Kaynanam yüzünden mutsuzum

Toyumvar .!.:

Kız sinirden neyi nasıl yazcağını şaşırmış. Bende aynı şeyler yaşıyorum sen ben gibi
İnsnalar bunlarla baş edemeyiz koy sınırını. Onlar senin aklınla değil sne onların aklıyla oyna. Eşin arkanda dursa herşeyi çözersin aslınd abenim eşimden allah razı olsun

Genişletmek için tıkla...

anderunmastisi .!.:

al dedi
çocuklarını dedi
çocuklarını istiyorsan dedi
kendini dedi
al kendini dedi
git dedi
nerede kalırsan
kal dedi bana

ben de kaynanamla
kavga ettim
o yüzden dedi
kaynanam dedi
kızım bak dedi
madem kocan öyle yapıyor dedi
ne yaparsan yap kızım sen de dedi
al kendini git dedi
benim çekicek halim yok dedi bana

Genişletmek için tıkla...

DURU_SU_3333 .!.:

hepsini okuyamadım bi yerden sonra tahmin edebiliyorum zaten. kısa ve öz ya ordan taşının iletişimi kesin o kadınla. ya da olmuyorsa boşanın. ve kesinlikle bu mevzular düzelene kadar çocuk yapmayın derim. canınıza yazık gerçekten çekilecek dert değil.

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Evet ocağa kadar sabret dedi borclarimiz var evde iki kedim var eğer onlar olmasaydı belkide çoktan gitmiştim

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Bende stresten 1 yılda 35 kg aldım vermeye uğraşıyorum

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Evimden cikmiyorum yüz yüze gelmemk icin susar sessizim

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

İşte cahilliğime verin ben de zamanla daha iyi anlayacağım bazı şeyleri Evet eşimle sorunlarımızı çözdük bizim hiçbir sorunumuz yoktu tatilimize gittik çok da güzel vakit geçirdik o tatili evimizde devam ettirdik o konuyu asla açmıyoruz bana karşı kesinlikle bir tepkisi yok hatta daha çok üstüme düşüyor diyebilirim ilişkimiz daha da güzelleşti

