Valla ben de bazen aynı şeyi düşünüyorum. Ki benimkilerin arası 22 ay.. seninki daha da az. Yalnız şunu farkettim ki, akıl karı olmamakla beraber, iyi ki peşpeşe olmuşlar.. Aklı erdikçe büyük kıskanabilirdi, ne olduğunu anlamadı bile çocuğum. Kendini bilmeden kardeşini bildi :))
pcfl şimdi kendimi yerine koyduğum zaman gerçekten bana da zor gelirdi ya, haklısın yani. Bez yok, meme yok.. Uyku düzeni, yeme düzeni oturdu.. Sil baştan yapmak gerçekten yorucu olurdu.
Yaa bizim kız da efsane cadı :) Abisini ne zaman sevsem kucağıma tırmanıyor, kedi gibi aramıza sızıyor resmen. Nereden geldiğini bile anlamıyorum. Hakikaten dediğin doğru.. Hep büyük kıskanmadan nasıl bu süreci atlatırım diye düşündüm ama küçük kıskançlığını pek düşünmemiştim. Hoca ters köşe yaptı, çalışmadığım yerden geldi sorular :)Anne açısından kesinlikle akıl işi değil:)
Büyükler kıskanmayı bilmedi sadece anneyi paylaşamadı yalnız küçükler kıskanmayı biliyor sanki benim küçük çok fena ya ablasına sarıldığımda öptüğümde gelip ablasına vuruyor, saçını çekiyor, bağırıyor çağırıyor
Ben kendi adıma verdiğim en doğru kararlardan biri diyorum, oğlumu kreşe vermek konusunda. Şimdi kızım 10 gün sonra 1 yaşına girecek. Niyetim onu 28-29 aylık gibi başlatmak. Abimiz için de öyleydi ama işte erken hamile kalınca 18 aylık vermek durumunda kaldım kuzumu. Ki şimdi düşününce en hayırlısı olmuş diyorum.Hım yahu bu pedagoglar kreşe vermeyin diyor diye ben anaokulunu bekliyorum hata mı ediyorum ki:) çocukların için çalışmayı bıraktım filan:)
Yaa bizim kız da efsane cadı :) Abisini ne zaman sevsem kucağıma tırmanıyor, kedi gibi aramıza sızıyor resmen. Nereden geldiğini bile anlamıyorum. Hakikaten dediğin doğru.. Hep büyük kıskanmadan nasıl bu süreci atlatırım diye düşündüm ama küçük kıskançlığını pek düşünmemiştim. Hoca ters köşe yaptı, çalışmadığım yerden geldi sorular :)
Ben kendi adıma verdiğim en doğru kararlardan biri diyorum, oğlumu kreşe vermek konusunda. Şimdi kızım 10 gün sonra 1 yaşına girecek. Niyetim onu 28-29 aylık gibi başlatmak. Abimiz için de öyleydi ama işte erken hamile kalınca 18 aylık vermek durumunda kaldım kuzumu. Ki şimdi düşününce en hayırlısı olmuş diyorum.
Yalnız şu an şöyle bir durum var. Allah kısmet eder de bir aksilik olmazsa çocukların daha huzurla büyüyebileceği imkanlara sahip bir siteye taşınma durumumuz var. Herşey yolunda giderse Haziran başı gibi taşınacağız. Ancak bu ev babannemizin eviyle karşılıklı :))))) Kayınvalidemi çok severim, allah var, bana çok da yardımı olur. Ama gel gör ki çocuk şımartmayı çok sever :) Eğer evler yakın diye ziyaretlerin dozunu abartıp da kızımın düzenini bozduğunu farkedersem daha erken de verebilirim.
Şu anda da evlerimiz uzak değil, 20dk yürüme mesafesi diyebilirim. Oğlum yuvaya başlamadan önce bir dönem illallah demiştim yani. Gelsin, görsün, sevsin, oynasın ama çocuğu şımartıp da düzenini bozunca ben çıldırıyorum. Mesela bizim evde sadece sofrada yemek yenir. Tabak asla çocuğun arkasında dolaşmaz. Ama babanne gelince çocuk önde, elinde tabakla babanne arkada.. Olmuyor yani.
O yüzden kızımla ilgili bakacağız duruma :)
Ben genel söylemlere pek inanmıyorum. Her çocuk farklı. Benim kizimin arkadaşı yoktu ve ev artık onu kesmiyordu. Kesinlikle okul çok iyi geldi.Hım yahu bu pedagoglar kreşe vermeyin diyor diye ben anaokulunu bekliyorum hata mı ediyorum ki:) çocukların için çalışmayı bıraktım filan:)
Öncelikle eviniz şimdiden hayırlı olsun. Kesinlikle yaşadığın zor bir durum ve gerçekten sinir bozucu. Allah tan ben uzagim yoksa benim için de zor olurdu.Ben kendi adıma verdiğim en doğru kararlardan biri diyorum, oğlumu kreşe vermek konusunda. Şimdi kızım 10 gün sonra 1 yaşına girecek. Niyetim onu 28-29 aylık gibi başlatmak. Abimiz için de öyleydi ama işte erken hamile kalınca 18 aylık vermek durumunda kaldım kuzumu. Ki şimdi düşününce en hayırlısı olmuş diyorum.
