Merhaba biraz garip hissettiğim için bunu dillendirmedim şimdiye kadar ama ben de böyleyim başından beri. Köpeğim var onun zaten çocuktan hiçbir farkı yok bizim için, hatta bazı insanların çocuğuna yaptığının daha fazlasını yapıyoruz yani zaten anne olarak hissediyordum kendimi ekstra hiçbir duygu yüklenmedi bana.
Mesela acaba bebeğe güzel bakabilecem mi diye kaygı yaşamadım şimdiye kadar ama sürekli bebek doğduktan sonra köpeğime eskisi gibi bakabilecek miyim ya onu ihmal edersem kaygısı var. Kendimi bu konuda çok kötü hissediyorum ama asla elimde olan bir şey değil isteyerek oldu bebiş maddi manevi doğru zamanı bekledik planladık, hamile kalınca çok farklı hissederim diye düşünüyordum ama değişen hiçbir şey olmadı. Mesela bebek arabasını falan hep köpeğe göre bakıyoruz eşimle. Çocuk üstteyken köpeğin altta sepette rahat edebileceği bir model arıyoruz. Çok çok çok üzülüyorum bu duruma çokta vicdan azabı çekiyorum doğunca çok seveceğime eminim ama keşke biraz diğerleri gibş hissedebilsem diyorum. Herkes güzel güzel kıyafetler alıyor şuan burda ama ben daha çorap bile almadım en son alırım bi kerede diyorum. Kimseye de anlatamıyorum ayıplarlar diye. Gruptaki anneler cevap verebilir mi bebiş doğduktan sonra mı bağ kuruluyor?
inşallah en kısa zamanda bu bacak ağrılarımızda biter
5 yıldır olmuyordu çocuğumuz. Şuan hala kistim var 7cm e düşmüştü en son. Bakalım daha küçülecek mi? Senin kistin kaç cm?
o sebepten üzüyor bu durum 