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Merhaba benim bir sıkıntım var lütfen ön yargı ile yaklaşıp yargılayacak kişiler yazmasın eleştirilmeye değil birazcık dertleşmeyi nasihata ihtiyacım var 25 yaşındayım iki buçuk senelik evliyim kaynana elde yiyorum diye hepimiz aynı binadayız evlenmeden önce hepsini tanıyordum ve çok iyi anlaşıyorduk beni çok sevdiklerini düşünüyordum o dönemde kendi ailemle bazı sıkıntılar yaşıyorum çok üzgündüm evimde hiç değer görmüyordum çok üzülüyordum o süre zarfında eşimle tanıştım onu Çok sevdim mutlu olmak istedim aileme bunu söylediğimde benim bir de 31 yaşında bir ablam daha var evlenmemiş bekar sırada o var dendi ablası varken sana ne oluyor dendi çeşitli bahaneler sundular maddi olarak biz seni evlendirecek gücümüz yok dediler ben de bir işe girdim çalıştım çeyizime her şeyimi yaptım yatak odası takımıma kadar aldım bu süre zarfında şimdi hala beraberdik eşim de evini düzdü sonra ailemle tekrar görüştüm her şeyimiz hazır sadece bir söz nişan yapalım aileler tanışsın dedim maalesef beni adam yerine koyan olmadı yaşın küçük vesaire zaten anne ve babamın hiçbir şekilde bir iletişimi yoktu Kendi içlerini bir anlaşmazlık devamlı vardı evimizde hiç huzur yoktu Bir sene bu şekilde gitti kabul ettirmeye çalıştım eşim geldi kapıdan çevrildi en sonunda gizli bir şekilde evlendik ailemin haberi oldu eşimin ailesi İlk zamanlar çok destekçimdi kayınvalidem beni çok seviyordu ailemde yumusamisti düğünüm kınam her şeyim oldu her şey düğünden sonra başladı arkamdan konuşmalar dedikodular bunlar beni çok yıprattı eşim bana çok kıymet veriyordu kayınvalidem her seferinde karısını bulsa altın kafese koyacak deyip konuşuyordu onun bana olan ilgisini kimse çekememişti anladığım kadarıyla arkamdan konuşulan laflar sözler benim kulağıma geldikçe her geçen gün daha da kötü oluyordum bir yere gitsek göz hapsine alınıyorduk onların aile içlerinde hep bir çekememezlik vardı kardeşlerin arasında Eltiim bana çok dost gibi görünüyordu aramızda yaş farkı vardı ben de onu öyle görüyordum kayınvalidem evlenmeden önceki evde yaşadığım sıkıntıları biliyordu o kadar pişmanlık ki onu anlattığım için her şeyi samimiyetine inandım gerçekten aile binasına geldim çok pişmanlık yaşadım çünkü bir mahremiyet kalmıyordu ben bunu bil ben bunu kadarını tahmin edememiştim akşamın 10'unda 11'inde kapı çalınıyor devamlı bir kavgaya sövmek ben bunları yaşamak istemiyorum evliliğim odaklanamıyorum onların yaşadığı ailevi sorunlar bizi çok etkiliyordu ben yıpranıyor gibi hissediyordum annesi çok saygısız bir insanmış sürekli çocuklarını yanımda azarlıyordu köpek gibi davranıyordu sonra onların özür dilemesini onlardan bekliyordu bu durum bana çok ters gelmişti sonra evlatlarıyla gidip onun elini öpüp hemen helallik istiyordu elbette aralarının iyi olmasını ben çok isterim ama bir büyük gibi davranmıyordu ben nereye düştüm Allah'ım diye kendimi her gün sorguluyorum sürekli bir çocuk muhabbeti dönüyordu düşünmediğimi söylüyordum baskı oluyordu hala da düşünmüyorum herkes birbiri arkasından ağza alinmayacak laflar sonra ikiyüzlülük ben bunları görünce mesafeli oldum sınır koydum her zaman müsait olmadım gidip gelmeleri azalttım kestim daha fazla incinmemek için balayına dahi gidememiştik bu sıralar çok bunalmıştım sürekli evdeyim aynı şeyler monotonluk derken eşime bir iki günlüğüne bir yerlere mi kaçsak dedim evde kedilerim olduğu için iki günden fazla bir yerde kalamıyorum neyse eşim de 2 günlüğüne sapanca'da iki günlüğüne yer tutmuş çok mutlu oldum çok heyecanlıydım eşim de bir gece öncesinden haber verdi anne biz gidiyoruz haberin olsun annesi başladı bağırmaya siz niye kendi kafanıza iş yapıyorsunuz benim buzdolabım su akıtıyordu vesaire onu götüreceğim götürecektik sen bana demiyor muydun cumartesi günü çalışmıyorum diye eşim de çok kızdı niye bu kadar sorun çıkarıyorsun dedi abisi de oradaydı abisinin yüz ifadesi farkettim dalga geçer güler gibi bir ifadesi vardı onu fark ettim onlar orada tartışıyor o içten içe gülüyordu bu duruma çok moralim bozuldu artık dayanamadım eşime kızdım ben hiçbir yere gelmiyorum Bir daha da bir yere gidelim diye teklif etme git annenin işini hallet dedim yukarı çıktım hala tartışmalar devam ediyordu 180 kilo kadın 3 kata kadar nasıl bir hırsıta çıktıysa bağıra bağıra evimize girin ne oluyor size ne yapmaya çalışıyorsunuz diye ben de onu durdurdum benim evime kavga çıkarmaya geldiyseniz gidebilirsiniz kendiniz gibi dedim dur bir bakayım sen dedi oturdu koltuğun üstüne oğluyla kavga etmeye başladı ben de ruhumla kavga ediyorum sana ne oluyor dedi o benim oğlum ben onu istediğimi söylerim söyleyemezsin dedim benim evimde ben böyle şeylere müsaade etmiyorum dedim emrin huzurunu kaçırmayın gelmeyin dedim beni sevmek zorunda değilsiniz ama bana saygı göstermek zorundasınız ben onun eşiyim siz de benim dedim annemsiniz dedim bakın anne diyorum size yaşınıza hürmet ediyorum bir saygısızlık yapmak istemiyorum lütfen beni zorlamayın dedim eline yapıştım tabii anne diyeceksin başka ne diyeceksin deyince bana geldiler o zaman siz beni kızınız gibi gördünüz mü dedim görmek zorunda değilim sen ensin ben seni kızım gibi göremem dedi istesem de evet dedim zaten dedim görmedi ben size annem gibi görmüyorum annem gibi olamazsınız dedim niye haber vermiyorsunuz bir hafta önceden ben de kendimi ona göre ayarlardım benim her şeyi bilmek hakkım değil mi ben dedim kendi annemi babama bile dedim haber vermemişim gideceğim geleceğim yerlere dedim yapıp ettiğimi ben bile rapor vermiyor kendisine neden haber verelim dedim ne yapacaktınız bir hafta önce öğrenip dedim yani gitmeden önce size haber verdik dedim ayrıca değeri oldunuz da burada diğer oğlunuz dedim arkasını dönüp gülüyor dedim sizin yaşattığını güldürmeyin o zaman dedi kendinizi dedi neden bu kadar sorun yaptınız her şeyi diğer oğlunuz gelininiz dedim kesiyorlar yılda iki defa geziyorlar kalıyorlar niye bu kadar tepkili vermiyorsunuz onlara bu kadar dedim o size kıskançlıklar da başlamış diye başladı hayır dedim ben benden daha iyi olsun herkes daha iyi yerleri gezsin ben benden daha çok isterim dedim huzursuzluk olmasındansa insanların mutluluğuna sevinmek benim ahlakım başkalarının mutsuzlukları ile ben beslenemem dedim başkaları gibi dedim size bir şey söyleyeyim mi dedim madem bu kadar şey yapıyorsunuz ben dedim gitmek istedim dedim çok ısrar ettim zaten ani olan bir şeydi hemen de ayarladık gitmeden önce size haber verdik budur yani neden bu kadar sorun oluyor dedim o dedi siz dedi özgür yaşamak istiyorsunuz gidin gidin madem dedi gidin buralardan dedi ben dedim sizden çok istiyorum dedim buraya gitmekten de dedim oğlunuz dedim sizleri bırakmak istemiyor dedim ben dedim çok bunalıyordum iki gündür öyle bir yerlere gitmek istedim tatil ayarladık gitmek istedim dedim sen neden mutsuzsun ki sen zaten evinde de annenle babanla da geçinemiyordun kocanla da geçemiyorsun biz sürekli evde bir sıkıntım var ne derdin var senin neden memnun hazıra geldiniz zaten hazır eve geldiniz şöyle böyle konuşmaya başladi geçmişi benim yüzüme çarpınca şartellerim attı sizin haddiniz değil benim ailemle olan sorunlarımı konuşmak sizi hiç alakadar etmez dedim yazıklar olsun size dedim Evet bazı sıkıntılar yaşadım Çok büyük sıkıntılardı bunlar oğlunuzla oğlunuzu sevdim oğlunuzla bir gelecek kurup mutlu olmayı planlamıştım ama siz bile bunu bana çok gördünüz şimdi ailem iyi olan sıkıntılarım yok yüzüme vuruyorsunuz ben size bunu samimiyetinize inanıp da sizi ve anne gördüğüm için söylemiştim keşke söylemeseydim de bunlar benim yüzüme vurulmasaydı ben boşanıyorum ne haliniz varsa aklınızda bir soru işareti olmasın diye bunu siz de ömür boyu kalacağını düşünüyordum fakat siz kötü olunca insanların yumuşak karnından vurmayı çok iyi biliyormuşsunuz dedim oğlum sen zaten bitmişsin dedi oğlumun başını yeme bari dedi öyle mi dedim peki ben boşanma davasını açıyorum annemin evine gidiyorum siz de mutlu olun dedim gidin buradaki dedikoduları da gelin dedim kapı kapa anlatın milletlere derim telefonlarla konuşun şimdi dedim bak size ne güzel dedikodular v erdim dedim gidin derim hadi
Hala susmadı git bırak bunu annesinin evine gitsin de aklı başına gelsin demelere başladı git bırak da kafa dinlesin azıcık demelere başladım o sırada dizlerimin üstüne çöktüm bağıra bağıra ağlamaya başladım Allah'ım sen beni kimlere bıraktın diye elini ben ne durumlara düştüm ben kendimi nasıl bir duruma nasıl bir pozisyona soktum diye sinir krizlere geçirdim onun üstüne yürüdüm defol git evimden diye sen benim ailem hakkında konuşamazsın diye ona çok bağırdım bina ayağa kalktı komşulara da manyak geri zekalı demiş Müslüman keder üzüntü bilmez ancak gezmekle tozmakla kafayı bozmuşlar geçmişin neydi ki geleceğine olsun bir insan geçmişinden belli olur geleceği o kadar kötü hissediyorum ki kendimi hayatım kayıp gidiyor hayatı kaçırıyormuş gibi hissediyorum kendimi çok yalnızlaştırılmış hissediyorum eşim benden taraf olması zaten çoktan gitmiştim annesi onları yetim büyütmüş ve devamlı oğullarına muhtaç bir kadın git en azından bir yere götürüp getirirken arabayla gitti götürülüp getiriyor bir istediği olmadığı zaman çocuk gibi tatsızlıklar yapıyor karşı tarafı asla düşünmüyor ona bunu söylediğin zaman kabul etmiyor ben bu iki yüzlü samimiyetsiz insanların içinde yaşayamıyorum sizce ne yapmalıyım lütfen beni eleştirecek yargılayacak insanlar yazmasın

