Evet bazen öylesine kucağıma yatırıyorum, meme vericem sanıp hırçınlaşıyor.Yok yok tazyikliyi görmeyeli bi 3 ay oluyo :) ondan değilde az geliyo ona sinir oluyo bence herşeyin farkında çok fena emzirme pozisyonunda asla durmuyo emzirmesemde durmuyo anlıyo yanına yatıp açıyorum mıncıklıyo emzirmeye çalışıyorum yok ileride dönermi diye düşünüyorum ama hiç umudum kalmadı artık
Oofff yerin dibine girsin soyle insanlar yaaa nefret ediyoruummEvet bazen öylesine kucağıma yatırıyorum, meme vericem sanıp hırçınlaşıyor.
Biz 5 aylıkken başarmıştık. Tam 1 hafta hiç biberon kullanmadık, sadece emdi. Artık bitti tamam demiştim.
Sonra bi gün yine emmek istemedi, ama bu normal bi durum her bebek dönemsel olarak yapabiliyor. Ben de ısrar etmedim, hatırlamamsı için biberon vermedim. Bir kaç saat emmedi. (Konunun burdan sonra kv içerir.)
Kv başladı evladım günlerdir aç demeye. Zayıflayacakmış. Ağlamaktan çatlayacakmış. Aç değil diyorum, ben aç olsa anlarım. Bezlerini de takip ediyorum. Kv Denizin ağzına boş biberonu sokuyor. Bak ağzını açıyor acıkmış işte diyor. Ne versen ağzını açar zaten.
Sağmaya üşeniyorsan süt verme mama ver dedi! Memeyle boğuyorsun dedi. Cinnet geçirdim. Sen bana karışamazsın , benim çocuğum dedim. Ben babanesiyim dedi. Ben senden bir yardım dilersem canın istiyorsa edersin, babanesin diye her şeye müdahil olamazsın dedim.
O günden beri 1buçuk aydır torununu görmüyor. Cevabını almıştır diye düşünüyorum.
Aynı kadın aylardır mama ver bu kız doymuyor diyip duruyordu. Hem de biberonla besliyorum içtiği süt belli, nasıl doymayacak. Sütün doyurmuyor diyordu. Bebek ayda 1 kilo alıyor. Açlıktan ağlıyor diyordu. Sanki bebek başka sebepten ağlayamaz. Gündüzleri hiç uyumuyor diye mama versen uyuyacak ama vermiyorsun açken nasıl uyusun diyordu.
Emzirmeyi denesem aç aç aç diye başımın etini yiyordu. Zaten yenidoğanken kilo kaybından hastanede yattığımız için hassastım, o da öyle konuştukça hemen biberona dönüyordum.
Bana destek olacağına köstek oldu. Var olan özgüvenimi de yerle bir etti. Tam başarmışken bebeğime biberonu hatırlatıp tüm emeklerimi boşa çıkardı. Düşündükçe deliriyorum. Bu olaylardan sonra eşimle de aramız bozuldu. Üzüntüden sütüm kesildi. İyice sinir oldum. Neyseki şimdi sütüm eskiye döndü. Ama evliliğim eskiye dönebilecek mi bilmiyorum. 3.kişiler nasıl huzur bozabiliyorlar..
Evet aynı binadayız. Kocam uzaklaşmayı asla kabul etmiyor. Ayrı evde yaşamayı bile istemiyor aslında. Her gün görüşmezse olmuyor.Oofff yerin dibine girsin soyle insanlar yaaa nefret ediyoruumm
Cok mu yakin oturuyosunuz kv ile ?
İnsaAllah evliligin uzerinde cok bir etkisi olmaz 3. Sahislar yuzunden cekirdek aile icinde tatsizlik cikmasi cok kotu bir durum.
Esin annesinden yana mi cikti ?
Cahile ne anlatirsan anlat anlamaz kuzum. Kendileri iyi ki zamaninda cocuk buyutmusler her seyi onlar en iyi bilir
Kilo aldigini gordugu halde inatla bu sekilde konusmasi gercekten tahammul edilecek bir sey degil sanki ac kalsa sen anlamayacaksin ve bu duruma el atmayacaksin
Selozy cim birebir olmasa da aşağı yukarı aynı şeyleri yaşamışız. Benide delirtti benimki hemde öyle böyle değil. Kaşıkla besledim diye biberon ver kana kana içmek istiyor o çocuk. Kaşık çocuğu mu o ? Sütüm gelir ama çocuk gece uykusuna geçişte zorlanır. Mama ver bayılsın mama vermiyosun diye oluyor sütün yetmiyor belli ki diye diye delirtti. Üstelik bunların hepsini telefondan yaptıEvet bazen öylesine kucağıma yatırıyorum, meme vericem sanıp hırçınlaşıyor.
