İkinci çocuk istemiyorum ama

intense27 .!.:
Bekarım, çocuk nedir bilmiyorum anne olma isteğim de yok. Bu kısma yorum yapamam ama 7-8 yaş fark çok. Kardeşimle aramda 7 yaş var ben 29 oldum o 22, inanın daha yeni yeni iletişim kurup anlaşıyoruz. Beraber büyüyemedik yani.
Bu da benim tecrübemdir paylaşmak istedim. Yine de kardeş güzel şey, ilerde Yalnız kalmasın derseniz, yardımcı tutacak durumunuz varsa da yapın
Genişletmek için tıkla...
Çocukken birlikte pek vakit geçirmez miydiniz? Erkek mi kardeşiniz?
 
gizemliasli .!.:
Yok yok hayattalar şu an. Bir gün ölümlerine sebep olacak dedim.
Sürekli belaya bulaşıp annemle babamın şekerden tansiyondan hastanelik olmalarına sebep oluyo
Genişletmek için tıkla...
Çok üzüldüm ya her kardeş de bir değil, aynı anne babadan olsa da çok büyük farklar olabiliyor işte. Umarım düzelir kardeşiniz
 
Bigjetplane .!.:
Çok geçmiş olsun annenize. Benim de annem geçirdi aynı hastalığı, bir ablam var dediğiniz gibi hep destek olduk birbirimize o süreçte. Zorlanmadınız mı peki o kadar seneden sonra? Bana çok zor geliyor tekrar bir çocuk büyütmek
Genişletmek için tıkla...
Sağolun size de geçmiş olsun..ilk hamilelik dönemim,doğumum cocugumun sağlık sorunları,eş ailesinin sorunları kayıplar falan derken benim hayatımın kabusuydu inanın anlatsam ağlarsınız..Tabi ki ikinci de yine aynı şeyleri yasarmiyim stresi,sağlıklı olacak mı korkusu mecburi sezeryan derken..Rabbime sukur korktuguma ugratmadi..Şimdi 3.5 yasinda ve evin neşesi resmen..Hem çalışıyorum hem çocukların sorumluluğu derken evet çok yorucu ama çok güzel .Bir de ilk kizimda hep çalıştığımdan annemin cocugu da sanki bende emanet gibi aksamlari ya da hafta sonlari birlikteydik.Ama bana çok bağlı bir kız, arkadaş gibiyiz..İkinci kızımda evden çalıştığım için her anına şahit olmak ayrı bir güzellik oldu.Hele ki ikinci çocuk doğduğunda sanki ilkine ihanet ediyor muşum ya da eşit severmiyim acaba diye düşünürken öyle olmadığını da görmüş oldum..
 
Bende 33 yaşındayım oğlum 7 yaşında bu sene 1. Sınıf kardeşi de 2.5 yaşında şuan

Öncelikle oğlum istiyor diye değil kendimiz istediğimiz için bir çocuk sahibi daha olduk ben kardeş olgusunun iyi bir durum olduğunu savunanlardanım oda ayrı bir mevzu

Başıma gelebilecekleri tahmin ettigimi sanıyordum ama hiç öyle olmadı 2. Çocuk da ayrı bir tecrübeymiş ama hiçbir zaman pişman olmadım hep iyi ki dedim her zorluğa rağmen.. hiçbir anne o çocuğu gördükten sonra keşke yapmasaydım diyemez ki biz aksine tamamlandık kızımla beraber

Size tek söylleyeceğim kimseye güvenerek çocuk yapmayın bakmayın eşinizin bakarım dediğine emerse o çocuk mecbur siz kalkacaksınız ekstra hırpalanacaksınız. Kollay bir sürec olmuyor malesef.. istemiyorsanız istemiyorsunuzdur aklınızı kurcalamayın düşünmeyin bile
 
Bigjetplane .!.:
Merhaba herkese,
Daha önceki bununla ilgili konuları okudum ama yine biraz kendi durumumdan yola çıkarak yorumlarınızı almak istedim.
33 yaşındayım, oğlum 6 yaşına girecek. Bu zamana kadar ben hiç 2. çocuk istemedim, eşim ara ara istediğini belli etse de ben istemediğimi açıkça söyledim. Bakamam dedim.

