Ben Müge Tarhan.28 yasinda cocuklugundan beri anne olma hayali ile yaşayan , daha genç kizliğindayken bebek dergileri alip okuyan , kizim senin bebeğin mi war diye espiriler yapilan , tüm gebelik eğitimlerine, daha hamile bile değilken kendini kabul ettirip gitmeye baslamiş , rabbinden bir ewlat emaneti alma sevdalisiyim, sewdalisiydim.Ama artik önce kendi bedenine , ülkesindeki sağlik sektöründeki tüm çalişanlara , tamamen güvenini kaybetmiş ,hamileliğinin 8.ayinda ewladini ahirete uğurlamiş, yüzü dahi gösterilmemiş, bu aciyla yaşamını devam ettirmeye çalişacak bir anneyim. 15 günde bir Esenler Medipol hastanesindeki DR. BURCU AYDIN BOYAMA'nin takipli poliklinik hastasi iken ,dr'uma göre herşey yolunda giderken bir anda !8.ayinda evladini anne karninda kaybetmiş bir insanim artik.Şimdi tabiiki yaşadiğım tecrübemi , gebelik sürecimi merak etmişsinizdir.Gebe oldugumu ögrendigimde ayaklarim yerden kesildi , artik o ben eski ben değildim, elimi karnimdan çekemez olmuştum ve tabiiki yawrum icin iyi bir dr arayisina girdim.Eğitimlerde söylendiği üzere evime yakın bir hastane tercih ettim öncelikle;ESENLER MEDİPOL HASTANESİ.Dr olarakta ESENLER MEDİPOL hastanesindeki en tecrübeli, en yaşlı hekim olan DR ŞEHRUZ SOYSAL'İ tercih ettim.Gebe kalmadan önce bir polip (rahimde et beni gibi birsey) sorunum vardı,bu polip ultrasonumu da alarak SEHRUZ hnm'a gittim, muayene etti bebeğin kesesini gördü ve dediki ya bu polip ultrasonu senin değil , yada bu bebek senin değil.Ben ve eşim birbirimize şaşkinlikla baktik ve odadan ciktik , bu nasil bir dr diyerek gülümsedik ve tabiiki bu herşeyden önce inançsız! dr a birdaha gitmeme karari aldik.Sonra ayni hastanedeki DR BURCU AYDİN BOYAMA'ya muayene oldum. bende herkes gibi DR.BURCU AYDİN BOYAMA'nin güleryüzüne , abla şefkatine, kapisinin önündeki kalabaliğa, odasinin çiçek bahçesi olmasina, gelen hediyelerini taşitmak için adam tutacak olmasina , internette hakkinda yazilanlara kendimi kaptirdim ve bu dr ' a gitmeye başladim.Herşey normal herşey cok güzel giderken ilk defa 20.haftamda Eskişehirde ananemi ziyarette iken kasiklarimda ağri oldu, gece acile koştum ve oradaki hekim bebeğin eşinin önde olduğunu bunun önem arz ettiğini beni takip eden dr 'uma bir rapor yazacağini , ayrintilarini dr'umla konuşmam gerektiğini söyledi, o raporu yazarken ben sorularimi siraladim bu ne demek , neden olur , nelere sebep olur gibi ...ama ben sorarken, son aylarinda bir gebe olan ve böbrek taşi düşürdügünü ögrendigim ve yerlerde sürünen bir kizcagiz gelince konusma bitti ve ben raporum elimde çikmak zorunda kaldim.Gece oniki civarlari olmasina ragmen dr Burcu hanimi cep telefonundan aradim, bana böyle soylediler aciliyetim war mi ? Ne yapayim ? dedim , o da kanaman yoksa yat dinlen İstanbul'a döndüğünde gel dedi.Döner dönmez gittim, raporu verdim bu önemli bir durum değil dedi , sorun teşkil