İşten ayrılmak ve eşimin baskısı

Konuşmaya yeltendim ama tersledi onunla bir daha konuşamam bu durumu
 
Evet aynı şehirdeyim ama eşim gidecek 1 hafta sonra, ders yüküm fazla ve ilgi alanımla ilgili dersler değil bu da yetersizliği getirdi beraberinde ve topluluk önüne çıkmak istiyorum, fobi gelişti
Bakın ülkede işsizlik had safhada, çalışanların çoğu asgari ücret alıyor. Çoğu insan akşam 6’da işten çıkabilirse seviniyor. İşinde mutlu olan işini severek yapan da çoğunluk değildir. Ben bankadan ayrıldım kendi isteğimle, normalde sevdiğim bir iş ama hedefler, performans saçmalığı, insanların kabalığı, yoğunluk, bu yoğunlukta bir de sorun çıkaran insanlar artık çok mutsuzdum bıraktım. Ama eşimin maaşı yetiyordu. Ben de başka şeyler yaptım sonrasında. O arada ikinci çocuğum doğdu çok şükür. İşten ayrıldığım için pişman değilim.
Siz de kendinize göre karar verin.
 
Ev hayatını seven bir kadınım bilmiyorum sebep gerçekten bu mu? Ama ben bu işten keyif alarak yapmayı çok istiyorum bana şundan zindan gibi geliyor okul
 
Bizim de bir arabamız bir evimiz var bir tane çocuğum var, harcamalarımız über miktarda değil eşim hemşire, onun geliri bize yeter, bir süre sonra tekrardan çalışırım diye düşünüyorum. Siz nasıl karar verdiniz eşiniz destek oldu mu?
 
Bir süre dinlenmek istiyorum sonra KPSS çalışım toplum sağlığı merkezine ya da okul hemşireliğine atanmayı hedefleyeceğim
hemşireydin, bıraktın. öğretim görevlisi oldun, ondan da sıkıldın
şimdi biraz evde yan gelip yatıp sonra sözümona kpss çalışacaksın onda da tekrar hemşirelik istiyorsun ama en hafif versiyonundan
ablacım sen şımarıklık ediyorsun kusura bakma
senin durumunun en net açıklaması bu şekilde
sen açık açık ben çalışmak istemiyorum desene şuna.
evde oturduğunda da mutlu olamazsın çünkü içsel problemlerin var
sana acilen ciddi bir psikolojik destek lazım.
allah eşine ve ailene sabır versin böyle ne istediğini bilmeyen, kararsız, tutarsız, hayatı heves edip sönmelerden ibaret olan biriyle yaşamak zor.
tedavi ol acilen lütfen.
 
Denedim ve yapamadığımı anladım.
 
Sevmediğiniz bir işi yapmak zorunda değilsiniz. Bir sürü imkanlar var, o işi yapmıyorsanız işsiz kalacaksınız diye bir şey yok, ilgi alanınıza yönelip ona göre bir iş bulursunuz. İnsanın sevmediği bir işi yapmasının ne büyük zulüm olduğunu iyi bilirim bende o yüzden işi bıraktım evdeyim şuan mutluyum. Sevdiğim işi bulup kendimi onun üzerinden geliştirmeyi planlıyorum. Mevkiiniz ne kadar yüksek olursa olsun sevmiyorsanız ne kendinize ne çevrenize faydanız olmaz.
 
Benim gibi insanlar olduğunu görmek güç veriyor, çünkü kendime çok yükleniyorum. Rahat bir iş güzel bir mevki, öncesinden harcanmış bir sürü emek ama bittim ve yapamadığımı anladım
 

Eşinizden kurtulun bence.
Eşini çalışmaya zorlayan ve çalışmıyor diye suçlayan kişiye ben ne erkek derim ne adam.
Böyle insanlar başınıza bi hastalık birşey gelse tekmeyi basar size.
 
Benim gibi insanlar olduğunu görmek güç veriyor, çünkü kendime çok yükleniyorum. Rahat bir iş güzel bir mevki, öncesinden harcanmış bir sürü emek ama bittim ve yapamadığımı anladım
Öğretim görevlisi olduysanız zaten belli bir kapasiteniz var demektir. Mutlu olduğunuz işi bulmakta zorlanacaginizi sanmıyorum. Bende çevremden çok baskı gördüm o kadar emeğin boşa gitti nasıl istifa edersin çok pişman olacaksın vs. Vs.
Hayır mutlu olmadığım hiçbir şey yapmak zorunda değilim! Değilsiniz!
Ev gecindirmek zorunda da değilsiniz, eşinizin bu konuda size yardımcı olması lazımdı.
Eşimin benim mutsuzluğumu görünce kendisi istememişti zaten o işte çalışmamı, şimdi evdeyim mutlu olacağım bir şey bulacagima eminim. Siz de bulabilirsiniz.
 
Çok teşekkür ederim desteğiniz için. Ben de günün sonunda sizin gibi düşünüyorum, hiç çalışmak istemeyedebilirim. Eşimin sorumluluğu bana ve kızıma bakmak. Hoş! Çalışırken de pek değerli hissettirmiyordu. Sanırım benimki 10 yılın getirdiği bir birikimin patlaması. Eşimin beni bu işi bırakma konusunda anladığını sanıyordum arakadşına gittiğimizde ilk yaptığı şey işi bırakmak istediğimi ve nedenini söyleyip gülmek oldu. O an yine anladım ben değersiz bir çöpüm. Ne farkeder çalışıp didinmişim yıpratmışım…
Sizin vazgeçtiğiniz işiniz neydi? Sadece eşinizden mi destek gördünüz kendi aileniz ne düşündü.
 
Eşim görevlendirme geldi 1 yıl ama süresi dolu geri dönecek gibi görünüyor, buraya gelirken de suçlandım, geri dönmek istiyorum deyince de suçlanıyorum ama yapamıyorum keşke hiç olmasaydım bu hayatta
Niye suçlanıyorsunuz anlamadım. Kadınlar eşlerinin peşinde bir oraya bir buraya giderken sorun yok, yer değiştiren erkek olunca mı problem?
 
Niye suçlanıyorsunuz anlamadım. Kadınlar eşlerinin peşinde bir oraya bir buraya giderken sorun yok, yer değiştiren erkek olunca mı problem?
Kendi içimde çözemediğim bir girdap var karanlıktayım. Panik halinde uyanıyorum her an. Anlamayanlar şımarıklık gibi görüyor kimisi de olabiliyor böyle şeyler insanlık hali diyor.. ben de ailemi utandırmak istemiyorum fakat dayanamıyorum
 
Eşimin bu sebeplerle işten çıkmasını istemezdim, o yüzden kendim de çıkmazdım ki çıkmadım da. Herkesin kendi aile dinamiği farklıdır tabi. Erkek eve bakmalı tarzı bir görüşünüz var yukarıda okudum. O zaman keşke sizin gibi düşünen biriyle evlenseydiniz, eşiniz de çalışan hatta çalışmak isteyen insanla evlendim sanıyordur muhtemelen ama satır aralarında aslında çalışmak istemediğiniz belli oluyor.
 
Eşiniz sızı anlamıyorsa adama nasıl kendinizi baktıracaksınız?
Destek değil.
Aileniz ne durumda?
Boşanmak zorunda kalsanız nafaka ile gecınebılecek misiniz?
 
Evlendiğimde de çalışmıyordum, eşim ister çalış ister çalışma şeklinde yaklaşıyordu. Sonra çalışmaya başlayınca böyle bir fikir gelişti
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…