- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.270
- 448
Öyledir tabi..
Kedi de çok tatlı bir şeymiş. Onceden çok sevmezdim ben köpekleri daha çok severdim.
Şimdi çok şeker geliyor kedisi.
Öyledir tabi..Cık olmuyor.
Bir kedi bir insan yavrusu annesiyim. Kedi kızımı da çok severim, patilerini öperim ama evlat bambaşkaminnoşum beni affetsin ama evlat acayip bir şey ya.
Aradaki bağ çok ilginç yani.
anlatılmaz bir şey
Bu da bir ihtimal..PİŞMAN OLURSUN
Ama bu büyük bir ihtimalBu da bir ihtimal..
Olabilir..
Kimsenin hayatı dört dörtlük değil ki evet hayat çok pahalı ama hayat pahalı deyip de çocuk gibi mucize bir şeyi dünyaya getirmemezlik yapmazdım yine olsa yine yaparım bir tane kızım var ve artık tüm hayatımızı şimdiden onun geleceği için bişeyler yapmaya başladık..evet zor mu çok zor ama o kadar güzellikler yaşatıyor ki bize hergün Allah’ıma binlerce kez teşekkür ediyorum..Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.
Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.
Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..
Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.
Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?
Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.
Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?
Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.
Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?
Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.
Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.
Mesajınız için çok teşekkür ederim..
Bu kaygıları taşıyan tek kişi olmadığımı bilmek güzel.. Hele ki ülkemizde şu son iki gündür artışa geçen dolar,altın durumundan sonra daha da kaygılı çok kişi var. Haliyle fiyat farkları gelecek. İnsanlar tedirgin..
Mesela bende çeyiz daha oluşturmaya başlamadım. Şimdiden düşünüyorum ufak tefek şeyleri alsam mı mesela; türk kahvesi makinesi gibi.. Nickimden de belli olduğu üzere türk kahvesine bayılıyorum. Günde 2 3 kere içmeden olmuyor. Kahve makinesi ile de güzel oluyor. Şu an fiyatlar 300 civarı.. Acaba artar mı diye düşünüyorum..?
Kesinlikle, anne olmak çok kutsal ama hayatta her şey değil. Önce insanız. Sonra başka sıfatlar geliyor.
Size bir sorum olacak. Hiç kararınızdan pişman oldunuz mu?
Eşinizde sizinle aynı fikirde miydi?
ben sizi daha önceki konularından tanıyor Ve çok aklı başında buluyordum. Hayatımda ciddi biri yok diye üzülüyordunuz bakın karşınıza ne güzel iyi biri çıktı. Ben kendi hayatımı örnek vermek istiyorum.Çok zamanım kalmadı..
Bir de benim hayatımdaki kişinin yaşı 36. Eğer karar verirsek 40 yaşından sonra baba olmak istemiyorum dedi bana bir kereçok zamanım yok gibi. Keşke olsaydı..
Yumurta konusunu çok kişi söylemiş. Ben 33 yaşındayım. 39 40 yaşına kadar sorun olmaz sanıyordum.?
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.
Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.
Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..
Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.
Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?
Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.
Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?
Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.
Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?
Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.
Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.
Yıllık bi kira bedeli var tam bilmiyorum ama bin iki bin gibi bişeydir. O zaman şöyle yapabilirsiniz:İşte ya hiç istemezsem boşuna yumurta dondurmuş olacağım..
Pahalı bir işlem mi..