etmiyor dedi ve ben dedim ki , beni 3 dakika acilde muayene eden dr mu bunu bilecek , beni aylardir takip eden 5.ayıma geldiğim dr'um mu? Eee Tabii ki ''Cerrahpaşa Tıp fakültesini birincilikle bitiren''dr'um Burcu hnm.Ve bu konu gebelik süresince birdaha asla konuşulmadi aramizda, o haftalarda bile önde olmasinin ,ilerde de bu durum dewam ederse, şu gibi riskler yaratabileceği, şöyle bir tedawi uygulariz gibi gibi.. diye bir bilgilendirilme yapılmadı.Dr hnm ilerde bu durumun düzeleceğini düşünerek ,insiyatifini kullanarak, bu karari tek başına vererek! bize açiklama gereği duymadı .Sanirim tip fakültesini birincilikle bitirmiş olanlara , (o haftalar için bile olsa ) oldukca riskli bir durumun detaylarini , hastasina açiklama yapmamasi hakkini veriyor! Tip okumadik bilemiyoruz! Benim dr ' um bu hakki kendinde gördü ve bizi bilgilendirmedi.Geldik 30.haftayaaa.Bir gece bebeğimin haraketsizleştiğini farkettim ve sabah ola hayrola dedim , uyuyor olabilir çocuğu da kuşkulanarak rahatsiz etmeyeyim dedim , çünkü anne beyni en kötüsüne programlanmamış , hep iyi şeyler düşündüm,bana eğitimlerde hep iyi şeyler düşünmem söylendi.ANNE VE BEBEK ÖLÜMLERİ ZATEN HİÇ BAHSEDİLMEDİ.Ben bir sağlikçi degilim , hekim hiç değilim ,8.ayina sağlikla hicbir sorun olmadan gelmiş bir bebeğin ölmüş yada ölüyor olabileceğini konduramam yawruma.Öldüğü ve bir gece morgda kaldiği halde; defnedilmeye götürülmeden önce hastanede vedalaşirken, kaskatı kesilmiş, buz gibi vücudunu ,alev olmuş, yangın yeri olmuş göğsüme - kalbime koyduğumda , beni hissettiğinde ,gözyaşlarim kefenine damlayip islatirken ,isinip hareket edeceğini hayal ediyordum!HALA! Ama olmadi...Çünkü ben anneyim!18 Nisan 2016 Pazartesi sabahina uyandim , dr uma mesaj attim , bebegim hareketsiz dedim bana bugün gel dedi.Ben ewde yemek yedim , kayinpederimi aradim , eşim hafta içi işte , Bayrampaşa - Esenler tem otoyolu trafiği çektik, hastaneye gittim, bu sirada Esma'm (cennet çiçeği canım kızım) ölmemek icin çirpiniyor, oksijeni azalıyor, plesenta anneden kopuyor ama ne anasinin haberi var ne de dr'unun bu durumu ''acil olarak'' gördüğü.Hastaneye vardik ,dr a yine mesaj attim ben geldim dedim ,cewap wermedi , odasindaki hasta danismani Fatma 'ya ben geldim Müge ben ,dr la mesajlastim dedim , benim bir bilgim yok dedi , kayit actirayin dedim actiramam dedi israr ettim yapamam dedi,hakli.o sekilde talimat almis.Bekledim.Bebeğim ölüyor ve ben hastanedeyim ama bekletiliyorum çünkü kimsenin haberi yok.Sonra dr geldi nst testi istemiş , hasta danismani odadan cikti bana bilgi verdi, nst odasi şurada , oraya git otur bekle ,sira cok karişiyor haa orada beklemezsen , sana sira gelincede gel bana haber ver dedi , tamam dedim ama nasil hem bekleyip hem haber vereceğimi düşünerek bu çelişkiyle gittim nst testi odasına. Orada bekleyen hastalardan testin ne olduguna ,ne kadar sürdüğüne