Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Sizce ileride pişman olur muyum?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Hayat ne gösterir bilemezsiniz. Gelecekte olacaklar için kendiniz hakkında dahi asla böyle olmaz, asla yapmam gibi net konuşulması yanlış bence. Hiç belli olmuyor ki fikirler değişiyor, hayat koşulları değişiyor vs. Belki isteyeceksiniz belki hiç istemeyeceksiniz. Şimdiki fikrinizi sevgilinize söylediniz artık o da biliyor. Bence bu kadarı yeterli. Ben evlendiğimde 4 sene istemedim. İsteseydim de olmayacakmış zaten. Hayat...
 
Çocukları çok sevdiğim ve kendi çocuğumun olmasını çok istediğim için hamile kaldım .
Hayatta hiçbirşeyin garantisi malesef ki yok , 5 dk sonra ne olacagımız bellı degıl yolda yururken basımıza bırsey dusup olebılırız de ayrıntılara bogulup hayatı kendıme zından etmeyı sevmıyorum .Kendı adıma maddı ve manevı anlamda kendıme guvendıgım kendı ayaklarımın uzerınde durabıldıgım için cocuk sahıbı olmayı ıstedım
 
Yorumları okumadan direkt ilk mesaja gore yazmak istiyorum
Ben çocuk doğurmak istemeyenlere saygı duyarım sonuçta kişinin anne baba olmak kadar olmamayi da seçme hakkı var diye düşünürüm. Esinizle ortak karar olduktan sonra kim karisabilir ki?
Ama ben ekonomik parametrelerden ve ya pisman olursam düşüncenizden dolayi icten içe aslinda emin olamadiginiz kanisina da varıyorum yani kesinlikle istemiyorum değil de istemiyorum çünkü.... ve sebepleri sıralayarak kendinizi ikna ediyormuşsunuz gibi bir izlenim.olustu bende.
Pişmanlik yaşayarak ya da yaşamayarak zamanla farkina varilacak bir durum.
Doğurmadiginiz icin pisman olur musunuz bilmiyorum ama bir çocuğunuz olsa "keske doğurmasaydim" diye pisman olacağınızı sanmam.
Anne olamadigi icin pismanlik yasayan cok kisi de var ama herkes kendi hayatini ve secimlerini yasiyor.
O yüzden son sözüm: icinizden nasıl geliyorsa öyle yaşayın. Mutluluk da aslında bizim bu kavrama yükledigimiz anlamla alakali.
 
Pişman olur musun onu bilemem ama sırf evli, mutlu, çocuklu klişesine uymak için çocuk yapma. Bunu yazıyorum çünkü çevrende seni buna çekmek isteyecek çok insan olacak. Onun haricinde vallahi ben de bir tane var. Büyük konuşmayayım ama ikinciyi hiç düşünmüyorum.
 
neden pişman olasın ki? eğer şu an istemediğin bir şey yaparsan asıl pişman olman daha yüksek. gönlünden geçeni yapman her zaman daha iyi olacaktır. eğer kafana takılıyorsa hamilelik süreçlerini ve çocuk doğduktan sonra yaşanacak bütün süreçleri araştırmanı isterim. eğer geleceğinde çocuk görüyor ve bunda mutlu oluyorsan elbette çocuk yapmayı tercih edebilirsin. senden tek ricam karar verirken asla insanların öznel yorum ve düşüncelerine maruz kalma. çünkü en iyisini sen bilirsin iyi günler.
 
Karar senin ama iyi düşün. Gerçekten istemiyorsan ve istemeyeceksen sorun yok. Ama biliyorsun ki kadınlarda biyolojik yaş diye birşey var. Erkeklere bakma onlar 50 yaşında da baba olur ama biz kadınlar için 35 üstü yavaş yavaş zorlaşıyor. Sonradan anne olmak isteyen ve bu sefer de tüp bebekle çocuk sahibi olan bir anne, sebile ölmez. Youtube dan videolarını izleyebilirsin
 

Bu senin verebileceğin bir karar sonuçta,annelik duygusu elbette farklı ama bunu derinden hissetmeyen bir çok kadın var artık.
Anne olunca keşke daha önce olsaydı diyende var.
Freud amcaya şu konuda katılmıyorum, ilk doğumu yapan kadın hayattan mennunmu acaba budatartışılır elbette.
Ben ki çocuk delisi kadın 1 tanede kaldım,kızıma diyorum şu hayata 2. bir çocuk düşünme diyorum.
 
