Babalık duygularım yok diyen erkek

baba olmadan nasıl olacak zaten babalık duygusu :D hep söylenir ya kadın bebek rahmine düştüğü andan itibaren annedir, baba kucağına alınca Baba olur diye, bence çok doğru. Kesin bir dille reddetmemesi, açık kapı bırakması olumlu bir işaret. Sorumluluk sahibi biri mi?
Evet sorumluluk sahibi biri ama nasıl anlatsam çocuk olsa bakar hiçbir şeyini eksik etmez falan filan ama bunu sadece görev gibi yapar. Karşımda mutsuz bir adamdan başka bir şey göremem. Söylediğini de açık kapı bırakmak olarak göremiyorum malesef.
 
Babalık duygusuyla annelik duygusu aynı şey değil. Anatomik olarak.
Babalık duygusu baba olmadan önce yaşanamaz ki. Kadınlar için öyle değil ama. Annelik duygusu anne olmadan önce de var,hormonlar sebebiyle. Yani çocuksuz bir adamı babalık duygusu yok diye eleştiremeyiz. Baba olmadan önce anlayabileceği bir şey değil çünkü.
Mesela diyorum çocuğu olan bir yakınıni
Bunun öyle yaparız alışır vs. gibi bir durumu yok.
41 yaşında adamın fikri değişse bu zamana kadar değişirdi.
Size evlenmeden söylememesi büyük problem. Bu saklanılmaması gereken bir şey, açık konuşacağım çocuk sahibi olmak istiyorum, bebeğim baba sevgisini ilgisini sonuna kadar hak ediyor diyorsanız boşanma yolları açılmış oluyor. Çünkü adam istemiyor net bir şekilde, sen istersen yaparım demek de dünyaya gelse bile ilgilenmem demeye geliyor. Kısacası oluru yok bana göre.
Çok gerçekçi düşünceler teşekkür ederim
 
Evlenmeden önce bu konuda ne diyordu? Biz zamanına kadar konuşmuştuk mesela eşim ilk bir iki yıl kesinlikle istemiyorum demişti. Mutlaka konuşulmuştur evlenmeden önce. Fikir değiştirdiyse ve diretiyorsa çok büyük haksızlık size.
Her şey zamanında güzel inşallah falan genel geçer cevaplar veriyordu
 
evlenmeden once hic sormadınız hic konusmadiniz mi ne zaman bebek düşünüyorsunuz? kac cocuk istiyorsunuz? nasil yetistirmeyi uygun goruyorsunuz falan?
 
Bende sağlık problemleri yüzünden çocuk sahibi olamama riski taşıyorum. Daha aileler tanışmadan bu konuyu konuştuk. Bence öncesinde söylememesi büyük hata. Bazen kendi tercihi bazende elinde olmayan sebeplerden dolayı olmayabilir. Ne olursa olsun konuşulması gerekir diye düşünüyorum. Ama zamanı geri getiremeyeceğimiz için sizin karar vermeniz gerek. Ya bitireceksiniz ya da hiç çocuk sahibi olamama riskini göze alıp evliliğinizi sürdüreceksiniz.
 
Resmen geçiştirmiş. Hesap sormak hakkınız ama haklılık şu an işinize yaramıyor. Eğer çocuk sahibi olmak çok önemliyse sizin için yolları ayırmaya bakmalısınız. Çünkü dediğim gibi bu orta yolu bulunacak bir konu değil. Bugün hamile kalsanız bu adam sorumluluk da üstlenmek istemeyecek. Her zorlandığınızda ben demiştim, sen istedin olacak.
Benim suan çocuksuz hayat istemem gibi net bir düşüncem yok. Benim zoruma giden şey bunun hayalini kurmamın bile önüne geçecek bir şey söylemesi ve sonradan söylemesi. Belki ben de çocuksuz yaşayacağım ömrümce fakat neden yani Şuan boyle şeyler duyuyorum neden bir karar vermek zorundayım
 
Selamlar.
Gerçekten çok çaresizim. Kafam karışık ve kimseyle konuşamıyorum.
Eşimle 4 yıldır evliyiz. Ben 30 o 41 yasinda. Asla çocuk sahibi olmak istemiyor. Benim öyle duygularım yok diyor. Sen istiyorsan yaparım diyor en fazla. Bu benim gururumu kırıyor. Eğer bu konuda düşüncen buysa benim evlenmeden önce bunu bilmek hakkımdı diyorum. Sadece susuyor. İş nereye varacak bilmiyorum. Ben onu bir şeylere ikna etme çabasında da değilim. Sadece haksızlığa uğramış hissediyorum. Seviyorum eşimi fakat bir gün bir karar vermem gerekecek gibi hissediyorum. Gerçekten anlayamıyorum bir insanın nasıl böyle duyguları olmaz? Üstelik bana çocuk sevmiyorum gibi bi neden falan da sunmuyor. Öyle duygularım yok deyip geçiyor. Fikirlerinizi bekliyorum
Baaba olmayı istemek gibi istememek de en doğal hakkı yalnız bunu evlenmeden size söylememesi çokkk yanlış . Bu asla gizlenecek bir konu değil. Umarım hakkınızda en güzeli için doğru karar verirsiniz
 
