• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Sizce ileride pişman olur muyum?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
genel olarak bakınca anne olmaktan pişman kaç kişi vardır aramızda? siz anne olduğunuzda pişmanlık mı yaşamaktan korkuyorsunuz? hiç olmak mı güzel var olmak mı?
 
bütün samimiyetime inan

15 dk önce bir video izledim ve gözyaşlarım çenemden döküldü niye biliyormusun ,

yazarken tekrar başladım ağlamaya ,

bir kızım var ve ona bir kardeş yapamadım tek çocuk kaldı kv inat yapmadım allah onu bildiği yapsın inşallahhh ,
şimdide olmuyor zaten 6 senedir uğraşıyorum doğal yolla olan kızıma tüp bebekle kardeş yapmaya kalktık oda olmadı ,

o videoda uzaktaki kızı tlf açıyor kadın konuşamıyor , ağlamaktan ,

neyse daha fazla devam edemiyecem nasıl istiyorsan öyle olsun byyy
 
Çocuksuz olp mutlu olan çok insan var.
Bence mutluluğu çocuk getirmiyor. İlerde çocuğunuz olur hayırsız olur veya istersiniz olmayabilirde. Bunu zaman gösterir.
Yaşamın akışına bağlı bence pişman olup olmamanız.
Bir tanıdığım şöyle söylemişti, ben bir çocuğa yarar sağlayamayacaksam çocuk sahibi olmak istemem. Çok doğru bence.
Ama bazende hee türlü yararı sağlarsın ama o çocuk hayırsız çıkar.
Bazı zamanlar bunalırsın azıcık kafanı dinlemek istersin yorulduğunu hissedersin işte bir çocuk yetiştirmek okadar zorki heleki anne için. Maalesef babalar çok nadirdir herşeyiyle ilgilenen bir baba. Bir çocuğu büyüten annedir. Çok büyük bir yük.
Bazı zaman gelir yetemeğdiğini düşünüp pişman olursun bazı zamanlarda iyiki çocuğum var dersin, iyiki anneyim dersin...
 
Siz bilinçli birisiniz. Eminim çocuğunuz iyi yetişecektir. :KK51:
O eğitimi siz verirsiniz. Şu an ile 6 yıl önce arasında ciddi fark var o yüzden belki bende 6 yıl 10 yıl önce olsa farklı düşünürdüm. Şu ana bakip çocuk istemiyorum. Olumsuzum.


Arkadaşınıza çok sasirdim. Eşinin işi yok. Ev kira peki kendi çalışıyor mu? 3 çocuğa 5 kişilik aileye nasıl bakıyorlar? Asgari ücret yetmez ki..hem ev kira hem 3 çocuk imkansız.. nasıl geciniyorlar?
Olmaya calısıyoruz buradakı annelerde bıseyler katıyor ıyı olurlar ınsallah.
Arkadasada gelınce valla gecınıyorlar bıraz kp destek cıkıyor kıralarını oduyor. Mınumum duzeyde suanı dusunerek yasıyorlar karnımız doysun yeter modunda. Arkadasım calısma taraftarı degıl calısmıyor kocasıda ızın vermez zaten. Hatta ben kpss calısıyorum dıye bana bıle kızıyor evın var kocanda calısıyor daha nıye bu satten snra ugrasıyorsun dıye. Valla ben arkadaslık gorevımı yapıp uyarıyorum gerısı ona kalmıs
 
Çocuksuz olp mutlu olan çok insan var.
Bence mutluluğu çocuk getirmiyor. İlerde çocuğunuz olur hayırsız olur veya istersiniz olmayabilirde. Bunu zaman gösterir.
Yaşamın akışına bağlı bence pişman olup olmamanız.
Bir tanıdığım şöyle söylemişti, ben bir çocuğa yarar sağlayamayacaksam çocuk sahibi olmak istemem. Çok doğru bence.
Ama bazende hee türlü yararı sağlarsın ama o çocuk hayırsız çıkar.
Bazı zamanlar bunalırsın azıcık kafanı dinlemek istersin yorulduğunu hissedersin işte bir çocuk yetiştirmek okadar zorki heleki anne için. Maalesef babalar çok nadirdir herşeyiyle ilgilenen bir baba. Bir çocuğu büyüten annedir. Çok büyük bir yük.
Bazı zaman gelir yetemeğdiğini düşünüp pişman olursun bazı zamanlarda iyiki çocuğum var dersin, iyiki anneyim dersin...
Arkadasınız cok guzel soylemıs cocuk ıllakı buyurde nasıl buyur ne olur onemlı olan o.
 
