- 3 Aralık 2019
- 1.710
- 5.177
- 30
-
- Konu Sahibi sassyassyy
- #41
Evlilik mi korkutuyor içten içe
aslinda pek oyle degilim yani cok fazla sehir, ulke degistirdim. evde cok yasamadim universiteye gecene kadar yurttaydim vs. ama simdi mesela babamin eviyle kiyasliyorum. kis bahcesinde cok keyifli vakit geciriyoruz, orasi bana cok huzurlu geliyor. kendi yeni evimdeki kis bahcesine bakiyorum hic oyle hissetmiyorum. heyecanlanmiyorum yani aa nisanlimla surada yatariz film izleriz demiyorum. icim bunaliyor of burada nasil vakit gececek diyorum.Sevdiğiniz şeylere bağlanma gibi durumlarınız var mı? Ben de genelde böyle olurum. Ben hayatım da değişiklik yapan ve yapmayı seven bir insan değilim ama oldu ki bir şeyleri değiştirmek gerekiyor acayip bir psikolojiye girerim. Orası bana korkutucu gelir kendimi orada hayal edemem. Ama orada yaşamaya başladıkça bir şekilde severim ve alışırım. Lise de sınıf değişikliği yapmıştı yöneticiler ben o kadar çok ağlamıştım ki arkadaşlarımdan ayrılıyorum hiç tanımadığım insanlarla bir arada ne yapacağım diye kendimi yiyip bitirmiştim. Sonra sınıfa adapte olma aşamasında tanıştığım bir arkadaşım sayesinde o kadar güzel günlerim oldu ki ağladığım kendimi perişan ettiğim için kendime kızmıştım. Siz de bu tarz bir şeyler oluyor olabilir. Değişiklik yapmak sizi korkutuyor büyük ihtimalle.
Bence şu an duygu karmaşası yaşıyorsunuz ama ben eminim evlenince bu üzüldüğünüz şeyler aklınıza bile gelmeyecek. Korkunç geliyor bile olabilir ama yaşarken alışacaksınız. Yeni bir hayat ,yepyeni tamamen size ait bir ev ve büyük sorumluluklar sizi korkutmasın. İnşallah çok mutlu,huzurlu,keyifli ve sağlıklı bir birlikteliğiniz olur.aslinda pek oyle degilim yani cok fazla sehir, ulke degistirdim. evde cok yasamadim universiteye gecene kadar yurttaydim vs. ama simdi mesela babamin eviyle kiyasliyorum. kis bahcesinde cok keyifli vakit geciriyoruz, orasi bana cok huzurlu geliyor. kendi yeni evimdeki kis bahcesine bakiyorum hic oyle hissetmiyorum. heyecanlanmiyorum yani aa nisanlimla surada yatariz film izleriz demiyorum. icim bunaliyor of burada nasil vakit gececek diyorum.
iste dun ben aglayinca kayinpederim beni rahatlatmaya calisti. bak ne guzel bahceniz var, burada hep birlikte mangal yapacagiz ailece yemekler yiyecegiz, sana suraya bir tas ocak yaptirayim benim kahvemi orada pisirirsin falan dedi. ben adama istemiyorum hicbir sey dedim. halbuki dusununce bana guzel gelmesi lazimdi diye dusunuyorum
ya evlenince hayatimda ne degisecek falan diyordum rahattim da yani ama baya degisecek herhalde. mesela arkadaslarimiz cok rahat girip cikiyordu eve ama sanki artik gelmeyecekler ya da iste oyle aksam oturmasina gelecekler gibi. simdi oyle birbirimizle pek alakamiz yok ikimiz de bos bos geziyoruz nisanlimla, sabah kahvalti yapmayiz aksam yemek yemeyiz bir rutinimiz yok. ama sanki evlenince olacakmis gibi geliyor boyle yani ne bileyim o evin icinde sanki ben robot gibi hep ayni seyleri yapacagim. nisanlima soruyorum sen boyle hissetmiyor musun diye yoo ne alaka diyoro ev evlendiğinizde oturmak için yapıldı ya evliliğin simgesi gibi olmuş kafanda bence.
evlilik kurumuyla ilgili sıkıntın olabilir bunun nişanlınla ailesi ile ilgili olduğunu sanmıyorum.
evlenince mutsuz olacağını düşünüyor olabilirsin bu yüzden de ev seni mutsuz edecekmiş gibi hissediyorsun.