Yalnız şu an şöyle bir durum var. Allah kısmet eder de bir aksilik olmazsa çocukların daha huzurla büyüyebileceği imkanlara sahip bir siteye taşınma durumumuz var. Herşey yolunda giderse Haziran başı gibi taşınacağız. Ancak bu ev babannemizin eviyle karşılıklı :))))) Kayınvalidemi çok severim, allah var, bana çok da yardımı olur. Ama gel gör ki çocuk şımartmayı çok sever :) Eğer evler yakın diye ziyaretlerin dozunu abartıp da kızımın düzenini bozduğunu farkedersem daha erken de verebilirim.
Şu anda da evlerimiz uzak değil, 20dk yürüme mesafesi diyebilirim. Oğlum yuvaya başlamadan önce bir dönem illallah demiştim yani. Gelsin, görsün, sevsin, oynasın ama çocuğu şımartıp da düzenini bozunca ben çıldırıyorum. Mesela bizim evde sadece sofrada yemek yenir. Tabak asla çocuğun arkasında dolaşmaz. Ama babanne gelince çocuk önde, elinde tabakla babanne arkada.. Olmuyor yani.
O yüzden kızımla ilgili bakacağız duruma :)
Ben oğlumu korumam gereken yerde kızım anlamayacak bile olsa müdahale ediyorum. Mesela paylaşmak istemediği, onun için özel oyuncakları varsa; " "Hayır kızım o abinin oyuncağı. Biz başka oyuncakla oynayacağız." ya da "Toprak, kardeşinle bir başka oyuncağını paylaşır mısın" şeklinde müdahale ediyorum. Eğer birbirlerinin elinden oyuncak alırlarsa ya oyuncağı kaldırıyorum ya da oyuncağı alanın elinden aynı şekilde alıp "Hoşuna gitmedi değil mi, abin/kardeşin de böyle hissetti. Sıramızı beklemeliyiz" diyorum. Kızım çok küçük anlamıyor diye düşünüyorum ama oğlum anlıyor. Hakkaniyetli davrandığımı hissetmesi önemli diye düşünüyorum.Aynen ya gerçekten ters köşe oldu, kızım kardeşine karşı küçük anne gibi ama oğlumun ablasına olan olumsuz tavrına karşı ne yapacağımı bilmiyorum
Çok teşekkür ederim canım :) Ya şımartsınlar zaten.. Onların işi bu. Ona kızmıyorum. Ama her gün geliyorsan olmaz o, o zaman düzene saygı duyup onun bir parçası olmaları lazım. 10 günde 1, haftada 1 gel, şımart git. O zaman tolere edilir yani :)Anladım canım yeni eviniz şimdiden hayırlı olsun:) kızını da erken vereceksin gibi çünkü büyükanne babalarla yakın olunca düzen bozulmaması şımartılmama mümkün değil :))
çocukları 4 yaşında anaokuluna vermeyi düşünüyorum ben de. Kızım başlar sonraki sene de oğlum başlar üçüncü olmazsa ben de oğlum 4 yaşına gelince çalışma hayatına döneceğim. Sıkıldım ama ya daha iki buçuk sene var üçüncüyü mü yapsam neAma ona da ablası ve abisi gibi eşit davranacaksam oho bir de onu 4 yaşa getirene kadar beklersem toplamda bi 10 yıl oluyor çalışmaya ara verme işi :)
Yalnız ablası ve abisi deyince de bir hoş oldu :)
Damdan düşenin halinden damdan düşen anlıyor değil mi :) Ben de çok seviyorum seninle sohbet etmeyi.
Galiba ufak bir yanlış anlama oldu ya da ben seni yanlış anlıyorum. Şu an oturduğumuz ev 20dk mesafede ama taşınacağımız ev kayınvalidemin karşı apartmanı :) O yüzden belki kızımı planladığımdan daha erken de verebilirim gibi geliyor..Öncelikle eviniz şimdiden hayırlı olsun. Kesinlikle yaşadığın zor bir durum ve gerçekten sinir bozucu. Allah tan ben uzagim yoksa benim için de zor olurdu.
Sadece tabak ile kalsa neyse de kızın ile senin iliskine zarar veriyordur bu durum eminim. Neyse ki çözüm bulmuşsun ve belli ki eşin de onaylamis bunu, harika :) çünkü başka eve taşınma olayı yakın oturan aileler için ciddi sorun olabiliyor...
