Kaynanam yüzünden mutsuzum

Aystkaramelmahkiyato .!.:

Kaynanan 180 kilogram mı gerçekten?

Genişletmek için tıkla...

yoluzunbenyorgun .!.:

Yaşadıklarına çok üzüldüm ama şanslısın eşin arkanda maşallah. Benim hem kaynanam şeytandı hem de eski kocam adam değildi.

Genişletmek için tıkla...

Helene .!.:

Ben de 82 kiloydum eylül ayında şu an 73 ne alaka diye sormazsanız sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Eşim arkamda evet ama annesine yaranmayida ihmal etmiyor çünkü annem diyor onada politik banada farkettigim kadarıyla ama ben bunu beceremedim iste

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Yani ben anlamıyorum bı sekilde aklaniyolar bı bahaneyle ve inanıyorlar ömür boyu muhatap olcagim için bazen hepsini terkedesim vazgecesim geliyor herşeyden bu sahteliklerinden

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Merhaba benim bir sıkıntım var lütfen ön yargı ile yaklaşıp yargılayacak kişiler yazmasın eleştirilmeye değil birazcık dertleşmeyi nasihata ihtiyacım var 25 yaşındayım iki buçuk senelik evliyim kaynana elde yiyorum diye hepimiz aynı binadayız evlenmeden önce hepsini tanıyordum ve çok iyi anlaşıyorduk beni çok sevdiklerini düşünüyordum o dönemde kendi ailemle bazı sıkıntılar yaşıyorum çok üzgündüm evimde hiç değer görmüyordum çok üzülüyordum o süre zarfında eşimle tanıştım onu Çok sevdim mutlu olmak istedim aileme bunu söylediğimde benim bir de 31 yaşında bir ablam daha var evlenmemiş bekar sırada o var dendi ablası varken sana ne oluyor dendi çeşitli bahaneler sundular maddi olarak biz seni evlendirecek gücümüz yok dediler ben de bir işe girdim çalıştım çeyizime her şeyimi yaptım yatak odası takımıma kadar aldım bu süre zarfında şimdi hala beraberdik eşim de evini düzdü sonra ailemle tekrar görüştüm her şeyimiz hazır sadece bir söz nişan yapalım aileler tanışsın dedim maalesef beni adam yerine koyan olmadı yaşın küçük vesaire zaten anne ve babamın hiçbir şekilde bir iletişimi yoktu Kendi içlerini bir anlaşmazlık devamlı vardı evimizde hiç huzur yoktu Bir sene bu şekilde gitti kabul ettirmeye çalıştım eşim geldi kapıdan çevrildi en sonunda gizli bir şekilde evlendik ailemin haberi oldu eşimin ailesi İlk zamanlar çok destekçimdi kayınvalidem beni çok seviyordu ailemde yumusamisti düğünüm kınam her şeyim oldu her şey düğünden sonra başladı arkamdan konuşmalar dedikodular bunlar beni çok yıprattı eşim bana çok kıymet veriyordu kayınvalidem her seferinde karısını bulsa altın kafese koyacak deyip konuşuyordu onun bana olan ilgisini kimse çekememişti anladığım kadarıyla arkamdan konuşulan laflar sözler benim kulağıma geldikçe her geçen gün daha da kötü oluyordum bir yere gitsek göz hapsine alınıyorduk onların aile içlerinde hep bir çekememezlik vardı kardeşlerin arasında Eltiim bana çok dost gibi görünüyordu aramızda yaş farkı vardı ben de onu öyle görüyordum kayınvalidem evlenmeden önceki evde yaşadığım sıkıntıları biliyordu o kadar pişmanlık ki onu anlattığım için her şeyi samimiyetine inandım gerçekten aile binasına geldim çok pişmanlık yaşadım çünkü bir mahremiyet kalmıyordu ben bunu bil ben bunu kadarını tahmin edememiştim akşamın 10'unda 11'inde kapı çalınıyor devamlı bir kavgaya sövmek ben bunları yaşamak istemiyorum evliliğim odaklanamıyorum onların yaşadığı ailevi sorunlar bizi çok etkiliyordu ben yıpranıyor gibi hissediyordum annesi çok saygısız bir insanmış sürekli çocuklarını yanımda azarlıyordu köpek gibi davranıyordu sonra onların özür dilemesini onlardan bekliyordu bu durum bana çok ters gelmişti sonra evlatlarıyla gidip onun elini öpüp hemen helallik istiyordu elbette aralarının iyi olmasını ben çok isterim ama bir büyük gibi davranmıyordu ben nereye düştüm Allah'ım diye kendimi her gün sorguluyorum sürekli bir çocuk muhabbeti dönüyordu düşünmediğimi söylüyordum baskı oluyordu hala da düşünmüyorum herkes birbiri arkasından ağza alinmayacak laflar sonra ikiyüzlülük ben bunları görünce mesafeli oldum sınır koydum her zaman müsait olmadım gidip gelmeleri azalttım kestim daha fazla incinmemek için balayına dahi gidememiştik bu sıralar çok bunalmıştım sürekli evdeyim aynı şeyler monotonluk derken eşime bir iki günlüğüne bir yerlere mi kaçsak dedim evde kedilerim olduğu için iki günden fazla bir yerde kalamıyorum neyse eşim de 2 günlüğüne sapanca'da iki günlüğüne yer tutmuş çok mutlu oldum çok heyecanlıydım eşim de bir gece öncesinden haber verdi anne biz gidiyoruz haberin olsun annesi başladı bağırmaya siz niye kendi kafanıza iş yapıyorsunuz benim buzdolabım su akıtıyordu vesaire onu götüreceğim götürecektik sen bana demiyor muydun cumartesi günü çalışmıyorum diye eşim de çok kızdı niye bu kadar sorun çıkarıyorsun dedi abisi de oradaydı abisinin yüz ifadesi farkettim dalga geçer güler gibi bir ifadesi vardı onu fark ettim onlar orada tartışıyor o içten içe gülüyordu bu duruma çok moralim bozuldu artık dayanamadım eşime kızdım ben hiçbir yere gelmiyorum Bir daha da bir yere gidelim diye teklif etme git annenin işini hallet dedim yukarı çıktım hala tartışmalar devam ediyordu 180 kilo kadın 3 kata kadar nasıl bir hırsıta çıktıysa bağıra