Ne alakası var babamla? Babamin kocamdan iyi olduğunu nerden çıkarıyorsunuz? Benim annem babam çocukken bana yasattiklarini yaşatacaklarına keşke beni hiç dünyaya getirmeselerdi. Herkes el bebek gül bebek büyümüyor. Ve evet herkes ebeveyn olmamalı.Konu açmış cünkü aynı fikirde olanların ve cevabı tadmin edeceklerin yorumlarını beğeniyor ve cevap veriyor. Acaba kendisi de bir zamanlar bebek veya çocuk degilmiydi ? Babası da kendisinin kocası gibi olsaydı kendisi nasıl yetiştirilecekti merak ediyorum. Sanırım çocuk istememesinin nedenlerinden birinde bu olabilir. Herkes Çocuk yapmaya yapar da ama herkes ebeveyn olabilirmi o muamma. Ayrıca kimse çocuğu olmadan çocuk sahibi olmanın nasıl bir duygu olduğunu bilemez, evlatlık almakta buna dahil tabiki. Ayrıca kimsenin evlatlarından pişman olduğunu da sanmıyorum tabiki bazı istisnalar hariç .
Çocukla ilgili olabilecek o kadar tüm kötü senaryolar yazıldı ki ben iki çocuk büyütüyor olarak kendimi nirvanada gördümBirde 2-3 kisiyle hep sikayet edenlerle sohbet ediyor konu sahibi.. biz bisey sorunca cevap dahi vermiyor. Ha yok arkadasiyla aksam 8 e kadar gorusebiliyormus cunku kostur kostur cocuk yatirmaya gidiyormus arkadasiyahu babasi neden uyutamiyor mesela yani? Hani laf acilinca esleri icin babada esit bakim ustleniyor derler burda.. ama bu muhabbet sacma…hele hele mama alan cocugu ya da 1-2 yasini gecmis cocugu baba illaki yatirabilir. Asil anne kendine bu kadar bagimli yaptiysa cocugu sorun o annededir.
Ha eger 1-2 aylik bebeden bahsettiyse kostur kostur gidecek tabii.. ilk aylar mecbur oyle.. onu goze alamayan zaten couk yapmamali.. kaldi ki isteyen yapsin istemeyen yapmasin kimsenin birsey dedigi yok ama cocuk sahibi olmak cidden dunyanin sonu gibi bahsetmisler birde… ben ikna oldum, boylelikle ayvayi yedigimi anladim
Yahu siz gerçekten okuduklarınızı anlamayı geçtim yanlis yorumluyorsunuz. 1) gözden kaçırdım demedim. Ben genel cevap verdim siz gozden kaçırmışsınız dedim. 2) kahve içmeye gelen kız arkadaşımla, diğer çift ayrı örnekler aynı kişiler değiller. Gelen çift de çocuğuyla geldiği için cocugu uyutmak için karı koca çocuklarıyla birlikte eve geri döndüler. Ne saçma detaylara takılıyorsunuz ya.Isine gelenleri okudu cevap verdi kendisinede soyledim gozden kacirdim dedi ok.
Kahve icemedik aceleyle gitti arkadasim dedi meger anneanneye birakmislar cocugu kari koca aksam takilmaya cikmislar.. yani o kadar sacma ki bu hikaye. Yaw sanki cocuk 15-16 yasinda evde cocugu tek birakip kari koca takilmislar.
Kari koca takilacaklarsa cocuklarinida goturselerdi cocuk zaten belli aydan sonra beraber yer oturur biraz kucuksede ver mamasini uyut. Durmazsa gene doner gelirsin.
Eski konularini acanlarida tersledi mesela.. yaw insanlar nerden bilsinler bazi seyleri?
Bana diyor isinize niye gelmiyor negatif seyleri konusmakyaw ben zaten soyluyorum bunlari.. ama birseylere katlaniyorsak guzel bir sebebi var. Guzelliklerinden bahsetmiyor konustugu kisiler zaten. Cefasiz sefa olmaz. Bu ara bu sitede ne cok acildi cocuk konusu.
