- 10 Temmuz 2018
- 2.878
- 2.450
- 63
- 29
Evleniyorum valla
Evleniyorum vallaSevgili Ceylan, çok teşekkür ederim canım..
Ne güzel bir yorum yazmışsın..
Sen benim iyi bir anne olabileceğimi düşünüyorsun..ondan bu yorumu yaptın.
Ben mükemmelliyetçi değilim. Mükemmelliyetçilik iyi değildir. Ben sadece manevi ve maddi külfetini karşılayabileceğimden emin değilim. Seninle de konuşmuştuk ama erkek arkadaşım bence bir tane ister..
O yüzden konu açtım. İleride hiç istemezsem o da bir şekilde kabul ederse, bunun sorumluluğunu tek başıma almak istemem. Ağır gelir. Ortak karar olmalı.. Bakalım şu an hala negatifim.. Ben zaten olursa en fazla 1 tane.. İkincisini hem yaş hem de şartlarım elvermez.. Bakalım neler olacak..Evlilik oturmadan çocuk yapılmamalı..Ona katılıyorum..
Yarın evleniyorsun.. Konunda 100 kusur sayfa konuşmuştuk.
Sonunda evleniyorsun.. hayırlı olsun diyorum..
Umarım çok güzel bir evlilik hayatın olur..
Güzel haberlerini alırım..
Evet var. Norveç; İsveç; Finlandıya; İzlanda, Danimarka ve Almanya..Peki dünya üzerinde bu kadar kaotik olmayan maddi manevi parametrelerin sizi mutlu edeceği ve üremeyi isteyebileceğiniz bir ülke mevcut mu ? Türkiye şartlarında bencilce buluyorsunuz ama imkanlar farklı olsaydı düşünür müydünüz?
Belki nasip olur hayat bu. Böylelikle daha mutlu olduğunuz bir ülkede yaşar evlat sahibi de olursunuz kim bilirEvet var. Norveç; İsveç; Finlandıya; İzlanda, Danimarka ve Almanya..
Oralarda olsam bir tane çocuk sahibi olurdum. (Nasip olsaydı)
Iste ben de nisanliyken asla istemiyordum. Ilk 3 sene de asla diyebilirim. Bir anda damdan duser gibi geldi o istek. Tarif edebilecegim birşey değil.Sizin adınıza sevindim..Mutlu bir evliliğiniz teşvik olmuş..
Burada ana fikir istemek zaten..Ben şu an asla istemiyorum..
Üreme konusunda da; Freud amca'nın güzel tespitleri vardır. Ama tabi her dediği çıkmıyor. Kendi bakış açısı ile zamanında dile getirmiş.. ben biraz katılıyorum. Mesela bende çok halimden mutlu değilim. Kaçınma davranışı yapıyorum yani istemiyorum çocuk. Savaşta olsam hiç istemezdim.İşte bu tespitler her kişiye uyarlanamıyor. Her insan derya deniz çünkü..
Yorumunuzda katıldığım çok şey var.
Bir kere bu konuların evlenmeden konuşulması gerektiğine inanıyorum. O yüzden birkaç kere konuştuk. Bu çok önemli bir konu saklayarak olmaz. Onun dışında maalesef benim yaş 33, siz benden küçüksünüz diye biliyorum 26 olmanız lazım. Benim çok zamanım kalmadı. Tahminen birkaç aya bizde de nişan ve nikah olabilir. O zamana 34 olacağım. Çok zamanım kalmadı eğer çocuk istiyorsam..
Ama tabi ki iyi bir anne olamayacaksam tek başıma pişman olsam çok daha iyi..
Freud konusunda da benim şu anki düşüncelerime uyduğu için örnek verdim. Zaten o bir önerme vermiş. Adamın çok ciddi tespitleri var. Bazılarına da bilim çevreleri katılmaz. Benim demek istediğim şu; benim bir durumda şartlar bana hiç uygun değilse kaçınma davranışı sergiliyorum. Freud bu konuya başka bakıyor. Ben sadece onun gibi bakmıyorum..
