3 çocuk annesi olarak, anne olmak benim dünyada yaşadığım en eşşiz, en güzel deneyim diyorum.Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.
Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.
Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..
Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.
Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?
Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.
Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?
Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.
Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?
Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.
Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.
21 yaşında çocuk yapmayın zaten lütfen. Evlilik bile garip o yaştaTam olarak kafamdakileri yazmışsınız. Tek fark benim 21 yaşında olmam. Şu an zaten hayli erken çocuk sahibi olmam için. 25 yaşından önce hiç düşünmüyorum, ona göre önlemimi alıyorum. Bazen anne olmayı çok istiyorum ama yukarıda yazdıklarınız çok doğru ne yazık ki, özellikle eşimin de hep söylediği şeyler. Ona en iyi şekilde eğitim imkanı sağlamak istiyorum, refah içinde yaşamasını istiyorum ama daha kendimize ait araba ve evimiz bile yok. Olsa da kredi borcuyla olacak. Hadi onlar ödendi diyelim üstüne bebek için masraf çıkacak. Beziydi, mamasıydı, beşiğiydi, bebek arabasıydı, büyüdüğünde eğitim gereçleriydi...Konuyu takipteyim. Umarım hem siz ve eşiniz hem de olursa çocuğunuz için en doğru kararı verebilirsiniz.
Yapmayacağız dedim zaten.21 yaşında çocuk yapmayın zaten lütfen. Evlilik bile garip o yaşta
Pişman olmayı olduktan sonra görmek istemiyorum.Pısman olur musun onu ancak yasayıp gorursun.
Cok istersin olmaz mesela boyle bisey de var, o zaman da ölünmüyor bu sefer oyle yasamaya alısıyorsun.
Benım diyecegım sey, cocuk sahıbı olmak istemiyorsan olmazsın. Saygı duyarım, herkes istemek yapmak zorunda değil zaten kesınlıkle.
Zamanla düşünceniz değişir zaten yaşınız çok küçük. Sizin yaşınızda ben kendime bakamıyordumYapmayacağız dedim zaten.
Bu sunduğunuz sebeplere bakarak çocuk sahibi olmak istememeniz çok normal; söylediklerinize katılıyorum. Bir tane çocuğum var; çok zor çocuk büyütmek, her şeyi ona endekslemek ve gelecekte ihtiyaçları büyüdükçe nasıl olacak diye endişelenmek zorluyor insanı. Bende hiç çocuk istemeyen biriyken eşimin çok istemesinden dolayı yaptık bir çocuk:) Yapmasaydım ilerde pişman olur muydum olurdum galiba. Yani bu işin iki ucu b.klu değnek. Yapmak da zor yapmamak da. Evlendikten sonra birkaç yıl geçince belki düşünürsünüz çocuğu. Şu anlık şartlar tam olgunlaşmadığından da düşünceleriniz bu şekilde yoğunlaşıyor olabilir. Zamanla farklı kararlar verebilirsiniz.Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.
Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.
Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..
Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.
Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?
Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.
Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?
Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.
Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?
Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.
Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.
Çok haklısınız.Çocuğu hayırsız olup ailesinin başını belaya sokan tipler var bunların aileleri de keşke olmasaydı diye pişman.
Belki sizde o tarz bir pişmanlık yaşarsınız?
Belki de çocuk isteyip bir türlü sahip de olamayacaksınız?
Yani ihtimaller ihtimaller...
İsterim istemem mı, ben cocuk cok severım. İcimde bir cocuk buyusun cok ısterım.
Pişman olmayı olduktan sonra görmek istemiyorum.
Ondan bu konuyu açtım.
Cevremde keşke anne olmasaydı dediğim kişiler oldu. Çocuklarını mahvettiler.
O yüzden yaşamadan anlamanın yolu yok mu acaba sevgili benneyanginlargordum.? Seninde çocuğun daha yok. Mesela istiyor musun 36 yaşında bir kadın olarak?
Neden pişman oldunuz?Herkesin karararı kendine tabi saygı duymak lazım ama size şu kadarını söyleyeyim bende eşimde evlendiğimizde çocuk istemedik 3 seneye yakın ama sonra çok pişman olduk
Çünkü hala bekliyoruz malesefNeden pişman oldunuz?
Eğer çok özel değilse?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?