- 1 Mayıs 2012
- 5.414
- 8.433
Selam kızlar bakıyorum sayfalar çoğalmış herkes tatilden evine döndü tabi ben hiccc bir yere gitmedim gidebilirdim aslında ama eşim gelemiyordu bende tek başıma gitmeye zorladım gözüm kesmedi yolculuğu hamile halimle. Hergün okuyorum bakıyorum bizde de huy değişikliği oldu uysal sakın bir bebeğim vardı ve son bir haftadır sanırım birşeye ağladığında bana babasına vurmaya başladı ağlıyor haykırıyor vuruyor eğer olaya müdahale etmesem artık ne yapsam fayda etmiyor eşekler gibi aniriyor bi kere o kadar sinirlerim.bozulduki öyle bir sesli sesli ağladım ki oda kucağıma geldi sustu ve uyudu ben 10 dk daha ağlamaya devam ettim tabi onun bana sarılıp susmasinami aglayayim şiirlerinin tahammülsuzlugumemi ona bagirmami bütün olumsuz şeyleri düşündüm aklımda ne varsa iyice ağladım rahatladım o anda. Aslında ev işi gücü çocuk bakmak değil zor olan insanın morali bozuk.oldumu bişeye bir bardak yıkamak ağır geliyor eşimde sen böyle değildin tabi ev işi temizlik.çocuk bakmak hiçbirini yapmıyorsun şimdi zor geliyor diyor Evet bir nebze haklı hala anneliği ve ev hanımlığı içime sindiremiyorum hep çalışmış ve çok sosyal bir hayatı olan bir insanın böyle yalnızlığa terk edilmesi çok.acı ve ne zaman bu durum düzelir bilmiyorum ikinci bebekte gelicek eminim çok daha fazla zorlamayın muhtemelen oğlanı kreşe oyun grubuna falan vericem en azından 3-4.Saat biraz annnelikten kurtulmak istiyorum yani bir yakınım olsa çevremde yada yakın arkadaş gelip gitsek ona bıraksam yada hep birlikte otursak zamanın nasıl geçtiğini anlamasam kekler börekler çaylar... eşim Hala iş bulamadı Buda bizi çok geriyor maddi olarak çok.zorda değiliz ama psikolojik olarak çöktük yıllarca okudum sonunun böyle olacağını tahmin etmiyordum diyor oda haklı çok hayalimiz var yaşımız geçiyor ne zaman olacak ki. Hala bir göz öğrenci evinde kalıyoruz herşey havada guzel evim güzel eşyalar düzenim ortamım hicbirseyim yok. Tutunacak tek dalım Rabbim sağlığımız sihhatimiz yerinde çorbanın kaynıyor ama çok yalnızım Bu yüzden oğlanın her bir vizirdamasi beynime Ok gibi saplanıyor itip kakmamak için kendimi zor tutuyorum halbuki asla yapmam öyle biri değilim ama bu aralar cozuttu inatçı öfkeli umarım gecicidir. İlk defa buraya içimi.döktüm hayret :) normalde kimseye anlatmam hep kendi içimde çözmeye çalışırım ama artık çözemiyorum ve birikiyor. Sadece yazmak istedim hepiniz bir kısmını zaten yaşıyorsunuz herkesin farklı derdi var Allah hepimize çocuklarımıza yakinlarimiza sağlık versin gerisi inşallah düZelir