Şimdi oğlum okulda arkadaşlarından görüyor ve o da bizim bir bebeğimiz olsa bana abi der, ben onunla oynarım, ona bakarım demeye başladı. Eşime ben bakacak gücü kendimde görmüyorum, tekrar başa dönmek istemiyorum dediğimde ben bakarım, her türlü destek olurum diyor ama ne kadar destek olabilir yani 😅
Oğlum sakin bir çocuk ama çok sosyal değil, hala onu sosyalleştirmek vs gibi sorunlarla uğraşıyoruz. Ben ev işlerini sevsem de sürekli ev, temizlik, iş ve yemek sarmalına girince bunalıyorum. Çocuklar konusunda çok sabırlı değilim. Oğlumun seneye 1. Sınıfı full okul, ödev stresiyle geçecek, belki başka problemler olacak. Bir yandan da hamilelik, lohusalık, uykusuz geceler çok zor geliyor. Ama belki ona da iyi gelir kardeşi olması, daha özgüvenli olur, ileride yalnız kalmaz hem çok çocuklu aile keyifli olur diye düşünüyorum.
Yine de 90% istemiyorum. Aslında çok netim ama bu konunun hayalinin kurulması evde çok sinirimi bozuyor. Zaten karar versek arada 7-8 yaş fark olacak, beraber oynama durumları olmaz. Bu konuda yaptım ama zorlanıyorum biraz pişmanım ya da düşünmüyorum2 diyenler tecrübelerinizi paylaşır mısınız?
Genişletmek için tıkla...
Görümcem aynı bu sebeple yaptı ikinciyi. Aralarında 7 yaş var. O kadar kardeş istiyorum diye ölüp biten kız kıskançlık krizlerine girdi. Oyun oynama da yok ortak payda yok çünkü. Görümcem üşenerek bakıyor bebeğe. Bebek 2 yaşına girdi hala pişmanım diyor. Sürekli birine bırakıyor bağ kuramadı. Bence çocuk da bağ kuramadı. Hissediyor bebekler. Demem o ki çocuk aklı ile hareket etmeyin.
 
Bigjetplane .!.:
Katılıyorum hatta benim de tezim şu, tek çocuklar ileriki yaşlarında daha sosyal oluyorlar, çevreleri daha geniş oluyor. Tabi karakterle alakalı olabilir ama benim çevremde durum bu, yani tek kardeş diye kimse yalnız kalmıyor, ilişkileri daha kuvvetli gibi.
Genişletmek için tıkla...
Bence en büyük avantaj yaşınızında genç olması, zaten her türlü yaş farkı olacak yapacaksanızda 1. Sınıf dönemini atlatın bence, çoğu anne en zor zaman diyor. Zaten beraber oynama zamanları geçti en azından biri okulda olur sizde dinlenirsiniz. Benim hep 2. Bebek konularını okuyorum çok ortada olduğum bi konu
 
Bigjetplane .!.:
Eşim biraz bu açıdan bakıyor olaya, yalnız kalmasın ve ona da iyi bir arkadaş olur diye. Ben bunları bir kenara bırakırsam valla tekrar anne olmak istemiyorum, oğlum tam büyüdü, onunla arkadaş gibi her yerin tadını çıkarmaya başladık, bebek bakımı çok zor geliyor bana ya ilk 1.5 sene özellikle🤦🏼‍♀️
Genişletmek için tıkla...
Kedi alın sokaktan, al sana kardeş deyin. Hem sorumluluk öğrenir oyun oynar beraber büyürler. Kocanızın ben bakarım demesine güvenmeyin, çocuk yapmak istemiyorsanız yapmayın. Çocuk arkadaşlarından görüp heves etmiş, hevesi geçince kardeşinin yüzüne bakmazsa ne olacak?

Ayrıca tek çocuklar yalnız falan kalmıyor, kim uyduruyor bunları yahu?
 
Oğlum 8, kızım 6 yaşında, 39 yaşındayım. Kızımı asla oğluma kardeş olsun diye yapmadım. Bir bebek daha istedim sadece. Çünkü gelenin karakterini bilemezsiniz, belki hiç anlaşamayacaklar? Belki sevmeyecekler birbirlerini? Huy bu sonuçta.

Keza oğlum daha küçükken sevmiyorum bunu, keşke gitse neden bana kardeş yaptınız dedi. Sana kardeş yapmadık, ikinci bir bebek daha istedik ve oldu. Sevmek zorunda değilsin ama aynı evde yaşamayı kabul edip ona göre davranmak zorundasın dedim.

Şimdi geldiğimiz noktada okulda kardeşini teneffüslerde ziyaret eden, çantası ağırsa taşıyan, dolabını düzenlemeye yardım eden bir çocuk oldu. Kızım ise abisini zaten çok seviyor, gece uykudan kalkınca benim yerime abisinin yanında gider, yediği şeyden ona da ayırır vs..