bağıra evimize girin ne oluyor size ne yapmaya çalışıyorsunuz diye ben de onu durdurdum benim evime kavga çıkarmaya geldiyseniz gidebilirsiniz kendiniz gibi dedim dur bir bakayım sen dedi oturdu koltuğun üstüne oğluyla kavga etmeye başladı ben de ruhumla kavga ediyorum sana ne oluyor dedi o benim oğlum ben onu istediğimi söylerim söyleyemezsin dedim benim evimde ben böyle şeylere müsaade etmiyorum dedim emrin huzurunu kaçırmayın gelmeyin dedim beni sevmek zorunda değilsiniz ama bana saygı göstermek zorundasınız ben onun eşiyim siz de benim dedim annemsiniz dedim bakın anne diyorum size yaşınıza hürmet ediyorum bir saygısızlık yapmak istemiyorum lütfen beni zorlamayın dedim eline yapıştım tabii anne diyeceksin başka ne diyeceksin deyince bana geldiler o zaman siz beni kızınız gibi gördünüz mü dedim görmek zorunda değilim sen ensin ben seni kızım gibi göremem dedi istesem de evet dedim zaten dedim görmedi ben size annem gibi görmüyorum annem gibi olamazsınız dedim niye haber vermiyorsunuz bir hafta önceden ben de kendimi ona göre ayarlardım benim her şeyi bilmek hakkım değil mi ben dedim kendi annemi babama bile dedim haber vermemişim gideceğim geleceğim yerlere dedim yapıp ettiğimi ben bile rapor vermiyor kendisine neden haber verelim dedim ne yapacaktınız bir hafta önce öğrenip dedim yani gitmeden önce size haber verdik dedim ayrıca değeri oldunuz da burada diğer oğlunuz dedim arkasını dönüp gülüyor dedim sizin yaşattığını güldürmeyin o zaman dedi kendinizi dedi neden bu kadar sorun yaptınız her şeyi diğer oğlunuz gelininiz dedim kesiyorlar yılda iki defa geziyorlar kalıyorlar niye bu kadar tepkili vermiyorsunuz onlara bu kadar dedim o size kıskançlıklar da başlamış diye başladı hayır dedim ben benden daha iyi olsun herkes daha iyi yerleri gezsin ben benden daha çok isterim dedim huzursuzluk olmasındansa insanların mutluluğuna sevinmek benim ahlakım başkalarının mutsuzlukları ile ben beslenemem dedim başkaları gibi dedim size bir şey söyleyeyim mi dedim madem bu kadar şey yapıyorsunuz ben dedim gitmek istedim dedim çok ısrar ettim zaten ani olan bir şeydi hemen de ayarladık gitmeden önce size haber verdik budur yani neden bu kadar sorun oluyor dedim o dedi siz dedi özgür yaşamak istiyorsunuz gidin gidin madem dedi gidin buralardan dedi ben dedim sizden çok istiyorum dedim buraya gitmekten de dedim oğlunuz dedim sizleri bırakmak istemiyor dedim ben dedim çok bunalıyordum iki gündür öyle bir yerlere gitmek istedim tatil ayarladık gitmek istedim dedim sen neden mutsuzsun ki sen zaten evinde de annenle babanla da geçinemiyordun kocanla da geçemiyorsun biz sürekli evde bir sıkıntım var ne derdin var senin neden memnun hazıra geldiniz zaten hazır eve geldiniz şöyle böyle konuşmaya başladi geçmişi benim yüzüme çarpınca şartellerim attı sizin haddiniz değil benim ailemle olan sorunlarımı konuşmak sizi hiç alakadar etmez dedim yazıklar olsun size dedim Evet bazı sıkıntılar yaşadım Çok büyük sıkıntılardı bunlar oğlunuzla oğlunuzu sevdim oğlunuzla bir gelecek kurup mutlu olmayı planlamıştım ama siz bile bunu bana çok gördünüz şimdi ailem iyi olan sıkıntılarım yok yüzüme vuruyorsunuz ben size bunu samimiyetinize inanıp da sizi ve anne gördüğüm için söylemiştim keşke söylemeseydim de bunlar benim yüzüme vurulmasaydı ben boşanıyorum ne haliniz varsa aklınızda bir soru işareti olmasın diye bunu siz de ömür boyu kalacağını düşünüyordum fakat siz kötü olunca insanların yumuşak karnından vurmayı çok iyi biliyormuşsunuz dedim oğlum sen zaten bitmişsin dedi oğlumun başını yeme bari dedi öyle mi dedim peki ben boşanma davasını açıyorum annemin evine gidiyorum siz de mutlu olun dedim gidin buradaki dedikoduları da gelin dedim kapı kapa anlatın milletlere derim telefonlarla konuşun şimdi dedim bak size ne güzel dedikodular v erdim dedim gidin derim hadi
Hala susmadı git bırak bunu annesinin evine gitsin de aklı başına gelsin demelere başladı git bırak da kafa dinlesin azıcık demelere başladım o sırada dizlerimin üstüne çöktüm bağıra bağıra ağlamaya başladım Allah'ım sen beni kimlere bıraktın diye elini ben ne durumlara düştüm ben kendimi nasıl bir duruma nasıl bir pozisyona soktum diye sinir krizlere geçirdim onun üstüne yürüdüm defol git evimden diye sen benim ailem hakkında konuşamazsın diye ona çok bağırdım bina ayağa kalktı komşulara da manyak geri zekalı demiş Müslüman keder üzüntü bilmez ancak gezmekle tozmakla kafayı bozmuşlar geçmişin neydi ki geleceğine olsun bir insan geçmişinden belli olur geleceği o kadar kötü hissediyorum ki kendimi hayatım kayıp gidiyor hayatı kaçırıyormuş gibi hissediyorum kendimi çok yalnızlaştırılmış hissediyorum eşim benden taraf olması zaten çoktan gitmiştim annesi onları yetim büyütmüş ve devamlı oğullarına muhtaç bir kadın git en azından bir yere götürüp getirirken arabayla gitti götürülüp getiriyor bir istediği olmadığı zaman çocuk gibi tatsızlıklar yapıyor karşı tarafı asla düşünmüyor ona bunu söylediğin zaman kabul etmiyor ben bu iki yüzlü samimiyetsiz insanların içinde yaşayamıyorum sizce ne yapmalıyım lütfen beni eleştirecek yargılayacak insanlar yazmasın?