Biz 5 aylıkken başarmıştık. Tam 1 hafta hiç biberon kullanmadık, sadece emdi. Artık bitti tamam demiştim.
Sonra bi gün yine emmek istemedi, ama bu normal bi durum her bebek dönemsel olarak yapabiliyor. Ben de ısrar etmedim, hatırlamamsı için biberon vermedim. Bir kaç saat emmedi. (Konunun burdan sonra kv içerir.)
Kv başladı evladım günlerdir aç demeye. Zayıflayacakmış. Ağlamaktan çatlayacakmış. Aç değil diyorum, ben aç olsa anlarım. Bezlerini de takip ediyorum. Kv Denizin ağzına boş biberonu sokuyor. Bak ağzını açıyor acıkmış işte diyor. Ne versen ağzını açar zaten.
Sağmaya üşeniyorsan süt verme mama ver dedi! Memeyle boğuyorsun dedi. Cinnet geçirdim. Sen bana karışamazsın , benim çocuğum dedim. Ben babanesiyim dedi. Ben senden bir yardım dilersem canın istiyorsa edersin, babanesin diye her şeye müdahil olamazsın dedim.
O günden beri 1buçuk aydır torununu görmüyor. Cevabını almıştır diye düşünüyorum.
Aynı kadın aylardır mama ver bu kız doymuyor diyip duruyordu. Hem de biberonla besliyorum içtiği süt belli, nasıl doymayacak. Sütün doyurmuyor diyordu. Bebek ayda 1 kilo alıyor. Açlıktan ağlıyor diyordu. Sanki bebek başka sebepten ağlayamaz. Gündüzleri hiç uyumuyor diye mama versen uyuyacak ama vermiyorsun açken nasıl uyusun diyordu.
Emzirmeyi denesem aç aç aç diye başımın etini yiyordu. Zaten yenidoğanken kilo kaybından hastanede yattığımız için hassastım, o da öyle konuştukça hemen biberona dönüyordum.
Bana destek olacağına köstek oldu. Var olan özgüvenimi de yerle bir etti. Tam başarmışken bebeğime biberonu hatırlatıp tüm emeklerimi boşa çıkardı. Düşündükçe deliriyorum. Bu olaylardan sonra eşimle de aramız bozuldu. Üzüntüden sütüm kesildi. İyice sinir oldum. Neyseki şimdi sütüm eskiye döndü. Ama evliliğim eskiye dönebilecek mi bilmiyorum. 3.kişiler nasıl huzur bozabiliyorlar..
Denizin kilo alımı hep iyi gidiyodu bildiğim kadarıyla ki sen zaten aylarca sağarak besledin bu büyük sabır gerektiren bişey şuan ben o sabrı yapamıyorum mesela yeri geliyo. seni taktir edip destek olması gerekirdi tabi, benimde böyle şeylere tahammül sınırım çok düşük güzel cevaplarda vermişsin aslında ama karşındaki anlayamamış neden herşeye karışmaya çalışırlar ki anlamıyorum.Evet bazen öylesine kucağıma yatırıyorum, meme vericem sanıp hırçınlaşıyor.
Biz 5 aylıkken başarmıştık. Tam 1 hafta hiç biberon kullanmadık, sadece emdi. Artık bitti tamam demiştim.
Sonra bi gün yine emmek istemedi, ama bu normal bi durum her bebek dönemsel olarak yapabiliyor. Ben de ısrar etmedim, hatırlamamsı için biberon vermedim. Bir kaç saat emmedi. (Konunun burdan sonra kv içerir.)
Kv başladı evladım günlerdir aç demeye. Zayıflayacakmış. Ağlamaktan çatlayacakmış. Aç değil diyorum, ben aç olsa anlarım. Bezlerini de takip ediyorum. Kv Denizin ağzına boş biberonu sokuyor. Bak ağzını açıyor acıkmış işte diyor. Ne versen ağzını açar zaten.
Sağmaya üşeniyorsan süt verme mama ver dedi! Memeyle boğuyorsun dedi. Cinnet geçirdim. Sen bana karışamazsın , benim çocuğum dedim. Ben babanesiyim dedi. Ben senden bir yardım dilersem canın istiyorsa edersin, babanesin diye her şeye müdahil olamazsın dedim.
