Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Sizce ileride pişman olur muyum?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
ben ilk çocuğumla, lohusa hüznü yaşamış olmama rağmen, anneliği o kadar sevdim, kendimi o kadar güçlü hissettim ki ikinciyi hemen istedim.
ufaklık 1 yaşına gelene kadar her şey yolundaydı aralarında iki yaş var.
çalışma hayatına geri dönünce 1 ve 3 yaşında iki küçük çocukla dünya başıma yıkılmış gibiydi.
çok zorlandım hayattan nefret ettim.
annelik senin neyine dedim. hadi bir tane yaptın ikinciye niye acele ettin diye kendimi suçladım.
psikolojisi bozuk çocuklar yetiştireceğim diye banyoda suyu açıp hıçkıra hıçkıra ağladım.

çok anaç biri değilim. kişisel alanı olmasını isteyen, bağımsız hareket etmeyi seven bir insanım.
bu sebeple çok zorlandım bir dönem.
sonra sorunun değil çözümün parçası olmaya çabaladım.
çocuklu, özellikle yaşları yakın iki çocuklu, bir kadın olduğumu kabul ettim.
beni sınırlandıran şeylerin keyifli yanlarına odaklandım.
bir daha asla eski ben olmayacağım evet. ama orada özlediğim bir şey kalmadı zaten.
bu arada çocukları birilerine bırakıp sosyalleştiğim bunca zaman içinde iki bilemediniz üçtür.

buradan bakınca şimdi, bence tek çocuk çok kolay :)
bütün ilginizi zamanınızı, maddi, manevi varlığınızı ona yönlendiriyorsunuz.
tek çocuklu arkadaşlarıma iyi düşünmelerini tavsiye ediyorum yine de, iki çocuk kolay değil diyorum.
ben asla pişman değilim. hatta yaşları yakın olduğu için de hiç ama hiç pişman değilim.
bu corona sürecinde öyle bağlandılar ki iki kardeş, eşimle bu konuda hep iyi ki diyoruz.
iyi ki zamanlama böyle olmuş.
 
Bence sizin gibi aklı başında insanların en azından bir çocuğu olmalı ama kesinlikle istemiyorsanız da fikirlerinizde haklısınız.Erkek arkadaşınız bu şekilde konuşuyorsa bence evlendikten sonra bu konu bir daha açılacak gibi geliyor bana çünkü hevesi var.Sadece sağlık sorunuzu yaşarsanız bu istekten tümden vazgeçebilirmiş gibi anladım.
 
İleride de bu naiflikte davranmaya devam ederse çok şanslınız demektir:)
 
Benim çocuk yapma nedenim, annemin vefatiydi. Vefatından önce, torun sevmek istediğini söylemişti ama ben o ara biraz uzakta olduğum için, hastalığından habersizdim ve niye böyle bir istekte bulundugunu anlayamamistim. Çünkü o ana kadar hep gezin tozun birbirinize doyun derdi rahmetli.

Annemden sonra, kendime yoldaş, bir teselli istedim ve eşimle çocuk yapmaya karar verdik. İnanın, oğlum olmasa, annemin açısıyla kafayı yerdim ki buna şuan vakit kalmıyor. Oğlum bana derinlere dalacak, derin derin düşünecek vakti vermiyor, bu açıdan iyi ki yapmışım diyorum ve ayrıca oğlumu çok seviyorum. Onun için yaşıyorum diyebilirim.

İnanın, bir süre sonra çocuksuz evlilik insana cazip gelmiyor. Gez, toz, yaşa, bunlar bir yere kadar, bir yerden sonra farklı duygular devreye giriyor. Bir evde çocuk sesleri, hengamesi, gülüşleri olmazsa o ev o kadar sessiz ve ıssız oluyor ki. Tabii bu benim düşüncem.
 
Sizi bu düşüncenizden dolayı tebrik ederim.
Evet her kadın anne olmak zorunda değil hatta olmamalı.
Çok büyük bir sorumluluk.
Siz sanırım gerçekten istemiyorsunuz.
Çünkü büyük ihtimal iyi bir ülke, stabil güzel koşullar güvenli coğrafya ve iyi maddi duruma rağmen istemiyorsanız istemiyorsunuzdur.

Şu an bende istemiyorum. Ama yaşadığım yer etkili bunda. Önümü göremiyorum. Bir bebek maması 150 tl. Bir bebek arabası 2 bin tl en uygunu. Her şey çok pahalı. Sevdiğim cipsler bile olmuş 5 tl. Yurt dışında 5 birim paraya insan et alıyor et dana eti alıyor.

Nasıl kadınlar peş peşe 2 3 4 çocuk yapıyor?
Ben 33 yaşındayım. Daha 1 taneyi bile tam istemiyorum.
 