Kaldi ki diyorum yine diyorum…herkes kendisi bilir guzel taraflari var ama zor taraflarida var.. hatta zor taraflari daha coktur… konu sahibi belli ki bi taraftan istiyor
Ama soyleyemiyor kocasindan dolayi.. ki bencede o herifi baba yapmasin.. zaten cok kisinin dedigi gibi
Emin olsa buraya konu acmazdi
Pişman olan da var olmayan da var. Beklentilerinize, karakterinize bağlı. Eşinizin desteği olmayacaksa yapmayın.33 yaşındayım. Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Şimdiye kadar da hiç istemedim. Sadece kafamda tek bir soru var: İleride bir gün doğurganlığım geçtiğinde ya pişman olursam? Ya keşke çocuğum olsaydı der miyim... Çocuk yapmayıp da yapmadığına pişman olan var mı aramızda?
Lütfen yumurtalıklarını dondur falan demeyin. Yaş o kadar geçtikten sonra bakmaya da mecalim olmaz kafam da kaldırmaz. Yine yapmamayı tercih ederim. Sadece pişmanlık duygusu benim merak ettiğim.
Bir kaç ay önce dediğiniz evlenmeden önceki konular. Ben evleneli bile neredeyse 1 yıl olacak. O donem istiyormus gibi konuşmamın nedeni de cocuk yapmaya yakın değildim bekar olduğum için, yaşım geçer istersem de yapamazsam korkusu vardi. Tamamen mahalle baskisiydi. Evlenince cocuk yapma imkanım olduğunda aslında istemediğimi fark ettim. Bunu daha önce de yazdım ama aynı şeyleri tekrar yazdirtiyorsunuzKonu sahibi birkaç ay önce çocuk istiyordu..şimdi istememesinin nedenini ,fikrinin değişmesine bağlıyor.olabilir, fikirler değişir ama sanki ,kendince ,cocuk sahibi olmanin bütün olumsuz yönlerine değinerek ,bir çeşit kendi kendini ikna etmeye çalışıyor..esi cocuk isteseydi,cocuk sahibi olmanin guzelliklerini gorecek, hiç birşey gözüne batmayacaktı.. Konu sahibi ile eşinin istekleri zaten hiç uyuşmuyordu ki bu konuda uyuşsun..hayatını heba ediyor da neyse..
Eşim çok gönüllü olmasa da ben istersem benim için yapabileceğini söyledi. Ben isteyip de yapamıyor değilim. İstesem yaparım, ama artık istemediğim duygusuna kapılıyorum. Bunda anormallik nerde anlamadim ki. İlle istemeyen erkek olabilir, kadının istememe hakki yokmus gibi konuşuyorsunuz. Herkesin kendi duyguları var sonuçta.Belliki koca istemiyor ve o istemeyince kendisi de istese bile yapamıyor ve bizden teselli şeklinde yorumlar bekliyor. Koca istemezse bencede yapmamalı zira bir çocuğun hem anneye Hemde babaya ihtiyacı var. Benim Allah bağışlasın üç tane 5,12 ve 14 yaşında çocuklarım var . Gece çalışıyorum ve senede 4-5 kez çocuksuz tatile çıkabiliyorum . Ha bu arada bekar anneyim. Bunları yapabilmem için babalarının da destek olması lazım ki hakkını yemeyeyim babalığını sonuna kadar yapıyor. Bir hafta bende bir hafta onda Cocuklar ama genel olarak her gün görüşüyorum çocuklarla. Yani iki haftada bir bekar sayılırım . Bu evliykende böyleydi . Yani diyecegim o iki anne anneliğini baba da babalığını sonuna kadar yaparsa hem çocuk mutlu oluyor hemde anne babalar. Ben anneyim diye hiç bir zaman kendimi kısıtlamadım . Yeri geldi aksam arkadaşlarım la da takıldım yeri geldi bir hafta sonu tatilde yaptım ama bu arada çocuklarımı asla ihmal etmedim.
Ya iste insanin icinde olcak. Okuyunca bana bile gecti sizin hevesiniz neşeniz mesela. Ben de 13 yasinda abla oldum üstelik kardesim hayatimda gordugum en uslu bebekti. Daha yasinda yokken bana bırakıp giderlerdi. Verirdin yerdi yatirirdin uyurdu şap diye sanal bebek gibi biseydi. Ama onun buyumesini görmek bile içimi sıktı doğrusu. Buyudukce dertlerin buyumesi okula gitmesi hastalanmasi gonul iliskileri işi gücü bulmasi vesaire düşündükce bile tanri ömrüne benden alsın eklesin cok seviyorum tabiki ama kardeşe bile gerek yoktu aslinda kafami dinlerdim diyorum. Boyle seyleri kolay kolay da kimse dile getirmez. Basina is gelir falan diye korkar. Ama ona ragmen anne oldum kafayi yedim konulariyla dolu bura.Çoğunlukla çocuk sahibi olmanın olumsuz tarafları yazılmış ben 14 yaşındayken küçük kardeşim dünyaya geldi bir çeşit küçük anne gibiydim . Bir çocuğun büyümesini görmek bence en büyük mucize . Evet zor zamanları oluyor mizirdanmalar zorlu tatiller ama hepsinde de hayata neşe katan bir taraf var .