dair bilgi aldim cünkü odada hicbir çalişan yok!!! 3 adet yatak + 3 adet cihaz war odada ve üzerlerinde cihaza bagli testi yapilan 3 hasta ve sirada bekleyen 3 hasta war 7. hastada benim.Bekledim, bekledim,bekledim .Tam sira bana geldi isminin sonradan FİDAN DEĞERLİ olduğunu öğrendiğim bir hasta danişmani çok kıymetli hastası ile geldi sirada ben olduğum halde kalkan hastanin yerine hastasini oturttu bağliyor , ben tabiiki pardonda sirada ben warim dedim , perdenin arkasinda bir cihaz daha war oraya gec dedi bana ,perdenin arkasinda cihaz falan yok tabiiki ben burda boşuna mi bekliyorum dedim , aaaa pardon canimmm yaaaa ben war saniyordum dedi alay edercesine! , o sirada orada olan onunla ayni pozisyonda calisan bir kizin da bu konuşmamiza şahit olup "orada 2 gündür cihaz yok, sen bunu bilmiyor musun" diye iğneleyiciği bir ifadeyle arkadaşinin yalan söyledigini bana ispatlamak istediğini hatirliyorum.Ben hastayi kaldirmadim, onun da kalkmaya hiç niyeti yoktu zaten ve kalkmadi.(Bu benim sirami alan iki mahlukat!! "insan demiyorum çünkü insan vicdan sahibi bir warliktir ve bile bile hak yemez yiyemez !" bir annenin ve hic tanimadiklari bir bebeğin -kul hakki-na girdiler.Ahirette Allahin huzurunda da hesabini verecekler!) Bunlara şahit olan diğer hastalar durumumu anlayip bana hak vermiş olacaklar ki yardimci olmaya basladilar , bir hasta dediki benim testim bitmek üzeredir sen git asistanina haber ver hemen dedi , kostum FATMA'ya haber werdim kosarak geri geldim koca 30 haftalık bebeğim ile! aman sirama kimse girmesin telaşi ile bunu da yaptım.Oturdum yatağa ama danışman gelmiyor , kiz o kadar yoğunki resmen beni unuttu.Hey güzel Allahim yataktan da kalkamiyorum , siraya baska hastalar da geldi, iceri baska hasta danismanlari giriyor cikiyor ben o sirada yaw beni de baglayin diyorum ama bağlayamayiz yetkimiz yok diyorlar , yahu Fatma ya Müge diye bir hasta seni bekliyor söyleyin diyorum, ne tamam diyorlar ne cagardik diyorlar kendi kendime çabalayip duruyorum,neden Sonraaa danışman geldi , o mu hatirladi birisi mi hatirlatti bilgim yok.Beni cihaza bağladi aaa bebegin kalp atisini duyamiyorum dedi , NASİL YANİ!sonra dr 'u çağardilar , dr 'un gelip bebeğin kalp atişlarina baktiğini ve çok yavaş olarak duyduğunu hatirliyorum.Sonra Müge hemen odama geciyoruz dedi muayene masasina aldi ,doppler ile bakti bebek ölüyor kalp atislari cok yawaş acil sezeryan acil sezeryan çiğliklariyla hastane başima toplandi.Biri damar yolu açiyor, biri sakin ol diyor ,biri kiyafetlerimi apar topar cikartiyor biri sedyeye koyuyor sorular soruyorlar falan derken hooop ameliyathanedeyiz, anestezi yapilir yapilmaz daha ilaç damarlarima ulaşmaya çalisirken, uyuşamadan bağarişlarim içinde kesiliyorum , kesmeyin durun demem onları durdurmuyor ,nefes dahi almakta zorlanıyorum o sırada,istifra ediyorum. veeee dr umdan '' aaaa plesentasi