evlenirken eve alisamayacakmisim hissi

etrafinda pek ev yok, bir tane var sadece onunla da aramizdan yol gidiyor, milletvekili ve ailesi yasiyor. belki site icinde olmamasi rahatsiz etmis olabilir cunku hep sitede oturdum bu zamana kadar. guvenlik yok mesela iste guvenlik niyetine aksaray malaklisi var

sehre uzaklik konusunda soylenirsem eger cidden simariklik olur cunku kendim sectim. bundan sikayet edemem. aslinda fiziksel bir seyden mi rahatsiz oluyorum onu da bilmiyorum. sadece huzursuzum. sanki alisamayacakmisim gibi, boyle nisanlimla evin icinde hep mutsuz bombos oturacakmisiz gibi geliyor. simdi babamin evinde bahcedeyim mesela gayet huzurluyum ama ayni sekilde o evde dusunuyorum kendimi yani eminim aglardim.
 

Türkiye de nişanlınızın veya sizin şehir içinde kurulu bir bekar evi varsa,bir süre daha orada yaşayabilirsiniz.

Maddi imkanlarınız buna uygunsa , diğer evi de haftasonu evi gibi kullanabilirsiniz. Sonrasında orada yaşamaya karar verirseniz tamamen büyük eve taşınırsınız.
 
Sasssy sessiz,sakin,kalabalıktan uzak ve bilmediğin,alismadigin mekanlarda böyle hissetmen çok normal.
Ama bir kaç içinde degisiyor hepsi.
Ben bu evime ilk tasindigim günlerde oturup ağlıyordum,burada beni öldürseler,birini kesseler kimse diymaz,dağ başı diye.
Şuan tasinsam çok üzülürüm.
Anneme giderim asla uyuyamam mesela.
Senin de bu hissin geçer ama daha görmeye tahammülün yok biraz zorlanacaksin gibi
 
Şu an çok duygusalsınız. Dediğim gibi birlikte yaşamakla evli olmak çok başka şeyler, o imzaya çok fazla anlam yüklüyoruz, onun huzursuzluğu vardır. Daha yeni gelin sendromu var bunun. Evim tertemiz olsun, çok güzel çeşit çeşit yemekler yapayım diye kendinizi darlayıp zorlayıp sonra da bıktım diye oturup ağlayabilirsiniz.

Ev şimdilik size büyük evet. Bu durumun da en basit çözümü şu an gereksiz olan kısımların kapılarını kapatıp yokmuşlar gibi düşünmek. Bu size daha iyi hissettirebilir. İlk zamanlar evde yalnız kalmayın, eşiniz çıkınca siz de çıkın, yavaş yavaş alışırsınız.
 
nisanlimla ankarada yasadigimiz evi dagittik sayilir, yani esyalari alip yeni eve goturecegiz bu kadar. koltuk tv hicbir sey kalmadi. ama kendisi dedi yani bu kadar huzursuz hissedeceksen bir sure oraya gecmeyelim diye. boyle yaparsam daha da sogur muyum, gercekten simariklik olur mu bilmiyorum. istemiyorum da yani oyle olmasini en bastan tatsizlik yasamak istemiyorum.
 
Yani evde bir sorun olduğunu düşünmüyorum
Genel olarak mekan değişikliği sizde böyle bir etki yaratıyor mu
Daha önce taşındınız mı aynı hisleri yaşadınız mı
Ya da evi beğenmeyerek mi tuttunuz
Dip toplamla hepsi psikolojik elbette
İyi tarafından bakmaya çalışın şimdiden hayırlı olsun evliliğinizde evinizde
 
Aylarca ger bahane ile ağladım zırladım, eve alıştım. Bir yaz akşamı bahçede oturuyorduk eşim burası çok sessiz canım sıkılıyor dedi. Ne yapayım hayatım canın sıkılmasın diye sokaktan insan mı toplayayım, dansöz mü getireyim, konser mi verdirteyim dedim
 
Valla evlendiğimizden beri bu 9. Evim
Ahırdan bozma yerde de yaşadık lüks rezidansta da. Köyde de başkentte de. Evlerin pek önemi yok içinde huzur ve sevgi olduktan sonra . Senin de sorunun evin kendisi değil de atfettiğin anlamlar ve korkuların olduğunu düşündüm. Umarım çözersin bir an önce.
 
Bence eve geçmeyi ertelemeyin, sonra "salak kafam benim pırıl pırıl evim dururken gidemedim" diye gülersiniz kendinize
 

2 ev de Ankara'da mı ? Ankara'da yaşadığınız ev kira mı , "ev sahibine boşaltıyoruz dedik" gibi bir durum var mı ? Ev taraflardan birinin şahsi mülküyse ; bir süre daha evi kapatmayın.