2 çocuğum var. Kişisel hayatımdan çok memnunum, eşimle 12 yıldır birlikteyim, bir 120 yıl daha birlikte yaşasak bize yetmeyecek, biliyorum. Böyle bir ilişkiye çocuk yaptık, bundan asla pişman değilim, hatta çocuklarıma sağladığım aile ortamı içimi ısıtıyor, onlar mutlu, biz mutluyuz. Gelin görün ki dünyanın, ülkenin hali perişan, bundan elbette memnun değilim. Bu dünyaya iki çocuk getirmiş olmak bir yanıyla beni rahatsız ediyor, kimi etmez ki? Bu demek değil ki pişmanım. Zorluklar, tehlikeler, yobazlıklar, savaşlar, hastalıklar... Karşı durmaları gereken çok şey var. Ancak bu her zaman böyleydi. Dünya asla barış dolu bir harikalar diyarı olmadı ama her zaman uğruna yaşanmaya değecek şeyler var. Belki çok fazla şeyle baş etmeleri gerekecek ama buna değeceğine inanıyorum. Dünya berbat durumda ama ona göre savaşçı ruhlu kızlar yetiştirmek niyetindeyim. Kıyamet kopmadıkça dünyanın iyi, güçlü insanlara ihtiyacı var. Ben iyi bir insan olduğuma, iyi insanlar yetiştireceğime inanıyorum, bunu yapacak gücüm, sabrım, zamanım olduğunu, çocuklarımı yetiştirecek örnek bir ilişki yaşadığımı düşündüm, o yüzden doğurdum. Freud bir yanıyla haklı belki de.

Bu ortamda çocuk yetiştirmek bencilce mi? Çocuğa vereceğiniz güzel şeylerin, dünyayla baş etmesine yetmeyeceğini düşünüyorsanız evet bencilce. Ben yeteceğimizi düşünüyorum.

Pişmanlık konusuna gelirsek, bunun bir matematiği yok. Sizin hayattan beklentilerinizi, önceliklerinizi bilemem. Ama insanlar pek ala evlilik karşıtı da olabilir, çocuksuz olmak da isteyebilir ve hayatlarını böyle tamamlayabilirler, bunları da normal buluyorum. Bir dostum var; şuan 40 yaşında. Tam da buna örnek; evlilik karşıtı ve hiçbir zaman çocuk istemedi. Bir an bile pişman olduğunu görmedim ki, çok şeffaf bir insandır. (ay yine uzun yazıyorum, bu benim lanetim )Kısacası; kendinizi en iyi siz tanıyorsunuz, en doğru neticeyi ancak siz varırsınız.
 
Bir evlat olarak bu dünyaya geldiğime çok üzülüyorum. İsteğim dışında yaşamaya zorlandım ve bu berbat şartlarda yaşamak için sürekli kendimi yıpratıyorum.
Keşke bana sorulsaydı kesinlikle doğmak istemezdim.
İnsanların gerek çevre etkisi gerek kendine muhtaç bir canlıya bakmak kişiye kendini güçlü hissettirdiği için, küçük şeylerin otomatik olarak sevme, mıncırma duygularını tetiklediğini için ürediğini düşünüyorum.
İyi evlat olur okursa gurur kaynağı oluyor aynı zamanda, belirlenmiş standartlarda tabii.
Bugünün psikolojik doyurucusu yarının güvencesi olarak ürüyoruz.
Çoğu çocuk gerekli maddi manevi imkana sahip bile değil. Ama var. Çocuğun var mı? Var. Vatana millete anasına babasına hayırlı olsun inşallah.
Bu toplum bizi birey olarak görmüyor, kendimiz için yaşayamıyoruz.
 
Zaman bana ağzıma tıkama konusunda çok iyi olduğunu öğretti.
"Evlenmek mi, o kadar delirmedim."
"Ne çocuk mu? Aman siz yapın ben sizinkileri severim."
"İkinci mi? Tövbeler olsun."
BUnlar benim cümlelerim ve bu tip konularda büyük büyük kararlar almamak gerektiğini öğrendim.
Şimdi istemez yapmazsınız üç yıl sonra ister yaparsınız. Niye geri dönülmez ufuklara yelken açıyormuşsunuz gibi hissediyorsunuz ki?
38 yaşınızda, 40'ta halen çocuk istemeyeceğinizi bilemezsiniz.
İstemiyorsanız da yapmazsınız. Bu kadar.
Şimdiki aklınızla 5-10 yıl sonrasını yargılamayın, o kararları ona bırakın.
 