ya evlenince hayatimda ne degisecek falan diyordum rahattim da yani ama baya degisecek herhalde. mesela arkadaslarimiz cok rahat girip cikiyordu eve ama sanki artik gelmeyecekler ya da iste oyle aksam oturmasina gelecekler gibi. simdi oyle birbirimizle pek alakamiz yok ikimiz de bos bos geziyoruz nisanlimla, sabah kahvalti yapmayiz aksam yemek yemeyiz bir rutinimiz yok. ama sanki evlenince olacakmis gibi geliyor boyle yani ne bileyim o evin icinde sanki ben robot gibi hep ayni seyleri yapacagim. nisanlima soruyorum sen boyle hissetmiyor musun diye yoo ne alaka diyor
bi de nisanlimin zeka dolu yorumu eve nazar degdi
ya evlenince hayatimda ne degisecek falan diyordum rahattim da yani ama baya degisecek herhalde. mesela arkadaslarimiz cok rahat girip cikiyordu eve ama sanki artik gelmeyecekler ya da iste oyle aksam oturmasina gelecekler gibi. simdi oyle birbirimizle pek alakamiz yok ikimiz de bos bos geziyoruz nisanlimla, sabah kahvalti yapmayiz aksam yemek yemeyiz bir rutinimiz yok. ama sanki evlenince olacakmis gibi geliyor boyle yani ne bileyim o evin icinde sanki ben robot gibi hep ayni seyleri yapacagim. nisanlima soruyorum sen boyle hissetmiyor musun diye yoo ne alaka diyor
bi de nisanlimin zeka dolu yorumu eve nazar degdi
Tövbe bismillah, mesajı yazarken bunu kasdetmemiştim!bahcede kopegimiz var daha dogrusu nisanlimin ailesinin evindeki kopegi bizle kalacak ama hic kucuk ve sevimli degil boyu benden de uzun bi aksaray malaklisibeni o bahcede her yakaladiginda kovaliyor bir de tavuklar ve keciler var kayinpederimin bana hediyesi ama onlar gidecek
umarim dediginiz gibi olur ya cunku cok hevesle yaptim bu evdeki her seyi. boyle mutsuz olmak istemiyorum. kendimi duzeltmeye calisiyorum bak ne guzel esyalarim var, nisanlimla burada soyle yapariz boyle yapariz diyorum ama eve gidince butun olumlamalarim ucup gidiyor
evet tam bundan maalesef beni en az 3 tur bahcede kosturmadan durmuyor her karsilastigimizda. bir de kendisini severken hep dayak yiyorumTövbe bismillah, mesajı yazarken bunu kasdetmemiştim!Eki Görüntüle 3110568
bugun nisanlim da arkadaslarima surekli masallah de, dedin mi, hadi hadi cok durdunuz cikin falan diye takildiEşimle tanışmalılar..İlk yıl kötüydü, yukarıda da yazmıştım. Eşimin buna yorumu: B*k var da her şeyi kusursuz yaptık al işte böyle herkesin gözü kaldı. ******* böyle işi.. Belki bu laftan sonra düzelmiş de olabilirim.
Ev yapılırken çok gerilmiş olmanızın bunda payı olabilir mi? Konularınıza denk gelmiştim. Ya da önceki eviniz çok küçüktü de bunun büyüklüğü mü ürkütüyor sizi? Gelinlikti, evdi, eşyaydı, her şeye karışan kaynanaydı derken soğumuş olabilirsiniz her şeyden?dugunume cok az bir zaman kaldi ama ben gercekten hic mutlu degilim. yani cok yorgunum zaten o ayri bir sey ama gecen haftaya kadar gayet mutluydum egleniyordum ama su an mutsuzum. evlilikten dolayi da degil yani zaten nisanlimla birlikte yasiyoruz oyle bir tedirginligim de yok. ama neden oldugunu bilmiyorum. nisanlimi da seviyorum onunla alakali bir sey de yok.
ev tamamen bitti iste birkac gelecek esya bir de bizim kisisel esyalarimiz kaldi yerlesecek. ama ben bu evi hic sevmedim yani anlatamiyorum sanki icinde mutlu olmayacakmisim gibi geliyor. boyle soguk bir havasi var anlatamiyorum. dun nisanlimin ailesi, benim babam falan evi gormeye gittik. babamlar cok sevindiler iste her yer cok guzel olmus diye baya keyiflendiler ama ben anlamadigim bir sekilde cok huzursuz oldum. icime bir sikinti geldi, karnima agri girdi yani ruhum daraldi. hemen ciktim evden. nisanlim yanima geldi onu gorunce de daha kotu oldum cok agladim. hemen gittik zaten sonra. evde de aglamaya devam ettim hep.