O günden beri 1buçuk aydır torununu görmüyor. Cevabını almıştır diye düşünüyorum.
Aynı kadın aylardır mama ver bu kız doymuyor diyip duruyordu. Hem de biberonla besliyorum içtiği süt belli, nasıl doymayacak. Sütün doyurmuyor diyordu. Bebek ayda 1 kilo alıyor. Açlıktan ağlıyor diyordu. Sanki bebek başka sebepten ağlayamaz. Gündüzleri hiç uyumuyor diye mama versen uyuyacak ama vermiyorsun açken nasıl uyusun diyordu.
Emzirmeyi denesem aç aç aç diye başımın etini yiyordu. Zaten yenidoğanken kilo kaybından hastanede yattığımız için hassastım, o da öyle konuştukça hemen biberona dönüyordum.
Bana destek olacağına köstek oldu. Var olan özgüvenimi de yerle bir etti. Tam başarmışken bebeğime biberonu hatırlatıp tüm emeklerimi boşa çıkardı. Düşündükçe deliriyorum. Bu olaylardan sonra eşimle de aramız bozuldu. Üzüntüden sütüm kesildi. İyice sinir oldum. Neyseki şimdi sütüm eskiye döndü. Ama evliliğim eskiye dönebilecek mi bilmiyorum. 3.kişiler nasıl huzur bozabiliyorlar..
Esininde annesine katilmasi uzucu olmusEvet aynı binadayız. Kocam uzaklaşmayı asla kabul etmiyor. Ayrı evde yaşamayı bile istemiyor aslında. Her gün görüşmezse olmuyor.
Tabiki annesinden yana çıktı, böyle konuşamazmışım. Yardımcı olmaya çalışıyormuş. Bizim iyiliğimizi istiyormuş.
Ben de böyle düşünüyordum. İyi niyetli yaklaşmaya çalıştım. Yaşlıdır karışır boşvereyim dedim. Torundan sonra her şey değişti. Benim tv izletmeye karşı olduğumu bildiği halde tv karşısına oturtuyordu. Doymuyormuş diye benden izinsiz çorba içirdi. Her şeye karıştı. Daha fazla izin veremedim. Konu bebeği olunca insan kimseyi tanımıyormuş. Annelik çok başka. Artık bu ortama katlanamıycam dedim ve ailemin yanına geldim. 1buçuk ay kadar oldu. Uzuuuunca bir süre burdayım gibi.
Senin gibi birine de bunları yaptılarsa da pes diyorum ya çok çok haklisin inşallah senin ve bebegin için hakkında en hayırlısı olur canimEvet aynı binadayız. Kocam uzaklaşmayı asla kabul etmiyor. Ayrı evde yaşamayı bile istemiyor aslında. Her gün görüşmezse olmuyor.
Tabiki annesinden yana çıktı, böyle konuşamazmışım. Yardımcı olmaya çalışıyormuş. Bizim iyiliğimizi istiyormuş.
Ben de böyle düşünüyordum. İyi niyetli yaklaşmaya çalıştım. Yaşlıdır karışır boşvereyim dedim. Torundan sonra her şey değişti. Benim tv izletmeye karşı olduğumu bildiği halde tv karşısına oturtuyordu. Doymuyormuş diye benden izinsiz çorba içirdi. Her şeye karıştı. Daha fazla izin veremedim. Konu bebeği olunca insan kimseyi tanımıyormuş. Annelik çok başka. Artık bu ortama katlanamıycam dedim ve ailemin yanına geldim. 1buçuk ay kadar oldu. Uzuuuunca bir süre burdayım gibi.