ayrilmis bebegin '' diye bir sebep duyuyorum .Bebek yasiyor mu diyorum ama kimseden ses yok , anliyorum , hissediyorum , kalbime bir ağırlık çöktü , canım kopartildi gitti içimden. Sonra dr 'um yanima geliyor cikarilirken ameliyathaneden , bebeğin öldü , geri döndürmeye çaliştik ama dönseydi de sakat kalabilirdi ozaman daha mi az üzülecektin diye beni tüm gamsızlığı ve vicdansızlığı ile teselli ediyor ve ben bebegim öldügü icin sükretmeliymisim görüyor musun diyorum ,Allah razi olsun beni kurtardiniz bu bebekten diyorum kendi kendime yaşadığım ikinci travmam da.Ameliyathaneden çiktim ailem orada , herkes ağliyor , herkesin dilinde ayni cümle '' yawrum sen iyisin ya , ya sana da birşey olsaydı biz ne yapardik''! Ewet ,çok haklılar! Biz bu hastaneden 2 cenaze ile çikmadiğimiza şükrediyoruz!inanin! Sonra yatiş yapiliyor, hemsireler tansiyomu ölcüyorlar 16 larda falan geziyor (kücügünü hatirlamiyorum) GEBELİK SÜRESİNCE HİÇBİR MUAYENEM DE ÖLÇÜLMEYEN TANSİYONUM İLK KEZ ÖLÇÜLMEYE BAŞLANİYOR hem de sürekli.ALLAH ALLAH!Dr'um geliyor ziyaretime , bunun sorunsuz giden bir gebelikte neden olduğunu merak ediyoruz ve Dr umun , tip fakültesini birincilikle bitiren DR BURCU HANİMİN CEWABİ ; en cok uyuşturucu alkol kullanalarda rastlanilan bir durum ,sende böyle bir durum olamayacağina göre sebepsiz! Senin için bir sebep söyleyemiyorum diyor! Wayy bee !!!Milyonda bir görülen durummuş!Biz ne yaşamişiz diyoruz ! baksana koskoca TIP bunu aciklamakta caresiz erken de teshis edilemiyormus zaten ne yapalim takdiri ilahi diyoruz. Yan odalarda , koridorlarda yankilanan bebek ağlama sesleri içinde ,ahhhhh ahhh ne güzel ağliyorlar , ne güzel dertleri war şimdi (emiyor mu , uyudu mu , terledi mi ,üşüdü mü) diye düşünerek içim yana yana iki gece geçiriyorum , 3.gün taburcu oluyoruz ve herkes puseti , pembe - mavi süsleri ile elleri kollari dolu asansör sirasi beklerken , bizde tabutumuzu mezarina coktan koymuş, elleri kollari bomboş , ağlamaktan agzı yüzü birbirine girmiş vaziyette siramizi bekliyoruz.Eve geliyoruz , disari ciktiğimizda beynimize oksijen gidiyor ve diğer tanidiğimiz dr lara telefon ile iletisim kurarak yaşadigimiz tecrübeyi anlatiyoruz.Aldigimiz cewaplar kendi dr 'umuzun bize söyledikleri gibi değil!Bir aydinlanma yaşiyoruz kendi içimizde.Birincisi plesentasi önde olan bir gebe , hamileligini yatak istirahati ile gecirmeli ve son aylarinda hastanede gözetim altinda tutularak bebegin kalp atislari azaldigi anda sezeryana alinmaliydi diyor! Eee bana bu teşhis 20.haftada söylendi ama bana bunlardan hic bahsedilmedi ki diyorum ,30.haftada bu sorunun dewam edip etmedigini bilmiyoruz ama tabiiki sana o haftalarda bile olsa! başka hekimin yazdığı bu raporu gözüne soktuğun seni takip eden dr un bilgi verilmeliydi ve tedbir alinmaliydi ileriki süreç için diyor! Peki bu sebep değilse ilerde bu durum düzeldiyse başka ne