Düşüncelerime engel olamıyorum

Evet evet, düğün istemişlerdi. Keşke istemeselerdi. Bize kaldı.
Yani yaşınız küçük gerçekten ben 27 yaşında evlendim 27 bile çok erken diye düşünüyordum . Aile evinde rahatınız yerindeymiş o yüzden şu an sorumluluklar size fazla geliyor . Borç olması yani maddi sorun gerçekten huzur bırakmıyor . Belki borcunuz olmasa böyle düşünmezdiniz . Daha çok yenisiniz , eşinizle de bi problem yokmuş . Ama aldığınız maaştan kendinize ayırın. Eşiniz de okeye vereceği parayı faturalı ödesin. Siz daha şimdiden bu kadar yükü yüklenirseniz altında ezilirsiniz.
 
Bence evliliklerde ekonomik sıkıntı çok büyük sorun çoğu evlilik bunun yüzünden zarar görüyor sen daha 22 ama karşındaki 31 yaşında kocaman adam kenarda birikim yokken neden evleniyor kira bile ödeyemiyor ben de evlendiğim için biraz kötü hissediyorum ama bizim ekonomik sıkıntımız yok ve ben atandım. Kalkıp kira fatura ödeyeceğim bir evlilik yapmazdım
O kadar iyi özetlemişsiniz ki 👏 Bence de bi insanın bekarkenki standartlarından daha aşağı bi evlilik yapılmaması gerekiyor .
 
Düğün borcu dediğiniz şey toplu krediyse eğer eşiniz sizden daha az ödüyodur bankaya. Size maşallah seyid onbaşı gibi bütün ev giderlerini yüklemiş. Ben şahsen erken evlenseydim gerçekten durumunun iyi olduğuna emin olduğum biriyle evlenirdim veya sağlam bir işte iyi maaşta biriyle gelecek kurmaya çalışırdım. Eşimle 22 yaşımda tanıştım biliyodum gelirinin ve evinin olduğunu. Bana bişeyler katmak için çalışmama destek olan adamla evlenirdim yani bana bütün giderleri yıkan biriyle çok zor olurdu anlaşmam sizin gibi düşünür dururdum iyi mi ettim kötü mü ettim diye. üzüldüm böyle hissetmenize çünkü sizde herşeyin farkındasınız 🙄🙄
 
O kadar iyi özetlemişsiniz ki 👏 Bence de bi insanın bekarkenki standartlarından daha aşağı bi evlilik yapılmaması gerekiyor .
Kesinlikle öyle elbette evlilikte sıkıntılar olur ama aşılır. Ama sıkıntılar zamanla olur yani baştan olmaz. Borç varsa ödemek için bekleyebilirlerdi
 
Boşanmak için illa aldatilmaya veya şiddet görmeye gerek yok, olduğun yerde mutsuzsan (görüyorum ki sen çok mutsuzsun) ayrılmayı düşünebilirsin.
Aradaki yaş bence çok büyük, 31 yaşındaki adam 21 22 yaşındaki henüz ergenliği bitmemiş gencecik bir kızla ortak ne buldu da evlenmek istedi.
Çevremdeki 30 üstü erkekler 20 nin başındaki kızlarla konuşacak birsey bulamıyoruz diyor.

Sen kendine hiç yatırım yapamazken eşin sadece okey oynamayamı gidiyor gerçekten? Boş boş işsiz gibi okeye gitmek?
Al karşına konuş, bu durumdan rahatsız olduğundan bahset ama düzeleceğini sanmiyorum
İki gün sonra tekrar üniversiteye başlasan evi bile geçindiremeyecek, bu sebeple hep bişeylerden vazgeçmek zorunda kalacaksın. Keşke aileni dinleseydin ama hiç birsey içinde geç değil. Çok iyi korun çocuk yapma aman
 
Tatlım o düşüncelerinde haklısın ve kira, aidat faturalar sende olup(kısaca evi geçindiren sen olup) kendine bir yatırım yapınca sırası mı diyen ve fırsat bulunca kumar oynayan kocan oldukça bu düşünceler devam eder.

22 yaşında kendini buna mahkum etmeni sağlayacak kadar ne veriyor olabilir bir eş sana? Değer veriyor gibi görünmüyor. Senin yaşıtların ailesinin yanında yüksek yapıp kendini geliştirecek işlerle uğraşıp, arkadaşlarıyla da kafa dağıtıyor.

