Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Sizce ileride pişman olur muyum?

Valla bende istemiyorum bazen cok istiyorum tabi once evlenmeliyim.ama benim yetistirdigim cocuk sanki cok uzulur gibi geliyor.benim cocuk muhtemelen naif olacak,kibar olacak cemkiremeyecek ama bu ulkede cemkirmeden hak arama kulturu yok.hep ezmek uzerine bi yasam belki de doga boyle ben naifim.ben konusurum genelde oule cozmeye calisirim kimjn hakli oldugunun onemi yoktur.kazan kazan i benimserim.ama bu toplumda oyle bi kultur yok ve insanlarla yasamak,is yapmak cok zor

4 bucuk yasında kızım var baska cocuk dusunmuyorum

cocuk dusunmeme sebebım ; dunyanın gıdısatı ve maddı manevı kendımde yeterlı gucu gorememek...

yanı 2. cocugu yaparken mevcut cocugumun sartlarını bolerek degıl ıkıncıye de aynı sartları kımsenın hakkından bolmeden sunabıleceksem olur yoksa olmaz , en bastan haksızlık yaparak cocuk dogurmak ıstemıyorum ayrıca yasım 33 gercekten yas ılerledıkce ve tek basınada olunca cocuk buyutmek zor oluyor,

bızım cocukluk zamanımızda ne kolaymıs sokakta buyuduk kuzenler arkadaslar cok kalabalıktık sımdıkı gıbı teke tek evde bu sartlarda cocuk buyutmek yoktu ...her sene gıdısat olumsuz yon alırken kyamet ha koptu ha kopacak derken yaşım ılerlerken maddı manevı kendımde guc bulamazken asla ama asla ıkıncı cocugu dogurarak ne suan evladıma ne dogurmayı dusunecegım evlada haksızlık yapamam kendı vıcdanıma hesap veremem

gonul ısterdı kı bıraz daha param olsun ve hayat sartları bu kadar olumsuz olmasın o zaman kesın ıkıncıyı dusunurdum fakat yukarda bahsettıgım sebeplerden oturu maalesef 2. cocuk asla dusunmuyorum ve bunu gercekten uzulerek soyluyorum.

mutlu olmayan sorunları olan kısıler de cocuk ısını ertelemelı , cocuk dogurmak kolay da buyutmek dunyanın en zor ısı . dogru buyutmek yetıstırmek ıcın once bızlerın dogru ve duzgun yetısmıs olması gerekıyor
goruyorsunuz dunyanın halını vahşet almıs basını gıdıyor ıyı yetıstırılmemıs kultursuz ahlaksız ınsanlar yuzunden baska ınsanlar ne acılar cektı cekıyor bır kadın bır cocuk degıl bır toplum doguruyor . benım cocugum benım evım dıye kucuk dusunmemek lazım ulkeye hatta dunyaya getırdıgın bır cocugun dev etkısı oluyor . bu gucu kendınde bulan dogursun

İstersin olmayabilir de, ben de olduğu gibi.

25 yaşında evlendim. Evlenene kadar çocuk asla istemiyordum. Cekirdek bir ailede yalniz büyüdüm. Kalabalığı gürültüyü hic sevmezdim
Maddi manevi hayatımızı yoluna koyunca cocuk eksikliğini hissettim. Simdi 3 oğlum var. Bu cevremdeki herkes icin inanılmaz bir durum. Ama ben cok severek isteyerek cok şükür evlat sahibi oldum. Herkes anne olmak zotunda degil hepimizin hayatta farklı rolleri var ama insan yetiştirmek hem zor hem cok zevkli. Tamamen tercih meselesi.

nebileyim .!.:

Bu ne demek anlayamadım. Çok sorun olmaz, az sorun olur. Eğer ileride çocuk istersem, senin yaşına bağlı olarak iş işten geçmiş olursa, o zaman senin yüzünden olmadığı için, başının etini yerim pişman olursun mu diyor...

Yoksa, benim için de olsa da olur olmasa da... İleride istersek denersek olmazsa, benim için çok sorun olmaz, ama sen (bu erteleme in sebebi olduğun için) pişman olursun mu diyor...

Ya da, ben bir evlenmeye ikna edeyim, sonra seni çocuk fikrine de alıştırırım. Yine ikna olmazsa istemediğin halde hamile bırakırım, bu benim için çok sorun olmaz, ama sen pişman olursun mu?

Genişletmek için tıkla...