olabilir diyorum , plesentanin erken ayrilmasinin en sik rastladigimiz sebebi TANSİYON YÜKSEKLİĞİ'ne bağlı sorunlardır diyor , ben diyorum ki eeeee benim BİRKERE DAHİ BAKMADİ Kİ !! NASİL YANİ DİYOR NASİL BAKİLMADİ!EWET DİYORUM BAKİLMADİ VE BAKTA DENMEDİ!YOK ARTİK DİYOR NE DESİN!!FAKÜLTESİNİ BİRİNCİLİKLE BİTİRMİŞ BURCU HNM'İN MESLEKTAŞİ!VE DİYORUM Kİ BANA BUNUN EN SİK RASTLANAN SEBEBİ OLARAK ALKOL, UYUŞTURUCU DEDİ!TELEFONDAN SES YOK BİR SÜRE .(BUNU BENİM SURATIMA SÖYLEYECEK CESARETİ GÖSTEREMEDİ DR HNM!! ÇÜNKÜ ARDINDAN GELECEK SORUNUN ,TANSİYON HİÇ BAKMADIN OLACAĞINI BİLDİĞİ İÇİN!)siralamaya dewam ediyorum sorularimi , sen sana bebeğim hareketsiz diye gelen hastani hastanede EN AZ 1 SAAT BEKLETİR MİSİN DİYORUM ? Hayir kizim diyor senin acil bakilman gerekirdi.Bundan sonraki süreçte yaşadiklarim da war , 3 gün önce fazla vajinal kanamadan Koç üniversite hastanesi acile gittim , 2 gün yatış yapildi ve taburcu oldum.Ameliyat sonrasi rahmimde olmamasi gereken birşey war.Dr um bu bölgeyi temizlemeden (kürtaj yapmadan! )bunun ne olduğunu söylemek mümkün değil diyor.10gün içerisinde de ikinci bir operasyon gecirmek benim icin cok riskli oldugundan ve dr ilaçlarla kanamayi azalttigi icin acil olarak , ileriki bir tarihte bu kürtaji konusmak üzere beni taburcu etti hastaneden ve haftada bir kontrole çağırarak.Sosyal medya araciligi ile iletmek istediklerim war.Şöyle ki ;
1.her gebeye anne bebek ölümü kadar riskler taşiyan kilo tansiyon nabiz kontrollerinin rutin olarak takibinin yapilmasinin ,dr insiyatifine birakilmamasi gerektigini ve zorunlu tutulmasi gerektigini yaşadim ve gördüm!!
2. Olarak dr larin günlük max hasta bakma kapasiteleri olmali, daha fazlasina bakmak için kaliteden ödün veriyorlar.Buna da dr - hastane karar vermemeli, bakanliğın karari olmali.Çünkü özeldeki benim dr um ve hastanem fazla hasta bakmanın derdindeler! ebelerden destek alinmali , ebelerin egitiminin sadece doğum yaptirmak olmadiğini düsünuyorum.
3.bağlı olduğumuz devlete bağlı kurumların ; Aile hekimliği gibi kurumlarin gebeleri rutin olarak çağirip kontrol edip etmedikleri denetlenmeli çünkü beni sadece 1 kez tetanoz aşisi için çağırdılar!
4.gebelerin bu konuda bilinçlenmesi için gebelik okullari açiyorsunuz , ben bunlara daha gebe değilken gitmeye başladim ancak gebelikte tansiyon takibi yapilmasi gerektiğinden, gebeliğin anne bebek ölümüne varacak riskler taşıdığından bu eğitimlerde de bahsedilmedi.Bunun da mevzuata eklenmesi gerektigini düsünüyorum.
5. Özel hastanelerde dahi ! hasta yoğunluğunu karşilayacak kapasite de cihaz da yok(kalitesini zaten hiç bilmiyorum),personel de yok! test odalarında bile personel yok!örneğin nst cihazı!
CHANGE.ORG TA BAŞLATTIĞIM KAMPANYA
HAMİLELERE TANSİYON BAKMAYA ZORUNLULUK GETİRİLSİN! ANNELER VE BEBEKLERİ ÖLMESİN!
https://www.change.org/p/hamilelere...-ve-bebekleri-ölmesin?source_location=minibar