Genişletmek için tıkla...

suzan3333 .!.:

Zor okudum. Belli ki halen öfkelisiniz. Soluksuz yazmışsınız. Cümleler karışmış. Kendimce şunu söyleye bilirim.Hakkınızı güzel saygı çerçevesinde savunmuşsunuz hatta eşinizi de korumuşsunuz. Benim anlamadığım siz bunları konuşurken eşiniz hiç mi araya girmedi annesine 2 söz demedi mi? kardeşi de gülüyormuş anladığım kadarıyla kadının hep tutumu böyle çocuklarına karşı. O da sıra size de geldi der gibi gülmüş. Artık bence o annesini takmıyor. Ayrıca eşiniz de zamanında sizin aileniz tarafından red edilmiş içeri alınmamış bile ama eşiniz sizi bırakmamış siz şimdi niye annesiyle tartıştınız diye eşinizi bırakmaya getirdiniz konuyu? Bi de bunu eşinizin yanında bağırarak söylemişsiniz? O da zamanın da ben nereye düştüm diyip sesizce sizden uzaklaşabilirdi burda eşinize haksızlık etmişsiniz. Eşinizden özür dileyin sevdiğinizi söyleyin dayanamadım artık sana öyle kızmasına bize karışmasına diyin. İki taraflı çalışın. Evde olabildiğinizce az vakit geçirmiş olursunuz. Hafta sonu en azından ayda 1-2 kez dışatı çıkarsınız. Para biriktirin bağımsız olmak için. Sonra ayrı eve çıkın maddi olarak güçlenin önce. Siz de mutlaka çalışın kafanızı dağıtırsınız. Hem maddi özgürlüğe kavuşursunuz

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Beni anladiginiz için çok teşekkür ediyorum evet ancak bu kadar iyi tespit edilebilirdi evet ‍ öyle eşim artık annesini takmıyor annem deli gibi birşey normal değil sende takma diyor ama beceremiyorum zamanında kendi ailem tarafından çok ezildigim için artık ezilmek istemiyorum baskaldiriyorum umarım ayrı uzak bir eve çıkabiliriz eşimden özür diledim onunla hiçbir sorunum yok bu konular açılınca yeter artık diyip benden uzaklasiyor

Genişletmek için tıkla...

suzan3333 .!.:

Hiç bir konu Açmayın takıntı yapmayın,kafanıza da takmayın artık. Bir şey derse kesinlikle müdahale etmeyin aralarına girmeyin hatta umursamayın bile yokmuş gibi davranın. O kendi kendini yesin bittirsin.Oğluyla mı tartışıyor bırakın kendi kendilerine bir birlerini yesinler ,araya hiç gitmeyin çünkü bi yerden sonra oğlu kapıyı zaten dayanamayıp suratına çarpacaktır. Siz eşiniz yokken eşinize söyleyip yürüyüşe çıkın şehir kütüphanesine gidip kitap okuyun parkta dolaşın evinizin işini yapın akşam oluncada kocanızla vakit geçirin dizinizi izleyin

Genişletmek için tıkla...

suzan3333 .!.:

Hiç bir konu Açmayın takıntı yapmayın,kafanıza da takmayın artık. Bir şey derse kesinlikle müdahale etmeyin aralarına girmeyin hatta umursamayın bile yokmuş gibi davranın. O kendi kendini yesin bittirsin.Oğluyla mı tartışıyor bırakın kendi kendilerine bir birlerini yesinler ,araya hiç gitmeyin çünkü bi yerden sonra oğlu kapıyı zaten dayanamayıp suratına çarpacaktır. Siz eşiniz yokken eşinize söyleyip yürüyüşe çıkın şehir kütüphanesine gidip kitap okuyun parkta dolaşın evinizin işini yapın akşam oluncada kocanızla vakit geçirin dizinizi izleyin

Genişletmek için tıkla...

Helene .!.:

Ben de 82 kiloydum eylül ayında şu an 73 ne alaka diye sormazsanız sevinirim

Genişletmek için tıkla...

suzan3333 .!.:

