Siz gerçekten erken evlenmişsiniz ama eşinizi seviyorsanız, anlaşabiliyorsanız, evlilik o kadar da kötü bir şey değil. Ancak size en önemli tavsiyem henüz çocuk yapmayın. Daha yaşınız genç, ileride bol zamanınız olur çocuk düşünmek için, henüz bunu düşünmeyin, biraz kendi hayatınızı yaşayın, hayatınızı oturtun, evliliğinizi oturtun.
Ben sizin aksinize geç yaşta evlendim ve bende de oldu bu düşünceler, benimki sizinkinden biraz daha farklı şekilde; yani uzun süre bekar yaşamaya alışınca da evliliğe adapte olmak hemen olmuyor. Evlenmese miydim? Bekarken hayatım daha mı iyiydi gibi düşünceler oldu bende de. Ama bunlar bence evliliğe adapte olma süreci ile ilgili, sizi bilmiyorum ama sanırım biraz özverili bir insan olduğunuz zaman insan evlilikte kendinden fazla fedakarlık yapıyor başlarda ve bu da beraberinde mutsuzluğu ve bu nevi sorgulamaları getiriyor. Sonra anlıyorsunuz ki bu aslında yanlış. Fazla verici ve fedakar olmak evliliğinize artı bir şey katmıyor. Bir denge kurmak gerekiyor. Yaptığınız fedakarlıklar sizi üzmemeli. Örneğin kazandığınız para sizin paranız, elbette evin ihtiyaçları olacaktır ama birazını da kendinize harcayın. Siz de kendi arkadaşlarınızla vakit geçirmek için ya da hoşlandığınız hobi ve aktiviteler için zaman ayırın. Kendinizi başkaları ile kıyaslamayın çünkü onlar ne yaşıyor bilemezsiniz. Siz kendi isteklerinize odaklanın, inanın imkansız değil, siz de mutlu olabilirsiniz.