Bu yaşta bu yükün altına kendini soktuysan, kendini değerli hissedeceğin yatırımlara da zaman ve para ayırmalısın. Yoksa hayat boyu eşine güceneceksin. O asla sen istemeden al şun yap al diyecek birinin portresini çizmedi.
 
Yani yaşınız küçük gerçekten ben 27 yaşında evlendim 27 bile çok erken diye düşünüyordum . Aile evinde rahatınız yerindeymiş o yüzden şu an sorumluluklar size fazla geliyor . Borç olması yani maddi sorun gerçekten huzur bırakmıyor . Belki borcunuz olmasa böyle düşünmezdiniz . Daha çok yenisiniz , eşinizle de bi problem yokmuş . Ama aldığınız maaştan kendinize ayırın. Eşiniz de okeye vereceği parayı faturalı ödesin. Siz daha şimdiden bu kadar yükü yüklenirseniz altında ezilirsiniz.
Haklısınız, teşekkür ederim
 
Çok güzel bi mesleğin var. Ben de ing. öğretmeniyim. Ne yap ne et atanmaya bak.
Ben de tam senin yaşında evleniyordum, nişanlandım 3. sınıfta.
Şu an düşünüyorum, evlenseydim kesin boşanırdım. Çünkü bu yaşlarda daha insan kendini tanımıyor ne evliliği

Çok fazla yük almışsın üzerine. Şu an yapacağın en doğru hamle kpss çalışmak ve korunmak.
Sakın sakın çocuk yapma. Atan, sonra bakarsın evliliğine.
Baktın uyuşamıyorsunuz boşanırsın.
 
Boşanmak için illa aldatilmaya veya şiddet görmeye gerek yok, olduğun yerde mutsuzsan (görüyorum ki sen çok mutsuzsun) ayrılmayı düşünebilirsin.
Aradaki yaş bence çok büyük, 31 yaşındaki adam 21 22 yaşındaki henüz ergenliği bitmemiş gencecik bir kızla ortak ne buldu da evlenmek istedi.
Çevremdeki 30 üstü erkekler 20 nin başındaki kızlarla konuşacak birsey bulamıyoruz diyor.

Sen kendine hiç yatırım yapamazken eşin sadece okey oynamayamı gidiyor gerçekten? Boş boş işsiz gibi okeye gitmek?
Al karşına konuş, bu durumdan rahatsız olduğundan bahset ama düzeleceğini sanmiyorum
İki gün sonra tekrar üniversiteye başlasan evi bile geçindiremeyecek, bu sebeple hep bişeylerden vazgeçmek zorunda kalacaksın. Keşke aileni dinleseydin ama hiç birsey içinde geç değil. Çok iyi korun çocuk yapma aman
Mutsuzum ama buna kendimi ben itiyorum gibi hissediyorum ve bu bir neden mi bilemiyorum, evlendiğimizden bu yana değil ama son 5-6 aydır bu düşüncelerle kafayı yedim.
 
Çok güzel bi mesleğin var. Ben de ing. öğretmeniyim. Ne yap ne et atanmaya bak.
Ben de tam senin yaşında evleniyordum, nişanlandım 3. sınıfta.
Şu an düşünüyorum, evlenseydim kesin boşanırdım. Çünkü bu yaşlarda daha insan kendini tanımıyor ne evliliği

Çok fazla yük almışsın üzerine. Şu an yapacağın en doğru hamle kpss çalışmak ve korunmak.
Sakın sakın çocuk yapma. Atan, sonra bakarsın evliliğine.
Baktın uyuşamıyorsunuz boşanırsın.
Teşekkür ederim yorumunuz için, ben de biraz gözlemleme tarafındayım açıkçası.
 
Sevgili benden büyük ablalarım, fikirlerinize ihtiyacım var. Hayat seline kapıldım gidiyorum. Aklımdan geçen tüm düşünceleri aktaracağım, bir yol göstermek veya fikirlerinizi benimle paylaşırsanız çok memnun olurum.