Zor okudum. Belli ki halen öfkelisiniz. Soluksuz yazmışsınız. Cümleler karışmış. Kendimce şunu söyleye bilirim.Hakkınızı güzel saygı çerçevesinde savunmuşsunuz hatta eşinizi de korumuşsunuz. Benim anlamadığım siz bunları konuşurken eşiniz hiç mi araya girmedi annesine 2 söz demedi mi? kardeşi de gülüyormuş anladığım kadarıyla kadının hep tutumu böyle çocuklarına karşı. O da sıra size de geldi der gibi gülmüş. Artık bence o annesini takmıyor. Ayrıca eşiniz de zamanında sizin aileniz tarafından red edilmiş içeri alınmamış bile ama eşiniz sizi bırakmamış siz şimdi niye annesiyle tartıştınız diye eşinizi bırakmaya getirdiniz konuyu? Bi de bunu eşinizin yanında bağırarak söylemişsiniz? O da zamanın da ben nereye düştüm diyip sesizce sizden uzaklaşabilirdi burda eşinize haksızlık etmişsiniz. Eşinizden özür dileyin sevdiğinizi söyleyin dayanamadım artık sana öyle kızmasına bize karışmasına diyin. İki taraflı çalışın. Evde olabildiğinizce az vakit geçirmiş olursunuz. Hafta sonu en azından ayda 1-2 kez dışatı çıkarsınız. Para biriktirin bağımsız olmak için. Sonra ayrı eve çıkın maddi olarak güçlenin önce. Siz de mutlaka çalışın kafanızı dağıtırsınız. Hem maddi özgürlüğe kavuşursunuz