Kesinlikle sert zemine bırakmalısın yumuşakta dönemez. Yorgan değilde ince pike yada battaniye olabilir. Bizim kızda kalın minderde dönemedi. Pike serdim şimdi fıldır fıldır.Kızlar birde biz bugün 4 ay 13 günlüğüz ama bade öyle sık sık dönmüyor yani haftada 1-2 anca dönüyor canı isterse, sürekli yanlarına doğru uzanıyo ama dönmüyo. Biz bütün gün vaktimizi yatakta geçiriyoruz yatağın yumuşaklığı buna neden olabilir mi? Yere bi yorgan serip orda mı yatırsam uyanıkken falan sert zemin faydalı olur mu dönmesini ilerletmesinde acaba
Sürekli dönüp dönmemesi gelişimiyle ilgili çok bir şey ifade etmez. Ama tabiki yerde oynaması çok daha iyi olur. Bizimki hep yerde.Kızlar birde biz bugün 4 ay 13 günlüğüz ama bade öyle sık sık dönmüyor yani haftada 1-2 anca dönüyor canı isterse, sürekli yanlarına doğru uzanıyo ama dönmüyo. Biz bütün gün vaktimizi yatakta geçiriyoruz yatağın yumuşaklığı buna neden olabilir mi? Yere bi yorgan serip orda mı yatırsam uyanıkken falan sert zemin faydalı olur mu dönmesini ilerletmesinde acaba
Cahil insanlardan Allahım sana sığınıyorum. Onlara birşey anlatmak akıntıya karşı kürek çekmekten farksızmış. Eşine çok kızdım artık siz bir ailesiniz önceliği sen ve kızın olmalı. Maalesef erkekler eş ve anneleri arasında orta yolu bulamıyor. Sen aklı başında bir insansın eminim çıkış yolu bulamayıp uzaklaşmışsındır diye düşünüyorum. Hakkında hayırlısı olmasını diliyorum.Evet bazen öylesine kucağıma yatırıyorum, meme vericem sanıp hırçınlaşıyor.
Biz 5 aylıkken başarmıştık. Tam 1 hafta hiç biberon kullanmadık, sadece emdi. Artık bitti tamam demiştim.
Sonra bi gün yine emmek istemedi, ama bu normal bi durum her bebek dönemsel olarak yapabiliyor. Ben de ısrar etmedim, hatırlamamsı için biberon vermedim. Bir kaç saat emmedi. (Konunun burdan sonra kv içerir.)
Kv başladı evladım günlerdir aç demeye. Zayıflayacakmış. Ağlamaktan çatlayacakmış. Aç değil diyorum, ben aç olsa anlarım. Bezlerini de takip ediyorum. Kv Denizin ağzına boş biberonu sokuyor. Bak ağzını açıyor acıkmış işte diyor. Ne versen ağzını açar zaten.
Sağmaya üşeniyorsan süt verme mama ver dedi! Memeyle boğuyorsun dedi. Cinnet geçirdim. Sen bana karışamazsın , benim çocuğum dedim. Ben babanesiyim dedi. Ben senden bir yardım dilersem canın istiyorsa edersin, babanesin diye her şeye müdahil olamazsın dedim.
O günden beri 1buçuk aydır torununu görmüyor. Cevabını almıştır diye düşünüyorum.
Aynı kadın aylardır mama ver bu kız doymuyor diyip duruyordu. Hem de biberonla besliyorum içtiği süt belli, nasıl doymayacak. Sütün doyurmuyor diyordu. Bebek ayda 1 kilo alıyor. Açlıktan ağlıyor diyordu. Sanki bebek başka sebepten ağlayamaz. Gündüzleri hiç uyumuyor diye mama versen uyuyacak ama vermiyorsun açken nasıl uyusun diyordu.
Emzirmeyi denesem aç aç aç diye başımın etini yiyordu. Zaten yenidoğanken kilo kaybından hastanede yattığımız için hassastım, o da öyle konuştukça hemen biberona dönüyordum.
Bana destek olacağına köstek oldu. Var olan özgüvenimi de yerle bir etti. Tam başarmışken bebeğime biberonu hatırlatıp tüm emeklerimi boşa çıkardı. Düşündükçe deliriyorum. Bu olaylardan sonra eşimle de aramız bozuldu. Üzüntüden sütüm kesildi. İyice sinir oldum. Neyseki şimdi sütüm eskiye döndü. Ama evliliğim eskiye dönebilecek mi bilmiyorum. 3.kişiler nasıl huzur bozabiliyorlar..
Eşinle iletişimiz var mı. Eve dönüş konusunda ikna etme gibi bir girişimi oldu mu.Evet aynı binadayız. Kocam uzaklaşmayı asla kabul etmiyor. Ayrı evde yaşamayı bile istemiyor aslında. Her gün görüşmezse olmuyor.
Tabiki annesinden yana çıktı, böyle konuşamazmışım. Yardımcı olmaya çalışıyormuş. Bizim iyiliğimizi istiyormuş.
Ben de böyle düşünüyordum. İyi niyetli yaklaşmaya çalıştım. Yaşlıdır karışır boşvereyim dedim. Torundan sonra her şey değişti. Benim tv izletmeye karşı olduğumu bildiği halde tv karşısına oturtuyordu. Doymuyormuş diye benden izinsiz çorba içirdi. Her şeye karıştı. Daha fazla izin veremedim. Konu bebeği olunca insan kimseyi tanımıyormuş. Annelik çok başka. Artık bu ortama katlanamıycam dedim ve ailemin yanına geldim. 1buçuk ay kadar oldu. Uzuuuunca bir süre burdayım gibi.