Freud'a göre çocuk istememek ölümü istemektir. tamamen yok olmayı istemek.. Var olmanın dayanılmaz ağırlığı altında ezilmiş, tükenmiş insanların ölümle birlikte geride hiçbir şey bırakmadan dünyadan tamamen gitme isteğidir çocuk sahibi olmak istememek. çünkü çocuk bizim bir parçamızsa eğer, bizi kısmen yaşatmaya devam eden bir varlıktır neticede.. bilinç düzeyinde olmasa da hayatta varlığımızın kısmen devamını sağlar.. belki bilinç dışında...(bkz: kollektif bilinçdışı)
Anlık duygu durumlarımız.. ve duygularımızın birikimi... bunlar hep önemli.. Mutsuz duygu birikimlerimiz bu konudaki isteksizliği sağlamak için yeterli olacaktır.. Yok olma isteği temelden yerleşebilir. freudyen bakış açısına göre özellikle çocukluk döneminin nasıl geçtiği bu açıdan belirleyici.
Freud'a göre iki temel güdü olan yaşamın ve ölümün etkisinde hareket ederiz.. yaşam güdümüzün enerjisi libidodur.. ölüm güdümüzün enerjisi ise destructo. bunlar birbirinin tersi.. biri yok etme ise diğeri var etme.. birçok insan ölüm güdüsünün etkisiyle yaptığı davranışların farkında bile olmaz.. dikkatsiz davranmak bir yerini kesmek, bardağın elimizden hoop diye kayması kırılması, sigara vb zararlı alışkanları sürdürmek, yani tehlikeli ve zararlı işler yapmak.. bunların hiç mi başka sebebi yok? var tabi ama hepimizin ille göz göre göre kendimize zarar verdiğimiz, ya da kendimize zarar gelmesine izin verdiğimiz anlar olmuştur.. işte bu kendimize zarar verdiğimiz fakat genelinin sakarlık -kaza şeklinde açıklandığı davranışlarımızın altında bilinç düzeyimizin genelde daha altlarında bi bölgede var olan ölme isteği vardır.. gibi bir şey der freud. bu bağlamda düşünecek olursak çocuk sahibi olmak istememek ölüm güdüsünün eseridir.. yani biz bu iki temel güdünün etkisiyle hareket ediyoruz der..
Ben kaçınma yapıyorum şu an, hayatta hoşnut olmadığım şeyler var. O yüzden tepki olarak çocuk sahibi olmak istemiyorum. Ama tabi zaman ne gösterir bilemem..
Akışına bırakmak lazım bence de..Çok zamanım yok ama napalım..bazı şeyler zorlama ile olmaz..
Varlığını tatmadığınız bir şeyin yokluğunu aramazsınız .Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.
Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.
Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..
Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.
Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?
Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.
Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?
Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.
Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?
Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.
Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.
Ben açtım öyle bi konu ,bi iki yıl oldu sanırım.Konum altına da yorumla destekleyenler de epey olmuştu sankiDoğru bir karar bence. Ki ben çocuk yapmamaktan değil de çocuk yaptığı için pişman olan daha çok kişi olduğunu düşünüyorum. Ama kimse bunu dile getiremez, linçlenir.
Ben de istemiyorum. Gerçi şu an 25 yaşındayım 5 sene sonra düşüncem ne olur bilemem ama ben son 3-4 senedir bu konuda aynı düşünüyorum..
Ne zaman ki maddi hiçbir kaygım olmaz çok zengin olurum o zaman beeellkiii... Ama öyle bir ihtimalde yok gibi birşey
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.
Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.
Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..
Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.
Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?
Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.
Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?
Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.
Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?
Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.
Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.
Evleniyorum vallaO kadar yoruldum ki hazırlık telaşında . Zar zor oturuyorum. Oturunca da şöyle bir kk ya bakıyorum bazen. Bakalım nasıl olacak . Gerçekten yarını çok merak ediyorum.
Neden pişmansınız?
1 çocuk gayet iyi değil mi..
Evet kadinlarklubu olduğunun farkındayım. 9 yıldır uyeyim..Şimdi hanımefendi burası kadınlarkulubu.Bu kadar kasmayın.Bilmiyorum sadece bana mı komik geldi.Lise komposizyonu gibi.
Kızınıza kedi alsanız?kıızmın gözündeki kardeş isteiği yüreğindeki üzüntüyü anlayabiliyorum ,
kalbime bıçak saplanır gibi oluyor , ama çok uğraştık olmadı tabi , rabbm olmayanlara versin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?