- 17 Haziran 2015
- 4.507
- 8.938
-
- Konu Sahibi Efenin_Annesi
- #32.141
Aman strese girmesin minik kuzu
Aman strese girmesin minik kuzuSelam kızlar, az önce kontrolden çıktım. FL gelişimi yavaşlamış hatta durmuş. Birde az kilo almış, 2460 Gr bugün. Haftasına göre 360 Gr eksik dedi. Riske atmayalım haftaya cuma, 37+0 da alalım dedi. Beklersek bebek kronik strese girer dediDemekki stres anne karnında başlıyormuş Cuma günü diğer doktorumda NST ve kontrol var, kesin kararı 2 doktorum konuşup karar verecek.
Ay cidden senelerdir ağustosta gibiyizGünaydın ^^ minnak annişler sonunda ağustos bitti senelerdir ağustos ayındaydık sonunda eylul annesi olabilicez ☺☺
Bacım doğurdun mu sen kızzz beni beklemeden1 Eylül 2021Geldik kızlar, hayırlı uğurlu olsun.
Ay tamam şimdi olduYok ben doğurmadım ya maalesef. Eylüle geldik ya onu demek istedim.
Bekliyorum her şey anlaştığımız gibiBacım doğurdun mu sen kızzz beni beklemedengözün aydın nasılsınız
Yok seker yüklemesi normal çıkmıştı yaş 31 ileri sayılır mı bilmemAaa demek aynı durumdayızSizde diyabet varmiydi? Bu duruma bendeki gebelik diyabeti ve ileri yaş gebelik faktörü etken olabilir dedi. Bakalım cuma günü nasıl bir tablo ile karşılaşacağız. Mutlaka haberleselim
hay yaşa aynı ben. sanki 5-6 aylığım37+0 bugün kontrol olduk ama doktorumun rahatlığı sağolsun ultrasonla bakmadı bu hafta nstye baktı oo keyfi yerinde dedi acil durum için kan tahlillerimi hazır etti 38+0 da gel bakalım dedi size ne güzel söylüyorlar benim canım selvi boylu doktorum keyfin yerindeyse sıkıntı yok diyor bende iyice saldım sanki doğuma 3 ay filan var gibi hissediyorum
Benim bugün baya akıntım oldu, acaba su mu geldi diye korktum duşa girdim şu an ortalık sakinşimdi bu su gelme olayı böyle bardaktan boşanırcasına mı, yani miktarı çok mu? Akıntı gibi gelecek anlamayacağım diye korkuyorum, akıntım da çoğaldı çünkü.
canım benim sakın özgüveninin yıkılmasına bunun zedelenmesine izin verme. ne güzel kendine güveniyorsun zaten iç güdülerin buna yardım edecek. koyun inek fil zürafa da hiç bilmeden anne oluyorlar ama yaradılıştan gelen annelik diye bir şey var. allah buna göre yaratıyor.Ya hanımlar sizinle bir şeyi dertleşmek istiyorum. Yaşım genç diye mi acaba diye de düşünüyorum bazen ama durum şu ki ben çocuğumu birinden yardım almadan büyütebileceğime inanıyorum. Her şeyini kendim görmek kendim yaşamak istiyorum her anında yanında olmak istiyorum. Zaten çalışmam gibi bir durum da yok. Ben inanıyorum kendime insanların gözünde genç ve deneyimsiz de olsam bakarım diyorum oysaki iki erkek kardeşimi ben büyüttüm sayılır bir emzirmemişimdir... ayrıca her anne ilk çocuğunu kucağına aldığında acemidir bilgisizdir ne kadar kitap okursan oku bebeğini hissederek büyütüyorsun sonuçta. ama kaynanam olsun çevremizdeki insanlar olsun bizim çocuğa tek başımıza bakmak istediğimizi duyar