Bende sağlık problemleri yüzünden çocuk sahibi olamama riski taşıyorum. Daha aileler tanışmadan bu konuyu konuştuk. Bence öncesinde söylememesi büyük hata. Bazen kendi tercihi bazende elinde olmayan sebeplerden dolayı olmayabilir. Ne olursa olsun konuşulması gerekir diye düşünüyorum. Ama zamanı geri getiremeyeceğimiz için sizin karar vermeniz gerek. Ya bitireceksiniz ya da hiç çocuk sahibi olamama riskini göze alıp evliliğinizi sürdüreceksiniz.
Yukarıda da söyledim benim için de o kadar takıntı yapılacak asla çocuksuz yaşamam gibi büyük laflar edeceğim bi durum yok suanda. Yani ben de aşırı meraklı değilim kısacası. Suanda sağlık engeli olmasa dahi çocuksuz yasamayı seçen çiftler var sonuna kadar saygı duyuyorum. O çiftler her şeyi başta konuşuyorlar, birbirlerinin hakkına girmiyorlar, bense suan kendimi haksızlığa uğramış hissediyorum. Şuan sevgim ağır basıyor peki yarın? Yarın anne olma isteğim ağır basarsa bir karar vermem gerekecek evet. Bunu baştan bilseydim her şey bu karar zor olmazdı belki de
 
Yukarıda da söyledim benim için de o kadar takıntı yapılacak asla çocuksuz yaşamam gibi büyük laflar edeceğim bi durum yok suanda. Yani ben de aşırı meraklı değilim kısacası. Suanda sağlık engeli olmasa dahi çocuksuz yasamayı seçen çiftler var sonuna kadar saygı duyuyorum. O çiftler her şeyi başta konuşuyorlar, birbirlerinin hakkına girmiyorlar, bense suan kendimi haksızlığa uğramış hissediyorum. Şuan sevgim ağır basıyor peki yarın? Yarın anne olma isteğim ağır basarsa bir karar vermem gerekecek evet. Bunu baştan bilseydim her şey bu karar zor olmazdı belki de
Size katılıyorum. Bir gün çocuk sevgisinin ağır basabileceği ihtimalini bilsin, bir süre sonra gidebileceğimin farkında olsun diyorsanız bunları dürüstçe söyleyin. Yok, o zaman gelene kadar bilmesin, öyle bir an gelirse o zaman düşünürüm, vedalaşırım diyorsanız konuyu kapatın derim. Zamanı gelince konuşursunuz. Başka bir seçenek yok maalesef 🤷🏼‍♀️
 
Her şey zamanında güzel inşallah falan genel geçer cevaplar veriyordu
O dönem böyle bir dayatması yokken şimdi kesin bir şekilde istememesi aklıma bir ihtimal daha getirdi. Acaba bir sağlık sorunu olduğunu öğrenip size söyleyememiş olabilir mi ? Kişiliği nasıldır bilmediğim için böyle yazdım ama siz daha iyi bilirsiniz.
 
Benim suan çocuksuz hayat istemem gibi net bir düşüncem yok. Benim zoruma giden şey bunun hayalini kurmamın bile önüne geçecek bir şey söylemesi ve sonradan söylemesi. Belki ben de çocuksuz yaşayacağım ömrümce fakat neden yani Şuan boyle şeyler duyuyorum neden bir karar vermek zorundayım
Baştan bilseniz evlenir miydiniz diye sorun bir de kendinize. Belki bu yardımcı olur.
 
Çocuk istememek istemek kadar olağan bir durum.
Kesinlikle istemiyorsa ve böyle bir duygusu yoksa bunu evlilik öncesi bildirmesi gerekirdi ama.
Evlenmeden önce bu konuyu hiç konuşmadınız mı?
Bir insan çocuk istemiyorsa evlenmeden önce söyler diye düşünüyorum. Ben eşime çocuk fikrine uzak olduğumu, ilerde fikrimin değişip değişmeyeceğinden emin olmadığımı, eğer çok istiyorsan bunu bilmelisin diye söyledim.
 
