Çok iyimser geldi. Biz senede 4-5 kere farklı ülkelere gidiyoruz mutlaka.Bazen planlı, bazen plansız , bazen çok kötü yerlerde kaldığımız oluyor. 4 yıl demişsiniz bu bana çok iyimser geldi. Ben 5 yaşında bir çocukla kendimi uzakdoğuda bir ülkeyi gezerken hayal edemiyorum mesela zaten istemiyorum da özgürce gezmek varken.Çocuk büyütene kadar diye bişey yok ki bi 4 yıl zahmeti var gibi ama daha sonrasında birlikte de gezilebilir yahut çocuk sahibi olmadan evvel de gezebilirsiniz biz mesela 4 sene korunduk toplam 7 yılda çocuk sahibi olduk bu süre zarfında eşimle çok gezdik kızımız biraz büyüsün yine gezeceğiz inşallah mesela 1.5 yaşında iken de gezdik yaptığımız km yi söyleyim sana 2000 km yol yapmışız gezmek istersen çocukla da gezebiliyorsun önceden çocuksuz gezdiğimiz zamanları düşündüğümüzde ne kadar da boş gezintilermiş diyoruz o bi hareket yapıyor gülmekten çatlıyoruz mesela
Sakin tatlı çocuklar da var bunu düşünün siz neden hep olumsuz olanlara bakıyorsunuz kiAslında baş ağrısından uyuyamama durumu çocuk görmekten çok onun peşinde koşmaktan, evde iki tane kedim var ve gelen her çocuk çığlık çığlığa peşlerinden koşup sıkıştırmaya çalışıyor ve aileler genelde aman canım nolcak kedi sonuçta diye düşündüğü için ben sürekli koşturuyorum "çocuklar kedilere zarar vermesin diye" ki çok defa elindeki oyuncağı kedinin kafasına geçiren gördüm. Bu sadece bir örnek böyle bir durumda o çocuğa yapmaması gerektiğini anlatamıyorum ve düşünün aileler evlerinde sürekli böyle demek ki , bana tatlı kız çocukları gibi değil de çevreye zarar veren canavarlar gibi görünüyorlar. Kızamıyorum, bağıramıyorum, düzgünce söylediğimde işe yaramıyor mesela, tam bir çıkmaz.
Gayet güzel ve sevgi dolu bir çocukluk geçirdim ama evet son gördüğüm çocuk kardeşimdi, aramızda 8 yaş fark var, sonrasında da çalışma hayatına atılana kadar çevremde çocuk görmedim. Sonrasında çocuk sahibi olan arkadaşlarım tek tek işlerini bıraktılar bi kahve içmek için 1 ay önceden plan yapar olduk vs. hiçbir zaman kendimi onların yerine koyamadım açıkcası. İnsan nasıl böyle bişeyi isteyerek kendine yapar ki diye düşündüm hep. Sizin için bişey ifade etmez belki ama eşime aileme kardeşime kedilerime fedakarlık yaptığımı düşünüyorum.
Ne yazık ki çocuk sevmeyen ve istemeyenler, isteyenleri anlıyor ama tam tersi için ikna çalışmaları yapmamız gerekiyor. Yani çocuk istemiyorsanız kendini düşünen , sorumluluk alamayan, bencil insanın teki damgasını baştan yiyorsunuz.Hiçbir kadın anne olmak zorunda değildir. Hiçbir kadın bu dünyaya anne olmak göreviyle de gelmedi. Ben de hiç çocuk sevmiyorum, istemiyorum. Çocuklarla vakit geçirmek de hoşuma gitmiyor. Bunu çevrem garip karşılıyor. Erkek arkadaşıma evlenince çocuk istemiyorum diyorum, kararına saygı duyuyor ama bakalım ileride ne gösterir.
Ayrıca doktora git, hormon vs hikaye. Bu tamamen istekle alakalı.
Çok haklısınız. Toplumumuzda her şey sırayla kabul görmüş. Evlen, çocuk yap. Aksi kabul görmüyor. Ayrıca neden bencillik olarak düşünüyorlar. Biz bu dünyaya bir birey olarak gelmedik mi elbette ki kendimizi düşünmek isteyebiliriz. Sorumluluk sahibi olmasak evcil hayvanlarımız olmazdı :) Ayrıca harala gürele sonunu, içinde bulunduğu durumu düşünmeden çocuk yapmak sorumsuzluk ve bencillik bence.Ne yazık ki çocuk sevmeyen ve istemeyenler, isteyenleri anlıyor ama tam tersi için ikna çalışmaları yapmamız gerekiyor. Yani çocuk istemiyorsanız kendini düşünen , sorumluluk alamayan, bencil insanın teki damgasını baştan yiyorsunuz.
Olmamış olan ana baba oluyor aslında,ama o kostümü üzerine zorla giydirip "Aaaa nasılBence çok var... Sadece çevre baskısından anne olan çok kadın var. Aynı çevre baskısından 2. 3. yü yapan anne babalar var etrafımızda...