duymaz yapamazsınız nasıl yapacak ki tek başına bakamaz edip duruyorlar eşime bana yüzümüze karşı. Ben daha bebeğimi kucağıma alamamışım bir düşüğüm olmuş öncesinde belli etmesem de korkuyorum içten içe bir şey olursa oğluma diye herşeyini görebilmek istiyorum doğru olanı öğrenebilmek yapabilmek ona istediği gibi mutlu bir bebeklik çocukluk verebilmek istiyorum. Bir tek kendi annem inanıyor bana o da zorlanırsan biz her zaman yanındayız zaten diyor ama beni bakamazsın edemezsin diye asla sıkmıyor. Hem kendi bildiklerini zorla yapacaklar diye hem de benim doğrularım başkalarından farklı olabilir diye eşimle birlikte kendi doğrularımıza göre büyütmek istiyoruz çocuğumuzu ama insanlar neden daha hiçbirşeyi görmeden bizi doğru düzgün tanımadan böyle diyip duruyorlar anlamıyorum. Kalbim çok kırılıyor bötle yaptıklarında ve bunu duyduğumda. Doğumum yakın diye stres yapmamaya kafaya takmamaya çalışıyorum. Sonumuz hayrolsun bakalım
Öyle yapmak istiyorum ama bu hormonlar mahvetti beni. Bir de şu aralar kaynanamla uğraşıyorum inatla bize gelmeye çalışıyor doğum öncesi sonrası. Sürekli hasta beni de hasta edebilir ayrıca ben hasta kadından nasıl bir şey isteyeyim benim yatmam gerekiyor içim el vermez ki bir şey istemeye. Doğjmdan sonra da virüs yüzünden korkuyorum sürekli geziyor ona buna gidiyor birileri geliyor ona annemle babama da ilk aylar kimseyi eve almıcam dedim ona da aynısını dedim ama o sanki ona özel yapıyorum onu istemiyorum sanıyor. Ben oğlumu ve kendimi korumak zorundayım ya ben hasta olursam bu sadece virüs değil grip oluyorlar sürekli bana da geçti iki bayramdır hastayım ne zaman onlara gitsem... ne kadar dil dökersem dökeyim anlamıyor kasti ona yapıyorum sanıyor oysaki annemle babam kararıma saygı duyup inat etmediklerinden onlarla konu uzamadı tek inat eden o şuan. 2 hafta erkek kardeşim gelecek yanıma yardıma ilk hafta eşim de yanımda durucak. Kardeşim negatif test alıp karantinaya girip gelicek yanıma gelene kadar dışarı çıkmayacak mesela. 18 yaşında çocuk bunu düşünebiliyor ama 40 öarındaki kadın bunu umursamıyor ki ortanca oğlu ağır korona geçirdi geçen yıl ona rağmen umursamaz. İyice çökerttiler beni oğlumu görene kadar mutlu olamayacakmış gibi hissediyorum. Şu aralar korkarak uyanıyorum süreklicanım benim sakın özgüveninin yıkılmasına bunun zedelenmesine izin verme. ne güzel kendine güveniyorsun zaten iç güdülerin buna yardım edecek. koyun inek fil zürafa da hiç bilmeden anne oluyorlar ama yaradılıştan gelen annelik diye bir şey var. allah buna göre yaratıyor.
sana yapamazsın diyenlere de he de geç. malum ağzı olan konuşuyor. sadece kafana çok takma insanları çok ciddiye alma. sen aldıkça daha çok konuşup daha çok baskı yapacaklar çünkü. sen kırıldıkça ve bunu belli ettikçe daha da kırmak isteyecekler. bu yazdıklarımı acımasız bulabilirsin ama hepsi tecrübeyle sabit.