Tavsiye istiyorsanız benim vereceğim tavsiye boşanmak olurdu.
Baba olmak istemeyen bir adamı baba yapmazdım. Anne olmak istiyorsam da bu evliliği sürdürmezdim, bir an önce boşanır yoluma bakardım.
Burada boşanan kadınları görüyoruz, babalar çocuk istedikleri halde boşanınca çocuklarının yüzüne bakmıyorlar eşle birlikte onlardan da ayrılıyorlar. Evliyken de işten eve gelip bir iki sevip koltuğa uzanıp telefonda takılıyorlar. Yani tek başınıza çocuk büyütürüm, o biyolojik olarak babası olsun yeter diyorsanız siz bilirsiniz. Ama bu adamdan ilgili, sevecen, fedakar baba olmaz belli ki. Zorlamaya gerek yok.
Ve eşiniz size malesef büyük haksızlık yapıp günahınıza girmiş. Bu kadar net olduğu bir konuyu evlenmeden önce söylemeliydi. Ama tabi gencecik kadın benimle evlenmez eğer söylersem diye düşündüğü için söyleme gereği duymamış...
 
Selamlar.
Gerçekten çok çaresizim. Kafam karışık ve kimseyle konuşamıyorum.
Eşimle 4 yıldır evliyiz. Ben 30 o 41 yasinda. Asla çocuk sahibi olmak istemiyor. Benim öyle duygularım yok diyor. Sen istiyorsan yaparım diyor en fazla. Bu benim gururumu kırıyor. Eğer bu konuda düşüncen buysa benim evlenmeden önce bunu bilmek hakkımdı diyorum. Sadece susuyor. İş nereye varacak bilmiyorum. Ben onu bir şeylere ikna etme çabasında da değilim. Sadece haksızlığa uğramış hissediyorum. Seviyorum eşimi fakat bir gün bir karar vermem gerekecek gibi hissediyorum. Gerçekten anlayamıyorum bir insanın nasıl böyle duyguları olmaz? Üstelik bana çocuk sevmiyorum gibi bi neden falan da sunmuyor. Öyle duygularım yok deyip geçiyor. Fikirlerinizi bekliyorum
Keşke evlenmeden önce belırtseydı. Bu büyük bır hata. Ama baba olmak istemeyene de çocuk yapılmaz.
 
Asla öyle düşünmüyorum. Ben onu hiçbir şeye zorlamam. Kendimi de böyle bir konuma sokmam. Zaten ben bu adamı nasıl değiştiririm diye düşünmüyorum ki. Ben bu düşünceyle nasıl başa cikarim, bir gün karar vermem gerektiğinde ne yapacağım bunları düşünüyorum
Evli kalmayı mı daha fazla istiyorsunuz yoksa çocuk sahibi olmayı mı? Buna göre kararınızı vermelisiniz. Ama şunu unutmayın hayat çok kısa ve insanlar isteklerini ertelememeliler. Ne istediğinizi çok iyi düşünmelisiniz.
 
Dün ve bugün arası deseniz o sürede bile insanın fikri değişebilir. 4-5 sene öncesinden bugüne kadar o kadar çok şeyi değişir ki insanın. Özellikle pandemiden sonra çok insanın hayata bakışı bambaşka oldu.
Aklınızın neden almadığını garip.
Bir insan çocuk istemeyebilir.
Baba olmayı, anne olmayı istemeyebilir.
Zaten zorla ikna etmeyi de düşünmüyorsunuz. Bu olgunca bir davranış.
Baba olmayı isteyen biriyle baştan bunu konuşarak yeni bir hayata başlayacaksınız veya devam edecek bu.
Gerçi sen istedin diye olur demiş ama bu da çok büyük bir özveri. Sırf siz istiyorsunuz diye…
 
Cocuk istememek ile benim babalık duygularım yok demek ayrı şeyler. Bu bir içgüdü her canlı da var kiminde az kiminde çok. Ciddi konuşup anlamaya çalışın. Altında psikolojik bir sebep de yatıyor olabilir. Profesyonel yardım alabilirsiniz bu konuda. Misal, benim hayatim boyunca bebeklere, anneliğe bir ilgim olmadı ta ki evliliğimin ikinci senesine kadar. İnsanın fikirleri zaman içinde değişebiliyor.
 
Evlenmeden önce birbirinizi tanıma aşamasında bunu konuşmadınız mı? Çocuk istemek nasıl normalse, istememek çok çok normal bir durum. Ama sizin bunu şu an ilk defa konuşuyor olmanız da normal değil. Eğer çocuk yapma hissiniz ise ağır basıyorsa bir an önce kararınızı verip yolunuzu çizin
 
Back
X