Hanımlar herkese selamlar.. biz çarşamba gününden beri Cerrahpaşa hastanesinde enfeksiyon servisinde yatıyoruz.. kızım normalde bugün meningokok aşısı olacaktı.. hani özel olan ve bazı malum kişilerin televizyonda bile yaptırmayın gerek yok diye bağırındığı, halk dilinde menenjit aşısı denen şu aşı.. amma velakin aşıyı olmamıza bir hafta kala ateşlendi Duru, bütün değerleri uçmuş halde doktoruna gittik, iki günlük ilaç tedavisinden sonra tabanları ve ayak bileklerinde küçük morluklar farkettim.. hiç oyalanmadan tekrar doktoruna gittik ve meningokok şüphesi ile acilen yatışımızı öneren bir yazıyla bizi buraya gönderdi.. hiçbir şekilde oyalanmadan, eve dahi uğramadan, tabiri caizse nefes dahi almadan yetişmemizi söyledi.. sonrası kan testleri, belinde sıvı alma, başkalarına bulaşması ihtimaline karşı bütün doktorların hemşirelerin Ayşe’nin bizim vs ilaç almamız, acil servisin karantinaya alınması, morlukların hızla dizine kadar yayılması vs vs.. bu arada demir ilacı kullandığımız halde enfeksiyon dolayısıyla demir değerinin hızla düşmesi, kansızlık... (neden demir kullanıyoruz diye tereddütü olanlara yardımcı olur belki..) neyse, daha fazla detayla boğmayayım sizi... tek söylemek istediğim şu aslında “HİÇBİR AŞI BEBEĞİNİZİN CİDDİ HAYATİ TEHLİKE ALTINDA OLDUĞUNU DUYMAKTAN DAHA YORUCU, YIKICI, PARÇALAYICI OLAMAZ. LÜTFEN GERÇEK UZMANLAR DIŞINDAKİ KİMSEYE KULAK ASMAYIM VE AŞILARINIZI YAPTIRIN.” Bu arada doktora ilk gittiğimizde verdiği iki antibiyotiği tereddüt edip kullanmasam herşey çok daha vahim olacakmış.. yahut ateşi önemsemesem, evde idare etmeye çalışsam vs vs.. herşeyi en hızlı şekilde doktoru dinleyerek uygulamamızın kızımın hayatını kurtardığını öğrendik.. üstelik hala birçok risk altında henüz sonuçlanmayan testlerimizi bekliyoruz.. penisilin kan zehirlenmesini durdurdu, serumla sürekli sıvı alımı sağlanıyor, mütemadiyen emzirmek durumundayız,, ama hepsi için Allah’a binlerce kez minnettarım.. ve vicdanen “keşke” dememek için lütfen meningokok özel aşısını yaptırmayı ihmal etmeyin,, hiçbir annenin bu anları yaşamasını istemem,, hiçbir annenin eli yüreğinde çocuğunun vücudunun an an morarmaya başladığını izlemesini , hastalığın beynine saniyeler içinde sıçrayabileceği ihtimalini dinlemesini ve dua etmekten, istemekten başka hiçbir şey yapamamasını istemem.. Derdi de dermanı da veren Allah.. ama zamanı gelmiş ve yaptırmamış olsam, minicik bir aşıyla tedbiri varken bu noktaya gelmiş olmak çok acı olurdu hepimiz için.. (Ayşe hiçbir hastalık belirtisi göstermedi, aşısı yapılmıştı..) Allah bütün hastalara şifa versin, hepinize sevgiler..