Ben hiç anaç bir kadın olmadım. Anne olmak içim doğmuş kadınlardan değilim ,26 da evlendim 30 da anne oldum.Hayatımdaki her şeyi herkesi gerekirse silip atabilirim ama kızım olmadan yaşamak istemiyorum. Anne olmayı gerçekten çok sevdim içimde bir bölme açıldı sanki içim coştu nasıl izah edilir ki ? Seviyorum 6 yıldır her geçen gün daha da aşığım, iyi ki doğmuş . Ama kardeşi olsun diyemiyorum çünkü gerçekten anaç bir kadın değilim. Üstelik mesajında bahsettiğin dünya ve ülke gerçekleri beni yoruyor. Allah , isteyen herkese istediği vakitte nasip etsin. Bir kadının bu duyguyu tatmasını isterim , doğurmak şart değil.
 

43 yaşındayım ; çocuk sahibi olmadığım için asla pişman olmadım, bence hayatımda verdiğim en isabetli karardır
Freud'a gelince çok severim kendisini, lakin insanlar bu yüzyılda hayatlarından memnun oldukları için çocuk yapmıyorlar aksine memnun olmadıkları ve tutunabilecekleri bir dal olması için çocuk sahibi oluyorlar, diğer yandan toplum dayatıyor, çocuksuz evlilik olmaz vs... Çok memnunum hayatımdan bunun için çocuk yaptım diyebilecek insan sayısı çok çok az, benim içinde istisnalar kaideyi bozmaz. Çocuk dünyaya geldikten sonra elbette ki seviliyor, sevmeden emek verilebilecek bir şey değil, insanın tüm ömrünü kapsıyor ama yapmadığım şeyin sevgisini bilemem o yüzden eksiklik hissetmiyorum, bir ara evlat edinmeyi düşünmüştüm ama nasip olmadı, şimdi iyi ki olmamış diyorum
 
Genel olarak sizi tanıyorum

Buradaki paylaşım ve fikirlerinize göre evlendikten birkaç sene sonra siz çocuk istersiniz gibime geliyor.

İstemezseniz de zaten sorun yok zira erkek arkadaşınız size saygı duymuş. Kararı da size bırakmış.

Bence sizde akışına bırakın zamana ve şartlara göre karar alırsınız.
 
Yaşım 34.
Anne olalı 2 ay oldu. Uzun Seneler olmadı.
Üzerine gitmedim. Olmuyor diye karalar bağlamadım. Tedavi ol diye sıkıştırdılar hayırlısı olsun. Olmazsa hayırlısı olmamasıdır dedim.
Sonra bir gün baktım hamileyim.
Ee dedim demem hayırlısı da buymuş.

Yani çocukları severim ama ille de anne olcam duygusu yoktu. Rahatıma düşkün biriyimdir de bir de sorumluluk duygum yüksek bir işin içine girersem hakkını vermeliyim.
Annelik çok büyük sorumluluk size emanet bir can.
Çaresizlikler içinde çare olmaya çalışıyorsunuz.
Dünyanın düzenine, eşime ya da başkasına güvenmiyorum. Evlâdım için tek güven kaynağım kendimim. Rabbim ömür verdikçe onu iyi ve mutlu bir insan olarak yaşatmak için çabalayacağım.
Çocuğum hiç olmasaydı pişman olmazdım çünkü tatmadigim bir duygunun eksikliğini hissedemem.
Ama şu noktadan itibaren her şeyim oldu.
Ona çiçekli yollar sunmak için deli olsam da
dikenlerle mücadele etmeyi öğrenecek.
Ben de onun mis kokusundan güç alarak anneliğin hakkını vereceğim ınsallah.

Daha iletişim yok bilinçli gülmüyor konuşmuyor.
Bir de bana gülümseyip annecim diye sarıldığını düşünebiliyor musunuz?

Hamileliğim çok zordu gebelik zehirlenmesi ile erken doğum yaptım. 1 ay yoğun bakımda kaldı.
Hepsi zor duygulardı ama sırf ona kardeş duygusu yaşatmak için tekrar gebelik düşünürüm.

Yani artık ben değil o var.
Onun için en güzeli neyse ona ben tamamım.
Böyle değişik bir şey..
 
Ilk mesaja ve buna cevap olarak yazayim.Ben dunyaya gelmesem de olurdu.Ne dunyayi kurtardim,ne de istedigim ortam ve aileye rastladim.
Nufusa +1 ekledim sadece.
Dunyanin yarisindan cogu "birsey olmaz"cocugu bence.Saniyormusunuz ki tum cocuk yapanlar olcup biciyor.
Ben neden cocuk yaptim?
1. gercekten istedim.
Zengin degilim,bolluktan yapmadim.
Cocuklarimi gercekten sevdim.
Belki onlarla kendimi de sevmisimdir.
2.Aileme,iste cocuk boyle sevilir,bunu gosterdim.
Sanki ben gercekten ben oldum,butun biriktirdigim bilgi,sevgi bosa gidecek gibi geliyordu,onlari topraga goturmeyecegim,cocuklarima emanet ettim.
Ama istemiyorsaniz yapmayin,ya da cok isteyinceye kadar bekleyin.Cocuk en fazla sevgisizlige dayanamaz,gerisi bir sekilde hallolur.
 
