Mutfakta yedirse sorun etmem ama kendisi aşırı sakar biri oldugu için mutfakta iş yapmasını istemiyorum. Yardımcı olmamasını dert etmem evime gelenin. İstemedigimi belirtmeme ragmen ısrarla yapmak istiyor. Ayrıntılı anlatmıyorum ama dikkatsiz biri oldugu için yardımdan çok zararı oluyor.Ben mutfakta yedirin derim .Küçük çocuğu olanlara.
“Mutfağa sokmak istemiyorum ,bulaşık elletmem,tezgaha bişey koymasın “
Bunlar fazla değilmi .
Zaten konu sahibi de çocuğun bunlara dikkat edecek bilinçte olmadığının farkında. Ama anne bilinçli onun durumu kontrol etmesi gerekir demek istiyor. Çocuktur merak eder karıştırır, duvar kağıdını söker ama sizde bunun yanlış olduğunu biliyorsunuz ki bademciğiniz patlayana kadar kızdığım oldu demişsiniz.
Geçenlerde iki aile misafirimdi. İkisininde 2-3 yaşlarında çocukları var. Yemek sonrası çayla birlikte tatlı servis ettim. Misafirlerinden bir anne çocuğunu aldı "hadi tatlını ye, birazdan oyuna devam edersin" diye masaya oturttu. Kendisi de yanına oturup bizimle sohbetine devam ederken, çocuğunu da gözetledi. Bitirince çocuğun ellerini temizledi.
Diğeri tabağı eline verdi, çocuk çatalla baş edemediği yerde eline aldı, avuçladı, şerbetini halıya döktü, koltuklara sürdü, tv ye hatta kendi saçlarına kadar bulaştırdı. Çocuk onların daha sonra temizlenmesi gerektiğini bilmeden yaptı, ama annesi biliyordu sonuçta. Ben burada o meleğe değil ilgisiz anneye kızdım içten içe. Bu örnekle bakınca konu sahibine hak verirsiniz.
Yani çocuk gittiğiniz bir ortamda bilinçsiz bir şekilde sizin görmediğiniz bir ortamda duvar kağıdını söker ama siz görünce "ay bizimki de çok meraklı, hareketli çocuk" diyerek onaylar mısınız, engel mi olursunuz? Konu tamamen bundna ibaret aslında.
Ama onu yıkadım ve oynatmaması sorun degildi tavırları iticiydiO yaşlarda böyle olabiliyorlar. Ben o yüzden dışarda hava almayı tercih ediyorum. Babaanne ve anneanne dışında ev gezmesi yapmıyoruz. Evde oğlum da bende çok rahatız. Mecburen bi yere gidersek de peşinden ayrılmıyorum. Kimse bizi çekmek eğlemek zorunda değil.
Yalnız kedinin kerkindiği oyuncakla bende oğlum oynasın istemezdim. Bulduklarını ağızlarına götürüyorlar çünkü. Bu sebeple oyuncaklarımızı da yanımızda taşıyoruz. Bende her anlamda titiz bir insanım içim almaz.
he o zaman başka, yıkanmış temiz oyuncak ne var bunda yani. Enteresan kadınmış. Bende çocuğunu salıp rahat oturan annelere sinir oluyorum.Ama onu yıkadım ve oynatmaması sorun degildi tavırları iticiydi
Ben de mudahale ediyorum ama diyor ki aman dokunma yeter ki yesin. Ama gerçekten onunki yemek degil oyun resmen ve bile bile heryer batıyor. Biraz kendini zora soksa cocuk hep öyle degil laftan anladığı da oluyorbu durumda artik ben müdahele ediyorum. aliyorum cocugu her evde kurallar vardir bizde de kural yemekler sadece masada yenir gel buraya otturalim burda ye diyorum ha yok mu diyo agliyo mu aglasin, isterse catlasin isterse ana babasi darilsin aliyorum elinden.
Tek çocuk olsaydı evet rutin hayatımızı kurtarabilirdi ama iki küçük olunca, gelen zaman hariç her şey değişken.5 aylikken emeklemekmi? Yani gözlerim söyle bir firladi
Cidden çok zor zamanlar geçirmissiniz. Cocugunda high sensitivity cidden olabilir. Umarim cocugun bu konuda iyi uzmanlar tarafindan takip edilir, gereken destegi alabilir. Türkiye bu tür konularda ne yazikki çok bilinçsiz, ve anlayissiz bir toplumuz maalesef.
Yorgunlugunu tee buraya kadar his ediyorum.
Bunu kendinden düsünmüssündür fakat bizde kurtarici rutin, rutin ve rutin. Yani uyandigindan, yatmasina kadar hersey hep asagi yukari aynisi. Kizim yani ne olacaklarini biliyor ve bu onu rahatlatiyor. Aynisi özelikle büyük oglun içinde yapabilirsin. Mesela hep ayni fix tabagi kullanmakta olabilir, okuldan geldiginde 1 saat boyama, yemek, 1 saat baska bir aktivite, sonra uykuya geçis,.. Ve bunu her gün yapsaniz, rahatlarmi bir nebze?