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Merhaba benim bir sıkıntım var lütfen ön yargı ile yaklaşıp yargılayacak kişiler yazmasın eleştirilmeye değil birazcık dertleşmeyi nasihata ihtiyacım var 25 yaşındayım iki buçuk senelik evliyim kaynana elde yiyorum diye hepimiz aynı binadayız evlenmeden önce hepsini tanıyordum ve çok iyi anlaşıyorduk beni çok sevdiklerini düşünüyordum o dönemde kendi ailemle bazı sıkıntılar yaşıyorum çok üzgündüm evimde hiç değer görmüyordum çok üzülüyordum o süre zarfında eşimle tanıştım onu Çok sevdim mutlu olmak istedim aileme bunu söylediğimde benim bir de 31 yaşında bir ablam daha var evlenmemiş bekar sırada o var dendi ablası varken sana ne oluyor dendi çeşitli bahaneler sundular maddi olarak biz seni evlendirecek gücümüz yok dediler ben de bir işe girdim çalıştım çeyizime her şeyimi yaptım yatak odası takımıma kadar aldım bu süre zarfında şimdi hala beraberdik eşim de evini düzdü sonra ailemle tekrar görüştüm her şeyimiz hazır sadece bir söz nişan yapalım aileler tanışsın dedim maalesef beni adam yerine koyan olmadı yaşın küçük vesaire zaten anne ve babamın hiçbir şekilde bir iletişimi yoktu Kendi içlerini bir anlaşmazlık devamlı vardı evimizde hiç huzur yoktu Bir sene bu şekilde gitti kabul ettirmeye çalıştım eşim geldi kapıdan çevrildi en sonunda gizli bir şekilde evlendik ailemin haberi oldu eşimin ailesi İlk zamanlar çok destekçimdi kayınvalidem beni çok seviyordu ailemde yumusamisti düğünüm kınam her şeyim oldu her şey düğünden sonra başladı arkamdan konuşmalar dedikodular bunlar beni çok yıprattı eşim bana çok kıymet veriyordu kayınvalidem her seferinde karısını bulsa altın kafese koyacak deyip konuşuyordu onun bana olan ilgisini kimse çekememişti anladığım kadarıyla arkamdan konuşulan laflar sözler benim kulağıma geldikçe her geçen gün daha da kötü oluyordum bir yere gitsek göz hapsine alınıyorduk onların aile içlerinde hep bir çekememezlik vardı kardeşlerin arasında Eltiim bana çok dost gibi görünüyordu aramızda yaş farkı vardı ben de onu öyle görüyordum kayınvalidem evlenmeden önceki evde yaşadığım sıkıntıları biliyordu o kadar pişmanlık ki onu anlattığım için her şeyi samimiyetine inandım gerçekten aile binasına geldim çok pişmanlık yaşadım çünkü bir mahremiyet kalmıyordu ben bunu bil ben bunu kadarını tahmin edememiştim akşamın 10'unda 11'inde kapı çalınıyor devamlı bir kavgaya sövmek ben bunları yaşamak istemiyorum evliliğim odaklanamıyorum onların yaşadığı ailevi sorunlar bizi çok etkiliyordu ben yıpranıyor gibi hissediyordum annesi çok saygısız bir insanmış sürekli çocuklarını yanımda azarlıyordu köpek gibi davranıyordu sonra onların özür dilemesini onlardan bekliyordu bu durum bana çok ters gelmişti sonra evlatlarıyla gidip onun elini öpüp hemen helallik istiyordu elbette aralarının iyi olmasını ben çok isterim ama bir büyük gibi davranmıyordu ben nereye düştüm Allah'ım diye kendimi her gün sorguluyorum sürekli bir çocuk muhabbeti dönüyordu düşünmediğimi söylüyordum baskı oluyordu hala da düşünmüyorum herkes birbiri arkasından ağza alinmayacak laflar sonra ikiyüzlülük ben bunları görünce mesafeli oldum sınır koydum her zaman müsait olmadım gidip gelmeleri azalttım kestim daha fazla incinmemek için balayına dahi gidememiştik bu sıralar çok bunalmıştım sürekli evdeyim aynı şeyler monotonluk derken eşime bir iki günlüğüne bir yerlere mi kaçsak dedim evde kedilerim olduğu için iki günden fazla bir yerde kalamıyorum neyse eşim de 2 günlüğüne sapanca'da iki günlüğüne yer tutmuş çok mutlu oldum çok heyecanlıydım eşim de bir gece öncesinden haber verdi anne biz gidiyoruz haberin olsun annesi başladı bağırmaya siz niye kendi kafanıza iş yapıyorsunuz benim buzdolabım su akıtıyordu vesaire onu götüreceğim götürecektik sen bana demiyor muydun cumartesi günü çalışmıyorum diye eşim de çok kızdı niye bu kadar sorun çıkarıyorsun dedi abisi de oradaydı abisinin yüz ifadesi farkettim dalga geçer güler gibi bir ifadesi vardı onu fark ettim onlar orada tartışıyor o içten içe gülüyordu bu duruma çok moralim bozuldu artık dayanamadım eşime kızdım ben hiçbir yere gelmiyorum Bir daha da bir yere gidelim diye teklif etme git annenin işini hallet dedim yukarı çıktım hala tartışmalar devam ediyordu 180 kilo kadın 3 kata kadar nasıl bir hırsıta çıktıysa bağıra bağıra evimize girin ne oluyor size ne yapmaya çalışıyorsunuz diye ben de onu durdurdum benim evime kavga çıkarmaya geldiyseniz gidebilirsiniz kendiniz gibi dedim dur bir bakayım sen dedi oturdu koltuğun üstüne oğluyla kavga etmeye başladı ben de ruhumla kavga ediyorum sana ne oluyor dedi o benim oğlum ben onu istediğimi söylerim söyleyemezsin dedim benim evimde ben böyle şeylere müsaade etmiyorum dedim emrin huzurunu kaçırmayın gelmeyin dedim beni sevmek zorunda değilsiniz ama bana saygı göstermek zorundasınız ben onun eşiyim siz de benim dedim annemsiniz dedim bakın anne diyorum size yaşınıza hürmet ediyorum bir saygısızlık yapmak istemiyorum lütfen beni zorlamayın dedim eline yapıştım tabii anne diyeceksin başka ne diyeceksin deyince bana geldiler o zaman siz beni kızınız gibi gördünüz mü dedim görmek zorunda değilim sen ensin ben seni kızım gibi göremem dedi istesem de evet dedim zaten dedim görmedi ben size annem gibi görmüyorum annem gibi olamazsınız dedim niye haber vermiyorsunuz bir hafta önceden ben de kendimi ona göre ayarlardım benim her şeyi bilmek hakkım değil mi ben dedim kendi annemi babama bile dedim haber vermemişim gideceğim geleceğim yerlere dedim yapıp ettiğimi ben bile rapor vermiyor kendisine neden haber verelim dedim ne yapacaktınız bir hafta önce öğrenip dedim yani gitmeden önce size haber verdik dedim ayrıca değeri oldunuz da burada diğer oğlunuz dedim arkasını dönüp gülüyor dedim sizin yaşattığını güldürmeyin o zaman dedi kendinizi dedi neden bu kadar sorun yaptınız her şeyi diğer oğlunuz gelininiz dedim kesiyorlar yılda iki defa geziyorlar kalıyorlar niye bu kadar tepkili vermiyorsunuz onlara bu kadar dedim o size kıskançlıklar da başlamış diye başladı hayır dedim ben benden daha iyi olsun herkes daha iyi yerleri gezsin ben benden daha çok isterim dedim huzursuzluk olmasındansa insanların mutluluğuna sevinmek benim ahlakım başkalarının mutsuzlukları ile ben beslenemem dedim başkaları gibi dedim size bir şey söyleyeyim mi dedim madem bu kadar şey yapıyorsunuz ben dedim gitmek istedim dedim çok ısrar ettim zaten ani olan bir şeydi hemen de ayarladık gitmeden önce size haber verdik budur yani neden bu kadar sorun oluyor dedim o dedi siz dedi özgür yaşamak istiyorsunuz gidin gidin madem dedi gidin buralardan dedi ben dedim sizden çok istiyorum dedim buraya gitmekten de dedim oğlunuz dedim sizleri bırakmak istemiyor dedim ben dedim çok bunalıyordum iki gündür öyle bir yerlere gitmek istedim tatil ayarladık gitmek istedim dedim sen neden mutsuzsun ki sen zaten evinde de annenle babanla da geçinemiyordun kocanla da geçemiyorsun biz sürekli evde bir sıkıntım var ne derdin var senin neden memnun hazıra geldiniz zaten hazır eve geldiniz şöyle böyle konuşmaya başladi geçmişi benim yüzüme çarpınca şartellerim attı sizin haddiniz değil benim ailemle olan sorunlarımı konuşmak sizi hiç alakadar etmez dedim yazıklar olsun size dedim Evet bazı sıkıntılar yaşadım Çok büyük sıkıntılardı bunlar oğlunuzla oğlunuzu sevdim oğlunuzla bir gelecek kurup mutlu olmayı planlamıştım ama siz bile bunu bana çok gördünüz şimdi ailem iyi olan sıkıntılarım yok yüzüme vuruyorsunuz ben size bunu samimiyetinize inanıp da sizi ve anne gördüğüm için söylemiştim keşke söylemeseydim de bunlar benim yüzüme vurulmasaydı ben boşanıyorum ne haliniz varsa aklınızda bir soru işareti olmasın diye bunu siz de ömür boyu kalacağını düşünüyordum fakat siz kötü olunca insanların yumuşak karnından vurmayı çok iyi biliyormuşsunuz dedim oğlum sen zaten bitmişsin dedi oğlumun başını yeme bari dedi öyle mi dedim peki ben boşanma davasını açıyorum annemin evine gidiyorum siz de mutlu olun dedim gidin buradaki dedikoduları da gelin dedim kapı kapa anlatın milletlere derim telefonlarla konuşun şimdi dedim bak size ne güzel dedikodular v erdim dedim gidin derim hadi
Hala susmadı git bırak bunu annesinin evine gitsin de aklı başına gelsin demelere başladı git bırak da kafa dinlesin azıcık demelere başladım o sırada dizlerimin üstüne çöktüm bağıra bağıra ağlamaya başladım Allah'ım sen beni kimlere bıraktın diye elini ben ne durumlara düştüm ben kendimi nasıl bir duruma nasıl bir pozisyona soktum diye sinir krizlere geçirdim onun üstüne yürüdüm defol git evimden diye sen benim ailem hakkında konuşamazsın diye ona çok bağırdım bina ayağa kalktı komşulara da manyak geri zekalı demiş Müslüman keder üzüntü bilmez ancak gezmekle tozmakla kafayı bozmuşlar geçmişin neydi ki geleceğine olsun bir insan geçmişinden belli olur geleceği o kadar kötü hissediyorum ki kendimi hayatım kayıp gidiyor hayatı kaçırıyormuş gibi hissediyorum kendimi çok yalnızlaştırılmış hissediyorum eşim benden taraf olması zaten çoktan gitmiştim annesi onları yetim büyütmüş ve devamlı oğullarına muhtaç bir kadın git en azından bir yere götürüp getirirken arabayla gitti götürülüp getiriyor bir istediği olmadığı zaman çocuk gibi tatsızlıklar yapıyor karşı tarafı asla düşünmüyor ona bunu söylediğin zaman kabul etmiyor ben bu iki yüzlü samimiyetsiz insanların içinde yaşayamıyorum sizce ne yapmalıyım lütfen beni eleştirecek yargılayacak insanlar yazmasın?