bugun oglen de arkadaslarim gormek istediler evi. onlari goturduk yine ayni sey oldu ama bu sefer nisanlim yanimdaydi surekli yanimda durdu, beni guldurmeye calisti sakalar falan yapti bu sefer aglamadim ama yine ayni sekilde hissettim. arabaya binince derin nefes aldim yani. nisanlim yokken zaten eve hic gitmiyorum o zaman daha huzursuz hissediyorum.
boyle anlatamiyorum sanki o evde mutlu olmayacakmisim gibi geliyor. yatak odasina bakiyorum mesela ben burada uyuyamam diyorum, bahceye bakiyorum burada nasil vakit gecirecegim diyorum. sanki cok yalniz kalacakmisim gibi geliyor. kendimi sakinlestirmeye calisiyorum yaptigin cok ayip, sana hic yakismiyor cocuk gibi davraniyorsun, sen su an simariklik yapiyorsun falan diyorum ama degismiyor bu durum.
haftasonu zaten psikologumla gorusecegiz ama daha once boyle bir sey yasayan oldu mu, bu surecte bunu normal gormeli miyim bilmiyorum. cok uzuluyorum nisanlimi da cok uzuyorum acikcasi.
Evet oldu. 15 yıllık evliyken taşındık bu eve. Nedense içine sinmedi, çok fazla seçenek yoktu olanlar arasında da en düzgünü bu evdi. Evi temizlerken ağlaya ağlaya temizledim, ben bu evi istemiyorum diye söylendim. Kışın ben bu evde üşüyorum, ısınamıyorum diye ağladım. Havalar ısınmaya başlayınca bahçede çok böcek var, karınca var siye ağladım.(ejderha filan mı bekliyordum acaba, Bahçeli ev işte). Eve taşındıktan sonra yaklaşık 7-8 ay sonra sanki ağladığım herşey bir anda silindi kafamdan. Şimdi hiç ellemesinler beni evinde mutluyum diyorum. Kendime okuma bölümü yaptım, mutfağın şeklini kafama göre değiştiriyorum, en sevdiğim de üst kat balkonundan denize karşı güneşin doğuşunu izlemek. Düşünüyorum da ne kadar huysuz ve çekilmezmişimdugunume cok az bir zaman kaldi ama ben gercekten hic mutlu degilim. yani cok yorgunum zaten o ayri bir sey ama gecen haftaya kadar gayet mutluydum egleniyordum ama su an mutsuzum. evlilikten dolayi da degil yani zaten nisanlimla birlikte yasiyoruz oyle bir tedirginligim de yok. ama neden oldugunu bilmiyorum. nisanlimi da seviyorum onunla alakali bir sey de yok.
ev tamamen bitti iste birkac gelecek esya bir de bizim kisisel esyalarimiz kaldi yerlesecek. ama ben bu evi hic sevmedim yani anlatamiyorum sanki icinde mutlu olmayacakmisim gibi geliyor. boyle soguk bir havasi var anlatamiyorum. dun nisanlimin ailesi, benim babam falan evi gormeye gittik. babamlar cok sevindiler iste her yer cok guzel olmus diye baya keyiflendiler ama ben anlamadigim bir sekilde cok huzursuz oldum. icime bir sikinti geldi, karnima agri girdi yani ruhum daraldi. hemen ciktim evden. nisanlim yanima geldi onu gorunce de daha kotu oldum cok agladim. hemen gittik zaten sonra. evde de aglamaya devam ettim hep.
bugun oglen de arkadaslarim gormek istediler evi. onlari goturduk yine ayni sey oldu ama bu sefer nisanlim yanimdaydi surekli yanimda durdu, beni guldurmeye calisti sakalar falan yapti bu sefer aglamadim ama yine ayni sekilde hissettim. arabaya binince derin nefes aldim yani. nisanlim yokken zaten eve hic gitmiyorum o zaman daha huzursuz hissediyorum.
