Eşimi, yuvamı, onlara sahip olmayı seviyorum. aksini istemiyorum. Bana kötü davrandığını nerden çıkardınız? Beni sevmese zaten iki yıl önce boşanmıştık. Aradaki gergin dönemi haricinde kendimi suçlu hissettirecek kadar iyi davranır.
Zannettiğiniz kadar Yorulmuyorum, Çok zor şeyler değil, özellikle içinden gelince. en zoru ve rol yaptığım olayı anlatayım; bu eski sevgilisiyle tanışmaktı, yutkundum, eşime dedimki "akşama eski yavuklun çaya gelecek, kendine plan yap". kapımdan girer girmez kolaylaştı, tavsiyeler verdim, sonra düğününe gittim, bütün arkadaşlarımız mevzuyu biliyordu, telefondan imalı şarkı açıp bütün masamızı kopardım. sonradan öğrendim uzun süre konuşulmuş. eşim tüm gece kolunu omzumdan çekmedi.
bunun dışında zorlandığım bir şey yoktu ki. kv'min üst katında oturuyorum, çalışan insanım, çocuğum emin ellerde bahçeli evde büyüyor. akşamları yemeğe, etkinliğe giderken bırakabiliyorum, Seneye kreşe Kayınbabam götürüp getirir, sıkışırsam temizliğime, ikramıma da yardım ediyorlar... bu katlanılması gereken bir şey değil. Ki bazı eşyaları alsak da evimizi kapatmadık.