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Merhaba benim bir sıkıntım var lütfen ön yargı ile yaklaşıp yargılayacak kişiler yazmasın eleştirilmeye değil birazcık dertleşmeyi nasihata ihtiyacım var 25 yaşındayım iki buçuk senelik evliyim kaynana elde yiyorum diye hepimiz aynı binadayız evlenmeden önce hepsini tanıyordum ve çok iyi anlaşıyorduk beni çok sevdiklerini düşünüyordum o dönemde kendi ailemle bazı sıkıntılar yaşıyorum çok üzgündüm evimde hiç değer görmüyordum çok üzülüyordum o süre zarfında eşimle tanıştım onu Çok sevdim mutlu olmak istedim aileme bunu söylediğimde benim bir de 31 yaşında bir ablam daha var evlenmemiş bekar sırada o var dendi ablası varken sana ne oluyor dendi çeşitli bahaneler sundular maddi olarak biz seni evlendirecek gücümüz yok dediler ben de bir işe girdim çalıştım çeyizime her şeyimi yaptım yatak odası takımıma kadar aldım bu süre zarfında şimdi hala beraberdik eşim de evini düzdü sonra ailemle tekrar görüştüm her şeyimiz hazır sadece bir söz nişan yapalım aileler tanışsın dedim maalesef beni adam yerine koyan olmadı yaşın küçük vesaire zaten anne ve babamın hiçbir şekilde bir iletişimi yoktu Kendi içlerini bir anlaşmazlık devamlı vardı evimizde hiç huzur yoktu Bir sene bu şekilde gitti kabul ettirmeye çalıştım eşim geldi kapıdan çevrildi en sonunda gizli bir şekilde evlendik ailemin haberi oldu eşimin ailesi İlk zamanlar çok destekçimdi kayınvalidem beni çok seviyordu ailemde yumusamisti düğünüm kınam her şeyim oldu her şey düğünden sonra başladı arkamdan konuşmalar dedikodular bunlar beni çok yıprattı eşim bana çok kıymet veriyordu kayınvalidem her seferinde karısını bulsa altın kafese koyacak deyip konuşuyordu onun bana olan ilgisini kimse çekememişti anladığım kadarıyla arkamdan konuşulan laflar sözler benim kulağıma geldikçe her geçen gün daha da kötü oluyordum bir yere gitsek göz hapsine alınıyorduk onların aile içlerinde hep bir çekememezlik vardı kardeşlerin arasında Eltiim bana çok dost gibi görünüyordu aramızda yaş farkı vardı ben de onu öyle görüyordum kayınvalidem evlenmeden önceki evde yaşadığım sıkıntıları biliyordu o kadar pişmanlık ki onu anlattığım için her şeyi samimiyetine inandım gerçekten aile binasına geldim çok pişmanlık yaşadım çünkü bir mahremiyet kalmıyordu ben bunu bil ben bunu kadarını tahmin edememiştim akşamın 10'unda 11'inde kapı çalınıyor devamlı bir kavgaya sövmek ben bunları yaşamak istemiyorum evliliğim odaklanamıyorum onların yaşadığı ailevi sorunlar bizi çok etkiliyordu ben yıpranıyor gibi hissediyordum annesi çok saygısız bir insanmış sürekli çocuklarını yanımda azarlıyordu köpek gibi davranıyordu sonra onların özür dilemesini onlardan bekliyordu bu durum bana çok ters gelmişti sonra evlatlarıyla gidip onun elini öpüp hemen helallik istiyordu elbette aralarının iyi olmasını ben çok isterim ama bir büyük gibi davranmıyordu ben nereye düştüm Allah'ım diye kendimi her gün sorguluyorum sürekli bir çocuk muhabbeti dönüyordu düşünmediğimi söylüyordum baskı oluyordu hala da düşünmüyorum herkes birbiri arkasından ağza alinmayacak laflar sonra ikiyüzlülük ben bunları görünce mesafeli oldum sınır koydum her zaman müsait olmadım gidip gelmeleri azalttım kestim daha fazla incinmemek için balayına dahi gidememiştik bu sıralar çok bunalmıştım sürekli evdeyim aynı şeyler monotonluk derken eşime bir iki günlüğüne bir yerlere mi kaçsak dedim evde kedilerim olduğu için iki günden fazla bir yerde kalamıyorum neyse eşim de 2 günlüğüne sapanca'da iki günlüğüne yer tutmuş çok mutlu oldum çok heyecanlıydım eşim de bir gece öncesinden haber verdi anne biz gidiyoruz haberin olsun annesi başladı bağırmaya siz niye kendi kafanıza iş yapıyorsunuz benim buzdolabım su akıtıyordu vesaire onu götüreceğim götürecektik sen bana demiyor muydun cumartesi günü çalışmıyorum diye eşim de çok kızdı niye bu kadar sorun çıkarıyorsun dedi abisi de oradaydı abisinin yüz ifadesi farkettim dalga geçer güler gibi bir ifadesi vardı onu fark ettim onlar orada tartışıyor o içten içe gülüyordu bu duruma çok moralim bozuldu artık dayanamadım eşime kızdım ben hiçbir yere gelmiyorum Bir daha da bir yere gidelim diye teklif etme git annenin işini hallet dedim yukarı çıktım hala tartışmalar devam ediyordu 180 kilo kadın 3 kata kadar nasıl bir hırsıta çıktıysa bağıra bağıra evimize girin ne oluyor size ne yapmaya çalışıyorsunuz diye ben de onu durdurdum benim evime kavga çıkarmaya geldiyseniz gidebilirsiniz kendiniz gibi dedim dur bir bakayım sen dedi oturdu koltuğun üstüne oğluyla kavga etmeye başladı ben de ruhumla kavga ediyorum sana ne oluyor dedi o benim oğlum ben onu istediğimi söylerim söyleyemezsin dedim benim evimde ben böyle şeylere müsaade etmiyorum