- 22 Eylül 2010
- 3.443
- 6
-
- Konu Sahibi ipektuncer
- #201
Yapabildiqin herseyin fazlasını yapmıssın sen diyorsun kızıma bir maqnum aldıqımda bile aklıma qelirler diye ama zeynep ablanın ben buraya qidiyorum ama acaba o kızını nereye emanet edebildi diye düsünmüsmüdür..
Ya ne bilim zorluk cekmisler ama zorluk cekenler yokluk cekenlerin hayata daha bir sıkı tutunması lazım bence söyle bir düsünmesi lasım.
Kız okulu bitiremeden kacmıs ewlnmis sonra bosanıp qeliyor, oqlu 3.seneye uzatıyor.
Birazda kendileri düsünsün her zaman sen olamazsınki yanlarında seninde bir hayatın seninde bir cocuqun war sonucta.
Senin hissettiqin birazda wefat eden babalarına karsı bir wefa borcu hissetmen qibi qeldi bnce fazlasıyla ödemissin icin rahat olsun.)
Kötülükleri çok çabuk siliyorum, en büyük hatam bu..
Hadi bana yapılan kötülüğü affettim de kızıma yapılan duygusuzluğu affetmemeliydim.
Çocuğum ölümden döndü, kadın söz verdiği halde destek olmadı. Ki sürekli yokluktan yakınıp durur, benim emeğini karşılıksız bırakmayacağımı da bilir.
"sabah uyanıyorum, kötü hissedersem gitmiyıorum valla işe" diyen kadın, benim yavrum ortada kalmışken gelip 1 gün destek olmak konusunda işverenini bahane etti. ÇAlıştığı evin hanımı "aman o mühendismiş, ayarlasın birşeyler,baksın başının çaresine" demiş. peki ben kardeşi ıolsam gene patronunun aklıyla mı hareket ederdi? Ki ben onu kardeş gibi görmüştüm.
Ve sonrasında arayıp sormadı da kızımın durumunu. Tam bir sene sonra ben aramıştım.
Ama varya öyle bir akıllandım ki ben..
Doğum öncesi iznimde gelecekti, aradım, 15 gün boyunca telefonla ulaşamadım bile. geri dönmedi, aramadı. "doğurdunmu" diye bir msj..
Hastanede bir telefon ve "ihtiyacın olursa geleyim" muhabbeti gene yalandan..
Hiç de gelemeyecek evime, mevlide çağırırım, ama özel olarak gelip dialoga giremeyecek artık.
Çocuğumu düşünmeyen bir kadının, 25 yaşındaki yetişkin çocuğuna, ben çocuğumun rızkıyla hediye aldım.
Sanırım vazifemi fazlasıyla yaptım.
Ben çalıştığım için yavrum hep fedakarlık yapmış oldu. Ve ben onun için biriken paramdan gidip o kıza yemek takımı aldım. Biliyordum pişman olma ihtimalimi.
Ama bu da alacağım tek şeydir, düğününe falan ASLA gitmem zaten.. Düğüne gidip yarım altın taktım farz etsin, aldığım hediye o değerdeydi.
Oldu ablası, bugün 8 günlük
Oldu ablası, bugün 8 günlük
ne kadar dusunceli ve tatlisiniz ya size abla diyebilirmiyim
Elif ayrılmış nişanlısından..
Son derece ilgili ve sevgili bir çocuktu damat, ama parası yoktu malesef ve düzgün bir işi..
Bu sebeple yaranamadı Elif'e ve annesine..
Ayrıca sonradan bazı talipleri çıkmış Elifin, kafası karışmış, hali vakti yerinde olan bir talip varmış içlerinde..
Damat kurtuldu bence..
Yemek takımını da boşa almış oldum, nasıl olsa zengin koca bulacak şimdi. Kendisi alır zaten çok daha iyilerini
Fazla fazla yardım yapmışsınız bence.
Bundan sonrasını kendileri düşünsün.
Hem maddi durumu kötü olup hemde çalışmayı istemeyen insanları anlayamıyorum anlamakta istemiyorum.
Bu kadarda olmaz.
Son durumuda okudum hakkında hayırlısı olsun.Bence sizde artık kendinizi onları düşünerek yıpratmayın. Kendini düşünmeyen insanı hiç düşünmiceksin bu hayatta
bir dahaki gittiğinde masada o tabakları görürsen şaşırma :)