inşallah umduğuna nail olursun ve dilediğince büyütürsün bebeğini. çok sevgiler
İkinci bebeğini bekleyen bi anne olarak söylüyorum ki o siz yapamazsınız diyenler ortadan ilk kaybolanlar oluyor:) Sanmayın ki dedikleri gibi devamlı sizinle beraber bebek bakacaklar (istisnalar elbette olabilir) Ama zaten sen bebeğe hakim davrandığın an onlar ikinci planda kalıyor bebek zaten devamlı anneyi istediği için de kv nin pek şansı olmuyor. İlk çocukta bu konuda dertlenmiştim de boşunaymış :)Ya hanımlar sizinle bir şeyi dertleşmek istiyorum. Yaşım genç diye mi acaba diye de düşünüyorum bazen ama durum şu ki ben çocuğumu birinden yardım almadan büyütebileceğime inanıyorum. Her şeyini kendim görmek kendim yaşamak istiyorum her anında yanında olmak istiyorum. Zaten çalışmam gibi bir durum da yok. Ben inanıyorum kendime insanların gözünde genç ve deneyimsiz de olsam bakarım diyorum oysaki iki erkek kardeşimi ben büyüttüm sayılır bir emzirmemişimdir... ayrıca her anne ilk çocuğunu kucağına aldığında acemidir bilgisizdir ne kadar kitap okursan oku bebeğini hissederek büyütüyorsun sonuçta. ama kaynanam olsun çevremizdeki insanlar olsun bizim çocuğa tek başımıza bakmak istediğimizi duyar duymaz yapamazsınız nasıl yapacak ki tek başına bakamaz edip duruyorlar eşime bana yüzümüze karşı. Ben daha bebeğimi kucağıma alamamışım bir düşüğüm olmuş öncesinde belli etmesem de korkuyorum içten içe bir şey olursa oğluma diye herşeyini görebilmek istiyorum doğru olanı öğrenebilmek yapabilmek ona istediği gibi mutlu bir bebeklik çocukluk verebilmek istiyorum. Bir tek kendi annem inanıyor bana o da zorlanırsan biz her zaman yanındayız zaten diyor ama beni bakamazsın edemezsin diye asla sıkmıyor. Hem kendi bildiklerini zorla yapacaklar diye hem de benim doğrularım başkalarından farklı olabilir diye eşimle birlikte kendi doğrularımıza göre büyütmek istiyoruz çocuğumuzu ama insanlar neden daha hiçbirşeyi görmeden bizi doğru düzgün tanımadan böyle diyip duruyorlar anlamıyorum. Kalbim çok kırılıyor bötle yaptıklarında ve bunu duyduğumda. Doğumum yakın diye stres yapmamaya kafaya takmamaya çalışıyorum. Sonumuz hayrolsun bakalım
Buna da çok katılıyorum garip bi şekilde bazıları açık arayıp annenin hassas noktalarını keşfediyor ve daha çok üstüne gidiyor. Zevk alınıyor resmen. Bu yüzden biri bebeğe ben de bakıcam gibi bir laf ettiğinde ya tabiki bakacaksın sen bakıcaksın biz biraz eşimle kafamızı dinlicez dışarda dolaşıcaz belki çok alışır da bir iki günlük tatil bile yaparız size bırakıp diyin bakalım ne oluyor:))canım benim sakın özgüveninin yıkılmasına bunun zedelenmesine izin verme. ne güzel kendine güveniyorsun zaten iç güdülerin buna yardım edecek. koyun inek fil zürafa da hiç bilmeden anne oluyorlar ama yaradılıştan gelen annelik diye bir şey var. allah buna göre yaratıyor.
sana yapamazsın diyenlere de he de geç. malum ağzı olan konuşuyor. sadece kafana çok takma insanları çok ciddiye alma. sen aldıkça daha çok konuşup daha çok baskı yapacaklar çünkü. sen kırıldıkça ve bunu belli ettikçe daha da kırmak isteyecekler. bu yazdıklarımı acımasız bulabilirsin ama hepsi tecrübeyle sabit.
