36 yaştan bildiriyorum. Henüz olmadım. Aslında yıllardır "şu yaşa gel kesin isteyeceksin, şu yaşı gör çocuklara bayılacaksın, biyolojik saatin çalışacak" vs çok şey duydum. Her yıl soruyorum kendime, yok. Hatta garip tarafı yaşım ilerledikçe daha kendi hayatımı sahiplenir oldum. Gerçi bunda şu var ben kendi kariyerime yatırım yaptığım bir süreçteyim, neredeyse bir cocuk kadar vaktimi alıyor, aşk evliliği yaptım eşim en iyi arkadaşım beraber sadece ikimiz olalım çok eğleniyoruz. Yani hayatım çok dolu. Kendimle, eşimle ilgili yaşamak istediğim bir sürü şey var ve bunu söylemek zorundayım çocuk olunca bu özgürlüğümüzün, birbirimize ayırdığımız vaktin ya da en basitinden kendim ile ilgili planlarımın sekteye uğrayacagını düşünüyorum. Çocuğum olursa çok severim, buna şüphem yok fakat önceliğim kendi hayatım. Haftasonu eşimle sabah birden esip hadi kalk gidelim deyip şehir değiştirmeyi seviyorum, yeni olasılıkları seviyorum. Çocuk olduğu zaman büyüse bile her şey okuluna, dersine, vs ine göre ayarlanmak zorunda. Bu açıkçası beni düşünsel olarak boğan bir şey.
Çok kişisel bir karar bu.