Yok..bunlar değil:)
Biz bir tane çocuk sahibi olalım. Olmazsa da canımız sağ olsun diyor.
Eğer istemiyorsan da benim için ayrılma sebebi değil diyor.
Ama bence bir çocuk istiyor. Bir tane olsun başka olmasın kafası..
Ama ben bir taneden de emin degilim..
Sorun bu..

cikolataveturkkahvesi .!.:

Sizi bu düşüncenizden dolayı tebrik ederim.
Evet her kadın anne olmak zorunda değil hatta olmamalı.
Çok büyük bir sorumluluk.
Siz sanırım gerçekten istemiyorsunuz.
Çünkü büyük ihtimal iyi bir ülke, stabil güzel koşullar güvenli coğrafya ve iyi maddi duruma rağmen istemiyorsanız istemiyorsunuzdur.

Şu an bende istemiyorum. Ama yaşadığım yer etkili bunda. Önümü göremiyorum. Bir bebek maması 150 tl. Bir bebek arabası 2 bin tl en uygunu. Her şey çok pahalı. Sevdiğim cipsler bile olmuş 5 tl. Yurt dışında 5 birim paraya insan et alıyor et dana eti alıyor.

Nasıl kadınlar peş peşe 2 3 4 çocuk yapıyor?
Ben 33 yaşındayım. Daha 1 taneyi bile tam istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Aynen oyle bu ornekleri her sey yolunda gitse dahi cocuk sahibi olmayi istememenin normal oldugunu anlatmak icin verdim. Anac bir kadin degilim, geri donusu olmayan baglilik sozlesmelerini sevmiyorum. En onemlisi kendimi taniyor, yapamayacagimi biliyorum. Sizin sebeplerinizi de anliyorum, farkindaligi yuksek bir insansiniz eminim kendiniz icin en dogru karari vereceksiniz. Annem cocuk sahibi olmaya oldukca sistematik bakan bir kadin mesela, arada kardesimle bana bakip ikinizi de cok guzel yetistirdik keske dunyaya faydali olmasi icin sizden iki tane daha getirseydim diyor :)) O da hicbir zaman standart kendinden odun veren anne profilinde olmadi, ben dogdugumda doktorasini yapiyordu kardesim dogdugunda docentlik icin hazirlaniyordu. Hep cok guclu bir kadindi o yuzden en buyuk sanslarimdan biri annemdir, toplumsal standartlarda kabul gormus annelik rolunde olmadigi, birey oldugunu unutmadigi ve bize de her seyden once birey olmanin onemini anlatarak yetistirdigi icin minnettarim her zaman.

cikolataveturkkahvesi .!.:

Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

sadece bir oneri; ileride pisman olur muyum acaba diye tedbir almak isterseniz 40 yas civarinda yumurta dondurma ya da embriyo dondurma islemleri yaptirabilirsiniz. boylelikle yaklasik 50 yasina kadar bebek dunyaya getirmek imkaniniz olur. ben herkesin anne baba olmasi gerektigine inanmiyorum. kisi nasil mutlu ise oyle davranmalı.

cikolataveturkkahvesi .!.:

Yok..bunlar değil:)
Biz bir tane çocuk sahibi olalım. Olmazsa da canımız sağ olsun diyor.
Eğer istemiyorsan da benim için ayrılma sebebi değil diyor.
Ama bence bir çocuk istiyor. Bir tane olsun başka olmasın kafası..
Ama ben bir taneden de emin degilim..
Sorun bu..

Genişletmek için tıkla...

Zamana bırakmak en iyisi gibi.
Herşey gönlünüzce olsun.
Mutluluklar dilerim şimdiden.

Enflasyonist,kaotik,parametleri falanlar filanlari bosver!!bence her kadin cocuk sahibi olmayi tatmali bence cunki ozman bu saydigin hic birsey mantikli gelmeyecek sana.diger soruna istinaden ben cocuk sahibiyim 2 tane var 3.yolda Allahin izniyle yapiyorum cunki bakabilecek gucum var dersenki zenginmisin hayir ben daha 30 yasindayim sadece evimiz arabamiz bir miktar parmiz var ama cuzii bir miktar cocuklarim ne yemeden ne gezmeden be tatilden geri kaliyolar ayrica calismiyorum esim tek basina calisiyor.Cocuk inan eve nese aileye mutluluk katiyor bu benim dusuncem .Belki sen simdi istemiiyorsun ama yasininda goz onunune alarak fazla ertelemeden yapsan mutlu olursun.Bilmiyorum ben cocuklara bayiliyorum bebeklere bayiliyorum hatta simdiden (bu son sezeryan hakkim )bebegim dogup buyuyunce kim bebek yapar acaba diyorum onu severek devam edeyim 10 sene falan sonra zaten torunlarim olur diyorum onlari severim yani ben cocuk seviyorum sadece sevip sevmemekle alakali bence.seninde hakkinda hayirlisi iyi dusun.

