yoruldum. Annem tam destek, eşim destek bana ama sıkıldım. Çok tatlı çok seviyorum onu ama çok zorlanıyorum. Özellikle hastane de yatmaktan, sorununa anında çözüm bulamamak, aciz olmak çok zorluyor.
Birkaç gün önce çok kötü hissediyordum ama şimdi artık psikolojim daha iyi, normal karşılamaya başladımCanım benim de çişli bez sayım iyiydi ama kilo sabit kalıyodu ya doğru emziremiyodum ya da sütüm azdı bilmiyorum. 3300 doğdu 2800e düştü idrar yolu endeksiyonu vardı 1 hafta hastanede kaldı. 3080 aldık yaklaşık 10 gün kilosu artmayınca mamayla destekledik bu arada sütüm de arttı oğlan da daha iyi emmeye başladı büyüdü güçlendi. Üzülme yani iyi herkesin başıma geliyor bunlar :)
Birkaç gün önce çok benzer hissediyordum daha bebeğim bir haftalık bile değilken. Bende yetersizlik hissi çok fazlaydı ve sorumluluk çok ağır gelmişti. Kendimize sık sık bunun geçeceğini hatırlatalım, bu bana çok iyi geldi. Size de gelir umarım, yalnız değilsiniz bunu bilinKızlar ben psikolojik olarak çok kötüyüm artık. Tokum, uykumda yok(Gerci 3, 4 saat uyumuşumdur maksimum gece-gündüz anlayisim kayboldu ama uyku hissi yok) şuan. Bebeğe de iyi bakıyorum (Gerci idrar yolu enfeksiyonu olmuş pekte iyi bakamıyor da olabilirim ama kilo alımı iyi) ama eski hayatımı çok özlüyorum bazen. Hiçbir sorumluluğumun olmadığı. Canım isteyince yatıp, isteyince kalktığım hayatımı çok özlüyorum. Zaten her şeye sahiptim. Şimdi devamlı benim yardımıma bakımıma muhtaç birisi var. Sürekli başım ağrıyor. Vucudunda ufacık bir şey çıksa korkuyorum. Mental olarak aşırı yoruldum. Annem tam destek, eşim destek bana ama sıkıldım. Çok tatlı çok seviyorum onu ama çok zorlanıyorum. Özellikle hastane de yatmaktan, sorununa anında çözüm bulamamak, aciz olmak çok zorluyor.
Malesef öyleKuşum senin bebeğin kolik kabul edip sabretmekten başka çare yok ne yazık ki
Kendini yetersiz hissediyo olabilirsim ben de hissettim çok ağladım bebeğim benim yüzümden hasta oldu diye. Ama düzeliyo bir şekilde sandığımızdan çok daha güçlü bu küçük insanlar:) mutlaka emzir iki memeni de sonra mama ver çünkü ne kadar emerse o kadar sütün artarBirkaç gün önce çok kötü hissediyordum ama şimdi artık psikolojim daha iyi, normal karşılamaya başladımumarım seninki gibi toparlarız rahatça
Ben biberonla besleme yapıyorum. sabah 7 gibi ağzının içine 5 damla damlatıyorum hemen sonra biberonu dayıyorum.Benimki iğreniyor kusturuyor kendini emzirmeden önce vereyim diyorum damlayı artık siz hangi aralıkta veriyorsunuz canım
Bigaia damlayı kullanmayı denediniz mi? Epey işe yarıyor bizde çok şükür
Canım çünkü senin evladın çok normal . Terzi kendi söküğünü dikemez konusu bu . Ama sürece alışıyoruz kendimize haksızlık yapmayalımBen paramediğim aşırı soğukkanlıyım yani normalde. Bana ne olmuş bilmiyorum. Binlerce hastanın hastalığını anlık bulurken kendi çocuğuma şifa olamıyorum
Canım benim mamayla büyümüş o kadar çok bebek var ki benim babam 63 yaşında o bile hiç emmemiş mamayla büyümüş ama sorsan hayatında en sevdiği insan annesi ve annesi de onun üstüne aşırı titriyormuş. Bağın emmeyle hiç alakası yok inan bana öyle olss süt anneyle büyüyen bebekler süt anneye bağlanırdıMadem içimizi döküyoruz arkadaşlar ben emziremiyorum hiç emmiyor bebeğim çok üzülüyorum hiç aramızda bağ yok gibi siz memede uyuyor diyince falan çok özeniyorum. Eşim tekrar yurt dışına gidecek diye onunla bağ kursun istiyorum bir yandan ama çok yoruldum artık emsin istiyorum kendimi anne gibi hissedemiyorum
Canım aynısını biz de yaşadık. Sana yazmıştım hatta kilo alımı iyi olsun yeter diye. Ben çok üzülmüştüm mama vereceğime ayrı sütün yeterli gelmeyişine ayrı. Ama biz de şuan kontrollü gidiyoruz, kilo alıyor, emmesi daha güçlü. Arada takviye yapıyoruz sadece. Sanırım herkes aynı yollardan geçiyor, canını sıkma. Önemli olan doyması ve kilo alması, ona odaklan.Senin süt tam oturmamış herhalde dedi o yüzden mama dedi işte1 hafta mecbur deneyeceğiz böyle. Benim anlamadığım, bez sayısı gayet güzel çocuk da huzurluyken nasıl kilo almayıp aksine vermiş olabiliyor
Kuzum sen zor bir hamilelik yaşadın ve sonrasında da zor bir bebeğin oldu o kadar çok yıprattın ki kendini ama biz görüyoruz yaşadıklarını lütfen kendini üzme elinden geleni fazlasıyla yapıyorsun zaten bundan sonrası Allah’ın takdiri. Rabbim güç kuvvet versin oğluşunu da tez zamanda sağlığına kavuştursun inşallahMalesef öyle
Canım emzirme desteği alsan biseyleri onun istediği gibi yapamıyor olabilirsin hastaneden ya da sağlık ocağından bi destek alırsan çözebilirsin bence bi dene canını da sıkma sadece emzirmekle bağ kurulmuyor . Sen annesisin direk bağınız çok güçlü bunu unutma senin kokun onun herseyiMadem içimizi döküyoruz arkadaşlar ben emziremiyorum hiç emmiyor bebeğim çok üzülüyorum hiç aramızda bağ yok gibi siz memede uyuyor diyince falan çok özeniyorum. Eşim tekrar yurt dışına gidecek diye onunla bağ kursun istiyorum bir yandan ama çok yoruldum artık emsin istiyorum kendimi anne gibi hissedemiyorum