(Az önce yanlışlıkla yarım göndermişim
Devam ediyorum
)
Bu arada doğumum ve sezeryan ile ilgili tecrübelerimi buraya da yazmak istiyorum. Benim planlanan sezeryan tarihimden iki gün önce bebeğim doğumu kendisi başlattı. Anne-çocuk dostu sezeryan oldu istemeden yani. Sütüm de bu yüzden anında geldi. Tam 1 gün normal doğum sancısı çektim. Çatı muayenesinde 2 cm açıklık ancak yüzde seksenin üzerinde rahim incelmesi görülünce (fazla sayı ve miktarda nişan geldi) hemen yatışım yapıldı. Suyum gelmedi bu arada. Yine de sordular, normale uygun ve çabuk olacak diye ama ben sezeryan istediğim için yine reddettim tabii :) Spinal iğne biraz ağrıttı ama abartılı bir ağrı değildi, damar yolu açılması gibi bir şey. Ameliyat sırasında çekiştirmeler oynamalar harici herhangi bir acı/ağrı yok. O an sadede ağlama sesini duymak için can atıyorsun, sonsuz bir cesaret alıyorsun evlat için zaten. O ilk gördüğüm anı, yüzüme dayadıkları anı mıh gibi kazıdım yüreğime ve hafızama…
bebeği ilk kontrolden sonra alıyor, dikim işlemine geçiyorlar. Yaklaşık yarım saat de o sürdü. Bu kısım sıkıcı tabii:) bitsin de artık odama gideyim bebeğime kavuşayım moduna geçiyorsunuz ancak dediğim gibi asla acı yok.
Asıl acı arkadaşlar eve çıktıktan sonra
Benim acı eşiğim düşüktür, bu yüzden normal doğumdan korktum hep zaten. 2 cm açıklıkta bile mahvoldum. Bekleseydim 3-4 saate doğum yapacağımı söyledi doktor ama dayanabilir miyim, bebeğime bir şey olur mu bilmiyorum korkusu yaşadım hep. Bebeğim iyi olsun, doğsun da sonrasında ben çekerim acısını kafasındaydım yani. Ama sezaryan de öyle benim hafife aldığım gibi bir ameliyat değilmiş
En büyük ameliyatlardan, çok hafife alıyorsunuz dedi doktorum hatta :)) hastanede ben çok kustum bu sebeple sanırım baş ağrısı hiç yapmadı. Verdikleri ilaç/serum/ağrı kesicilerden ağrı konusunda gayet iyiydim hastanede. Sadece mide gazı problemi yaşadım, o nefesimi kesti biraz ve kalp krizi geçiriyorum hissi yarattı ama sağolsun tüm hastane personeli çok ilgilendi çabuk toparladım. Bir de kızanım pazar günü doğmayı tercih edince hastaneyi özel kapattık gibi oldu, hizmet on numaraydı:))Teşekkürler oğlum
2 gün sonra bağırsak problemi giderilince eve çıkabildik. Olanlar benim için oradan sonra başladı
en büyük ameliyatlardan diyorsun minoset içiriyorsun arkadaş, minoset ne yapsın
ağrıyı hissetmeye başladım haliyle. İki gün tek başıma yataktan doğrulamadım ben. Karın+kasık ve sırtım aşırı ağrıdı. Bugün daha iyi olmaya başladım artık ama hala tam doğrulamıyorum ve acım var. İshal de devam azalsa da. Gülmeye öksürmeye hala aklım çıkıyor.
Bir yandan uykusuzluk, süt savaşları derken dinlenmek te zor olduğu için çaresizlik hissi.
Öyle benim hafife aldığım gibi olmadı eve geçince yani ama tekrar söylemek istiyorum bu benim sürecimdi. Kaç arkadaşım çabuk doğruldu, karnında çok ağrısı olmadı benim kadar. Bir arkadaşım günlerce baş ve boyun ağrısından acillere taşındı. Herkeste elbette farklı sirayet edecektir ki benim acı eşiğim ciddi düşüktür dediğim gibi.
Tüm bu süreçte şunu anladım ki, nasıl doğurursan doğur ana olmak serüveni ciddi fedakarlık istiyor. Analığın da doğumun da her türlüsü zor ama sonsuz mucizevi ve güzel, kelimelerle tarifi yok
Bugün geldiğim şu noktada, büyükler hep derlerdi ya ana olunca anlarsın diye, anamın kıymetini bin kere daha iyi anladım
Allah hem onların hem evlatlarımızın acılarını göstermesin. Bu dünyadan göçenleri cennetiyle rahmetiyle mükafatlandırsın
Bu harika duygu için milyon kere şükürler olsun
Bize bu harika serüvende güzel hatıralar biriktirmeyi nasip etsin. Evlatlar daima sağlık ve mutlulukla yaşasınlar