dedim emrin huzurunu kaçırmayın gelmeyin dedim beni sevmek zorunda değilsiniz ama bana saygı göstermek zorundasınız ben onun eşiyim siz de benim dedim annemsiniz dedim bakın anne diyorum size yaşınıza hürmet ediyorum bir saygısızlık yapmak istemiyorum lütfen beni zorlamayın dedim eline yapıştım tabii anne diyeceksin başka ne diyeceksin deyince bana geldiler o zaman siz beni kızınız gibi gördünüz mü dedim görmek zorunda değilim sen ensin ben seni kızım gibi göremem dedi istesem de evet dedim zaten dedim görmedi ben size annem gibi görmüyorum annem gibi olamazsınız dedim niye haber vermiyorsunuz bir hafta önceden ben de kendimi ona göre ayarlardım benim her şeyi bilmek hakkım değil mi ben dedim kendi annemi babama bile dedim haber vermemişim gideceğim geleceğim yerlere dedim yapıp ettiğimi ben bile rapor vermiyor kendisine neden haber verelim dedim ne yapacaktınız bir hafta önce öğrenip dedim yani gitmeden önce size haber verdik dedim ayrıca değeri oldunuz da burada diğer oğlunuz dedim arkasını dönüp gülüyor dedim sizin yaşattığını güldürmeyin o zaman dedi kendinizi dedi neden bu kadar sorun yaptınız her şeyi diğer oğlunuz gelininiz dedim kesiyorlar yılda iki defa geziyorlar kalıyorlar niye bu kadar tepkili vermiyorsunuz onlara bu kadar dedim o size kıskançlıklar da başlamış diye başladı hayır dedim ben benden daha iyi olsun herkes daha iyi yerleri gezsin ben benden daha çok isterim dedim huzursuzluk olmasındansa insanların mutluluğuna sevinmek benim ahlakım başkalarının mutsuzlukları ile ben beslenemem dedim başkaları gibi dedim size bir şey söyleyeyim mi dedim madem bu kadar şey yapıyorsunuz ben dedim gitmek istedim dedim çok ısrar ettim zaten ani olan bir şeydi hemen de ayarladık gitmeden önce size haber verdik budur yani neden bu kadar sorun oluyor dedim o dedi siz dedi özgür yaşamak istiyorsunuz gidin gidin madem dedi gidin buralardan dedi ben dedim sizden çok istiyorum dedim buraya gitmekten de dedim oğlunuz dedim sizleri bırakmak istemiyor dedim ben dedim çok bunalıyordum iki gündür öyle bir yerlere gitmek istedim tatil ayarladık gitmek istedim dedim sen neden mutsuzsun ki sen zaten evinde de annenle babanla da geçinemiyordun kocanla da geçemiyorsun biz sürekli evde bir sıkıntım var ne derdin var senin neden memnun hazıra geldiniz zaten hazır eve geldiniz şöyle böyle konuşmaya başladi geçmişi benim yüzüme çarpınca şartellerim attı sizin haddiniz değil benim ailemle olan sorunlarımı konuşmak sizi hiç alakadar etmez dedim yazıklar olsun size dedim Evet bazı sıkıntılar yaşadım Çok büyük sıkıntılardı bunlar oğlunuzla oğlunuzu sevdim oğlunuzla bir gelecek kurup mutlu olmayı planlamıştım ama siz bile bunu bana çok gördünüz şimdi ailem iyi olan sıkıntılarım yok yüzüme vuruyorsunuz ben size bunu samimiyetinize inanıp da sizi ve anne gördüğüm için söylemiştim keşke söylemeseydim de bunlar benim yüzüme vurulmasaydı ben boşanıyorum ne haliniz varsa aklınızda bir soru işareti olmasın diye bunu siz de ömür boyu kalacağını düşünüyordum fakat siz kötü olunca insanların yumuşak karnından vurmayı çok iyi biliyormuşsunuz dedim oğlum sen zaten bitmişsin dedi oğlumun başını yeme bari dedi öyle mi dedim peki ben boşanma davasını açıyorum annemin evine gidiyorum siz de mutlu olun dedim gidin buradaki dedikoduları da gelin dedim kapı kapa anlatın milletlere derim telefonlarla konuşun şimdi dedim bak size ne güzel dedikodular v erdim dedim gidin derim hadi
Hala susmadı git bırak bunu annesinin evine gitsin de aklı başına gelsin demelere başladı git bırak da kafa dinlesin azıcık demelere başladım o sırada dizlerimin üstüne çöktüm bağıra bağıra ağlamaya başladım Allah'ım sen beni kimlere bıraktın diye elini ben ne durumlara düştüm ben kendimi nasıl bir duruma nasıl bir pozisyona soktum diye sinir krizlere geçirdim onun üstüne yürüdüm defol git evimden diye sen benim ailem hakkında konuşamazsın diye ona çok bağırdım bina ayağa kalktı komşulara da manyak geri zekalı demiş Müslüman keder üzüntü bilmez ancak gezmekle tozmakla kafayı bozmuşlar geçmişin neydi ki geleceğine olsun bir insan geçmişinden belli olur geleceği o kadar kötü hissediyorum ki kendimi hayatım kayıp gidiyor hayatı kaçırıyormuş gibi hissediyorum kendimi çok yalnızlaştırılmış hissediyorum eşim benden taraf olması zaten çoktan gitmiştim annesi onları yetim büyütmüş ve devamlı oğullarına muhtaç bir kadın git en azından bir yere götürüp getirirken arabayla gitti götürülüp getiriyor bir istediği olmadığı zaman çocuk gibi tatsızlıklar yapıyor karşı tarafı asla düşünmüyor ona bunu söylediğin zaman kabul etmiyor ben bu iki yüzlü samimiyetsiz insanların içinde yaşayamıyorum sizce ne yapmalıyım lütfen beni eleştirecek yargılayacak insanlar yazmasın?