Ne kadar güzel ifade etmişsiniz kendinizi . Teşekkür ediyor ,kutluyorum.
Ikilemlerinize gelince ; bende 28 yaşındayım . Inşallah 2 aya kadar kızımı kucağıma alacağım. Hamileligimden 1 sene kadar önce tüplerimi baglatmayi düşünüyordum . Korunma önlemlerini çifter çifter alıyordum o kadar düşünmüyordum yani .
Matematik öğretmeniyim lise grubuyla çalışıyorum. Tek tük ortaokul seviyesinde sınıflarda derse giriyorum orada bile çıldıracak seviyeye geliyordum . Çocuk sevmiyorum yani :)
Sonra bir gün ne oldu nasıl oldu bilmiyorum içime bir heves , bir istek geldi . Biyolojik saatim birakin çalmayı çığlık çığlığa bagirdi resmen . O dakikadan sonra acaba diye düşünme aşaması falan derken bir baktım ki hamileyim . Olmasaydı pişman olur muydum ? Onu bilmiyorum. Şu an mutluyum onu icimde hissetmek bugune kadar yasadigim hicbir fiziksel yada ruhsal hazza benzemiyor . onun için bir şeyler yapmak benim gibi bencil bir insana göre cok zordu icimden bambaşka bir ben çıktı.
Bana göre bunları düşünmek bile içinizde anne olmayı istediğinize dair ancak bastırdığınız duygular olduğunun işareti .
Akışına bırakın . Bir gün gelip o saat çaldığında,nasibinizde de o çocuk varsa sizi gelip bulacak . Kaderin üstünde bir kader vardır:)
 
Bizim ülke değişir ama tahminen kötüye doğru maalesef.
Daha hala yaya geçidinde arabalara yol verilmeye devam edilen bir ülke.
Piknik yapıp çöplerin çimenlerde bırakıldığı bir ülke.
Kadınları sokaklarda öldürülen bir ülke.
Sadece yaşanılası bazı yerleri var. Bir tık daha..
Oralarda zaten çok göç alıyor. Kalabalık.

Ben kendi hayatımda kimseyi çocuk sahibi oldu diye eleştirmem.
Benim kararım değil.
Ama ileride benim çocuğum benden hesap sorarsa ben üzülürüm. O yüzden konu açtım.
Yumurta konusu biraz zor bir süreç diyorlar..
Bir bakayım..
Kendi yaşantım tek çocuğu kaldırır ama atmosfere güvenemiyorum.
 
Benim motivasyonum şuydu; dünyanın benim gibi düşünen insanlara ihtiyacı var.
 
Şuan böyle hissediyor ,düşünüyor olabilirsiniz bence size göre eksi ve artı yönlerini düşünün, hep çocuk olarak kalmıcak ileride sizin yetiştireceğiniz kendi idealleri olan bir birey olucak yeri gelip size arkadaş dost olucak bişeyleri birlikte öğreniceksiniz, ve bir çok şeyden fedakarlık yapıcaksınız onun için eksileriniz olucak ,çocuklar bana göre dünyaya kısa süreli de olsa bırakacağımız bir dikili ağaç gibi güzel yetişmiş iyi bir birey bu dünyaya bırakma şansınız varken değerlendirmek gerek evet çok sorumluluğu vardır ama düşünürseniz bence güzel yanları daha fazla ,evli değilim çocuğum yok ama 3 sene anaokulunda staj yaptım çocukları sevmezdim gürültüden başka bişey değildi benim için ama ondan sonra çok farklı düşünmeye başladım, keşke çocuğum olmasaydı lafını kimseden duymadım ama keşke bir çocuğum olsaydı lafını çok duydum hakkınızda hayırlısı olsun
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

Çocuk yapmak ya da yapmamak
4 5 6
Yorumlar
108
Görüntüleme
4K
zifiri
Z
G
Anneme annelik yapıyorum, çok yoruldum
2 3
Yorumlar
51
Görüntüleme
1K
geceninkralicesi
G
  • Kilitli
Büyük umutlarla evlendim ama sanırım pişmanım…
43 44 45
Yorumlar
898
Görüntüleme
32K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
A
Çocuk sahibi olmak istemiyorum
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
4K
dasiyism
D
S
Gözünün üstünde kaş var demeye başladılar
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
4K
MFF
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…