yaa ben neler çektim,benim yiğenlerim aalıksız gündüzleri 4-5 saat uyurmuş,ablamlar anlatıyor,ama onlar yurtdışında olduğu için bana yardım edemediler,bunalıma girdim daha yeni yeni çıktım bunalımdan,allahım bu nasıl bebek diyordum,kayınvaldem bile artık bağırıyordu ne yapcaz diye bu nasıl bebek ben böle şey görmedim diyorduki,ben hiç görmedim.ben bide etrafımda bebek görmedim büyürken çünkü yeğenlerim hep yurtdışında.şoklardaydım,neler çektim nelerki hala uyumuyor,salonda televizyonun gürültüsünde kollarımda sallayarak uyutuyorum,yatağa bırakınca uyanıyor,parke sesinde bile uyanıyor,anlamaDIK gitti bu çocuğu,millet böle bebeğim şu kadar uyuyor dedikçe ben şaşırıyorum ama normalide böleama benim bebeğim farklı olduğu için bana tuhaf geliyor artık.annem bile 4 çocuk doğurdum hiç böle bşe görmedim diyor ama bana yardımda etmiyor,bebğimi tutamıyor bile düşünün valla ben tutmasını unutmuşum diyor.ben tuvalete bile bırakıp gidemiyordum,doktora anlatıyordum bırakın ağlasın bşe olmaz diyordu,yahu bu ağlamıyorki morarıyordu nefessiz kalacak diye korkuyorduk,hatta o anda çekilmiş resmini bile gösterdim doktora,sinir oluyorum dartık doktorlara o kadar rahatlarki,geçecek merak etmeyin,5-6 aysonra diyip duruyorlardı.ya anlatsam akşama kadar anlatırım,umarım bu kadar çektim ama inşallah bundan sonrasıgüzel olur,belki bundan sonra çok uslu olur,öle diyorlar çünkü...