Bende 30 yaşıma yeni adım attım çok zor geliyor çocuk sahibi olmak. İstemez değilim aslında o kadar eskiden daha katıydım. Ama iş güç, eşle birlikte vakit geçirmek yalnız kalmak daha cazip geliyor mesela... 5. yıla gireceğiz evlilikte biz yeni evliyiz daha doyamadım diyorum:)) Kabullenemiyorum belki içten içe bilmiyorum.
Nolursa olsun hazır olmadan anne baba olunmamalı yine de bu işin geri dönüşü yok sonuçta..
Bu çocuk olmamış geri gitsin diyemeyeceğimize göre...
Anladigim kadariyla esiniz azospermi benim esimde aynı durumda suan tıpta tek caresi ameliyat oda ya cikarsa biz olduk cıkmadı doktorlarin %90 aynı fikirde imkansız diyolar suan 3 aydır tedavi goruyor esim sadece ilaclar igneler 3 bini gecti testler muayne ucreti cok masrafli sizin esiniz spermi olmamasının sebebi neyidiCok saol rabbim bin kere razı olsun oyle guzel moral aldım ki burda herkesin destegi icin cok teşekkür ederim bide dr gittik dalga geçer gibi sıkma canınını canim olmasa dönör yaparız diyince hastanenin klozetine başını sokasım geldi
İşin ilginci milletlere mâl olmuş, çok güzel yetişmiş insanların, liderlerin genelde çocukları yok. Gerçi sebebi kendilerini bişeylere adamış olmaları da olabilir. Benim dünyayı kurtarayım gibi bir derdim yok ama bana verilmiş olan süreyi maksimum fayda,deneyim ve yaşanmışlıkla bitirmek isterim. Çocuk bu listede kesinlikle yok. Hayatımın en güzel yıllarını 30-50 yaş arasını örneğin, başka bir bireye adayarak heba etmek istemiyorum :)30 yaşım dolmak üzere, ben de çocuk istemiyorum. Ha ilerde hayatımın aşkını bulurum, bir çocuğumuz olsun isterim belki ama içimde anne olma isteği kendiliğinden bulunmuyor yani. Önceliğimin sadece kendim olduğu özgür hayatımı seviyorum.
Çocuk istememek de en az istemek kadar normal. Üremek elzem bir insan ihtiyacı değil. Toplum kuralı gibi bir şey. Kendinizi ifade edişinizi çok beğendim. Hele ki dünyaya parça bırakma muhabbetiniz benim hep içimden geçirip de yazmadığım düşünceydi. Dünyanın sıradan insanların parçasına ihtiyacı yok ki. İnsan kıtlığı yok dünyada şükür. Hani diyorum keşke milletlere mâl olmuş, çok güzel yetişmiş, çok akıllı, üstün insanlar kendileri gibi parçalar bıraksaydı dünyaya. :)
Kocanız annesini sustursun ve durdursun bence. Anlattıklarınız çekilir gibi değil. Elalemin çocuğunu zorla sevdirmeye çalışmak falan... bazı insanlar çok değişik.
Valla ben de her çocuğu sevmiyorum açıkçası, herkesin çocuğu kendine göre en kıymetlidir tabi, bize de öyle olacak diye bir kaide yok benceHerkese Merhaba,
Buraya ilk defa konu açıyorum.
Evlendiğimde 32 yaşındaydım ve eşime evlenmeden önce kesinlikle çocuk sahibi olmak istemediğimi net bir dille belirttim. O da kabul etti. Şu an 2 yıldır evliyiz hala da çocuk sahibi olmak istemiyoruz.
Ancak sorun eşimin ailesi, çocuk istemediğimize inanmıyorlar. Eşimi darladıklarında cevabını veriyor ancak benim çok üstüme geliyorlar ve artık gerçekten sıkılmaya başladım.
Eşimin annesi sürekli olarak diğer torununun ne kadar tatlı olduğundan vs bahsediyor (ki bence değil) ve çocukla beni yalnız bırakmak için çaba sarfediyor. Durup dururken çocukla bize gelmeler, çocuğa hadi yengenle oyna demeler zaten bütün gün çalışıyorum haftada 1 gün akşam bile olsa zaman ayırmak bana zor geliyor.Tabii ki de eşimin yeğeni, görmeye gideriz ama annesi ve babannesi yanındayken ben ilgilenmek zorunda değilim. 1 saat bile çocuk bizde olsa baş ağrısından uyuyamıyorum .Çocuklarla zaman geçirmekten hoşlanmıyorum ve geçirmek zorunda da değilim. Bunu açıkca da belirttim.