Davranış egitiminden bahsediyorum. Çocuk gelişimciyim. Tabi ki zarar göreceği davranışlarını engellersiniz ama tekrar yapar yine engelleyin tekrar tekrar yapar 2 yaştan bahsediyorsunuz. Dediğim gibi 2 çözümü var. Ama zarar göreceği durumda tek çözüm var oda dikkatini başka yöne çekmek başka bir seçenek yok.
Cocuk gelişimciymişsiniz. Ben de sizin gibi düşünüyorum bir cocuk ağlayarak bir dediginin olacagını bilirse artık onun geri dönüşü olmaz ki. Nasıl ki prizlere yaklaştırmıyoruz, balkondan sarmasına izin vermiyoruz, telefonla oynamasına izin vermiyoruz demek ki her istedigi olmayabiliyor. Aşırı sınır koysunlar demiyorum ama her dedigi de olmaz kiMeslektaşız desene...
Ağlıyor diye bir kere istediğini yapmaya izin verirsen (örneğin kumandayla oynamak vb) o zaman yandın.
Sonra gelir burada yazar anneler ağlıyor napayım mecbur veriyorum izin diye.
Bende 27 yaşında biri olarak ağladığımda etrafımdakilerin her istediğimi yaptığını bilsem bende ağlarım
Yemin bile edebilirim aynı tavrı görsem ben de sizin gibi yapardımBirde şu var, gelen kişi çocuğunun peşinde pervane olur ama çocuk bir türlü dinlemez, o zaman ben o anneye rahat ol derim bırak derim.
Yakın zaman da geldi eltim, aynı 2 yaşında çocuğu, döke saça yemek istedi, eltim diken üstünde sürekli müdahale etti, temizlemeye çalıştı vs. Bırak dedim rahat ol yapsın, yabancımıyım ben. Ama eğer vurdumduymaz olsa, çocuğunu hiç takip etmese hiç hoşuma gitmezdi bu durum, çok rahatsız olurdum.
Tek çocuk olsaydı evet rutin hayatımızı kurtarabilirdi ama iki küçük olunca, gelen zaman hariç her şey değişken.
Çünkü aralarında kavga her daim var, biri bir şey yapsa öbürü aynısını ister ya da tam zıttı.
Birbirlerini aşırı sevseler de aşırı da mücadele var, benlik savaşı veriyorlar.
Her gün aynı tabakla versem, bu sefer kardeşinin tabağını istiyor, onunkini veriyorum kardeşi ağlıyor benim tabağım diye
Aynı oyuncaktan iki tane alırım ama büyük yine de küçüğe vermez hepsi benim vs, boyama yapsak kalem kavgası, uykuya geçsek ikisi de anne.
Çocuklarla alakalı konulara genelde yazarım ve deli evi bizimki derim, gerçekten öyle.
Büyüğü 1 aylıktan beri doktorlara taşıyorum bu çocuk hiç susmuyor hep ağlıyor diye, yok yok fizyolojik hiçbir sıkıntısı yok, huyu bu dendi aşırı duyarlı dendi ve oturduk yerimize.
Ne gelişimsel ne bir hastalık tanısı ya da çare yok, Allahtan bolca sabır diliyoruz o kadar.
bu durumda artik ben müdahele ediyorum. aliyorum cocugu her evde kurallar vardir bizde de kural yemekler sadece masada yenir gel buraya otturalim burda ye diyorum ha yok mu diyo agliyo mu aglasin, isterse catlasin isterse ana babasi darilsin aliyorum elinden.
Ben sizin neyden rahatsız olduğunuzu anladım, bence haklısınız :)Yemin bile edebilirim aynı tavrı görsem ben de sizin gibi yapardım
milletin kendi takmadigi cocugunu ben niye takim ki. demek ki cocuguna yeterince ilgi gösterse o anne baba o cocukda ilgisizlikden cildirip bu hareketlerde bulunmazmis. böyle insanlarda darilirsa darilsin zaten ben bu insanlarla muhatap olmak istememYok ben içten içe kızsamda çocuğa ağlatacak derecede müdahele edip, misafirlerimi darıltamam. En fazla çocukla tatlı tatlı sohbet eşliğinde yanıma çekip annenin göstermediği ilgiyi göstermeye çalışırım.
Evet ikinci çoçuguyu düsünmemistim.
Su an baska bir konuda açildi "acaba ikinciyi yapsammi" diye. Ve o konu ile senin bu yorumunu okuyarak, bende ikinci konusunda vaz geçmeye basliyorum
Bu arada o tabagi isteme benim kizimda yapiyor. Ille bizim bardagimizdan içecek, yada bizim tabagimizdan yiyecek "ya kizim, senin tabaginda ayni pilav var iste, aynisi" diyoruz nafile.
Aileniz yakinmi? Arada çoçuklari 1-2 günlügüne birakma olanaginiz varmi? Biraz kendine gelirsiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?