kızlar ilk anne olan herkes bu depresyonu yaşıyor. sebebi özgürlük kaybı. şimdiye kadar böyle bir sorumluluk bilmedikki nasıl davvrnaılır neler yapılır zamanla öğreneceğiz. .ben oğlumda 32 gün yaşadım bu halleri.
hayatımız kendime aitti şimdi bir bebek herşeyi kendine bağladı. üstüne emzirmeyi bakımını kendimizi hayatımızı ona göre ayarlamayı öğreneceğiz. .
benim 2.doğmda hasta oldum. o nednele sağlık ne kadar önemli onun peşine düştüm lohuslaığı dibinde yaşadım..şimdide 3 çocuklu hayata alışma çabasındayım. .
belki siz beni anlamazsınız kendimi ifade edemem ama yapayalnızım. eşim dışında yanımda kimse olmadı. hep kendimi motive ettim. .rahmetli annemi yurt dışındaki ablamı deliler gibi özledim. .hepsi için ağladım hemde çok ağladım... sonra bakıyorum hepsi geçecek tek ilaç zaman. bebeklerimiz sağlıklı bizler iyiyiz. çok şanslıyız aslında ama hormonlar bu güzel anları zehir ediyor bize.
anneniz eşiniz yanınızda kim varsa duyguslrınızı söyleyin. lütfen söyleyin rahatlayın. bişeyler izleyin fırsat buldukça. komik film dizi neyse. okuyun kendinize. her akşam üstü basıyordu bana.. LA havle çektim Estağfirullah çektim sürekli okudum eşime okuttum. .
sizi Allaha emanet ediyorum. O Size bize derman olsun....
ya ben napim..mama veriyorum başka çarem yok..laktamil humana rezene hurma incir bol su hepsini yapıyorum yinede çok sütüm yok bu benim elimde olan bişey değil..hep emziriyorum bir damlada olsa anne sütüdür diye..Rabbim sağlıklarını muhafaza etsin yavrularımızın..
Benim ilk annelik tecrübem daha önce de birkaç kez ifade ettiğim gibi acılarla dolu oldu. Hele ki emzirme noktasında çektiğim sıkıntı ve ıstırabı anlatmaya kalksam saatler yetmez. İlk çocuğum daha bir aylıkken iki göğsümden sadece 20 cc süt sağdığımı hatırlıyorum. Gittiği yere kadar anne sütü alması için çabaladım ama çoğunlukla mama ile büyüdü. İlk zamanlar çok üzüldüm mama veriyorum diye ama sonra tek derdim onun beslenmesi oldu. Kısaca zaman kızlar. Çabalarınızın her biri sizi yorsa da çok değerli. Eğer anne olmasaydınız bu kadar strese sıkıntıya maruz bırakmazdınız kendinizi. Aslında her ne kadar bebeğinizle aranıza mesafe giriyormuş gibi hissettirse de size bilakis bütün bunlar sizi birbirinize daha da yakınlaştırıyor. Bunu daha net görebilmek için de yalnızca zamana ihtiyaç var. 