inşallah umduğuna nail olursun ve dilediğince büyütürsün bebeğini. çok sevgiler
O kadar çok var ki böyle insanlar gerçekten her kafadan ayrı ses çıkıyor. Bak bazen ben ya bebeğime bakamazsam annem uzak bir yerde eşim işe gidince nasıl olucak ilk yalnız kaldığım gün nasıl yapıcam diye çok korkuyordum. Şimdi hepsi geçti ve bir an önce gelsin istiyorum. Illaki bir heyecan korku acemilik var olucakta ama bak ne guzel kendine guveniyorsun ne istediğini biliyorsun. Bende 25 yaşındayım ilk bebeğim olucak biz bebeklerimize çok çok iyi bakıcaz. K.validenin yanında olması biraz olumsuz etkiler tabi ben iyiki uzaktayım diyorum kendim için. Hiç canını sıkma kafana takma gerekiyorsa kalp kır yine de işine karıştırma, yapılmasını istemediğin hicbir şeyi bebeğine yaptırma onun annesi sensin sen daha iyi bilirsin. Eski kafa insanlar konuşur durur kendileri nasıl yapmış zamanında biz neden yapmayalım ki. Çok iyi bir anne olucaksın ve bebeğine çok iyi bakacaksın hiç canını sıkma gerekiyorsa ters ol senin canın yanmasın onlar kırılsın.Ya hanımlar sizinle bir şeyi dertleşmek istiyorum. Yaşım genç diye mi acaba diye de düşünüyorum bazen ama durum şu ki ben çocuğumu birinden yardım almadan büyütebileceğime inanıyorum. Her şeyini kendim görmek kendim yaşamak istiyorum her anında yanında olmak istiyorum. Zaten çalışmam gibi bir durum da yok. Ben inanıyorum kendime insanların gözünde genç ve deneyimsiz de olsam bakarım diyorum oysaki iki erkek kardeşimi ben büyüttüm sayılır bir emzirmemişimdir... ayrıca her anne ilk çocuğunu kucağına aldığında acemidir bilgisizdir ne kadar kitap okursan oku bebeğini hissederek büyütüyorsun sonuçta. ama kaynanam olsun çevremizdeki insanlar olsun bizim çocuğa tek başımıza bakmak istediğimizi duyar duymaz yapamazsınız nasıl yapacak ki tek başına bakamaz edip duruyorlar eşime bana yüzümüze karşı. Ben daha bebeğimi kucağıma alamamışım bir düşüğüm olmuş öncesinde belli etmesem de korkuyorum içten içe bir şey olursa oğluma diye herşeyini görebilmek istiyorum doğru olanı öğrenebilmek yapabilmek ona istediği gibi mutlu bir bebeklik çocukluk verebilmek istiyorum. Bir tek kendi annem inanıyor bana o da zorlanırsan biz her zaman yanındayız zaten diyor ama beni bakamazsın edemezsin diye asla sıkmıyor. Hem kendi bildiklerini zorla yapacaklar diye hem de benim doğrularım başkalarından farklı olabilir diye eşimle birlikte kendi doğrularımıza göre büyütmek istiyoruz çocuğumuzu ama insanlar neden daha hiçbirşeyi görmeden bizi doğru düzgün tanımadan böyle diyip duruyorlar anlamıyorum. Kalbim çok kırılıyor bötle yaptıklarında ve bunu duyduğumda. Doğumum yakın diye stres yapmamaya kafaya takmamaya çalışıyorum. Sonumuz hayrolsun bakalım
çelik gibi olmak zorundasın. dimdik ve kararlı. muhtemelen genç olduğun için seni hafife alıyorlar ciddiye de almıyorlar. ama eşinle konuş. burada onun tutumu da çok önemli. sakın tartışmaya girme. tartışınca suçlu çıkan sen olursun. iki hafta kardeşin kalsın sonrasında gelecekse gelsin mesela ama o da test alsın karantinaya girsin vs gibi bir durum oluşsun. bu arada sen de biraz dinlenmiş ve psikolojik olarak kendini güvende hissetmiş olursun.