Anamların yazlıktayız, maaile burdayız, haftasonları enişteler de geliyor cümbüş oluyor
kıza bi bakıyorum mememde bi bakıyorum yeğenlerim oyun halısının altını salıncak yapıp sallarlarken görüyorum. Ben ortada ‘şey oraya klima geliyor yalnız, yeleğini versem mi’ ‘ biberon almadığını söylemiştim zorlamasak mı acaba’ ‘ abla daha yeni emdi kusturtma’ diyerek dolaşıyorum. Tam bir deliler evi. Kızın öbür dişi de patlamak üzere,ailecek hepimiz parmaklarımızı ikişer tur kızın ağzına sokmak suretiyle teyit etmiş bulunduk. 5 dk mızıklanıyor, 10dk yeğenlerin şebekliklerine gülüyor falan. Denize 1 kez sokabildim, suyu seviyor ama soğuk sudan nefret ediyor
açıklayarak yavaş yavaş sokmaya çalışırken birden boyumuzu aşan dalga geldi, denize hızlı bir giriş yapmak zorunda kaldık
tabi kıyameti kopardı. Olsun ağzına burnuna tuzlu su girdi diye avutuyorum kendimi. Tek korkum virüs ve ablamların ben uyurken kızımı alıp zorla denize sokup çıkarmaları. İşte böyle tehlikelerle dolu bi ev, sizi de çağırmak isterdim ama çocuğunuzu her an elinde bir külah çilekli dondurma yerken bulabilirsiniz, yine de gelmek isteyen olursa başım üstüne
Bütün bunları niye yazdım
Eşim tutturdu burda da bi doktora götürelim çocuğu diye, kilo alıp almadığına baktıracakmışız. Tabi ben istemedim, keyfi yerinde, çiş kaka yapıyor çok şükür, doktorun istediği kadar almadı diye bi daha çocuğumu strese sokmak istemiyorum doktra götürüp. Gördüm ki sizde de hastalıklarla alakalı panik atak başlamış, çocuğunuzu yormayın, zaten sürekli doktordalar, heyecandan yapıyordur muhtemelen. Bizimki de 1 hafta önce sırt üstü yatarken yukardan bişey sallayınca heyecanlanıp 30 sn bi öğürüyordu. Önce korktum, sonra izlemeye başladım, su verdim, yastığa yatırdım kesildi, sonra bi daha bi daha yaptı, 2 gün devam etti kendiliğinden kesildi. Mümkün olduğunca az doktora götürmeye çalışıyorum çünkü doktora her gittiğimizde o gün çok asabi oluyor. Durduk yere yormaya gerek yok bebeleri