Ben iyi ki iki çocuk diyorum. Hiç pişman değilim.

Eğer ki çocuklar bu yaştayken ben 39 değil de 32-33 yaşlarında olsaydım 3.yü de yapardım.
 
Bigjetplane .!.:
Merhaba herkese,
Daha önceki bununla ilgili konuları okudum ama yine biraz kendi durumumdan yola çıkarak yorumlarınızı almak istedim.
33 yaşındayım, oğlum 6 yaşına girecek. Bu zamana kadar ben hiç 2. çocuk istemedim, eşim ara ara istediğini belli etse de ben istemediğimi açıkça söyledim. Bakamam dedim.

Şimdi oğlum okulda arkadaşlarından görüyor ve o da bizim bir bebeğimiz olsa bana abi der, ben onunla oynarım, ona bakarım demeye başladı. Eşime ben bakacak gücü kendimde görmüyorum, tekrar başa dönmek istemiyorum dediğimde ben bakarım, her türlü destek olurum diyor ama ne kadar destek olabilir yani 😅
Oğlum sakin bir çocuk ama çok sosyal değil, hala onu sosyalleştirmek vs gibi sorunlarla uğraşıyoruz. Ben ev işlerini sevsem de sürekli ev, temizlik, iş ve yemek sarmalına girince bunalıyorum. Çocuklar konusunda çok sabırlı değilim. Oğlumun seneye 1. Sınıfı full okul, ödev stresiyle geçecek, belki başka problemler olacak. Bir yandan da hamilelik, lohusalık, uykusuz geceler çok zor geliyor. Ama belki ona da iyi gelir kardeşi olması, daha özgüvenli olur, ileride yalnız kalmaz hem çok çocuklu aile keyifli olur diye düşünüyorum.
Yine de 90% istemiyorum. Aslında çok netim ama bu konunun hayalinin kurulması evde çok sinirimi bozuyor. Zaten karar versek arada 7-8 yaş fark olacak, beraber oynama durumları olmaz. Bu konuda yaptım ama zorlanıyorum biraz pişmanım ya da düşünmüyorum diyenler tecrübelerinizi paylaşır mısınız?
Genişletmek için tıkla...
Ben cocuk sahibi olmayi hic istemeyordum baslarda. Bu arada ben 35 yasindayim. Saydiginiz sebepler ve gelecek saglayamama kaygisi yuzunden. Daha sonrasinda esim ikna etti ve hamile kaldim ama daha doktara gitmemistim. O sirada, bebegimin biz oldukten sonra bu hayatta tek basina kalacagi dusuncesi beni cok uzdu. Cunku bana gore bir tane cocuk yeterdi. Daha sonra ikiz oldugunu ogrendigimde bir garip olmustum. Benim sansima bu cikti simdi 2 tane cocugum var.
Yine de simdi dusunuyorum, tek olsaydi ikinciyi yapar miydim? Asla... Cok zor. Sizin aradan 6 yil gecmis belki esiniz o donemleri unutmustur, belki siz de unutmussunuzdur. 1.5 yasindalar benimkiler ve kendime ayiracak 10 dk vaktim yok. Ise gelince calisarak dinleniyorum ben cunku baska dinlenecek vaktim yok.
Kaldi ki isimde de hirsli bir insanim. Bir sure daha dogum iznine ayrilmak istemiyorum yeterince zaman kaybettigimi dusunuyorum bu konuda.
Belki genc olsam hayat daha kolay gecerdi cunku biraz daha enerjim olabilirdi, vucudum dayanabilirdi ama bilemiyorum.
 
Bigjetplane .!.:
Merhaba herkese,
Daha önceki bununla ilgili konuları okudum ama yine biraz kendi durumumdan yola çıkarak yorumlarınızı almak istedim.
33 yaşındayım, oğlum 6 yaşına girecek. Bu zamana kadar ben hiç 2. çocuk istemedim, eşim ara ara istediğini belli etse de ben istemediğimi açıkça söyledim. Bakamam dedim.