Üniversitedeyken; bu hayatta çok sıkıntılar çektim hala da çekiyorum ailem arkamda olmasına rağmen düşe kalka bu hayatta tutunmaya çalışıyorum. Bu hayata ben gelmek istemedim ki sorsalardı gelmezdim niye durup dururken sıkıntı çekmek isteyen bir manyak mıyım ben belki de dünyaya çocuk getirmek ebeveynlerimizin bencilliğidir. diye kendi kendime felsefe yapardım, Freud mezarında ters dönmüştür
Evlendim, evlendiğimiz günden itibaren çok istedik. Sonra doğal yollardan olmayacağını öğrendik.
Ama şimdi sorsanız istemiyorum daha hazır olmadığımı hissediyorum, evlendiğimde ardı arkasını düşünmeden istiyormuşum. Şuan akışına bıraktım bir şeyi çok isteyince de olmuyor bence. Nasibinizde varsa zaten olur diyeceğim o ki akışına bırakın..

cikolataveturkkahvesi .!.:

Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

Düşüncelerinin hepsine katılıyorum Dünyanın çivisi çıkmış vaziyette gerçekten Ama yine de ikinci çocuk istiyorum şuan Yani tam sebeplerini nasıl anlatayım bilmiyorum Daha doğrusu ben doğal akışın böyle olduğunu düşünüyorum sanırım

uftade .!.:

çocuk yapmak için özel bir motivasyona gerek yok. tüm insanlarda üreme sistemi varsa, bunun bir nedeni var. yaradılış bu şekilde. şartlar hazır olduğunda (nikah - aile) bir sonraki aşamaya geçilir.

Genişletmek için tıkla...

Butun insanlarin da beyin ve sinir sistemi var ama herkes kullanmıyor.
Hem de on sarti da yok.
Direkt kullanma kismina geçiliyor.
Ufkumu actiniz gerçekten tesekkurler.

cikolataveturkkahvesi .!.:

Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

Ne kadar düzgün cümlelerle kendinizi ifade etmişsiniz.
Okumuş, bilgili, kendini geliştirmiş bir kadın olduğunuz her taraftan belli oluyor. gurur duydum. Çocuk istememeniz cok normal saydığınız maddeler cok mantıklı, ancak yazma stiliniz konuşma tarzınız harika bayıldım.. Keşke bu forumda sizin gibiler çoğunlukta olsa..
Sabah okuduğum "erkekler tuvaletine girdim alaturka tuvaletten sperm sıçrayıp gebe kalmış olabilirmiyim" konusundan sonra kültür şoku yaşadım :))

Merhaba,
Bende 29 yaşındayım, 2 sene olacak evleneli.
Diğer bütün ekonomik sebeplere katılıyorum.
Bu sebeplerden dolayı çocuk sahibi olmamayı istemek çok mantıklı.
Bende aynen sizin gibi düşünüyorum ama tek farkımız eşimi çok seviyorum ve bu dünya da ikimizden bir parça olmasını istiyorum.
O yüzden şartlarım daha iyi olduğunda bu sebepten dolayı çocuk yapacağım.
Dünya daha da kötüye gidecek zaten ama kısacık hayatta annelik duygusu tadılmalı diye düşünüyorum.
Ve eşime baktıkça ondan, kendimden bir parça olmalı diye istiyorum.
Herkesin düşüncesi farklı ama bir de ileri de senin de pişman olma durumun olursa?

turuncupijama .!.:

Butun insanlarin da beyin ve sinir sistemi var ama herkes kullanmıyor.

Genişletmek için tıkla...

Siz kendinizi hangi grupta görüyorsunuz? Kullanan mı? Kullanmayan mı?

Sadece meraktan soruyorum.

cikolataveturkkahvesi .!.:

Bizim ülke değişir ama tahminen kötüye doğru maalesef.
Daha hala yaya geçidinde arabalara yol verilmeye devam edilen bir ülke.
Piknik yapıp çöplerin çimenlerde bırakıldığı bir ülke.
Kadınları sokaklarda öldürülen bir ülke.
Sadece yaşanılası bazı yerleri var. Bir tık daha..
Oralarda zaten çok göç alıyor. Kalabalık.

Ben kendi hayatımda kimseyi çocuk sahibi oldu diye eleştirmem.
Benim kararım değil.
Ama ileride benim çocuğum benden hesap sorarsa ben üzülürüm. O yüzden konu açtım.
Yumurta konusu biraz zor bir süreç diyorlar..
Bir bakayım..
Kendi yaşantım tek çocuğu kaldırır ama atmosfere güvenemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Sevdiginiz adamla evlenirseniz bakis aciniz degisecek.Daha pozitif bakacaksiniz dunyaya.