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Merhaba benim bir sıkıntım var lütfen ön yargı ile yaklaşıp yargılayacak kişiler yazmasın eleştirilmeye değil birazcık dertleşmeyi nasihata ihtiyacım var 25 yaşındayım iki buçuk senelik evliyim kaynana elde yiyorum diye hepimiz aynı binadayız evlenmeden önce hepsini tanıyordum ve çok iyi anlaşıyorduk beni çok sevdiklerini düşünüyordum o dönemde kendi ailemle bazı sıkıntılar yaşıyorum çok üzgündüm evimde hiç değer görmüyordum çok üzülüyordum o süre zarfında eşimle tanıştım onu Çok sevdim mutlu olmak istedim aileme bunu söylediğimde benim bir de 31 yaşında bir ablam daha var evlenmemiş bekar sırada o var dendi ablası varken sana ne oluyor dendi çeşitli bahaneler sundular maddi olarak biz seni evlendirecek gücümüz yok dediler ben de bir işe girdim çalıştım çeyizime her şeyimi yaptım yatak odası takımıma kadar aldım bu süre zarfında şimdi hala beraberdik eşim de evini düzdü sonra ailemle tekrar görüştüm her şeyimiz hazır sadece bir söz nişan yapalım aileler tanışsın dedim maalesef beni adam yerine koyan olmadı yaşın küçük vesaire zaten anne ve babamın hiçbir şekilde bir iletişimi yoktu Kendi içlerini bir anlaşmazlık devamlı vardı evimizde hiç huzur yoktu Bir sene bu şekilde gitti kabul ettirmeye çalıştım eşim geldi kapıdan çevrildi en sonunda gizli bir şekilde evlendik ailemin haberi oldu eşimin ailesi İlk zamanlar çok destekçimdi kayınvalidem beni çok seviyordu ailemde yumusamisti düğünüm kınam her şeyim oldu her şey düğünden sonra başladı arkamdan konuşmalar dedikodular bunlar beni çok yıprattı eşim bana çok kıymet veriyordu kayınvalidem her seferinde karısını bulsa altın kafese koyacak deyip konuşuyordu onun bana olan ilgisini kimse çekememişti anladığım kadarıyla arkamdan konuşulan laflar sözler benim kulağıma geldikçe her geçen gün daha da kötü oluyordum bir yere gitsek göz hapsine alınıyorduk onların aile içlerinde hep bir çekememezlik vardı kardeşlerin arasında Eltiim bana çok dost gibi görünüyordu aramızda yaş farkı vardı ben de onu öyle görüyordum kayınvalidem evlenmeden önceki evde yaşadığım sıkıntıları biliyordu o kadar pişmanlık ki onu anlattığım için her şeyi samimiyetine inandım gerçekten aile binasına geldim çok pişmanlık yaşadım çünkü bir mahremiyet kalmıyordu ben bunu bil ben bunu kadarını tahmin edememiştim akşamın 10'unda 11'inde kapı çalınıyor devamlı bir kavgaya sövmek ben bunları yaşamak istemiyorum evliliğim odaklanamıyorum onların yaşadığı ailevi sorunlar bizi çok etkiliyordu ben yıpranıyor gibi hissediyordum annesi çok saygısız bir insanmış sürekli çocuklarını yanımda azarlıyordu köpek gibi davranıyordu sonra onların özür dilemesini onlardan bekliyordu bu durum bana çok ters gelmişti sonra evlatlarıyla gidip onun elini öpüp hemen helallik istiyordu elbette aralarının iyi olmasını ben çok isterim ama bir büyük gibi davranmıyordu ben nereye düştüm Allah'ım diye kendimi her gün sorguluyorum sürekli bir çocuk muhabbeti dönüyordu düşünmediğimi söylüyordum baskı oluyordu hala da düşünmüyorum herkes birbiri arkasından ağza alinmayacak laflar sonra ikiyüzlülük ben bunları görünce mesafeli oldum sınır koydum her zaman müsait olmadım gidip gelmeleri azalttım kestim daha fazla incinmemek için balayına dahi gidememiştik bu sıralar çok bunalmıştım sürekli evdeyim aynı şeyler monotonluk derken eşime bir iki günlüğüne bir yerlere mi kaçsak dedim evde kedilerim olduğu için iki günden fazla bir yerde kalamıyorum neyse eşim de 2 günlüğüne sapanca'da iki günlüğüne yer tutmuş çok mutlu oldum çok heyecanlıydım eşim de bir gece öncesinden haber verdi anne biz gidiyoruz haberin olsun annesi başladı bağırmaya siz niye kendi kafanıza iş yapıyorsunuz benim buzdolabım su akıtıyordu vesaire onu götüreceğim götürecektik sen bana demiyor muydun cumartesi günü çalışmıyorum diye eşim de çok kızdı niye bu kadar sorun çıkarıyorsun dedi abisi de oradaydı abisinin yüz ifadesi farkettim dalga geçer güler gibi bir ifadesi vardı onu fark ettim onlar orada tartışıyor o içten içe gülüyordu bu duruma çok moralim bozuldu artık dayanamadım eşime kızdım ben hiçbir yere gelmiyorum Bir daha da bir yere gidelim diye teklif etme git annenin işini hallet dedim yukarı çıktım hala tartışmalar devam ediyordu 180 kilo kadın 3 kata kadar nasıl bir hırsıta çıktıysa bağıra bağıra evimize girin ne oluyor size ne yapmaya çalışıyorsunuz diye ben de onu durdurdum benim evime kavga çıkarmaya geldiyseniz gidebilirsiniz kendiniz gibi dedim dur bir bakayım sen dedi oturdu koltuğun üstüne oğluyla kavga etmeye başladı ben de ruhumla kavga ediyorum sana ne oluyor dedi o benim oğlum ben onu istediğimi söylerim söyleyemezsin dedim benim evimde ben böyle şeylere müsaade etmiyorum dedim emrin huzurunu kaçırmayın gelmeyin dedim beni sevmek zorunda değilsiniz ama bana saygı göstermek zorundasınız ben onun eşiyim siz de benim dedim annemsiniz dedim bakın anne diyorum size yaşınıza hürmet ediyorum bir saygısızlık yapmak istemiyorum lütfen beni zorlamayın dedim eline yapıştım tabii anne diyeceksin başka ne diyeceksin deyince bana geldiler o zaman siz beni kızınız gibi gördünüz mü dedim görmek zorunda değilim sen ensin ben seni kızım gibi göremem dedi istesem de evet dedim zaten dedim görmedi ben size annem gibi görmüyorum annem gibi olamazsınız dedim niye haber vermiyorsunuz bir hafta önceden ben de kendimi ona göre ayarlardım benim her şeyi bilmek hakkım değil mi ben dedim kendi annemi babama bile dedim haber vermemişim gideceğim geleceğim yerlere dedim yapıp ettiğimi ben bile rapor vermiyor kendisine neden haber verelim dedim ne yapacaktınız bir hafta önce öğrenip dedim yani gitmeden önce size haber verdik dedim ayrıca değeri oldunuz da burada diğer oğlunuz dedim arkasını dönüp gülüyor dedim sizin yaşattığını güldürmeyin o zaman dedi kendinizi dedi neden bu kadar sorun yaptınız her şeyi diğer oğlunuz gelininiz dedim kesiyorlar yılda iki defa geziyorlar kalıyorlar niye bu kadar tepkili vermiyorsunuz onlara bu kadar dedim o size kıskançlıklar da başlamış diye başladı hayır dedim ben benden daha iyi olsun herkes daha iyi yerleri gezsin ben benden daha çok isterim dedim huzursuzluk olmasındansa insanların mutluluğuna sevinmek benim ahlakım başkalarının mutsuzlukları ile ben beslenemem dedim başkaları gibi dedim size bir şey söyleyeyim mi dedim madem bu kadar şey yapıyorsunuz ben dedim gitmek istedim dedim çok ısrar ettim zaten ani olan bir şeydi hemen de ayarladık gitmeden önce size haber verdik budur yani neden bu kadar sorun oluyor dedim o dedi siz dedi özgür yaşamak istiyorsunuz gidin gidin madem dedi gidin buralardan dedi ben dedim sizden çok istiyorum dedim buraya gitmekten de dedim oğlunuz dedim sizleri bırakmak istemiyor dedim ben dedim çok bunalıyordum iki gündür öyle bir yerlere gitmek istedim tatil ayarladık gitmek istedim dedim sen neden mutsuzsun ki sen zaten evinde de annenle babanla da geçinemiyordun kocanla da geçemiyorsun biz sürekli evde bir sıkıntım var ne derdin var senin neden memnun hazıra geldiniz zaten hazır eve geldiniz şöyle böyle konuşmaya başladi geçmişi benim yüzüme çarpınca şartellerim attı sizin haddiniz değil benim ailemle olan sorunlarımı konuşmak sizi hiç alakadar etmez dedim yazıklar olsun size dedim Evet bazı sıkıntılar yaşadım Çok büyük sıkıntılardı bunlar oğlunuzla oğlunuzu sevdim oğlunuzla bir gelecek kurup mutlu olmayı planlamıştım ama siz bile bunu bana çok gördünüz şimdi ailem iyi olan sıkıntılarım yok yüzüme vuruyorsunuz ben size bunu samimiyetinize inanıp da sizi ve anne gördüğüm için söylemiştim keşke söylemeseydim de bunlar benim yüzüme vurulmasaydı ben boşanıyorum ne haliniz varsa aklınızda bir soru işareti olmasın diye bunu siz de ömür boyu kalacağını düşünüyordum fakat siz kötü olunca insanların yumuşak karnından vurmayı çok iyi biliyormuşsunuz dedim oğlum sen zaten bitmişsin dedi oğlumun başını yeme bari dedi öyle mi dedim peki ben boşanma davasını açıyorum annemin evine gidiyorum siz de mutlu olun dedim gidin buradaki dedikoduları da gelin dedim kapı kapa anlatın milletlere derim telefonlarla konuşun şimdi dedim bak size ne güzel dedikodular v erdim dedim gidin derim hadi
Hala susmadı git bırak bunu annesinin evine gitsin de aklı başına gelsin demelere başladı git bırak da kafa dinlesin azıcık demelere başladım o sırada dizlerimin üstüne çöktüm bağıra bağıra ağlamaya başladım Allah'ım sen beni kimlere bıraktın diye elini ben ne durumlara düştüm ben kendimi nasıl bir duruma nasıl bir pozisyona soktum diye sinir krizlere geçirdim onun üstüne yürüdüm defol git evimden diye sen benim ailem hakkında konuşamazsın diye ona çok bağırdım bina ayağa kalktı komşulara da manyak geri zekalı demiş Müslüman keder üzüntü bilmez ancak gezmekle tozmakla kafayı bozmuşlar geçmişin neydi ki geleceğine olsun bir insan geçmişinden belli olur geleceği o kadar kötü hissediyorum ki kendimi hayatım kayıp gidiyor hayatı kaçırıyormuş gibi hissediyorum kendimi çok yalnızlaştırılmış hissediyorum eşim benden taraf olması zaten çoktan gitmiştim annesi onları yetim büyütmüş ve devamlı oğullarına muhtaç bir kadın git en azından bir yere götürüp getirirken arabayla gitti götürülüp getiriyor bir istediği olmadığı zaman çocuk gibi tatsızlıklar yapıyor karşı tarafı asla düşünmüyor ona bunu söylediğin zaman kabul etmiyor ben bu iki yüzlü samimiyetsiz insanların içinde yaşayamıyorum sizce ne yapmalıyım lütfen beni eleştirecek yargılayacak insanlar yazmasın?