Evet çocuk sahibi olmak çok büyük sorumluluk ama ben kendimden bir parçanın büyüdüğünü görmek istiyorum . Onunla hayatı yeniden keşfetmek istiyorum . Evde akşam sessiz sessiz oturmak istemiyorum tatildeyken belki burnumdan gelen kısmı olsa da çocuğuma yüzme öğretmek istiyorum . Keşfettiği şeylerin şaşkınlığını görmek istiyorum . Ve en önemlisi yaslandigimda torunlarim olsun kocaman sofrada toplanmak istiyorum . Tüm hayatı çocuğa adama sacmalagina girmeyeceğim eğer öyle olsa şu an çalışan kadınlar olmaması gerekirdi . Ben calisacagim ben tatile de gideceğim. Nerden biliyorum bir kedim var ve herkes onu tatile götürme mutsuz olur dedi altı aylıkken gezmeye alistirdim şimdi başka evleri keşfetmeye bayılıyor . Arabada strese girmiyor. Evet çok zorlandigim pişman olduğum anlar olacak ama bunların hiç biri yukarda yazdıklarımdan daha kıymetli değil bence
Cok azınlık oyle kadindan önce isteyen adamlar. Onların bile cok cok az bi kısmı cocuguna gocunmadan babalik yapio. Digerleri de zorla kadina yardim ediorum havasiyla elinin ucuyla yapio adı baba oluo. Bence erkeklerin cok buyuk bi kismi kadin istio diye yapio zaten gelişine. O kafada bi adamdan da hayatta cocuk yapmam. Annem iki de bi der, babana kalsa olmazdiniz ben cocuk istiyorum diye yaptık o aramazdi cocuk mocuk diye. Pfff yani senin motivasyonun neydi o kadar o zaman ya. Anlamiorum gercekten biyolojik bisey sanirim maneviyat gibi mantiga oturtmayi beklememek lazim.Eşim çok gönüllü olmasa da ben istersem benim için yapabileceğini söyledi. Ben isteyip de yapamıyor değilim. İstesem yaparım, ama artık istemediğim duygusuna kapılıyorum. Bunda anormallik nerde anlamadim ki. İlle istemeyen erkek olabilir, kadının istememe hakki yokmus gibi konuşuyorsunuz. Herkesin kendi duyguları var sonuçta.
Hic alakasi yok ya. Insanlarin cogu bisey yapiosa kendini bi sorguluosun acaba sorun bende mi ayrık otu muyum nedir diye ki 30lu yaslarda oluo zaten bu kendini bulma işi. Siyasi görüşte dini görüşte bile böyle, karsindaki canla basla savunuo sana gore sacma biseyi sen de objektif bi insansan, ulan acaba ben mi yanlis düşünüyorum diye bi de oteki taraftan bakmak istiosun. Bu kendini bulmak noktasinda engel bi sav olamaz.Bu seçim tamamen sizin elinizde, pişman olur muyum diye düşünüyorsanız muhtemelen pişman olacaksınız çünkü istemeseniz, şuan “pişman olur muyum” sorusu aklınızın ucuna dahi gelmezdi.
Bilmiyorum bana konu sahibi istiyor gibi geldi yada kararsız, konuyu açmasının sebebi zaten bu bence.Hic alakasi yok ya. Insanlarin cogu bisey yapiosa kendini bi sorguluosun acaba sorun bende mi ayrık otu muyum nedir diye ki 30lu yaslarda oluo zaten bu kendini bulma işi. Siyasi görüşte dini görüşte bile böyle, karsindaki canla basla savunuo sana gore sacma biseyi sen de objektif bi insansan, ulan acaba ben mi yanlis düşünüyorum diye bi de oteki taraftan bakmak istiosun. Bu kendini bulmak noktasinda engel bi sav olamaz.