Şimdi oğlum okulda arkadaşlarından görüyor ve o da bizim bir bebeğimiz olsa bana abi der, ben onunla oynarım, ona bakarım demeye başladı. Eşime ben bakacak gücü kendimde görmüyorum, tekrar başa dönmek istemiyorum dediğimde ben bakarım, her türlü destek olurum diyor ama ne kadar destek olabilir yani 😅
Oğlum sakin bir çocuk ama çok sosyal değil, hala onu sosyalleştirmek vs gibi sorunlarla uğraşıyoruz. Ben ev işlerini sevsem de sürekli ev, temizlik, iş ve yemek sarmalına girince bunalıyorum. Çocuklar konusunda çok sabırlı değilim. Oğlumun seneye 1. Sınıfı full okul, ödev stresiyle geçecek, belki başka problemler olacak. Bir yandan da hamilelik, lohusalık, uykusuz geceler çok zor geliyor. Ama belki ona da iyi gelir kardeşi olması, daha özgüvenli olur, ileride yalnız kalmaz hem çok çocuklu aile keyifli olur diye düşünüyorum.
Yine de 90% istemiyorum. Aslında çok netim ama bu konunun hayalinin kurulması evde çok sinirimi bozuyor. Zaten karar versek arada 7-8 yaş fark olacak, beraber oynama durumları olmaz. Bu konuda yaptım ama zorlanıyorum biraz pişmanım ya da düşünmüyorum diyenler tecrübelerinizi paylaşır mısınız?
Genişletmek için tıkla...
Eşin ne kadar destek de olsa ilk 8-9 ay işin büyük kısmı sende olur bebek bakımında. Tamamen kendini hazır hissetmeden yapmamanı tavsiye ederim.
İkinci bir çocuk bence çok önemli bu kişisel düşüncem. Kardeş kavramı çok farklı. Ama bu benim büyüdüğüm ailede ki kardeş bağlarıyla alakalı da olabilir.
Anne kendini psikolojik,fiziksel ve maddi anlamda uygun görmüyorsa çocuk yapmamalı bence
 
Bence kardeş dediğin böyle birincisi daha bebekken kazayla falan olacak ya da ikiz olacak bir arada büyüyecek hazır huniyi takmışken. Başka türlüsü imkansız geliyor bana. 😅
 
Bigjetplane .!.:
Merhaba herkese,
Daha önceki bununla ilgili konuları okudum ama yine biraz kendi durumumdan yola çıkarak yorumlarınızı almak istedim.
33 yaşındayım, oğlum 6 yaşına girecek. Bu zamana kadar ben hiç 2. çocuk istemedim, eşim ara ara istediğini belli etse de ben istemediğimi açıkça söyledim. Bakamam dedim.

Şimdi oğlum okulda arkadaşlarından görüyor ve o da bizim bir bebeğimiz olsa bana abi der, ben onunla oynarım, ona bakarım demeye başladı. Eşime ben bakacak gücü kendimde görmüyorum, tekrar başa dönmek istemiyorum dediğimde ben bakarım, her türlü destek olurum diyor ama ne kadar destek olabilir yani 😅
Oğlum sakin bir çocuk ama çok sosyal değil, hala onu sosyalleştirmek vs gibi sorunlarla uğraşıyoruz. Ben ev işlerini sevsem de sürekli ev, temizlik, iş ve yemek sarmalına girince bunalıyorum. Çocuklar konusunda çok sabırlı değilim. Oğlumun seneye 1. Sınıfı full okul, ödev stresiyle geçecek, belki başka problemler olacak. Bir yandan da hamilelik, lohusalık, uykusuz geceler çok zor geliyor. Ama belki ona da iyi gelir kardeşi olması, daha özgüvenli olur, ileride yalnız kalmaz hem çok çocuklu aile keyifli olur diye düşünüyorum.
Yine de 90% istemiyorum. Aslında çok netim ama bu konunun hayalinin kurulması evde çok sinirimi bozuyor. Zaten karar versek arada 7-8 yaş fark olacak, beraber oynama durumları olmaz. Bu konuda yaptım ama zorlanıyorum biraz pişmanım ya da düşünmüyorum diyenler tecrübelerinizi paylaşır mısınız?
Genişletmek için tıkla...
Sizinle ayni sebeplerden ikinciyi düşünemedim.
Yaşım 41 zati.
Bi sene acaba mı deyip bebek denedik, olmadı.
Simdi yine vazgectim.
Psikolojik ve fiziksel gücüm yok.
Yani böyle kalsın dedim.
 
Bigjetplane .!.:
Merhaba herkese,
Daha önceki bununla ilgili konuları okudum ama yine biraz kendi durumumdan yola çıkarak yorumlarınızı almak istedim.
33 yaşındayım, oğlum 6 yaşına girecek. Bu zamana kadar ben hiç 2. çocuk istemedim, eşim ara ara istediğini belli etse de ben istemediğimi açıkça söyledim. Bakamam dedim.