boyle anlatamiyorum sanki o evde mutlu olmayacakmisim gibi geliyor. yatak odasina bakiyorum mesela ben burada uyuyamam diyorum, bahceye bakiyorum burada nasil vakit gecirecegim diyorum. sanki cok yalniz kalacakmisim gibi geliyor. kendimi sakinlestirmeye calisiyorum yaptigin cok ayip, sana hic yakismiyor cocuk gibi davraniyorsun, sen su an simariklik yapiyorsun falan diyorum ama degismiyor bu durum.
haftasonu zaten psikologumla gorusecegiz ama daha once boyle bir sey yasayan oldu mu, bu surecte bunu normal gormeli miyim bilmiyorum. cok uzuluyorum nisanlimi da cok uzuyorum acikcasi.
yaaa ben de boyle olurum umarimmmEvet oldu. 15 yıllık evliyken taşındık bu eve. Nedense içine sinmedi, çok fazla seçenek yoktu olanlar arasında da en düzgünü bu evdi. Evi temizlerken ağlaya ağlaya temizledim, ben bu evi istemiyorum diye söylendim. Kışın ben bu evde üşüyorum, ısınamıyorum diye ağladım. Havalar ısınmaya başlayınca bahçede çok böcek var, karınca var siye ağladım.(ejderha filan mı bekliyordum acaba, Bahçeli ev işte). Eve taşındıktan sonra yaklaşık 7-8 ay sonra sanki ağladığım herşey bir anda silindi kafamdan. Şimdi hiç ellemesinler beni evinde mutluyum diyorum. Kendime okuma bölümü yaptım, mutfağın şeklini kafama göre değiştiriyorum, en sevdiğim de üst kat balkonundan denize karşı güneşin doğuşunu izlemek. Düşünüyorum da ne kadar huysuz ve çekilmezmişim
olabilir aslinda bunlarin hepsi ama iste niye mantikli dusunemiyorum onu bilmiyorum. evden biraz cekindim cunku cidden buyuk oldu, bahcesi falan cok genis oldu yani biz sadece iki kisiyiz. belki en basta daha kucuk bir evde oturup ailemiz genisledikce tasinsak daha iyi mi olurdu diye dusunuyorum. cunku mesela nisanlim evde olmazsa ben gunduz vakti bile evde korkarim gibi geliyorEv yapılırken çok gerilmiş olmanızın bunda payı olabilir mi? Konularınıza denk gelmiştim. Ya da önceki eviniz çok küçüktü de bunun büyüklüğü mü ürkütüyor sizi? Gelinlikti, evdi, eşyaydı, her şeye karışan kaynanaydı derken soğumuş olabilirsiniz her şeyden?
Birlikte yaşamakla evli olmak başka şeyler, bunun stresi insanı bir garip yapar. Bu kaçınılmazdır. Bir de hep hayalini kurduğunuz muhteşem olacağını düşündüğünüz şeyler içine girince çok da muhteşem gelmeyebilir insana, çünkü göre göre gözünüz alışmıştır. O kıpırtıyı hissedememek hayal kırıklığı yaratmış olabilir.
Asıl olmaması gerekip de yaptığınız bir hata da olabilir. Belki istediğiniz böyle bir ev değildi ama alıştığınız şeylere oranlayarak yaptığınızdan şimdi yadırgıyorsunuz.
Bu ihtimallerin hepsi mümkün, içlerinden doğru olanı siz belirleyeceksiniz. Psikoloğunuz sizi iyi tanır, doğru yorumu yapacaktır ama bence özel eşyalarınızı yerleştirince çok daha iyi hissedeceksiniz
evde hicbir problem yok sadece biraz sessiz bir yerde ama zaten orayi da ben sectim. her detay benim istedigim gibi oldu yani. hatta kendimiz rahat edelim diye her seyi ailelerimizin evinde alistigimiz sekilde yaptirdik diyebilirim. ama anlamiyorum yani su an dusundugumde mesela o evin bahcesinde olmayi hic istemem. iyi hissetmem iste.
Ne zaman gitti o iç karartan his hatırlamıyorum bile. Sanki puf diye kayboldu kendiliğinden. Senin de öyle olacak inan. Evliliğine az kaldı, duygusalsın ki normal bunlar. Gülerek hatırlayacaksın bunları.yaaa ben de boyle olurum umarimmm
ben de cok istiyorum yani evde mutlu olmayi ama hic umudum yok gibi bilmiyorum bi tedirginim iste. beni cok rahatlattiniz