Neymiş böyle bu çocuklar dedim bende iki çocuklu biri olarak.Çocukla ilgili olabilecek o kadar tüm kötü senaryolar yazıldı ki ben iki çocuk büyütüyor olarak kendimi nirvanada gördüm
Evet çocuğun hayat karartan birşey gibi yazılmasından rahatsız olanlar olarak, hayatımız elimizden kaydığı için mutsuzluktan ölüyor ama bunu kabullenemiyoruz.Burda çoğu kişi benim için sen kendini ikna etmeye çalışıyorsun burda diyor ya, bence çocuğun olumsuz taraflarını konuşan insanları görünce de anne olmadan önceki hayatınızı yaşayamadığınız için bu kadar tepki gösteriyorsunuz. Bir nevi siz de kendinizi ikna etmeye çalışıyorsunuz, hayatım bitmedi gibi... Gerçekleri duymak ve kabullenmek zordur. Çocuk sahibi olmanın zorluklarını konuşanlara o yüzden bu kadar tepki veriyorsunuz. Kadın olmak ve anne olmak zor değil mi? Genellikle evin neredeyse bütün sorumluluğu kadına yüklenmez mi? Sanki herkesin kocası çocuk büyütürken yardımcı oluyor. Çoğu kadın zaten tek başına büyütüyor çocuğunu. Hangi coğrafyada olduğumuzu ben biliyorum, pembe görüntüler çizmeye gerek yok.
Bir kaç ay önce dediğiniz evlenmeden önceki konular. Ben evleneli bile neredeyse 1 yıl olacak. O donem istiyormus gibi konuşmamın nedeni de cocuk yapmaya yakın değildim bekar olduğum için, yaşım geçer istersem de yapamazsam korkusu vardi. Tamamen mahalle baskisiydi. Evlenince cocuk yapma imkanım olduğunda aslında istemediğimi fark ettim. Bunu daha önce de yazdım ama aynı şeyleri tekrar yazdirtiyorsunuz
İlla bulduracaksiniz yazdıklarınızı..konuyuda şubatta acmissinizKızlar kafayı yemek üzereyim. 33 yaşıma yeni girdim. 5 aylık evliyim. Artık yaş itibariyle çocuk yapmam gerektiğini düşünüyorum. Fakat eşim hala ne zaman yaparız bilmiyorum modunda çok da hevesli olduğu söylenemez. 1 2 aya çalışmalara başlarız artık diye düşünüyordum. Çene bölgemde de sivilce çıkıyor ara ara. Doktora gittim zoretanin yazdı. İstemediğimi söylediğim halde zorladı resmen 2 3 ay kullan bari bi daha yağlanma yaşamazsın diye. E dedim gebelik düşünürsem ne olacak. Ilaci bıraktıktan 1 ay sonra gebe kalabilirsin dedi. Prospektuste de 1 ay sonra kalınabilir yazıyor ama yine de korkuyorum 1 ay sonra bile kalsam çocuğu etkiler mi diye. Yaşım 33 olduğu icin düşük ihtimalimi arttır mı vs. diye korkuyorum. Bi yandan eşim de bana baskı yapmaya başladı. Doktor yazdı kullanacaksınız tabi diye. Doktoru dinlemeyeceksen niye doktora gittik vs diyor. Ne bileyim bi kac ay daha ertelemek onun da işine mi geliyor anlamadım. Sizce 2 3 ay bu ilacı kullanayım mi yoksa bu yaştan sonra çocuk için riskli olur mu? Bu konuda bilgisi ve deneyimi olanlar yazarsa sevinirim.
Ya gerçekten dertleri bitmiyor bu yalan değilYa iste insanin icinde olcak. Okuyunca bana bile gecti sizin hevesiniz neşeniz mesela. Ben de 13 yasinda abla oldum üstelik kardesim hayatimda gordugum en uslu bebekti. Daha yasinda yokken bana bırakıp giderlerdi. Verirdin yerdi yatirirdin uyurdu şap diye sanal bebek gibi biseydi. Ama onun buyumesini görmek bile içimi sıktı doğrusu. Buyudukce dertlerin buyumesi okula gitmesi hastalanmasi gonul iliskileri işi gücü bulmasi vesaire düşündükce bile tanri ömrüne benden alsın eklesin cok seviyorum tabiki ama kardeşe bile gerek yoktu aslinda kafami dinlerdim diyorum. Boyle seyleri kolay kolay da kimse dile getirmez. Basina is gelir falan diye korkar. Ama ona ragmen anne oldum kafayi yedim konulariyla dolu bura.