Eskiden ben de asla çocuk istemediğimi söylerdim çünkü doğurabileceğime karşı inancım vardı da burun kıvırıyordum sanırım. Benim yaşım 31, evlenmem ekonomik şartlardan dolayı 34’ü bulur. Evlenir evlenmez hemen çocuk da olmaz, evlenmeyi düşündüğüm kişinin durumu çok iyi değil. Hatta belki de hiç olmaz. Kiloluyum ve doğurganlık yaş ilerledikçe her gün azalıyor. Adet düzensizliğim var. Korkuyorum. Etrafa sizin yazdıklarınız gerekçeleri söylüyorum, yani hala istemediğimi söylüyorum. Ama içimi bir korku sardı. Ben de keşke erken evlenseydim diye pişmanlık oldu açıkcası. Sevgilimi çok sevmesem ayrılıp bugün ilk bulduğumla evleneceğim çocuk için. Yine de olursa çocuğum dönüp bana beni neden doğurdun der diye de korkuyorum günümüz şartlarından. Kafam karışık, çok zor bir durum. Konunuzu takipteyim.
 
Bu gözlemim ne kadar doğru bilemiyorum ama çocuk istemeyenlerin maddi kaygılardan çok daha güçlü sebepleri oluyor, geçmiş travmalar vs. Veya sebeplerden bağımsız öteden beri içinde anaç hisleri olmuyor bazısının. Böyle insanlar zaten tereddütte kalmıyorlar pek. Her kadın anne olmalıdır demiyorum ama eğer sebepleriniz sadece saydıklarınızsa pişman olursunuz gibi geliyor. Ayrıca bu kirli dünyaya bir çocuk getirmek istemiyorum düşüncesini de oldum olası anlamam. Dünya zaten yaratıldığından beri böyle bir yer, bazen güllük gülistanlık bazen kaos. Üreme iç güdüsü olan birinin salt bu sebeplerle çocuk yapmaktan vazgeçeceğine inanmıyorum, vazgeçse bile pişman olacağını düşünüyorum. Maddi, sosyal koşullar değişken oluyor çünkü insan hayatında.
 
Yapmazsanız içinizde hep ukte kalacak çocuklu aileleri yiğenleri akrabaları göreceksiniz imreneceksiniz acaba çocığum olsa nasıl bir hayatımız olur kime benzerdi falan diye düşüneceksiniz ama yaparsanız iyiki doğurmuşum o benim dünyam hayat ışığım diyeceksiniz
 
Düşününce çocuk yapmanın bir tane mantıklı sebebi yok. Masraf, dert ve sıkıntı getirir çocuk. Hasta veya sakat doğabilir ilerde büyüyünce suçlu olabilir başınızı belaya sokabilir. Mantıken düşününce tek artısı bile yok o yuzden düşünmeyin his olarak istiyorsanız, yapın
 
Biyolojik saatin gelince sende istersin..bende çok çocuk aşkıyla yanıp tutuşan biri değildim.5 yıl olmuştu.eşim çok istiyordu. .şimdi çocuğumuz 6.5 yaşında.iyiki de var diyorum.yani bence herkesin 1 tane çocuğu olmalı.benim de bunlar gibi kaygılarım vardı ama bazen insanın aklından herşey siliniyor ve tehlikeleri unutuyor
 
Tam olarak kafamdakileri yazmışsınız. Tek fark benim 21 yaşında olmam. Şu an zaten hayli erken çocuk sahibi olmam için. 25 yaşından önce hiç düşünmüyorum, ona göre önlemimi alıyorum. Bazen anne olmayı çok istiyorum ama yukarıda yazdıklarınız çok doğru ne yazık ki, özellikle eşimin de hep söylediği şeyler. Ona en iyi şekilde eğitim imkanı sağlamak istiyorum, refah içinde yaşamasını istiyorum ama daha kendimize ait araba ve evimiz bile yok. Olsa da kredi borcuyla olacak. Hadi onlar ödendi diyelim üstüne bebek için masraf çıkacak. Beziydi, mamasıydı, beşiğiydi, bebek arabasıydı, büyüdüğünde eğitim gereçleriydi...Konuyu takipteyim. Umarım hem siz ve eşiniz hem de olursa çocuğunuz için en doğru kararı verebilirsiniz.
 
hayattaki tek değil belki ama öncelikli iyikim kızım.
çocuk sahibi olmak istedim eşim de aynı şekilde ve oldu ama tek çocuk kafi bizim için ...
bunun için fazla plan yapmanın anlamı yok, sağlık elveriyor ise istiyor iseniz ve maddi anlamda geliriniz uygunsa çocuk bakmak için yaparsınız.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…