His olarak çocukları severim..Çokta şart değil yani. Çocuk diye yananlar çocuk yapsın,yok ya bana göre değil diyenler yapmasın.. Toplumsal nedenlerle değil de kendin ne istiyorsun ne hissedersin onu düşün bence. Dünya kaotik falan filan bunları bu kararın içine sokman bana göre annelik hissiyle bağımsız olaylar. Ve dünyanın kaderini okumuşcasına davranmakta çok doğru değil. Bu kararı verirken kendi şartlarına kendi hislerine bakman lazım. Ben eşimden ayrıldım ve kızım için çokta güçlü durdum hayata karşı onu büyüttüm belli yaşa getirdim şimdiye kadar. Yani dünya hayat şartlarını zaten o annelik hissiyle zorluyorsun kapasitenin üzerine çıkabiliyor potansiyelini yükseltebiliyorsun.Korkudan değilde gerçekten ben annelik hissi istemiyorum diyorsan yapma. Eğer his var ise ileride pişman olursun. His yok çocuklarıda çok sevmem diyorsan yapma gerek yok.
Yıllık bi kira bedeli var tam bilmiyorum ama bin iki bin gibi bişeydir. O zaman şöyle yapabilirsiniz:
Yumurta için faydalı bir besini düzenli olarak tüketmeye başlayın. Mesela tam bilmiyorum ama kuru incir yumurtalıklara çok Faydalı yumurta sayı ve kalitesini arttırıyor diye biliyorum. Kuru inciri daha fazla tüketmeye başlarsınız. Ya da bal çörekotu tarçın karışımı da faydalı iki günde bi kaşık bu karışımdan yersiniz, senede 1 defa da kadın doğum doktoruna gidip rutin muayene ve tahlil yaptırırsınız. Doktor yumurta rezervinde düşüş olduğunda görüyor zaten tahlillerde çıkıyor ordan da kendiniz ne durumdasınız görmüş olursunuz ama bu doğal takviye besinler hem genel olarak sağlık için hem doğurganlığı uzun süre devam ettirmek adına etkili. Zaten 40 yaşına kadar yumurtalıkta bi sıkıntı olacağını sanmıyorum.
Ama bence siz bu konuyu açtığınıza göre içinizde bi yerlerde çocuk isteği var. Bence bi çılgınlık yapın ve hemen çocuk yapın zaten hayatınızın yarısı çocuksuz geçmiş çocuksuzluğu doyasıya yaşamış olmanız lazım.
bu arada ben tüp bebek tedavisindeyim bebek konusunda objektif olamıyorum malesef kusura bakmayın
Cok guzel ifade etmişsiniz:) sosyal bir deneyin soruları gibi olmus :) cevaplayacagim bende birazdan:)
Kimsenin hayatı dört dörtlük değil ki evet hayat çok pahalı ama hayat pahalı deyip de çocuk gibi mucize bir şeyi dünyaya getirmemezlik yapmazdım yine olsa yine yaparım bir tane kızım var ve artık tüm hayatımızı şimdiden onun geleceği için bişeyler yapmaya başladık..evet zor mu çok zor ama o kadar güzellikler yaşatıyor ki bize hergün Allah’ıma binlerce kez teşekkür ediyorum..
Ev almak araba almak ya en basiti bir markete gidiyorsun eskiden olsa 150 TL ye neler alırdın şimdi 300-400 TL ye neler alıyorsun
Herşey ateş pahası ama annelik duygusu paha biçilemez onu tasman İçin yaşanan gerekir..burada milyarlar akıtıpta anne olmak için çabalayan arkadaşlarımız var ve sen anne olmak istemiyorum diyorsun..düşünsene her geçen gün içinde büyüyen bir mucizen olucak ilk tekmesini hissediceksin sonra doğduğunda ilk gülmesini ilk ağlamasını ilk öpmesini anne demesini daha birçok şey..
İyi ki anne olmuşum ve sende ilerde güzel bir anne olucaksın buna eminim
Ben de istemiyordum asla çocuk doğurmayı.. hiç beklemediğimiz bi dönemde hamile kaldım kürtaj için çok gelgit yaşadım ama aldırmadım doğurdumoğlumu seviyor muyum? Çokk..ama çocuksuz da olsam asla pişman olmazdım çocuk çok zor bir iş .. bana kalırsa hic girmeyin biz yandık siz yanmayın hayatınızı yaşayın derim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?