- 20 Ağustos 2015
- 6.493
- 15.611
- 248
- Konu Sahibi gosrilankago
-
- #161
ama saygısızlık yapılıyorInsanlarin fikirlerini belirtmesi kalin kafalilik olmuyor ama okudugunu anlayamamak biraz oyle..o yazdiginiz cumle kendi fikrimdi arkadasin alintilamasina karsi yazdim insanlar birbirine saygisizlik yapmadigi surece karsit fikirlerini sunabilir
Çocuk büyütene kadar diye bişey yok ki bi 4 yıl zahmeti var gibi ama daha sonrasında birlikte de gezilebilir yahut çocuk sahibi olmadan evvel de gezebilirsiniz biz mesela 4 sene korunduk toplam 7 yılda çocuk sahibi olduk bu süre zarfında eşimle çok gezdik kızımız biraz büyüsün yine gezeceğiz inşallah mesela 1.5 yaşında iken de gezdik yaptığımız km yi söyleyim sana 2000 km yol yapmışız gezmek istersen çocukla da gezebiliyorsun önceden çocuksuz gezdiğimiz zamanları düşündüğümüzde ne kadar da boş gezintilermiş diyoruz o bi hareket yapıyor gülmekten çatlıyoruz meselaAçıkcası sırf bana ilerde bakacak diye çocuk sahibi olmak da etik gelmiyor. Ben yaşlanana kadar çocuk büyütürken kaybettiğim yıllar, aklımda olup yapamadığım şeyler daha çok aklımda kalır gibi geliyor. Tabii ki de siz evlat sahibisiniz sizi anlamam mümkün değil farkındayım.
Çocuk yapmak hayallerinden vazgeçmek değildir. O hayallere bir kişiyi daha katmaktır. Anne olan herkes eve kapanıp kalmıyor,kapanan kendi öyle istediği için kapanıyor, sonra da çocuğu öne sürüyor hatta suçluyor.İsteyen insanlar bebekleriyle çok da güzel seyahat de ediyor,eğleniyor da. Onları büyütürken çalışıyor da.Çocuk büyütene kadar diye bişey yok ki bi 4 yıl zahmeti var gibi ama daha sonrasında birlikte de gezilebilir yahut çocuk sahibi olmadan evvel de gezebilirsiniz biz mesela 4 sene korunduk toplam 7 yılda çocuk sahibi olduk bu süre zarfında eşimle çok gezdik kızımız biraz büyüsün yine gezeceğiz inşallah mesela 1.5 yaşında iken de gezdik yaptığımız km yi söyleyim sana 2000 km yol yapmışız gezmek istersen çocukla da gezebiliyorsun önceden çocuksuz gezdiğimiz zamanları düşündüğümüzde ne kadar da boş gezintilermiş diyoruz o bi hareket yapıyor gülmekten çatlıyoruz mesela
Yo hiç de bütün çocuklar güzel değilÇocuk sevmezseniz,istemezsiniz cok normal.
Ama çocuktan nefret eder gibi bahsetmeniz de normal dğeil yani
Ne demek torunu için bence tatlı değil demek falan.
Butun çocuklar güzeldir.
Gercekten çocuk yapmayın bu kafayla.
İşiniz zor.Zaman geliyor tek çocuk annesi olmak istediğimi anlatmakta zorlanıyorum.Herkese Merhaba,
Buraya ilk defa konu açıyorum.
Evlendiğimde 32 yaşındaydım ve eşime evlenmeden önce kesinlikle çocuk sahibi olmak istemediğimi net bir dille belirttim. O da kabul etti. Şu an 2 yıldır evliyiz hala da çocuk sahibi olmak istemiyoruz.
Ancak sorun eşimin ailesi, çocuk istemediğimize inanmıyorlar. Eşimi darladıklarında cevabını veriyor ancak benim çok üstüme geliyorlar ve artık gerçekten sıkılmaya başladım.
Eşimin annesi sürekli olarak diğer torununun ne kadar tatlı olduğundan vs bahsediyor (ki bence değil) ve çocukla beni yalnız bırakmak için çaba sarfediyor. Durup dururken çocukla bize gelmeler, çocuğa hadi yengenle oyna demeler zaten bütün gün çalışıyorum haftada 1 gün akşam bile olsa zaman ayırmak bana zor geliyor.Tabii ki de eşimin yeğeni, görmeye gideriz ama annesi ve babannesi yanındayken ben ilgilenmek zorunda değilim. 1 saat bile çocuk bizde olsa baş ağrısından uyuyamıyorum .Çocuklarla zaman geçirmekten hoşlanmıyorum ve geçirmek zorunda da değilim. Bunu açıkca da belirttim.
Sonrasında annesi benim çocuk sevmememi hormonlarıma bağlamaya başladı, git bi doktora görün nasıl çocuk sevmezsin/istemezsin belli ki hormonal sıkıntın var demeye başladı. Ben anne olmak istemediğim halde çocuk sahibi olmamı istiyor. Gerçekten doktora gitmeli miyim? Çocuk istememek hormonal bir bozukluk mu? Her kadın çocuk sahibi olmak zorunda mı? Bu kadar üstüme gelinince kendimi anne olarak hayal ediyorum ve gerçekten kabus gibi , çevremdeki arkadaşlarımdan da aynı çıkarımı rahatlıkla yapabiliyorum.
Herkes çocuk sahibi olmak zorunda değil.
Bu bir tercih.
Bunu bizim gibi kollektif toplumlarda anlamıyorlar..
Çocuk sahibi olmak; ağır bir sorumluluktur.
Öyle yemeğini verdim bir ev verdim demekle olmuyor.
Yuva vermek lazım.
İlgilenmek lazım.
Derdini dinlemek lazım.