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Mikrofonla yazdım eziyet oluyorsa okumayın

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Keşke hiç karismasaydim malesef sustugu için ben dayanamadım artık ama bu bana ders oldu birdaha mi asla ana oğul arasına girerim asla hatta bir insanı birine mi savunurum sevmiyorum bu huyumu hemen koruyorum asla banane diyip gecicem ben 3. Kattayim o zemjn katta sırf karşılaşmamak için o varken evimden cikmiyorum alt komşu ile dedikodumu yapıyor bir insanın geleceği geçmişinden belli olur diye Evet eşimle gizliye evlendim çünkü ailem evlenmemi istemiyordu tek sorun buydu ben karne burnumda bir ahlaksızlık yapıp da onlara mecbur kalıp gelmedim ama o bunu bana bile çok gördü geldiğim günden beri onu arkamdan konuştu laflar söyledi ailemden yaralı bir insan olarak desteksiz bir insan olarak bu davranışları gördüğüm için hep ondan mesafeli oldum fakat bu göze battı sevilmedim politik olsaydım eminim çok sevilirdim maalesef kendim olmayı tercih ettim zaten bir insandan hoşlanmadığım zaman maalesef onda bir sıkıntı çıkıyor ben demiyorum dört dörtlüyüm ama içimdeki kırgınlık duygusunu atamıyorum eğer ailemin evinde bana güzel muamele edilseydi ben bu kadar evlenmek konusunda o kadar ısrarcı olmazdım eşimi çok seviyorum çok güvenmiştim eşine hiçbir sıkıntım yok ailesi dışında ben zaten evlenmeden önce ailesi de bana böyle davranmıyordu evlendikten sonra biz daha bireysel olmaya başladık karı koca yani kalabalık takılmıyorduk bu gözlerine battı alimin altında gerçekten çok güzel duygular besleyerek geldim maalesef şu an hiçbiri zerre güzel bir duygu hissedemiyorum evimden çıkmayan zor durumda çocuğunu bana bırakan eltim bile gelip nasıl olduğumu bile sormadı bana neden bu tartışma kavga olurken o eve indi bizim kalayım mı eda'nın yanında olayım mı dedi eşim de hayır yenge sen de git dedi bu lafına neden onu evden göndermişiz eşim herkes evden gönderdi ben sinir krizi geçirince gidin bu evden diye ona alınmışlar onlar da bana sırt çevirdi aileme anlattım bu durumu kaynanan iyidir senin suyuna git dedi bana sadece kendimi o kadar kötü hissediyorum ki en son dayanamadım kalktım gittim en son doğalgaz borusuna asma Fikri geçti aklımdan eşimi de uyku tutmamış arkamdan geldi taşınma Fikri Evet netleşti artık ama ona da çok kırgınım beni bu raddeye getirene kadar niye bunlara maruz bıraktı ilk ona bu rahatsızlığımı söylediğimde buradan taşınmayı düşünseydi şu an bu kavgalar olmayacaktı belki daha iyi olacaktık sırf 10-15 milyar kira vereceğim maddi kaygılar yüzünden ben burada panik atak hastası oldum sinir hastası oldum huzurum mutsuzluğum kimsenin umurunda olmadı

