- 11 Şubat 2023
- 7.150
- 12.933
-
- Konu Sahibi dandinidastana
- #61
Çok da haksız değil. Kimse sizin ruh halinize göre şehir değiştiremez.
Çok da haksız değil. Kimse sizin ruh halinize göre şehir değiştiremez.Eşim görevlendirme geldi 1 yıl ama süresi dolu geri dönecek gibi görünüyor, buraya gelirken de suçlandım, geri dönmek istiyorum deyince de suçlanıyorum ama yapamıyorum keşke hiç olmasaydım bu hayatta
Benim istemediğim şey ders anlatmak, bu işi yapamıyorum, geriliyorum, herkes derse girmeden 5 dk önce bakarken ben 1 hafta boyunca çalışıyorum, bu beni paniğe sevk ettiBence bu ve kendinize bahane ariyorunuz. Evde kalip KPSS calisacagim demenizden belli. Siz gercekten evde kalip KPSS calisabileceginizden emin misiniz duzenli ve kararli bir sekilde? Okul size yuk gibi gelirken evde ders calismaktan bahsediyorsunuz ve tamamen zorlama olmadan kendi iradenizle. Size mantikli geliyor mu bu ?
Yeni geçtiniz sanırım akademiye. Zamanla alışıp siz de artık dersten beş dakka önce bakacaksınız konulara. Bence kendinize şans tanıyın. Destek alın. GeçecektirBenim istemediğim şey ders anlatmak, bu işi yapamıyorum, geriliyorum, herkes derse girmeden 5 dk önce bakarken ben 1 hafta boyunca çalışıyorum, bu beni paniğe sevk etti
Sizi anladım sanki biraz. Benzer durumu ben de ücretli öğretmenlik yaparken yaşamıştım. Sanırım mükemmeliyetçilik var sizde de.Benim istemediğim şey ders anlatmak, bu işi yapamıyorum, geriliyorum, herkes derse girmeden 5 dk önce bakarken ben 1 hafta boyunca çalışıyorum, bu beni paniğe sevk etti
İnanın öğrenciler benim kadar çalışmıyorlar derse, sınavları okuyunca pes diyorum. Bazı hocalar diyorki okuyup geç. Okumak da kendi saygısızlık gibi geliyor. Yapamıyorum bu stres fobiye dönüştü bende. Topluluk önünde konuşma fobisi edindimSizi anladım sanki biraz. Benzer durumu ben de ücretli öğretmenlik yaparken yaşamıştım. Sanırım mükemmeliyetçilik var sizde de.
Türkçe öğretmenliğini bitirdim, bir sene ortaokulda çalıştım zevkliydi. Sonraki sene liseye çıktı görevlendirmem. Her akşam aşırı geriliyordum. Erkek meslek lisesiydi, profil çok düşüktü, saygı sıfır derse ilgi sıfır vs. Ben ne anlatacağımı nasıl derste tutacağımı düşünüp duruyordum. Her akşam bir sürü etkinlikler, eğlenceli öğretici oyunlar vs araştırıp duruyordum. Eşim de aynı okulda üç yıldır kadrolu coğrafya öğretmenliği yapıyordu. Bakıyorum adam işten geliyor, dinleniyor film izliyor arkadaşlarına gidiyor gayet rahat.
Benim her akşamım ayrı stresli geçiyordu, onun rahatlığını gördükçe de daha çok gerilip sinirleniyordum.
Sonradan ben de alıştım tabi. Sınıfları tanıdıkça işler yoluna girdi.
Şu an çalışmıyorum ama bu ekonomide tek maaş gerçekten çok zor. Biz küçük bir ilçede yaşıyoruz, ona rağmen zorlandığımız aylar oluyor. Eşim hiç laf etmez ama mesela bir evimiz yok. Ne zaman ev alma konusu olsa çift maaş olsak daha kolay olurdu der, haklı adam ne yapsın.
Siz de maaşsız kalınca standartlarınız düşebilir, bunu kaldırabilir misiniz?
1 senedir şans tanıyorrum. Patlama noktasına geldim artıkYeni geçtiniz sanırım akademiye. Zamanla alışıp siz de artık dersten beş dakka önce bakacaksınız konulara. Bence kendinize şans tanıyın. Destek alın. Geçecektir
İşi tamamen bırakmak yerine izin kullanma şansınız varsa biraz dinlenin, kendinizi dinleyin, belki daha doğru karar verirsiniz. Şimdi bu şekilde bir anlık bunalımla işi bırakıp yeniden de atanamazsanız daha kötü hissedebilirsiniz.İnanın öğrenciler benim kadar çalışmıyorlar derse, sınavları okuyunca pes diyorum. Bazı hocalar diyorki okuyup geç. Okumak da kendi saygısızlık gibi geliyor. Yapamıyorum bu stres fobiye dönüştü bende. Topluluk önünde konuşma fobisi edindim
Tavsiyeniz için teşekkür ederim, bu hafta eşimin görevlendirmesi son. Muhtemelen yenilenmeyecek. O esnada Bekleyecek birşeyim kalmayacakİşi tamamen bırakmak yerine izin kullanma şansınız varsa biraz dinlenin, kendinizi dinleyin, belki daha doğru karar verirsiniz. Şimdi bu şekilde bir anlık bunalımla işi bırakıp yeniden de atanamazsanız daha kötü hissedebilirsiniz.