Öyle yapmak istiyorum ama bu hormonlar mahvetti beni. Bir de şu aralar kaynanamla uğraşıyorum inatla bize gelmeye çalışıyor doğum öncesi sonrası. Sürekli hasta beni de hasta edebilir ayrıca ben hasta kadından nasıl bir şey isteyeyim benim yatmam gerekiyor içim el vermez ki bir şey istemeye. Doğjmdan sonra da virüs yüzünden korkuyorum sürekli geziyor ona buna gidiyor birileri geliyor ona annemle babama da ilk aylar kimseyi eve almıcam dedim ona da aynısını dedim ama o sanki ona özel yapıyorum onu istemiyorum sanıyor. Ben oğlumu ve kendimi korumak zorundayım ya ben hasta olursam bu sadece virüs değil grip oluyorlar sürekli bana da geçti iki bayramdır hastayım ne zaman onlara gitsem... ne kadar dil dökersem dökeyim anlamıyor kasti ona yapıyorum sanıyor oysaki annemle babam kararıma saygı duyup inat etmediklerinden onlarla konu uzamadı tek inat eden o şuan. 2 hafta erkek kardeşim gelecek yanıma yardıma ilk hafta eşim de yanımda durucak. Kardeşim negatif test alıp karantinaya girip gelicek yanıma gelene kadar dışarı çıkmayacak mesela. 18 yaşında çocuk bunu düşünebiliyor ama 40 öarındaki kadın bunu umursamıyor ki ortanca oğlu ağır korona geçirdi geçen yıl ona rağmen umursamaz. İyice çökerttiler beni oğlumu görene kadar mutlu olamayacakmış gibi hissediyorum. Şu aralar korkarak uyanıyorum sürekli
Canım ben burda tanıdığım kadarıyla yaşı genç ve kendini geliştirmiş, olgun bir hanım olarak görüyorum seni. Olgunluk yaşla olmaz ki. Bir çocuğa en iyi kendi annesi bakar, ondan daha iyi derdini anlayan olur mu hiç? Elbette yanımızda olabilirler, bize yardım edebilirler. Ama bu senin ve eşinin çocuğunuza bakamayacağı anlamına gelmez ki. Her söylenilene de, söyleyene de bakma. Insanlar konuşur, konuşmayı sever... Herkesin doğruları, çocuk yetiştirme tarzı farklı.Ya hanımlar sizinle bir şeyi dertleşmek istiyorum. Yaşım genç diye mi acaba diye de düşünüyorum bazen ama durum şu ki ben çocuğumu birinden yardım almadan büyütebileceğime inanıyorum. Her şeyini kendim görmek kendim yaşamak istiyorum her anında yanında olmak istiyorum. Zaten çalışmam gibi bir durum da yok. Ben inanıyorum kendime insanların gözünde genç ve deneyimsiz de olsam bakarım diyorum oysaki iki erkek kardeşimi ben büyüttüm sayılır bir emzirmemişimdir... ayrıca her anne ilk çocuğunu kucağına aldığında acemidir bilgisizdir ne kadar kitap okursan oku bebeğini hissederek büyütüyorsun sonuçta. ama kaynanam olsun çevremizdeki insanlar olsun bizim çocuğa tek başımıza bakmak istediğimizi duyar duymaz yapamazsınız nasıl yapacak ki tek başına bakamaz edip duruyorlar eşime bana yüzümüze karşı. Ben daha bebeğimi kucağıma alamamışım bir düşüğüm olmuş öncesinde belli etmesem de korkuyorum içten içe bir şey olursa oğluma diye herşeyini görebilmek istiyorum doğru olanı öğrenebilmek yapabilmek ona istediği gibi mutlu bir bebeklik çocukluk verebilmek istiyorum. Bir tek kendi annem inanıyor bana o da zorlanırsan biz her zaman yanındayız zaten diyor ama beni bakamazsın edemezsin diye asla sıkmıyor. Hem kendi bildiklerini zorla yapacaklar diye hem de benim doğrularım başkalarından farklı olabilir diye eşimle birlikte kendi doğrularımıza göre büyütmek istiyoruz çocuğumuzu ama insanlar neden daha hiçbirşeyi görmeden bizi doğru düzgün tanımadan böyle diyip duruyorlar anlamıyorum. Kalbim çok kırılıyor bötle yaptıklarında ve bunu duyduğumda. Doğumum yakın diye stres yapmamaya kafaya takmamaya çalışıyorum. Sonumuz hayrolsun bakalım