Ben 22 yaşında ve henüz 1 yıllık evliyim. Çok erken evlendiğimi düşünüyorum ama eşimle de bir problemim yok. Ama benim aklımı sürekli işte, gündelik hayatta, duşta yani her anımda ya ben niye evlendim, evlenmeyip biraz hayatımı yaşayabilirdim. Bir önce ki konumda belirtmiştim Eltimle sorunlarım vardı. Niye böyle bir şeye kendimi ittim bilmiyorum. Eşimi seviyorum ama borçlarımız var biraz, aldığım maaşı kendim yiyebilirdim diyorum sürekli. Ailemin durumu iyi bana diyorlardı erken evleniyorsun biraz daha kendine zaman tanı diye. Bu arada ingilizce öğretmeniyim henüz 1 yıllık mezunum. Mesleğimi yapmıyorum evimizin yakınlarında bi yerde çalışıyorum atama olana kadar. Burada bile ben zorundamıydım çalışmaya gibi düşüncelere kapılıyorum. Çalışma her anda var ama bilmiyorum işte. Evin Kirası, aidatı, faturalar bana ait. Eşimin maaşı borçlarına gidiyor. Geri kalanıyla eve bir şeyler alıyoruz. Ama iş yerinde gelen bazen kadınlar oluyor hep kıyaslama yapıyorum. Ben de bu şekilde olabilirdim diye. Ay bilmiyorum sonra saçma düşündüğümü anlıyorum. Bazen sinir krizi geçiriyorum, evlilik yüzünden mi böyle bilmiyorum. Bir çok kez boşanmak aklımdan geçiyor. Sonra evliyken de yapabilirsin diyorum, tekrar üniversite okumak var aklımda mesela. Kendime evlendim evleneli bir şey almadım. Dedim biraz maaşımdan kendimi ayırmak istiyorum. Motor Ehliyeti almak istiyorum, İşte kılık kıyafet ne olursa biraz önceliği kendime vermek istiyorum dedim çünkü çok stabil geçiyor. Eşim 31 Yaşında bu arada o görmüş geçirmiş bazı şeyleri. ama ben bazen kendime bir şey yapınca zamanı mıydı felan diyor. Ama kendisi eline para geçti mi arkadaşlarıyla direkt okeye gidiyor. Benimde bu çevrede arkadaşım yok bir annem yakın oda çoğunlukla memlekette. Kitap okuyorum mesela bu iyi geliyor ama. İstediğim yaşam bu değil kısaca öyle söyleyeyim. Bu düşüncelerden kendimi nasıl arındırırım? Yada zamanında benim gibi düşüncede olup sonrasında düzelen var mı
Evin kirası faturalar bana ait olsa bende sinir krizi geçirdim. Devamını okuyamadım bile....borç ödüyor esiniz neyin borcu bu???? Ah 22 yaş ne genc bir yaş bu sorunmuluklar için. Niye yazık ettiniz gencliginize...evde sizin sırtınzdan gecinen bir parazit beslemek için mi
 
Teşekkür ederim yorumunuz için, ben de biraz gözlemleme tarafındayım açıkçası.

Evlendin diye artık dönülmez bi yoldayım diye düşünme.
Çocuk yapma yeter.
Belli de olmaz, belki oturur zamanla her şey.
Ama iç sesini her zaman dinle.
düşünceleri biraz öteleyip zamana bırak her şeyi.
bu esnada mutlaka kpss çalış ve atan.
 
Düşünce:
Dış evrenin kişinin zihnine yansıması.

Yani yaşadıklarını veya yaşayamadıkları düşünüyorsun…

Neden kendini kandırmaya çalışıyorsun?
Nasıl bir yol izleyebilirim? Ağlayacağım şimdi vallahi..
 
Mutsuzum ama buna kendimi ben itiyorum gibi hissediyorum ve bu bir neden mi bilemiyorum, evlendiğimizden bu yana değil ama son 5-6 aydır bu düşüncelerle kafayı yedim.
İstediğin hiç birseyi yapamiyorsun bunun çok büyük etkisi var bence. Ekonomik olarakta eşin çok bir fayda sağlamıyor, evi sen döndürüyorsun. Aklın başına yeni yeni gelmeye başlamıştır. Aydınlanmaya başladığın için kendini suçlama
 
Benim eşim de benden 6 yaş büyük ama bazı noktalarda benim eksikliklerimi bende onun eksik yanlarını tamamlıyoruz. Hayat müşterek eğer bunun farkına varırsan borçlar er ya da geç bitecek ama kendindsn vazgeçme. İhmal etme kendini
6 yaşla 10 yaş çok farklı. Ama burada problem yaş değil. Yaşa rağmen olgunlaşmamış bir eş. Karısını tanıyıp ihtiyaçlarını düşünemeyip sadece maaşını verip kendine kullanmasın ne demek?!
Borçların miktarını bilmiyoruz. İş insanlarının borcu hiç bitmez. Önemli olan dengeyi kurabilmelerinde. Borç ayağına eşini sıkıyor gibi görünüyor.