Hiç telaş yapma canım, bana da ikinci daha zor gelmişti nedense :) akışına bırak.pcfl gerçekten rahata alışınca ikinci zor olurdu bende şuanda nasıl yapacağımı bilmiyorum mesela ek gıdaya korkuyorum oğlana 5.5 aylık oldu ne yapacağım düşünüyorum kızda daha cesaretliydim
Aa evet yanlış anlamışım, ay bilemedim şimdi valla inşallah planladigin şekilde olurGaliba ufak bir yanlış anlama oldu ya da ben seni yanlış anlıyorum. Şu an oturduğumuz ev 20dk mesafede ama taşınacağımız ev kayınvalidemin karşı apartmanı :) O yüzden belki kızımı planladığımdan daha erken de verebilirim gibi geliyor..
Zor ve sinir bozucu evet. Ama kayınvalidem mantıksız ya da kaprisli bir kadın değil. Sebepleriyle anlattığımda beni destekliyor. Ha, ben ortamda yoksam bildiğini okuyor biliyorum ama o kadarına da hoşgörü gösteriyorum. 60 yaşında kadını değiştiremeyeceğime göre.. :)
Bu kadar anlayışla yaklaşmamın sebebi gerçekten eşim. Sağolsun çocuklarla ilgili aldığım her kararı destekler, aklına yatmazsa konunun bir daha üzerinden geçeriz.
Taşındıktan sonra daha içli dışlı bir hayat yaşayacağımıza dair hayalleri var kayınvalidemin, dile de getiriyor :) Şimdilik ses etmiyorum.. Ama eşimi uyardım, sıkıntı olur dedim. Ben halledeceğim dedi. Yaşayıp göreceğiz.
Ben oğlumu korumam gereken yerde kızım anlamayacak bile olsa müdahale ediyorum. Mesela paylaşmak istemediği, onun için özel oyuncakları varsa; " "Hayır kızım o abinin oyuncağı. Biz başka oyuncakla oynayacağız." ya da "Toprak, kardeşinle bir başka oyuncağını paylaşır mısın" şeklinde müdahale ediyorum. Eğer birbirlerinin elinden oyuncak alırlarsa ya oyuncağı kaldırıyorum ya da oyuncağı alanın elinden aynı şekilde alıp "Hoşuna gitmedi değil mi, abin/kardeşin de böyle hissetti. Sıramızı beklemeliyiz" diyorum. Kızım çok küçük anlamıyor diye düşünüyorum ama oğlum anlıyor. Hakkaniyetli davrandığımı hissetmesi önemli diye düşünüyorum.
Nasıl ki küçüğümü severken büyük görmesin diye sakınmadıysam (çünkü ben kardeşine nasıl davranırsam o da öyle davranacak diye düşünüyorum), büyüğü sevip oynarken de küçükten hiç sakınmıyorum. Mümkün mertebe küçüğü de oyunlara dahil etmeye çalışıyorum.. Sofra da 4 kişi olmaya özen gösteriyorum onlar zaman zaman yemese bile..
Elimden gelen bunlar.. Daha neler yapılır tecrübe ettikçe göreceğim. Biraz da çocuklar beni yönlendirecek.. Bakacağız artık :) Allah hepimizin yardımcısı olsun..
Ben genel söylemlere pek inanmıyorum. Her çocuk farklı. Benim kizimin arkadaşı yoktu ve ev artık onu kesmiyordu. Kesinlikle okul çok iyi geldi.
Çalışma noktasında ben evde yapamazdim herhalde. Bir gün çocuklar kendi hayatını kuracak tıpkı biz gibi. O zaman geride pişmanlık bırakmak istemiyorum. Çocuk kariyeri yavaşlatıyor bu bir gerçek ama ne olursa olsun dünya da kizimdan değerli bir şey de göremiyorum. Benimki sadece ileride kızıma salça olmamak. O hayatını rahatça yaşasın benim de kendi ugraslarim olsun :)
Çok teşekkür ederim canım :) Ya şımartsınlar zaten.. Onların işi bu. Ona kızmıyorum. Ama her gün geliyorsan olmaz o, o zaman düzene saygı duyup onun bir parçası olmaları lazım. 10 günde 1, haftada 1 gel, şımart git. O zaman tolere edilir yani :)
Senin yaşın 25 filandı diye hatırlıyorum, yanılıyorsam kusura bakma :) Senin yaşlarında olsam ben de üçüncüyü düşünebilirdim. Benim aile dinamiklerim, ekonomik imkanlarım bunu kaldırırdı ama ben yine de çalışmaya senin kadar ara vermezdim. 22 yaşımdan beri ( şu an 34 yaşındayım), kimi zaman yaz tatili bile yapmadan aralıksız çalıştım. Benim bünye çalışmazsa S.O.S verir :))
Çalışma hayatıma olmasa bile, çocuk öncesi çok aktif olan sosyal hayatıma yaklaşık 3 senedir ara verdim. Oğlum 3, kızım 1 yaşına geldi. Beni öz bakım anlamında zorlayacak 1 senem kaldı. Sonrasında ise eşimle ya da kendimle baş başa kalabileceğim alanlar yaratmaya başlayabileceğim. Açıkçası bunu çok özledim ve ihtiyacım var. O yüzden sil baştan yapmam, yapamam. Manevi olarak kaldıramam gibi geliyor.