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Merhaba benim bir sıkıntım var lütfen ön yargı ile yaklaşıp yargılayacak kişiler yazmasın eleştirilmeye değil birazcık dertleşmeyi nasihata ihtiyacım var 25 yaşındayım iki buçuk senelik evliyim kaynana elde yiyorum diye hepimiz aynı binadayız evlenmeden önce hepsini tanıyordum ve çok iyi anlaşıyorduk beni çok sevdiklerini düşünüyordum o dönemde kendi ailemle bazı sıkıntılar yaşıyorum çok üzgündüm evimde hiç değer görmüyordum çok üzülüyordum o süre zarfında eşimle tanıştım onu Çok sevdim mutlu olmak istedim aileme bunu söylediğimde benim bir de 31 yaşında bir ablam daha var evlenmemiş bekar sırada o var dendi ablası varken sana ne oluyor dendi çeşitli bahaneler sundular maddi olarak biz seni evlendirecek gücümüz yok dediler ben de bir işe girdim çalıştım çeyizime her şeyimi yaptım yatak odası takımıma kadar aldım bu süre zarfında şimdi hala beraberdik eşim de evini düzdü sonra ailemle tekrar görüştüm her şeyimiz hazır sadece bir söz nişan yapalım aileler tanışsın dedim maalesef beni adam yerine koyan olmadı yaşın küçük vesaire zaten anne ve babamın hiçbir şekilde bir iletişimi yoktu Kendi içlerini bir anlaşmazlık devamlı vardı evimizde hiç huzur yoktu Bir sene bu şekilde gitti kabul ettirmeye çalıştım eşim geldi kapıdan çevrildi en sonunda gizli bir şekilde evlendik ailemin haberi oldu eşimin ailesi İlk zamanlar çok destekçimdi kayınvalidem beni çok seviyordu ailemde yumusamisti düğünüm kınam her şeyim oldu her şey düğünden sonra başladı arkamdan konuşmalar dedikodular bunlar beni çok yıprattı eşim bana çok kıymet veriyordu kayınvalidem her seferinde karısını bulsa altın kafese koyacak deyip konuşuyordu onun bana olan ilgisini kimse çekememişti anladığım kadarıyla arkamdan konuşulan laflar sözler benim kulağıma geldikçe her geçen gün daha da kötü oluyordum bir yere gitsek göz hapsine alınıyorduk onların aile içlerinde hep bir çekememezlik vardı kardeşlerin arasında Eltiim bana çok dost gibi görünüyordu aramızda yaş farkı vardı ben de onu öyle görüyordum kayınvalidem evlenmeden önceki evde yaşadığım sıkıntıları biliyordu o kadar pişmanlık ki onu anlattığım için her şeyi samimiyetine inandım gerçekten aile binasına geldim çok pişmanlık yaşadım çünkü bir mahremiyet kalmıyordu ben bunu bil ben bunu kadarını tahmin edememiştim akşamın 10'unda 11'inde kapı çalınıyor devamlı bir kavgaya sövmek ben bunları yaşamak istemiyorum evliliğim odaklanamıyorum onların yaşadığı ailevi sorunlar bizi çok etkiliyordu ben yıpranıyor gibi hissediyordum annesi çok saygısız bir insanmış sürekli çocuklarını yanımda azarlıyordu köpek gibi davranıyordu sonra onların özür dilemesini onlardan bekliyordu bu durum bana çok ters gelmişti sonra evlatlarıyla gidip onun elini öpüp hemen helallik istiyordu elbette aralarının iyi olmasını ben çok isterim ama bir büyük gibi davranmıyordu ben nereye düştüm Allah'ım diye kendimi her gün sorguluyorum sürekli bir çocuk muhabbeti dönüyordu düşünmediğimi söylüyordum baskı oluyordu hala da düşünmüyorum herkes birbiri arkasından ağza alinmayacak laflar sonra ikiyüzlülük ben bunları görünce mesafeli oldum sınır koydum her zaman müsait olmadım gidip gelmeleri azalttım kestim daha fazla incinmemek için balayına dahi gidememiştik bu sıralar çok bunalmıştım sürekli evdeyim aynı şeyler monotonluk derken eşime bir iki günlüğüne bir yerlere mi kaçsak dedim evde kedilerim olduğu için iki günden fazla bir yerde kalamıyorum neyse eşim de 2 günlüğüne sapanca'da iki günlüğüne yer tutmuş çok mutlu oldum çok heyecanlıydım eşim de bir gece öncesinden haber verdi anne biz gidiyoruz haberin olsun annesi başladı bağırmaya siz niye kendi kafanıza iş yapıyorsunuz benim buzdolabım su akıtıyordu vesaire onu götüreceğim götürecektik sen bana demiyor muydun cumartesi günü çalışmıyorum diye eşim de çok kızdı niye bu kadar sorun çıkarıyorsun dedi abisi de oradaydı abisinin yüz ifadesi farkettim dalga geçer güler gibi bir ifadesi vardı onu fark ettim onlar orada tartışıyor o içten içe gülüyordu bu duruma çok moralim bozuldu artık dayanamadım eşime kızdım ben hiçbir yere gelmiyorum Bir daha da bir yere gidelim diye teklif etme git annenin işini hallet dedim yukarı çıktım hala tartışmalar devam ediyordu 180 kilo kadın 3 kata kadar nasıl bir hırsıta çıktıysa bağıra bağıra evimize girin ne oluyor size ne yapmaya çalışıyorsunuz diye ben de onu durdurdum benim evime kavga çıkarmaya geldiyseniz gidebilirsiniz kendiniz gibi dedim dur bir bakayım sen dedi oturdu koltuğun üstüne oğluyla kavga etmeye başladı ben de ruhumla kavga ediyorum sana ne oluyor dedi o benim oğlum ben onu istediğimi söylerim söyleyemezsin dedim benim evimde ben böyle şeylere müsaade etmiyorum dedim emrin huzurunu kaçırmayın gelmeyin dedim beni sevmek zorunda değilsiniz ama bana saygı göstermek zorundasınız ben onun eşiyim siz de benim dedim annemsiniz dedim bakın anne diyorum size yaşınıza hürmet ediyorum bir saygısızlık yapmak istemiyorum lütfen beni zorlamayın dedim eline yapıştım tabii anne diyeceksin başka ne diyeceksin deyince bana geldiler o zaman siz beni kızınız gibi gördünüz mü dedim görmek zorunda değilim sen ensin ben seni kızım gibi göremem dedi istesem de evet dedim zaten dedim görmedi ben size annem gibi görmüyorum annem gibi olamazsınız dedim niye haber vermiyorsunuz bir hafta önceden ben de kendimi ona göre ayarlardım benim her şeyi bilmek hakkım değil mi ben dedim kendi annemi babama bile dedim haber vermemişim gideceğim geleceğim yerlere dedim yapıp ettiğimi ben bile rapor vermiyor kendisine neden haber verelim dedim ne yapacaktınız bir hafta önce öğrenip dedim yani gitmeden önce size haber verdik dedim ayrıca değeri oldunuz da burada diğer oğlunuz dedim arkasını dönüp gülüyor dedim sizin yaşattığını güldürmeyin o zaman dedi kendinizi dedi neden bu kadar sorun yaptınız her şeyi diğer oğlunuz gelininiz dedim kesiyorlar yılda iki defa geziyorlar kalıyorlar niye bu kadar tepkili vermiyorsunuz onlara bu kadar dedim o size kıskançlıklar da başlamış diye başladı hayır dedim ben benden daha iyi olsun herkes daha iyi yerleri gezsin ben benden daha çok isterim dedim huzursuzluk olmasındansa insanların mutluluğuna sevinmek benim ahlakım başkalarının mutsuzlukları ile ben beslenemem dedim başkaları gibi dedim size bir şey söyleyeyim mi dedim madem bu kadar şey yapıyorsunuz ben dedim gitmek istedim dedim çok ısrar ettim zaten ani olan bir şeydi hemen de ayarladık gitmeden önce size haber verdik budur yani neden bu kadar sorun oluyor dedim o dedi siz dedi özgür yaşamak istiyorsunuz gidin gidin madem dedi gidin buralardan dedi ben dedim sizden çok istiyorum dedim buraya gitmekten de dedim oğlunuz dedim sizleri bırakmak istemiyor dedim ben dedim çok bunalıyordum iki gündür öyle bir yerlere gitmek istedim tatil ayarladık gitmek istedim dedim sen neden mutsuzsun ki sen zaten evinde de annenle babanla da geçinemiyordun kocanla da geçemiyorsun biz sürekli evde bir sıkıntım var ne derdin var senin neden memnun hazıra geldiniz zaten hazır eve geldiniz şöyle böyle konuşmaya başladi geçmişi benim yüzüme çarpınca şartellerim attı sizin haddiniz değil benim ailemle olan sorunlarımı konuşmak sizi hiç alakadar etmez dedim yazıklar olsun size dedim Evet bazı sıkıntılar yaşadım Çok büyük sıkıntılardı bunlar oğlunuzla oğlunuzu sevdim oğlunuzla bir gelecek kurup mutlu olmayı planlamıştım ama siz bile bunu bana çok gördünüz şimdi ailem iyi olan sıkıntılarım yok yüzüme vuruyorsunuz ben size bunu samimiyetinize inanıp da sizi ve anne gördüğüm için söylemiştim keşke söylemeseydim de bunlar benim yüzüme vurulmasaydı ben boşanıyorum ne haliniz varsa aklınızda bir soru işareti olmasın diye bunu siz de ömür boyu kalacağını düşünüyordum fakat siz kötü olunca insanların yumuşak karnından vurmayı çok iyi biliyormuşsunuz dedim oğlum sen zaten bitmişsin dedi oğlumun başını yeme bari dedi öyle mi dedim peki ben boşanma davasını açıyorum annemin evine gidiyorum siz de mutlu olun dedim gidin buradaki dedikoduları da gelin dedim kapı kapa anlatın milletlere derim telefonlarla konuşun şimdi dedim bak size ne güzel dedikodular v erdim dedim gidin derim hadi
Hala susmadı git bırak bunu annesinin evine gitsin de aklı başına gelsin demelere başladı git bırak da kafa dinlesin azıcık demelere başladım o sırada dizlerimin üstüne çöktüm bağıra bağıra ağlamaya başladım Allah'ım sen beni kimlere bıraktın diye elini ben ne durumlara düştüm ben kendimi nasıl bir duruma nasıl bir pozisyona soktum diye sinir krizlere geçirdim onun üstüne yürüdüm defol git evimden diye sen benim ailem hakkında konuşamazsın diye ona çok bağırdım bina ayağa kalktı komşulara da manyak geri zekalı demiş Müslüman keder üzüntü bilmez ancak gezmekle tozmakla kafayı bozmuşlar geçmişin neydi ki geleceğine olsun bir insan geçmişinden belli olur geleceği o kadar kötü hissediyorum ki kendimi hayatım kayıp gidiyor hayatı kaçırıyormuş gibi hissediyorum kendimi çok yalnızlaştırılmış hissediyorum eşim benden taraf olması zaten çoktan gitmiştim annesi onları yetim büyütmüş ve devamlı oğullarına muhtaç bir kadın git en azından bir yere götürüp getirirken arabayla gitti götürülüp getiriyor bir istediği olmadığı zaman çocuk gibi tatsızlıklar yapıyor karşı tarafı asla düşünmüyor ona bunu söylediğin zaman kabul etmiyor ben bu iki yüzlü samimiyetsiz insanların içinde yaşayamıyorum sizce ne yapmalıyım lütfen beni eleştirecek yargılayacak insanlar yazmasın