Ara ara büyük eve gider kalırsınız , alışırsanız orada yaşarsınız ; alışamazsanız ne yapabileceğinizi daha sonra düşünürsünüz.
 
ikisi de ankarada evet. benim babamin evi yani biz ciktiktan sonra kiraya verir ama ben hayir verme dersem de vermez.

dugune kadar biraz daha kendimi gozlemleyeyim, hafta sonu bu fikri psikologumla da paylasirim. umarim gerek kalmaz ama hala surekli agliyor olursam baska secenek yok gibi.
 
İstersen deli gibi içine sinen ev yaptır, istersen evliliği önceden prova et, beraber yaşa o stres oluyor cicim. Bende de oldu alışamama hali ama geçti zamanla. Bir de senin kayınvalidenle ve eş ailesinle de sıkıntıların oldu ya ağlamaların onların birikimidir. Psikoloğun en doğrusunu söyler tabii ama bence geçecek bu endişeli halin.
 
Evlilik stresi bu canım. Ben de esimle beraber yaşıyor olmama rağmen nikahımın kıyılacağı sabah cok ağlamıştım hatta iptal etmeyi bile düşünmüştüm ki eşimi biliyorsun çokta seviyorum ama bu hisler normal , duygusallık yasıyorsun, başındaki kara bela da malum. O yüzden herkeste olan seyler, sen o eve girince aslında bunlarla yüzleşiyorsun ama herşey cokzel olcak, evde yalnız kaldığını düşündüğün an ara votkamla kapındayım
 
Yani bana çok derin anlamlar taşıyan bir şey gibi gelmedi bu konu.

Şu an o eve yabancısınız. Orda yaşamadınız ve bu sebeple endişeleriniz var. Olabilir . Bende de çok olur bu.

Yani illaki daha ciddi bir sorun var da siz onu eve aktarıp ağlamıyorsunuz.

Alışmadığımız şeyler en başta böyle gelebilir.

Ben de bu evi binbir hevesle aldım. Yerlesmeden önce bu evde yaşama hayalî kuruyordum. Ama taşınmadan hemen önce, vakit yaklaştıkça içime oturdu bu ev. Bana dert oldu.

Ama ben huyumu bildiğim için yadirgamadım. Ben su grubu insanıyım,alışkanlık değiştirmek benim icin çok zor bi şey.

5 sene önce havlum nerde asılıyorsa halen daha orda asılıyor. Onun bile yerine degistiremiyorum.

Eşimle küçük bir arabamız vardı. 2018 de arabayi büyütelim daha güzel bi şey alalım dedi. Az ağlamadım ne gerek var buna biniyoruz işte diye. Evet daha güzeli daha konforlusu aldık amenna da işte ben öncekine alışmışım ya bana dünyanın en güzel arabası da getirilse ben kendi arabami isterim.

Sözün özü. Bazi insanlar heveslidir. Uçuş uçuş yaşar hayatı. Yeni eve yeni arabaya bayılırlar.

Bazıları da alışkanlıklarından kopamaz. Zor gelir. Ağlayıp zırlar.

Dışardan bakınca şımarıklık gibi gelebilir. Ama değil. Benim de mizacım bu.

Görüyorum ki sizinki de öyle.

Alışacaksınız. Ben bu eve alışacağım ve siz de o eve alışacaksınız. Sadece biraz zaman verin kendinize.

Siz de su grubu burcu musunuz bilmiyorum ama kendinizi öğrenin. Size dünyanın en güzel evi de verilse siz ağlayacaksınız


Dünyanın en güzel evine sahip olduğunuz için değil, bir alışkanlığı terk etmek zorunda kaldığınız için.
 
yaa tesekkurler yalniz olmadigimi bilmek iyi geldi.

aslinda ben esyalara veya ortama pek anlam yuklemem hatta bunu hayatimda ilk kez yasiyorum. okul hayatim boyunca her yaz baska bir ulkede, okul varken de her yil baska bir yurt odasindaydim. hic boyle bir durumla karsilasmadim. arabami cok sik degistiririm hic etkilenmem. ama bu hem yeni bir ortam hem de evliligin bana yapacagini dusundugum baski olabilir. bunlari kendime tek tek anlatiyorum ama eve gidince yine beni bir aglama tutuyor. bu salonda oturulmaz, bu bahcede vakit gecmez diye dusunuyorum hep. sebebini veya ne yapmam gerektigini artik psikologumla gorusurum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…