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Merhaba benim bir sıkıntım var lütfen ön yargı ile yaklaşıp yargılayacak kişiler yazmasın eleştirilmeye değil birazcık dertleşmeyi nasihata ihtiyacım var 25 yaşındayım iki buçuk senelik evliyim kaynana elde yiyorum diye hepimiz aynı binadayız evlenmeden önce hepsini tanıyordum ve çok iyi anlaşıyorduk beni çok sevdiklerini düşünüyordum o dönemde kendi ailemle bazı sıkıntılar yaşıyorum çok üzgündüm evimde hiç değer görmüyordum çok üzülüyordum o süre zarfında eşimle tanıştım onu Çok sevdim mutlu olmak istedim aileme bunu söylediğimde benim bir de 31 yaşında bir ablam daha var evlenmemiş bekar sırada o var dendi ablası varken sana ne oluyor dendi çeşitli bahaneler sundular maddi olarak biz seni evlendirecek gücümüz yok dediler ben de bir işe girdim çalıştım çeyizime her şeyimi yaptım yatak odası takımıma kadar aldım bu süre zarfında şimdi hala beraberdik eşim de evini düzdü sonra ailemle tekrar görüştüm her şeyimiz hazır sadece bir söz nişan yapalım aileler tanışsın dedim maalesef beni adam yerine koyan olmadı yaşın küçük vesaire zaten anne ve babamın hiçbir şekilde bir iletişimi yoktu Kendi içlerini bir anlaşmazlık devamlı vardı evimizde hiç huzur yoktu Bir sene bu şekilde gitti kabul ettirmeye çalıştım eşim geldi kapıdan çevrildi en sonunda gizli bir şekilde evlendik ailemin haberi oldu eşimin ailesi İlk zamanlar çok destekçimdi kayınvalidem beni çok seviyordu ailemde yumusamisti düğünüm kınam her şeyim oldu her şey düğünden sonra başladı arkamdan konuşmalar dedikodular bunlar beni çok yıprattı eşim bana çok kıymet veriyordu kayınvalidem her seferinde karısını bulsa altın kafese koyacak deyip konuşuyordu onun bana olan ilgisini kimse çekememişti anladığım kadarıyla arkamdan konuşulan laflar sözler benim kulağıma geldikçe her geçen gün daha da kötü oluyordum bir yere gitsek göz hapsine alınıyorduk onların aile içlerinde hep bir çekememezlik vardı kardeşlerin arasında Eltiim bana çok dost gibi görünüyordu aramızda yaş farkı vardı ben de onu öyle görüyordum kayınvalidem evlenmeden önceki evde yaşadığım sıkıntıları biliyordu o kadar pişmanlık ki onu anlattığım için her şeyi samimiyetine inandım gerçekten aile binasına geldim çok pişmanlık yaşadım çünkü bir mahremiyet kalmıyordu ben bunu bil ben bunu kadarını tahmin edememiştim akşamın 10'unda 11'inde kapı çalınıyor devamlı bir kavgaya sövmek ben bunları yaşamak istemiyorum evliliğim odaklanamıyorum onların yaşadığı ailevi sorunlar bizi çok etkiliyordu ben yıpranıyor gibi hissediyordum annesi çok saygısız bir insanmış sürekli çocuklarını yanımda azarlıyordu köpek gibi davranıyordu sonra onların özür dilemesini onlardan bekliyordu bu durum bana çok ters gelmişti sonra evlatlarıyla gidip onun elini öpüp hemen helallik istiyordu elbette aralarının iyi olmasını ben çok isterim ama bir büyük gibi davranmıyordu ben nereye düştüm Allah'ım diye kendimi her gün sorguluyorum sürekli bir çocuk muhabbeti dönüyordu düşünmediğimi söylüyordum baskı oluyordu hala da düşünmüyorum herkes birbiri arkasından ağza alinmayacak laflar sonra ikiyüzlülük ben bunları görünce mesafeli oldum sınır koydum her zaman müsait olmadım gidip gelmeleri azalttım kestim daha fazla incinmemek için balayına dahi gidememiştik bu sıralar çok bunalmıştım sürekli evdeyim aynı şeyler monotonluk derken eşime bir iki günlüğüne bir yerlere mi kaçsak dedim evde kedilerim olduğu için iki günden fazla bir yerde kalamıyorum neyse eşim de 2 günlüğüne sapanca'da iki günlüğüne yer tutmuş çok mutlu oldum çok heyecanlıydım eşim de bir gece öncesinden haber verdi anne biz gidiyoruz haberin olsun annesi başladı bağırmaya siz niye kendi kafanıza iş yapıyorsunuz benim buzdolabım su akıtıyordu vesaire onu götüreceğim götürecektik sen bana demiyor muydun cumartesi günü çalışmıyorum diye eşim de çok kızdı niye bu kadar sorun çıkarıyorsun dedi abisi de oradaydı abisinin yüz ifadesi farkettim dalga geçer güler gibi bir ifadesi vardı onu fark ettim onlar orada tartışıyor o içten içe gülüyordu bu duruma çok moralim bozuldu artık dayanamadım eşime kızdım ben hiçbir yere gelmiyorum Bir daha da bir yere gidelim diye teklif etme git annenin işini hallet dedim yukarı çıktım hala tartışmalar devam ediyordu 180 kilo kadın 3 kata kadar nasıl bir hırsıta çıktıysa bağıra bağıra evimize girin ne oluyor size ne yapmaya çalışıyorsunuz diye ben de onu durdurdum benim evime kavga çıkarmaya geldiyseniz gidebilirsiniz kendiniz gibi dedim dur bir bakayım sen dedi oturdu koltuğun üstüne oğluyla kavga etmeye başladı ben de ruhumla kavga ediyorum sana ne oluyor dedi o benim oğlum ben onu istediğimi söylerim söyleyemezsin dedim benim evimde ben böyle şeylere müsaade etmiyorum dedim emrin huzurunu kaçırmayın gelmeyin dedim beni sevmek zorunda değilsiniz ama bana saygı göstermek zorundasınız ben onun eşiyim siz de benim dedim annemsiniz dedim bakın anne diyorum size yaşınıza hürmet ediyorum bir saygısızlık yapmak istemiyorum lütfen beni zorlamayın dedim eline yapıştım tabii anne diyeceksin başka ne diyeceksin deyince bana geldiler o zaman siz beni kızınız gibi gördünüz mü dedim görmek zorunda değilim sen ensin ben seni kızım gibi göremem dedi istesem de evet dedim zaten dedim görmedi ben size annem gibi görmüyorum annem gibi olamazsınız dedim niye haber vermiyorsunuz bir hafta önceden ben de kendimi ona göre ayarlardım benim her şeyi bilmek hakkım değil mi ben dedim kendi annemi babama bile dedim haber vermemişim gideceğim geleceğim yerlere dedim yapıp ettiğimi ben bile rapor vermiyor kendisine neden haber verelim dedim ne yapacaktınız bir hafta önce öğrenip dedim yani gitmeden önce size haber verdik dedim ayrıca değeri oldunuz da burada diğer oğlunuz dedim arkasını dönüp gülüyor dedim sizin yaşattığını güldürmeyin o zaman dedi kendinizi dedi neden bu kadar sorun yaptınız her şeyi diğer oğlunuz gelininiz dedim kesiyorlar yılda iki defa geziyorlar kalıyorlar niye bu kadar tepkili vermiyorsunuz onlara bu kadar dedim o size kıskançlıklar da başlamış diye başladı hayır dedim ben benden daha iyi olsun herkes daha iyi yerleri gezsin ben benden daha çok isterim dedim huzursuzluk olmasındansa insanların mutluluğuna sevinmek benim ahlakım başkalarının mutsuzlukları ile ben beslenemem dedim başkaları gibi dedim size bir şey söyleyeyim mi dedim madem bu kadar şey yapıyorsunuz ben dedim gitmek istedim dedim çok ısrar ettim zaten ani olan bir şeydi hemen de ayarladık gitmeden önce size haber verdik budur yani neden bu kadar sorun oluyor dedim o dedi siz dedi özgür yaşamak istiyorsunuz gidin gidin madem dedi gidin buralardan dedi ben dedim sizden çok istiyorum dedim buraya gitmekten de dedim oğlunuz dedim sizleri bırakmak istemiyor dedim ben dedim çok bunalıyordum iki gündür öyle bir yerlere gitmek istedim tatil ayarladık gitmek istedim dedim sen neden mutsuzsun ki sen zaten evinde de annenle babanla da geçinemiyordun kocanla da geçemiyorsun biz sürekli evde bir sıkıntım var ne derdin var senin neden memnun hazıra geldiniz zaten hazır eve geldiniz şöyle böyle konuşmaya başladi geçmişi benim yüzüme çarpınca şartellerim attı sizin haddiniz değil benim ailemle olan sorunlarımı konuşmak sizi hiç alakadar etmez dedim yazıklar olsun size dedim Evet bazı sıkıntılar yaşadım Çok büyük sıkıntılardı bunlar oğlunuzla oğlunuzu sevdim oğlunuzla bir gelecek kurup mutlu olmayı planlamıştım ama siz bile bunu bana çok gördünüz şimdi ailem iyi olan sıkıntılarım yok yüzüme vuruyorsunuz ben size bunu samimiyetinize inanıp da sizi ve anne gördüğüm için söylemiştim keşke söylemeseydim de bunlar benim yüzüme vurulmasaydı ben boşanıyorum ne haliniz varsa aklınızda bir soru işareti olmasın diye bunu siz de ömür boyu kalacağını düşünüyordum fakat siz kötü olunca insanların yumuşak karnından vurmayı çok iyi biliyormuşsunuz dedim oğlum sen zaten bitmişsin dedi oğlumun başını yeme bari dedi öyle mi dedim peki ben boşanma davasını açıyorum annemin evine gidiyorum siz de mutlu olun dedim gidin buradaki dedikoduları da gelin dedim kapı kapa anlatın milletlere derim telefonlarla konuşun şimdi dedim bak size ne güzel dedikodular v erdim dedim gidin derim hadi
Hala susmadı git bırak bunu annesinin evine gitsin de aklı başına gelsin demelere başladı git bırak da kafa dinlesin azıcık demelere başladım o sırada dizlerimin üstüne çöktüm bağıra bağıra ağlamaya başladım Allah'ım sen beni kimlere bıraktın diye elini ben ne durumlara düştüm ben kendimi nasıl bir duruma nasıl bir pozisyona soktum diye sinir krizlere geçirdim onun üstüne yürüdüm defol git evimden diye sen benim ailem hakkında konuşamazsın diye ona çok bağırdım bina ayağa kalktı komşulara da manyak geri zekalı demiş Müslüman keder üzüntü bilmez ancak gezmekle tozmakla kafayı bozmuşlar geçmişin neydi ki geleceğine olsun bir insan geçmişinden belli olur geleceği o kadar kötü hissediyorum ki kendimi hayatım kayıp gidiyor hayatı kaçırıyormuş gibi hissediyorum kendimi çok yalnızlaştırılmış hissediyorum eşim benden taraf olması zaten çoktan gitmiştim annesi onları yetim büyütmüş ve devamlı oğullarına muhtaç bir kadın git en azından bir yere götürüp getirirken arabayla gitti götürülüp getiriyor bir istediği olmadığı zaman çocuk gibi tatsızlıklar yapıyor karşı tarafı asla düşünmüyor ona bunu söylediğin zaman kabul etmiyor ben bu iki yüzlü samimiyetsiz insanların içinde yaşayamıyorum sizce ne yapmalıyım lütfen beni eleştirecek yargılayacak insanlar yazmasın?