Sonrasında annesi benim çocuk sevmememi hormonlarıma bağlamaya başladı, git bi doktora görün nasıl çocuk sevmezsin/istemezsin belli ki hormonal sıkıntın var demeye başladı. Ben anne olmak istemediğim halde çocuk sahibi olmamı istiyor. Gerçekten doktora gitmeli miyim? Çocuk istememek hormonal bir bozukluk mu? Her kadın çocuk sahibi olmak zorunda mı? Bu kadar üstüme gelinince kendimi anne olarak hayal ediyorum ve gerçekten kabus gibi , çevremdeki arkadaşlarımdan da aynı çıkarımı rahatlıkla yapabiliyorum.
34 yasindayim cocugum yok. Sevmemekten degil ama korkularim var. Cunku rahata alistim, bu yastan sonra duzenim tamamen degisecek korkusu var. Ama onumuzdeki sene artik dusunuyoruz daha cok esim istiyor.
Utanarak yaziyorum ama ben de cocuklardan nefret ediyordum. Ta ki yegenim dogana kadar. Ondan sonra tum cocuklari sevmeye basladim. Aslinda cok tatli ve masumlar
Kayinvalidenizin bunu anlamasini beklemeyin. Ancak cok net ve sert bir sekilde dile getirirseniz belki sadece susar.. O da yuzunuze karsi arkanizdan yine bik bik edecektir..
Ama illa biri biri üremek zorunda. İnsan soyu tükenir yoksa :) İyi ve bilinçli insanlar ürese sadece keşke.30 yaşım dolmak üzere, ben de çocuk istemiyorum. Ha ilerde hayatımın aşkını bulurum, bir çocuğumuz olsun isterim belki ama içimde anne olma isteği kendiliğinden bulunmuyor yani. Önceliğimin sadece kendim olduğu özgür hayatımı seviyorum.
Çocuk istememek de en az istemek kadar normal. Üremek elzem bir insan ihtiyacı değil. Toplum kuralı gibi bir şey. Kendinizi ifade edişinizi çok beğendim. Hele ki dünyaya parça bırakma muhabbetiniz benim hep içimden geçirip de yazmadığım düşünceydi. Dünyanın sıradan insanların parçasına ihtiyacı yok ki. İnsan kıtlığı yok dünyada şükür. Hani diyorum keşke milletlere mâl olmuş, çok güzel yetişmiş, çok akıllı, üstün insanlar kendileri gibi parçalar bıraksaydı dünyaya. :)
Kocanız annesini sustursun ve durdursun bence. Anlattıklarınız çekilir gibi değil. Elalemin çocuğunu zorla sevdirmeye çalışmak falan... bazı insanlar çok değişik.
Tam tersine ben kendisini tanıyıp seçimini yapanları gerçekten takdir ediyorum.Ne yazık ki çocuk sevmeyen ve istemeyenler, isteyenleri anlıyor ama tam tersi için ikna çalışmaları yapmamız gerekiyor. Yani çocuk istemiyorsanız kendini düşünen , sorumluluk alamayan, bencil insanın teki damgasını baştan yiyorsunuz.
Nedeninini bilmiyoruz 1 yildir ogrendik 1 yıldır nondo x kullanıyor 3 aydir da epimedyumlu macun kullanıyor 5 gundur kullanıyor 1 hafta kullanalim sonra gidip tekrar sperm testi yapalım dedik 1 yıl dhaa yapmadik pazartesi günü öğrenecez insallah degerleri iyi çıkarAnladigim kadariyla esiniz azospermi benim esimde aynı durumda suan tıpta tek caresi ameliyat oda ya cikarsa biz olduk cıkmadı doktorlarin %90 aynı fikirde imkansız diyolar suan 3 aydır tedavi goruyor esim sadece ilaclar igneler 3 bini gecti testler muayne ucreti cok masrafli sizin esiniz spermi olmamasının sebebi neyidi
O zaman uzakdoğuyu biraz büyüyünce beraber gidersiniz neden olmasın ki 5 yaşında ki çocukla insanlar küçük çocuklarıyla hac görevini yerine getirebiliyor düşünebiliyor musunuz ama tercihinize tabi saygı duyarım en nihai kararı elbette eşinizle birlikte vermek düşecektir sert bir dille sizi sürekli bunaltanları uyarırsanız bir daha da size bişey söyleyemeyeceklerdir.Çok iyimser geldi. Biz senede 4-5 kere farklı ülkelere gidiyoruz mutlaka.Bazen planlı, bazen plansız , bazen çok kötü yerlerde kaldığımız oluyor. 4 yıl demişsiniz bu bana çok iyimser geldi. Ben 5 yaşında bir çocukla kendimi uzakdoğuda bir ülkeyi gezerken hayal edemiyorum mesela zaten istemiyorum da özgürce gezmek varken.
Hanimlar size bir sey soracam konuyla alakasi yok ama bu hatayda ebe bi kadin varmis cocuk icin giden herkesin cocugu oluyormus duyan bilen varmı ben pek inanmiyorum inş banlanmamBizim sorun yoktu 4 sene istemedik bi tane düşük oldu toplam 7 yılı buldu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?