Genişletmek için tıkla...

Eda geln .!.:

Merhaba benim bir sıkıntım var lütfen ön yargı ile yaklaşıp yargılayacak kişiler yazmasın eleştirilmeye değil birazcık dertleşmeyi nasihata ihtiyacım var 25 yaşındayım iki buçuk senelik evliyim kaynana elde yiyorum diye hepimiz aynı binadayız evlenmeden önce hepsini tanıyordum ve çok iyi anlaşıyorduk beni çok sevdiklerini düşünüyordum o dönemde kendi ailemle bazı sıkıntılar yaşıyorum çok üzgündüm evimde hiç değer görmüyordum çok üzülüyordum o süre zarfında eşimle tanıştım onu Çok sevdim mutlu olmak istedim aileme bunu söylediğimde benim bir de 31 yaşında bir ablam daha var evlenmemiş bekar sırada o var dendi ablası varken sana ne oluyor dendi çeşitli bahaneler sundular maddi olarak biz seni evlendirecek gücümüz yok dediler ben de bir işe girdim çalıştım çeyizime her şeyimi yaptım yatak odası takımıma kadar aldım bu süre zarfında şimdi hala beraberdik eşim de evini düzdü sonra ailemle tekrar görüştüm her şeyimiz hazır sadece bir söz nişan yapalım aileler tanışsın dedim maalesef beni adam yerine koyan olmadı yaşın küçük vesaire zaten anne ve babamın hiçbir şekilde bir iletişimi yoktu Kendi içlerini bir anlaşmazlık devamlı vardı evimizde hiç huzur yoktu Bir sene bu şekilde gitti kabul ettirmeye çalıştım eşim geldi kapıdan çevrildi en sonunda gizli bir şekilde evlendik ailemin haberi oldu eşimin ailesi İlk zamanlar çok destekçimdi kayınvalidem beni çok seviyordu ailemde yumusamisti düğünüm kınam her şeyim oldu her şey düğünden sonra başladı arkamdan konuşmalar dedikodular bunlar beni çok yıprattı eşim bana çok kıymet veriyordu kayınvalidem her seferinde karısını bulsa altın kafese koyacak deyip konuşuyordu onun bana olan ilgisini kimse çekememişti anladığım kadarıyla arkamdan konuşulan laflar sözler benim kulağıma geldikçe her geçen gün daha da kötü oluyordum bir yere gitsek göz hapsine alınıyorduk onların aile içlerinde hep bir çekememezlik vardı kardeşlerin arasında Eltiim bana çok dost gibi görünüyordu aramızda yaş farkı vardı ben de onu öyle görüyordum kayınvalidem evlenmeden önceki evde yaşadığım sıkıntıları biliyordu o kadar pişmanlık ki onu anlattığım için her şeyi samimiyetine inandım gerçekten aile binasına geldim çok pişmanlık yaşadım çünkü bir mahremiyet kalmıyordu ben bunu bil ben bunu kadarını tahmin edememiştim akşamın 10'unda 11'inde kapı çalınıyor devamlı bir kavgaya sövmek ben bunları yaşamak istemiyorum evliliğim odaklanamıyorum onların yaşadığı ailevi sorunlar bizi çok etkiliyordu ben yıpranıyor gibi hissediyordum annesi çok saygısız bir insanmış sürekli çocuklarını yanımda azarlıyordu köpek gibi davranıyordu sonra onların özür dilemesini onlardan bekliyordu bu durum bana çok ters gelmişti sonra evlatlarıyla gidip onun elini öpüp hemen helallik istiyordu elbette aralarının iyi olmasını ben çok isterim ama bir büyük gibi davranmıyordu ben nereye düştüm Allah'ım diye kendimi her gün sorguluyorum sürekli bir çocuk muhabbeti dönüyordu düşünmediğimi söylüyordum baskı oluyordu hala da düşünmüyorum herkes birbiri arkasından ağza alinmayacak laflar sonra ikiyüzlülük ben bunları görünce mesafeli oldum sınır koydum her zaman müsait olmadım gidip gelmeleri azalttım kestim daha fazla incinmemek için balayına dahi gidememiştik bu sıralar çok bunalmıştım sürekli evdeyim aynı şeyler monotonluk derken eşime bir iki günlüğüne bir yerlere mi kaçsak dedim evde kedilerim olduğu için iki günden fazla bir yerde kalamıyorum neyse eşim de 2 günlüğüne sapanca'da iki günlüğüne yer tutmuş çok mutlu oldum çok heyecanlıydım eşim de bir gece öncesinden haber verdi anne biz gidiyoruz haberin olsun annesi başladı bağırmaya siz niye kendi kafanıza iş yapıyorsunuz benim buzdolabım su akıtıyordu vesaire onu götüreceğim götürecektik sen bana demiyor muydun cumartesi günü çalışmıyorum diye eşim de çok kızdı niye bu kadar sorun çıkarıyorsun dedi abisi de oradaydı abisinin yüz ifadesi farkettim dalga geçer güler gibi bir ifadesi vardı onu fark ettim onlar orada tartışıyor o içten içe gülüyordu bu duruma çok moralim bozuldu artık dayanamadım eşime kızdım ben hiçbir yere gelmiyorum Bir daha da bir yere gidelim diye teklif etme git annenin işini hallet dedim yukarı çıktım hala tartışmalar devam ediyordu 180 kilo kadın 3 kata kadar nasıl bir hırsıta çıktıysa bağıra bağıra evimize girin ne oluyor size ne yapmaya çalışıyorsunuz diye ben de onu durdurdum benim evime kavga çıkarmaya geldiyseniz gidebilirsiniz kendiniz gibi dedim dur bir bakayım sen dedi oturdu koltuğun üstüne oğluyla kavga etmeye başladı ben de ruhumla kavga ediyorum sana ne oluyor dedi o benim oğlum ben onu istediğimi söylerim söyleyemezsin dedim benim evimde ben böyle şeylere müsaade etmiyorum dedim emrin huzurunu