Şimdi oğlum okulda arkadaşlarından görüyor ve o da bizim bir bebeğimiz olsa bana abi der, ben onunla oynarım, ona bakarım demeye başladı. Eşime ben bakacak gücü kendimde görmüyorum, tekrar başa dönmek istemiyorum dediğimde ben bakarım, her türlü destek olurum diyor ama ne kadar destek olabilir yani 😅
Oğlum sakin bir çocuk ama çok sosyal değil, hala onu sosyalleştirmek vs gibi sorunlarla uğraşıyoruz. Ben ev işlerini sevsem de sürekli ev, temizlik, iş ve yemek sarmalına girince bunalıyorum. Çocuklar konusunda çok sabırlı değilim. Oğlumun seneye 1. Sınıfı full okul, ödev stresiyle geçecek, belki başka problemler olacak. Bir yandan da hamilelik, lohusalık, uykusuz geceler çok zor geliyor. Ama belki ona da iyi gelir kardeşi olması, daha özgüvenli olur, ileride yalnız kalmaz hem çok çocuklu aile keyifli olur diye düşünüyorum.
Yine de 90% istemiyorum. Aslında çok netim ama bu konunun hayalinin kurulması evde çok sinirimi bozuyor. Zaten karar versek arada 7-8 yaş fark olacak, beraber oynama durumları olmaz. Bu konuda yaptım ama zorlanıyorum biraz pişmanım ya da düşünmüyorum diyenler tecrübelerinizi paylaşır mısınız?
Genişletmek için tıkla...
Kocana inanma bacım yardımcı olurumdan kastı 2 Agucuk bugucuk yapması.. yardımcı alacak maddi durumun varsa hemen yap derim. Benimkilerin arası 7 yaştı şu an oğlan 3 kızım 10 yaşında gayet de güzel oynuyorlar. Evcilik doktorluktuk Lego yapma.. vs. Gerçi bu benim kızımın hala çocuksu olmasından da kaynaklanabilir. Oğlanın bebekliği kızıma göre çok daha rahattı
 
Benim 3 tane var iyi ki olmuşlar diyorum. Büyüklerin yaşları yakın, yatmadan önce sürekli muhabbet ediyorlar, küçük olana da çok özverili davranıyorlar. Ellerinden geldiğince ihtiyaçlarına yardımcı oluyorlar.

Bu seneye kadar anlamamıştım ancak bu sene ailem çok fazla sağlık sorunu yaşadı. Ben elimden geldiği kadar ilgilendim zorlandığım yerde abilerim yardımcı oldu. Birbirimizin yükünü hafiflettik.

Verdiğiniz karar ne olursa olsun umarım pişman olmazsınız.
 
Benim 2. Kazara oldu ama iyi ki olmuş .
Maddi güç ve sabır isteyen bişey çocuk doğurmak , büyütmek. Hakkınızda hayirlisi olsun. Bu arada benimkiler kedi köpek gibi kavgasız dövüşsüz gün gecirmiyorlar desem yeridir.
 
Bigjetplane .!.:
Yok, gittikçe netleşti şuan😂 Söylediğiniz çoğu şeyi ben de içten içe düşünüyorum çünkü. Hele ki çok zor bi hamilelik geçirdim, hastanede yattım hamilelik sürem boyunca, doğumum berbattı, oğlum küvezde kaldı 3 hafta. Yani hamilelik ve lohusalık zaten benim için travma. Uykusuzluğa gelemiyorum artık, oğlum doğduğunda daha sabırlıydım şimdi daha tahammülsüzüm, çocuk yapmaya hiç cesaretim isteğim yok. Bir de bu da benim itirafım olsun, genelde aile dostlarımızın çoğu çocuksuz ve bir yerlere gidildiğinde, görüştüğümüzde onlardaki rahatlığı ve bizdeki full çocuğa endeksli yaşamı görünce 🤦🏼‍♀️😂 bilemiyorum yani.
Genişletmek için tıkla...
Rahata ermişken en başa dönmek çok korkutuyor beni. Sırf bu yüzden arka arkaya yaptım 😅. Yorucu olacaktır
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

pumpkiinn
Akıl rica edeceğim..
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
2K
Cattyhol
Cattyhol
P
Mutsuzum 😞
Yorumlar
19
Görüntüleme
1K
sonundaoldu
sonundaoldu
she86
Ev sahibim bıktım artık
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
2K
she86
she86
M
Eşimin halasının kızı ve çocuk yetiştirme şekli
10 11 12
Yorumlar
220
Görüntüleme
11K
Lupetta
Lupetta
K
Hiç ışık yokmuş gibi, nefesim daralıyor
Yorumlar
10
Görüntüleme
780
balbazaar
balbazaar
X