Ekonomik şartlar gittikçe zorlaşıyor. Psikolojik olarak hiç sevmediğim bir laftır ama inanın sizin yerinizde olmak isteyen birçok insan var.
Biraz kendinize zaman tanıyın, daha sakin düşünmeye çalışın. Alabiliyorsanız destek alın ve tekrar değerlendirin kararınızı.
Gunumuzde öyle değil eşin sorumluluğu eve bakmak . Hayat şartları tek maaşla zor artık çocuk büyüdükçe masraflar artiyor . Biz nasıl ev işlerinde , cocuk konusunda eşimizden yardım istiyorsak , bir erkeğe sen eve bak , bana , çocuğuma bak demek ne kadar doğru .Çok teşekkür ederim desteğiniz için. Ben de günün sonunda sizin gibi düşünüyorum, hiç çalışmak istemeyedebilirim. Eşimin sorumluluğu bana ve kızıma bakmak. Hoş! Çalışırken de pek değerli hissettirmiyordu. Sanırım benimki 10 yılın getirdiği bir birikimin patlaması. Eşimin beni bu işi bırakma konusunda anladığını sanıyordum arakadşına gittiğimizde ilk yaptığı şey işi bırakmak istediğimi ve nedenini söyleyip gülmek oldu. O an yine anladım ben değersiz bir çöpüm. Ne farkeder çalışıp didinmişim yıpratmışım…
Sizin vazgeçtiğiniz işiniz neydi? Sadece eşinizden mi destek gördünüz kendi aileniz ne düşündü.
Ücretsiz izin alın tedavi olun. Eßiniz anlayışsız olursa hala bişanma seçeneğine bakın. Ama işten temelli ayrılmayın.Evet aynı şehirdeyim ama eşim gidecek 1 hafta sonra, ders yüküm fazla ve ilgi alanımla ilgili dersler değil bu da yetersizliği getirdi beraberinde ve topluluk önüne çıkmak istiyorum, fobi gelişti
Neden mutlu olmadığınızı ben hala anlamadım. Tamam bi sebep var ama ne? Buraya konuyu açmışsınız yardım istiyorsunuz ama hiçbir sebep sunmadan kimse size tavsiye de bulunamaz. Asıl mutsuzluğu işinizi bıraktığınız da asgari ücretle çalışmak zorunda kalınca yaşarsınız bence.Eşim görevlendirme geldi 1 yıl ama süresi dolu geri dönecek gibi görünüyor, buraya gelirken de suçlandım, geri dönmek istiyorum deyince de suçlanıyorum ama yapamıyorum keşke hiç olmasaydım bu hayatta
Topluluk önünde konuşma fobim var ve bir konu için 1 hafta çalışıyorum çok fazla dersim var, beni aşan dersler var, onların karşısında olduğumu hayal ettikçe panik atak geçiriyorumNeden mutlu olmadığınızı ben hala anlamadım. Tamam bi sebep var ama ne? Buraya konuyu açmışsınız yardım istiyorsunuz ama hiçbir sebep sunmadan kimse size tavsiye de bulunamaz. Asıl mutsuzluğu işinizi bıraktığınız da asgari ücretle çalışmak zorunda kalınca yaşarsınız bence.
Topluluk önünde konuşamamak aslında çoğu kişinin yaşadığı bir sıkıntı bu konuyla ilgili psikoloğa görünseniz? Ben de sunum yaparken titrerdim resmen ama hoca her hafta yaptırınca artık alışıyorduk. Hemşirelikten neden vazgeçtiniz? Tekrar hemşire olabiliyor musunuz? bu konularda pek fikrim yok ama bence korkularınızın üzerine gidin. Konuştukça, iletişim kurdukça zevkli bi hale gelecektir.Topluluk önünde konuşma fobim var ve bir konu için 1 hafta çalışıyorum çok fazla dersim var, beni aşan dersler var, onların karşısında olduğumu hayal ettikçe panik atak geçiriyorum
Yazdıklarınıza bakıyorum da sanki armut piş ağzıma düş yaşamak istiyorsunuz.Benim istemediğim şey ders anlatmak, bu işi yapamıyorum, geriliyorum, herkes derse girmeden 5 dk önce bakarken ben 1 hafta boyunca çalışıyorum, bu beni paniğe sevk etti
Bence kötü bir fikir.Bir süre dinlenmek istiyorum sonra KPSS çalışım toplum sağlığı merkezine ya da okul hemşireliğine atanmayı hedefleyeceğim
1 sene az. En az 1 sene daha geçmeli, o zaman üni hocalığından cazgeçersin.1 senedir şans tanıyorrum. Patlama noktasına geldim artık
Benim istemediğim şey ders anlatmak, bu işi yapamıyorum, geriliyorum, herkes derse girmeden 5 dk önce bakarken ben 1 hafta boyunca çalışıyorum, bu beni paniğe sevk etti
Ben şeyi merak ettim , zaten anlattığınız dersler üniversitede aldığınız dersler, üstüne yüksek lisans da yapmışsınızdır. Konu üzerinde haftalarca ders çalışacak bir durum göremedim ben.Topluluk önünde konuşma fobim var ve bir konu için 1 hafta çalışıyorum çok fazla dersim var, beni aşan dersler var, onların karşısında olduğumu hayal ettikçe panik atak geçiriyorum