kaçırmayın gelmeyin dedim beni sevmek zorunda değilsiniz ama bana saygı göstermek zorundasınız ben onun eşiyim siz de benim dedim annemsiniz dedim bakın anne diyorum size yaşınıza hürmet ediyorum bir saygısızlık yapmak istemiyorum lütfen beni zorlamayın dedim eline yapıştım tabii anne diyeceksin başka ne diyeceksin deyince bana geldiler o zaman siz beni kızınız gibi gördünüz mü dedim görmek zorunda değilim sen ensin ben seni kızım gibi göremem dedi istesem de evet dedim zaten dedim görmedi ben size annem gibi görmüyorum annem gibi olamazsınız dedim niye haber vermiyorsunuz bir hafta önceden ben de kendimi ona göre ayarlardım benim her şeyi bilmek hakkım değil mi ben dedim kendi annemi babama bile dedim haber vermemişim gideceğim geleceğim yerlere dedim yapıp ettiğimi ben bile rapor vermiyor kendisine neden haber verelim dedim ne yapacaktınız bir hafta önce öğrenip dedim yani gitmeden önce size haber verdik dedim ayrıca değeri oldunuz da burada diğer oğlunuz dedim arkasını dönüp gülüyor dedim sizin yaşattığını güldürmeyin o zaman dedi kendinizi dedi neden bu kadar sorun yaptınız her şeyi diğer oğlunuz gelininiz dedim kesiyorlar yılda iki defa geziyorlar kalıyorlar niye bu kadar tepkili vermiyorsunuz onlara bu kadar dedim o size kıskançlıklar da başlamış diye başladı hayır dedim ben benden daha iyi olsun herkes daha iyi yerleri gezsin ben benden daha çok isterim dedim huzursuzluk olmasındansa insanların mutluluğuna sevinmek benim ahlakım başkalarının mutsuzlukları ile ben beslenemem dedim başkaları gibi dedim size bir şey söyleyeyim mi dedim madem bu kadar şey yapıyorsunuz ben dedim gitmek istedim dedim çok ısrar ettim zaten ani olan bir şeydi hemen de ayarladık gitmeden önce size haber verdik budur yani neden bu kadar sorun oluyor dedim o dedi siz dedi özgür yaşamak istiyorsunuz gidin gidin madem dedi gidin buralardan dedi ben dedim sizden çok istiyorum dedim buraya gitmekten de dedim oğlunuz dedim sizleri bırakmak istemiyor dedim ben dedim çok bunalıyordum iki gündür öyle bir yerlere gitmek istedim tatil ayarladık gitmek istedim dedim sen neden mutsuzsun ki sen zaten evinde de annenle babanla da geçinemiyordun kocanla da geçemiyorsun biz sürekli evde bir sıkıntım var ne derdin var senin neden memnun hazıra geldiniz zaten hazır eve geldiniz şöyle böyle konuşmaya başladi geçmişi benim yüzüme çarpınca şartellerim attı sizin haddiniz değil benim ailemle olan sorunlarımı konuşmak sizi hiç alakadar etmez dedim yazıklar olsun size dedim Evet bazı sıkıntılar yaşadım Çok büyük sıkıntılardı bunlar oğlunuzla oğlunuzu sevdim oğlunuzla bir gelecek kurup mutlu olmayı planlamıştım ama siz bile bunu bana çok gördünüz şimdi ailem iyi olan sıkıntılarım yok yüzüme vuruyorsunuz ben size bunu samimiyetinize inanıp da sizi ve anne gördüğüm için söylemiştim keşke söylemeseydim de bunlar benim yüzüme vurulmasaydı ben boşanıyorum ne haliniz varsa aklınızda bir soru işareti olmasın diye bunu siz de ömür boyu kalacağını düşünüyordum fakat siz kötü olunca insanların yumuşak karnından vurmayı çok iyi biliyormuşsunuz dedim oğlum sen zaten bitmişsin dedi oğlumun başını yeme bari dedi öyle mi dedim peki ben boşanma davasını açıyorum annemin evine gidiyorum siz de mutlu olun dedim gidin buradaki dedikoduları da gelin dedim kapı kapa anlatın milletlere derim telefonlarla konuşun şimdi dedim bak size ne güzel dedikodular v erdim dedim gidin derim hadi
Hala susmadı git bırak bunu annesinin evine gitsin de aklı başına gelsin demelere başladı git bırak da kafa dinlesin azıcık demelere başladım o sırada dizlerimin üstüne çöktüm bağıra bağıra ağlamaya başladım Allah'ım sen beni kimlere bıraktın diye elini ben ne durumlara düştüm ben kendimi nasıl bir duruma nasıl bir pozisyona soktum diye sinir krizlere geçirdim onun üstüne yürüdüm defol git evimden diye sen benim ailem hakkında konuşamazsın diye ona çok bağırdım bina ayağa kalktı komşulara da manyak geri zekalı demiş Müslüman keder üzüntü bilmez ancak gezmekle tozmakla kafayı bozmuşlar geçmişin neydi ki geleceğine olsun bir insan geçmişinden belli olur geleceği o kadar kötü hissediyorum ki kendimi hayatım kayıp gidiyor hayatı kaçırıyormuş gibi hissediyorum kendimi çok yalnızlaştırılmış hissediyorum eşim benden taraf olması zaten çoktan gitmiştim annesi onları yetim büyütmüş ve devamlı oğullarına muhtaç bir kadın git en azından bir yere götürüp getirirken arabayla gitti götürülüp getiriyor bir istediği olmadığı zaman çocuk gibi tatsızlıklar yapıyor karşı tarafı asla düşünmüyor ona bunu söylediğin zaman kabul etmiyor ben bu iki yüzlü samimiyetsiz insanların içinde yaşayamıyorum sizce ne yapmalıyım lütfen beni eleştirecek yargılayacak insanlar yazmasın?

Genişletmek için tıkla...