Rol model olmak lazım.
Herşeyden önemlisi yaş geçiyor diye kardeşim doğurdu diye bana yaşlanınca kim bakacak diye ( en ifrit olduğum gerekçe) herkeste var bende de olsun diye yapılacak bir olay değil.
Ondan bu kadar mutsuz çocuk ve mutsuz anne var.
Çünkü içten içe çocuk çok da sevilmediğini biliyor .
Hissediyor.
Anneye hınç besliyor.
Anne çocuk arasında bağ kurulamıyor.
O yüzden lütfen anne olmak istemeyen olmasın.
Bu basit bir karar değil.
Herkesi ilgilendiren bir karar.
Eğer siz anne olamadığınız için ileride pişman olursanız bu sadece sizi ilgilendirir.
Ama anne olup pişman olursanız bu çocuğunuzu da ilgilendirir.Bu pişmanlıktan çocuğunuz da etkilenecektir.O da bu kararın ister istemez sorumluluğunu taşıyacaktır.
Lütfen istemiyorsanız anne olmayın.
Bu sizin ve eşinizin kararı.
Kimseyi karıştırmayın.
Varlığınız yeter adınız yeter anne demeniz yeter.. Assanız da kesseniz de arasanız da yanlarına da gitseniz yıllarca görmeseniz de hergün görüşseniz de onların evladı olmanız yeter. Haa istisnalar yok mu tabii var ben sadece sizde bu istisnai durumu hissetmediğim için bu şekilde konuştum. Lise yıllarından bu zamana ailemden ayrı yaşayan biri olarak ve şu anda Bir anne olarak farklı açılardan bakmanız için yazdım sırf bu sebeplerle çevre baskısı da olabilir he deyin geçinTabii çevremde böyle bir veri yok herkes benim yaşımda :) ama kendime baktığımda da ailemden 500 km uzakta yaşıyorum ve 6 ay sonra yurtdışına taşınacağız. Yılda taş çatlasın 4 kere görebileceğim annemi babamı . Allah korusun hasta olsalar tabii ki yanlarında olurum. Ama şu an ne kadar yanlarındayım diye düşünmeden edemiyorum.
Bi de şu var;erşeyden önemlisi yaş geçiyor diye kardeşim doğurdu diye bana yaşlanınca kim bakacak diye ( en ifrit olduğum gerekçe) herkeste var bende de olsun diye yapılacak bir olay değil.
Erkek olsam bende isterim hamilelik dogum lohusalik ve cocukla yapisik ikiz gbi yadayacak olan anne tabi kim ne derse desin turk erkekleri cocukla ne kadr ilgileniyor evle ne kadar esle ne kadar ilgileniyor .... kizginim erkek cinsine suaj zatn haketmiyorlaristemiyorsanız yapmayın zaten sevgisiz çocuk yetiştrmek olur bu haksızlık gunah.. Ama erkekler genelde ister yani istemem dese de ister ..
Herkese Merhaba,
Buraya ilk defa konu açıyorum.
Evlendiğimde 32 yaşındaydım ve eşime evlenmeden önce kesinlikle çocuk sahibi olmak istemediğimi net bir dille belirttim. O da kabul etti. Şu an 2 yıldır evliyiz hala da çocuk sahibi olmak istemiyoruz.
Ancak sorun eşimin ailesi, çocuk istemediğimize inanmıyorlar. Eşimi darladıklarında cevabını veriyor ancak benim çok üstüme geliyorlar ve artık gerçekten sıkılmaya başladım.
Eşimin annesi sürekli olarak diğer torununun ne kadar tatlı olduğundan vs bahsediyor (ki bence değil) ve çocukla beni yalnız bırakmak için çaba sarfediyor. Durup dururken çocukla bize gelmeler, çocuğa hadi yengenle oyna demeler zaten bütün gün çalışıyorum haftada 1 gün akşam bile olsa zaman ayırmak bana zor geliyor.Tabii ki de eşimin yeğeni, görmeye gideriz ama annesi ve babannesi yanındayken ben ilgilenmek zorunda değilim. 1 saat bile çocuk bizde olsa baş ağrısından uyuyamıyorum .Çocuklarla zaman geçirmekten hoşlanmıyorum ve geçirmek zorunda da değilim. Bunu açıkca da belirttim.
Sonrasında annesi benim çocuk sevmememi hormonlarıma bağlamaya başladı, git bi doktora görün nasıl çocuk sevmezsin/istemezsin belli ki hormonal sıkıntın var demeye başladı. Ben anne olmak istemediğim halde çocuk sahibi olmamı istiyor. Gerçekten doktora gitmeli miyim? Çocuk istememek hormonal bir bozukluk mu? Her kadın çocuk sahibi olmak zorunda mı? Bu kadar üstüme gelinince kendimi anne olarak hayal ediyorum ve gerçekten kabus gibi , çevremdeki arkadaşlarımdan da aynı çıkarımı rahatlıkla yapabiliyorum.
Bi de şu var;
İki kızın varsa mutlaka üçüncüyü yapmak zorundasın ,hani belki erkek olur.beni kınamayın ama sırf bu söylemler yüzünden erkek cocuklarından nefret ediyorum
Gecen asansörde komsuyla konusuyoruz
Kadının iki kızı bi oglu var,orta yaslarda bi kadın.bana dediki keske zamanında ikinci oglum olana kadar cocuk yapsaydım,ya bu ogluma bişey olursa ben naparım ogulsuz kalırım
Ayy nefret kustum orda ,bu nasıl bi düşünce
Konuyla çok alakalı olmadı ama içimi dökmek istedim iki ara bi derede
Çocuk zaten istenecek bir şey değil ama olduktan sonra da çok seviliyor be eşşek sıpaları
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?