Baştan öyle mi anlaşıp evlenmiştiniz? Kira aidat faturaları ödemeyi kabul etmiş miydin evlenmeden önce? Sanemxxk Sanemxxk
 
Evlendin diye artık dönülmez bi yoldayım diye düşünme.
Çocuk yapma yeter.
Belli de olmaz, belki oturur zamanla her şey.
Ama iç sesini her zaman dinle.
düşünceleri biraz öteleyip zamana bırak her şeyi.
bu esnada mutlaka kpss çalış ve atan.
Yorumlarınız beni çok sevindirdi, mutlaka dinleyeceğim. Çook çok teşekkür ederim
 
İş dışında eşinizle bir şeyler yapabiliyor musunuz?
Ve eşinizin ödediği borçlar ne kadar sizin ev icin yaptığınız harcamalar yanında?
21 yaşında evden işe, işten eve birde, evde sorumluluklar derken bunalmanız çok normal.
Maddi meseleleri eşinizle tekrar masaya yatırıp kendinize bir alan açın.
Arkadaşınızın olmaması da dezavantaj bana göre. İş yerinden falan yok mu birileri vakit geçirebileceğiniz?
Bu araya çocuk girmesin en azından, ona dikkat edin.
 
Sevgili benden büyük ablalarım, fikirlerinize ihtiyacım var. Hayat seline kapıldım gidiyorum. Aklımdan geçen tüm düşünceleri aktaracağım, bir yol göstermek veya fikirlerinizi benimle paylaşırsanız çok memnun olurum.


Ben 22 yaşında ve henüz 1 yıllık evliyim. Çok erken evlendiğimi düşünüyorum ama eşimle de bir problemim yok. Ama benim aklımı sürekli işte, gündelik hayatta, duşta yani her anımda ya ben niye evlendim, evlenmeyip biraz hayatımı yaşayabilirdim. Bir önce ki konumda belirtmiştim Eltimle sorunlarım vardı. Niye böyle bir şeye kendimi ittim bilmiyorum. Eşimi seviyorum ama borçlarımız var biraz, aldığım maaşı kendim yiyebilirdim diyorum sürekli. Ailemin durumu iyi bana diyorlardı erken evleniyorsun biraz daha kendine zaman tanı diye. Bu arada ingilizce öğretmeniyim henüz 1 yıllık mezunum. Mesleğimi yapmıyorum evimizin yakınlarında bi yerde çalışıyorum atama olana kadar. Burada bile ben zorundamıydım çalışmaya gibi düşüncelere kapılıyorum. Çalışma her anda var ama bilmiyorum işte. Evin Kirası, aidatı, faturalar bana ait. Eşimin maaşı borçlarına gidiyor. Geri kalanıyla eve bir şeyler alıyoruz. Ama iş yerinde gelen bazen kadınlar oluyor hep kıyaslama yapıyorum. Ben de bu şekilde olabilirdim diye. Ay bilmiyorum sonra saçma düşündüğümü anlıyorum. Bazen sinir krizi geçiriyorum, evlilik yüzünden mi böyle bilmiyorum. Bir çok kez boşanmak aklımdan geçiyor. Sonra evliyken de yapabilirsin diyorum, tekrar üniversite okumak var aklımda mesela. Kendime evlendim evleneli bir şey almadım. Dedim biraz maaşımdan kendimi ayırmak istiyorum. Motor Ehliyeti almak istiyorum, İşte kılık kıyafet ne olursa biraz önceliği kendime vermek istiyorum dedim çünkü çok stabil geçiyor. Eşim 31 Yaşında bu arada o görmüş geçirmiş bazı şeyleri. ama ben bazen kendime bir şey yapınca zamanı mıydı felan diyor. Ama kendisi eline para geçti mi arkadaşlarıyla direkt okeye gidiyor. Benimde bu çevrede arkadaşım yok bir annem yakın oda çoğunlukla memlekette. Kitap okuyorum mesela bu iyi geliyor ama. İstediğim yaşam bu değil kısaca öyle söyleyeyim. Bu düşüncelerden kendimi nasıl arındırırım? Yada zamanında benim gibi düşüncede olup sonrasında düzelen var mı
Çok erken evlenmişsin ve eşinle aranda bence azımsanmıyacak bir yaş farkı var. Eğer bunlar kafanı meşgul ediyorsa bir şeyler eksik demektir. Evliliğini tekrar gözden geçir ve bu süreçte sakın çocuk düşünme.
 
X