- 20 Temmuz 2016
- 677
- 864
- Konu Sahibi KirazHanim
- #46.261
Benim kızım 4.5 yaşında , korona ve başka sebeplerden kreşe de göndermedim kendim ilgilenirim diye ama keşke gönderseymişim. Bebekle ilgilenmekten, kendi sağlık sorunlarımla uğraşmaktan onunla oynamayı bırak beslenme ve bakımı dışında hiç bir şey yapamıyorum. Sabırla da kendine sıra gelmesini bekliyor kuzum ama tek başına çok zor.Kızlar herkesin derdi bebeğine yetememek benim derdim iki yaşındaki kızım
Doğumdan sonra kızıma karşı hep eksik yetersiz hissettim kendimi. Ne yapsam az geliyor, sanki hep üzgün mahsun bakıyor gibi, oysa çok mutlu kendi kendine oyunlar kuran oynayan bir çocuk, kardeşini asla kıskanmıyor, bana yardım ediyor ama ben nedense ona karşı hep suçlu hissediyorum kendimi
Benim gibi hisseden var mı merak ettim
Bebeği emzirirken yerde oturup onla hamur, lego vs oynuyorum, kitap okuyorum resim yapıyorız.
Evde sıkılmasın diye günde iki kez ikişer saat dışarı çıkarıyorum bebekle birlikte.
Öğlen ve gece uykusuna ben yatırıyorum, kısacası her an yanında olduğumu hissettirmeye çalışıyorum ama ne yapsam eksikmişim gibi hissediyorum bu da beni aşırı zorluyor.
Bu tempoda aşırı yorgun düştüm, kendime hiç zaman ayıramıyorum, bu psikolojideyken zaten mümkün değil kendime zaman ayırmam
Bebeği emzirirken anne kalk dediği anda bitiyorum ağlayasım geliyor.
Kardeşi olmasını o tercih etmedi, onunla dolu dolu anne kız zamanları yapacağımız günleri bebekle böldüm gibi düşünüyorum.
Kendimi ifade edebildim mi bilmiyorum ama psikolojik olarak iyi değilim, hep bi yetersizlik hissindeyim
Üzülmen çok normal ister istemez üzülüyoruz. Ama şöyle düşün seninkilerin yaş aralığı çok güzel, ikiz gibi büyürler, arkadaşlık ederler. Gurbette olunca, bu dönemde arkadaşlara , komşuya da gidilmiyor çocuk sıkılıyor. Bi yerden sonra oyun oynamak için anne baba değil arkadaş istiyor. Inşallah siz O sıkıntıyı yaşamayacaksınız. Ben bi sene önce yapsaymışım ne iyi olurmuş diyorum hep
Bir kaç ay sonra bile birlikte minik minik oynamaya başlarlar seninkiler, ne güzel
sen maşallah ne çok şey yapıyorsun inan ben senşn kadar ilgilenemiyorum bile. Bende bazen gün içinde çok geriliyorum kızımda da 2 yaş sendromları başladı bazen inanılmaz inat oluyor bende bi kaç kere sesini yükselttim ki normalde hiç alışık olduğu bişey değil sonra çok üzüldüm çok vicdan yaptım 
eskiden hiç kucak istemeyen çocuk anne beni kucağına al der oldu 