Nasıl insan bu kadar cahil kötü olabiliyor şaşıyorum. Eşinide kimbilir nasıl dolduruyorki sizi almadan durabiliyor. Canım inşallah aranız eşinle düzelir sabır diliyorum. Böyle insanlara laf anlatamazsın. İlla dogruyu o bilir benim kv yok ama empati yapıyorum çıldırırdım sinirden söz konusu evlat olunca eşim bile ikinci planda...Evet bazen öylesine kucağıma yatırıyorum, meme vericem sanıp hırçınlaşıyor.
Biz 5 aylıkken başarmıştık. Tam 1 hafta hiç biberon kullanmadık, sadece emdi. Artık bitti tamam demiştim.
Sonra bi gün yine emmek istemedi, ama bu normal bi durum her bebek dönemsel olarak yapabiliyor. Ben de ısrar etmedim, hatırlamamsı için biberon vermedim. Bir kaç saat emmedi. (Konunun burdan sonra kv içerir.)
Kv başladı evladım günlerdir aç demeye. Zayıflayacakmış. Ağlamaktan çatlayacakmış. Aç değil diyorum, ben aç olsa anlarım. Bezlerini de takip ediyorum. Kv Denizin ağzına boş biberonu sokuyor. Bak ağzını açıyor acıkmış işte diyor. Ne versen ağzını açar zaten.
Sağmaya üşeniyorsan süt verme mama ver dedi! Memeyle boğuyorsun dedi. Cinnet geçirdim. Sen bana karışamazsın , benim çocuğum dedim. Ben babanesiyim dedi. Ben senden bir yardım dilersem canın istiyorsa edersin, babanesin diye her şeye müdahil olamazsın dedim.
O günden beri 1buçuk aydır torununu görmüyor. Cevabını almıştır diye düşünüyorum.
Aynı kadın aylardır mama ver bu kız doymuyor diyip duruyordu. Hem de biberonla besliyorum içtiği süt belli, nasıl doymayacak. Sütün doyurmuyor diyordu. Bebek ayda 1 kilo alıyor. Açlıktan ağlıyor diyordu. Sanki bebek başka sebepten ağlayamaz. Gündüzleri hiç uyumuyor diye mama versen uyuyacak ama vermiyorsun açken nasıl uyusun diyordu.
Emzirmeyi denesem aç aç aç diye başımın etini yiyordu. Zaten yenidoğanken kilo kaybından hastanede yattığımız için hassastım, o da öyle konuştukça hemen biberona dönüyordum.
Bana destek olacağına köstek oldu. Var olan özgüvenimi de yerle bir etti. Tam başarmışken bebeğime biberonu hatırlatıp tüm emeklerimi boşa çıkardı. Düşündükçe deliriyorum. Bu olaylardan sonra eşimle de aramız bozuldu. Üzüntüden sütüm kesildi. İyice sinir oldum. Neyseki şimdi sütüm eskiye döndü. Ama evliliğim eskiye dönebilecek mi bilmiyorum. 3.kişiler nasıl huzur bozabiliyorlar..
Ne güzel anlatmışsın yaptıklarını canım bir ay sonra 6. dolunca bende başlayacagım inan hiç bir fikrimyok ne verilir ne yapılır araştırmaya başlayacagım artıkselozy kaynanayı ne yapmalı kaynar kazana atmalı diye bişey var konuyuda değiştirelim bence onlarıda Allaha havale edelim ne diyelim,
Deniz ne yapıyo ek gıda nasıl geçiyo neler veriyosun
Ben şu instagramlarda gezen bebe paketleri falan oluyo ya ondan aldım çorbalar tarhana falan bugünde havuçlu balkabaklı bi çorbayı yaptım ama kısa sürüyo 1 kaseyi bitirmiyo zorlamıyorum bi kaç kez kahvaltıda verdim,
Oda şöyle minik muz yumurta sarısı yarım lor peynir kendim yaptım sanki çok ya sütümanne sütü ekledim katı olmasın diye su eklemek istemedim çay kaşığının ucu ile keçiboynuzu pekmezi gezdirdim sevdi aslında ama çok yemek istemiyo bi kaç gündürde yapmıyorum ne yapıcağını şaşırıyo insan yoğunlaşsam mı ek gıdaya bilemedim