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.

Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.

Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..

Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.

Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?

Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.

Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?

Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.

Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?

Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.

Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..

Sevgiler.:KK200:
Kesinlikle olursun

Çocukları hiç sevmeyen ben , bebeğime aşığım

39 yasında anne oldum ve çok pişmanım

Hep erteledim istemedim sonra da olmadı zaten
Şimdi anneliğin dünyadaki en güzel şey olduğunu anladım

Bebeğim öyle huysuz öyle yaramaz ki
Ama onu çok seviyorum

Bence annelik bambaşka bir duygu
Keşke daha önceden düşünseymısım
 
Benim bir tane çocuğum var. Evet onu çok seviyorum. Ama tüm içtenliğimle söylüyorum. Şu zamandaki aklım o zaman olsaydı çocuk sahibi olmazdım. Bunu çekinmeden dile getirebilirim. Şimdi kızımdan ayrılamam ama eğer hiç anne olmasaydım bu duyguyu zaten bilmeyecek olurdum. Bu konuda duygusal bakamıyorum zira sizin gibi düşünüyorum. Dünya zaman ilerledikçe kötüye doğru gidiyor yazdığınız gibi.
Çocuk sahibi olmak güzel değişik bir duygu bir taraftanda kötü şartlardan nasıl koruyabilirim diye kara kara düşündürüyor ve endişe verici gerçekçi olursak.
İnsan acıya zorluğa ona buna kendisi katlanıyor da çocuğunun katlanmasını izlemek çok zor bir durum.
Bende ikinci bir çocuk düşünmem. İnşallah çocuklar daha güzel bir dünyada yaşarlar temennimiz bu.
 
ben anne değilim ben hiç miyim?
anne olanlar mı varolmuş oluyor?
yanlış anladınız hiç olmaktan kastım siz bir hiçken yaratıldınız varoldunuz. Yiyor, içiyor, geziyor, sex yapıyor keyif alıyorsunuz, bazen acı çekiyorsunuz, aşk gibi duyguları biliyorsunuz vs. yani hiç olmayı mı isterdin var olmuş olmak mı güzel senin için. bir çocuk neden beni doğurdunuz mu der hayatı tatmış olmayı mı ister?
 
Senin kararın... Dünyaya bir Einstein getirmiyor hiç kimse... Herkes kendi genlerini yoğurup duruyor... Ne istersen onu yap... Ne doğuran bişey kazanır ne doğurmayan bişey kaybeder... Herkes Durumuna göre yorum yapar.... Bundan bişey çıkaramazsın koca dünyada kısıtlı ömrümüzle biz neyizki... Herkes kendi dünyasının imparatoru hepsi bu. Kimse kimseyi çok önemseyip kimse kimsenin fikirlerine göre planlamaz...pişman olurmu sun olmazmı sın pişman olacak yaşa kadar ölmeden gelirmisin nerden bileyim..... Sen bileceksin
 
yanlış anladınız hiç olmaktan kastım siz bir hiçken yaratıldınız varoldunuz. Yiyor, içiyor, geziyor, sex yapıyor keyif alıyorsunuz, bazen acı çekiyorsunuz, aşk gibi duyguları biliyorsunuz vs. yani hiç olmayı mı isterdin var olmuş olmak mı güzel senin için. bir çocuk neden beni doğurdunuz mu der hayatı tatmış olmayı mı ister?
Berbat bir ailede herşeyden yoksun ve travmalı büyüyorsa başına olmadık işler geliyorsa niye beni doğurdunuz der..... Kim olsa der.... Artık ana var denizanası var baba var iskele babası var..... Bunu herkes biliyor.... Kadınlar külübü çok güzel bir platform herkes kendi fikrini söylüyor.... Hepimiz aynı düşünsek zaten ilerleyemez..... Lakin her doğrunun bir karşı tezi var.... Kişiler illa kutsal anne imajını taşımak istemeyebilir... İki tür insana saygı duyuyorum illa bu doğru diye dayatmadan..... Birincisi çocuk istemiyorsa yapmama kararı alanlar ikincisi çocuğa gerçekten sahip olup onu yetiştirmeyi başaranlara..... Yoksa istediğimiz kadar süsleyelim üretmek ve genleri aktarmak.... Hani derler ya herkes için en şahanesi kendi çoçuğu dur.... Kimsede biz kadar bayılmaz çocuklarımıza öyle birşey.......
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back