Genişletmek için tıkla...

Bibibella .!.:

Öyle yaptım baktım Türkçe'den de bi habersin okumadım böyle karşındakilere saygısızsan her zaman yaşadıklarık normaldir

Genişletmek için tıkla...

Toyumvar .!.:

Kız sinirden neyi nasıl yazcağını şaşırmış. Bende aynı şeyler yaşıyorum sen ben gibi
İnsnalar bunlarla baş edemeyiz koy sınırını. Onlar senin aklınla değil sne onların aklıyla oyna. Eşin arkanda dursa herşeyi çözersin aslınd abenim eşimden allah razı olsun

Genişletmek için tıkla...

yumny .!.:

Merhabalar kader arkadasim senin yaşadığın bir çok olayı bende yaşadım aklıma direk yaşadıklarım geldi bekarlığimda bende zor bı ailede büyüdüm kayınvalidem herşeyi biliyordu bana çok iyi davranıyordu senin kayinvaliden gibi sonradan birden kötü olduk tabiki direk mesafe koydum araya çünkü oturulup konuşulacak bir kişi değil asla kabul etmiyor obsesif kendisi raporuda var bu arada diyeceğim şu ki önemli olan eş eşim her zaman beni savundu ben haklıda olsam haksız da beni hiç bir zaman ezdirmedi şimdi ne oldu kendisi bin pişman bana bunları yaptığı için ben eşimle olan mutluluğuma huzuruma bakarım kimsede huzurumu bozdurmaya niyetim yok

Genişletmek için tıkla...