Ornegin,karanliga kufretmektense bir mum da siz yakacaksiniz.
Piknige gittiginizde evvela cocuklariniza birer poset verip birlikte copleri toplayacaksiniz.
Cocuklar guldukce,bizler bilinclendikce umut var diyeceksiniz.
Pisman olursunuz olmazsiniz bilmem.Ama saniyorumki bir yavruyu kucaginiza alirsiniz.
Etiketleriniz bile bebeksiz olmaz diyor adeta:)
Bu yuzden soyluyorum.bkz"cocuksuzhayat mumkun mu"

Bence düşüncelerinizde haklılık payı var. Bazen bende iyi ki çocuğum yok diyorum.Çevremde olup bitenlere bakarak.Ama evlendikten sonra fikriniz değişebilir.Beklemek ya da yumurta dondurmak lazım yaş ilerlemeden.Yine de ben olsam bencilce olacak ama hemcinslerimin yere göğe sığdıramadiklari o annelik duygusunu çok merak ediyorum.

uftade .!.:

Siz kendinizi hangi grupta görüyorsunuz? Kullanan mı? Kullanmayan mı?

Sadece meraktan soruyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ikisi de.
Muhattabıma bagli. Bazisi icin kullanip israf etmemekten yanayım.

cikolataveturkkahvesi .!.:

Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

Maddi ve manevi nedenlerden istemediğinizi belirtmissiniz saydığınız tüm nedenler maddi nedenler yani fiziksel şartlara bağlı nedenler.
Ben 30 yaşında iktisat eğitimi almış asla evli mutlu çocuklu hayalleri kurmamış bi insanım hatta evlilikten kaçtım. Kimin piskopat olmadığını anlamamin bi yolu yok neden kendi hayatimin içine ediyim ki . TV sosyal medya etrafımda gördüğüm mutsuz evlilikler vs vs sonuç evlendim başka hiç bir evliliğe benzemeyen ama huzurlu ve mutlu bi evliliğim var şükür. 9 aylık bi oğlum oldu. İsteme motivasyonumu gerçekten hatırlamıyorum ama sizin düşündüğünüz her şeyi düşünmüştüm hatta eşim daha fazlasını da düşündü. Her şeye rağmen yaşadığımız bi yer burası . Çocuğum olduktan sonra 10 kaplan gücünde bi insana evrildim . Her annenin öyle olduğuna inanıyorum ve görüyorum. Bazen çok çok ağır şeyler yaşıyorum ama onun beni ayakta tutan bi enerjisi var beni güçlü kılan.
Çocuk sahibi olmak istememek en doğal hakkınız herkes çocuk sahibi olacak diye bişey yok . Pişmanlık noktasına gelirsek yumurta dondurun ilerde pişmanlık hissederseniz çocuk sahibi olabilirsiniz.
Benim tarafımdan çocuk sahibi olmamış kadınlar var hepsi pişman hatta kesinlikle doğru bulmuyorum onların söyledikleri şey keşke zamanında birinden yapsaymisim olmadı ayrılırım şimdi bi çocuğum olurdu fikrinde olan çok kadın var. Elbette yanlış ama bugün nasıl ki istemiyorsunuz ileride bu hissiyatiniz değişebilir çünkü hisler düşünceler devinim halindedir. İşinizi Garanti altına almak için yumurtanizi dondurun ha keza fikriniz hiç degismeye de bilir neticede bu da olası bir durum.
Biz eşimle çok gezdik çok gördük çok heycanlar yaşadık bir sürü şey keşf ettik birlikte ve sonra başka bi heycan istedik sanırım hatırlamıyorum. Artık evliligimizden birbirimiz için doğru insan olduğumuzdan şüphemiz yoktu.
Şimdi çok akıllı bir çocuğu olan arkadaşıma çocuk yapmaya nasıl karar verdiniz diye sorduğum aklıma geldi kendisi de gayet eğitimli ve bilinçli biridir. Bu öyle karar vermekle , doğru zamanı düşünmekle olacak bişey değil. Çocuk için doğru zaman diye bişey yoktur demişti. Ben bu cümleye kısmen katılıyorum. Daha fazla uzatmak istemiyorum eş adayınız la zaten konusmussunuz ve kendisi bunu kabullenmisse başkaca da bişey düşünmeyin sadece ihtimal olurda fikriniz değişirse geç olmasın yumurtanizi dondurun. Allah mutlu mesut etsin