Son cümlenize katılmıyorum.. evlenip çocuk yapan veya hemen çocuk yapan bilinçsz diye birşey yok.. insan kendisini ne zaman hazır hissederse o zaman yapar çocuğunu.. Belki evlenenene kadar gezdi tozdu artık bir çocugu olmasını istedi ... Bilemezsiniz.. ben üniversitemi de okudumm.. Gezdim de.. Eşmle sevgililik hayatı da yaşamadım yıllar önce beni görüp.yıllar sonra tekrar bir şekilde karşısına çıktım biraz tanımayla evet bu benil evleneceğim adam dedim ve evlendim.. evlendikten sonra gezdik istediğimizi yaptk.. hamilelik oldu ki çocukları çok sevdiğim için maddi olarak da iyi olduğumuz bakıp gerekli eğitimi verebileceğimzi bildiğim için 26 yaşında anne oldum ki hamilelik sürem içerisinde de gezebileceğimiz heryeri eşmle gezdik.. Bebeğim şuan 4 buçuk aylık ve bu dünyada eşimden sonra verdiğim en doğru karar oldu.. Bunu bilinçsizlikle bağdaştırmanız kanaatimce çok yanlış.. Herkes o "bilinçsizlik" kisvesi altında kalmıyor..Bence çocuk sahibi olmadan araba alın.
Arabasız zor. Araba olmadan yeni doğan ile zorlanırsinız.
Bir de yaşınız genç. Çocuk sahibi olmayı ben olsam en az 29 30 gibi düşünürdüm.
O 9 yılda da tüm istediklerimi yapmaya çalışırdım.
Bu kaygıları az kadın yaşıyor. Biz bilinçli kesimiz.
Çoğunluk hop diye çocuk sahibi oluyor.
Evet olursunuz çünkü sadece şartlardan dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum diyorsunuz.
Bazı kadınlar var kendinden fazlasıyla emin olarak " hayır , ben dünyaya anne olmak için gelmedim, asla istemiyorum " diyorlar ve dediklerini de yapıyorlar.
Pişman olmazlar , çünkü kendi kararları o doğrultuda.
Sizde şüphe var. Anne olmak istemediğiniz için değil şartlar dolayısıyla kararsız kalmışsınız, bence pişmanlık yasarsiniz evet.
Çok şükür umut herzaman vardırsağolun iyi dilekleriniz için aslında bir gebeliğim oldu ama nasip olmadı inanıyorum ki sizde evlendikten sonra o duygu yüreğinizi kaplıyacaktır insanın sevdiği adamdan bir canı taşımak gibisi yoktur bu dünyada ben öyle hissetmiştim sizde ilerisi için önleminizi alın derim hayat ne getirir bilinmez.
Hele bir evlenin de onu sonra düşünürsünüz
İnşallah çok teşekkür ederim güzel dileklerin için inanın elde olmuyor şimdi biraz daha oluruna bıraktım allah hayırlısını nasip etsinGüzel haberleriniz olur inşallah..
Bunun formülü çok istememek.
Burada çok konu okudum. Kim çok bebek istemiyor hemen hamile kalıyor. Olsa da olur diyenlerin oluyor.
Benim kuzenimin de öyle oldu..aklinda yoktu olsa da olur olmasa da dedi..hemen 2.bebege hamile kaldı..
Bir şeyi hayatta çok istersen olmaz..
Umarım gönlünüze göre olur..Uzun süre sizin gibi düşündüm ve altı yıllık evliliğimde çocuk istemedim. Şimdi ikinci evliliğim ve biyolojik saat mi yoksa eşimle iyi anlaşıyor olmamız mı sebeb bilmiyorum çocuk sahibi olmak istiyorum. Ama iş sıkıntısı yaşıyoruz şuan maddi olarak ve corona durumunda nasıl olur bilmiyorum. Yine de maddi planlamamızı çocuk olursa ya uygun olarak yapmaya çalışıyoruz. Yani güzel bir evliliğiniz olduğunda ailenize minik bir üye daha katmak istiyorsunuz
sizinle aynı fikirdeyim ama 2 çocuğum var. beni 2020 yılı ,bu dünyaya çocuk getirilmez düşüncesine itti doğrusu. öncesinde olumlu düşünen biriydim.evlat sevgisi çok güzel bir duygu evet ama kötü bir dünyada kötülüklere maruz kalma ihtimalleri suçlu hissettiriyor.sanki dünyanın en güzel yıllarını tükettik sona kalan kötü demlerinin ceremesinide çocuklara bıraktık gibi .
2020de psikojisi pert biri olarak en iyisi ben susayım
ben bir tane dogurdum dogurganlık dönemimde 2, yapmadıgıma pişmanın ,
tanık sizindir hakime hanım
Bence sizin gibi aklı başında insanların en azından bir çocuğu olmalı ama kesinlikle istemiyorsanız da fikirlerinizde haklısınız.Erkek arkadaşınız bu şekilde konuşuyorsa bence evlendikten sonra bu konu bir daha açılacak gibi geliyor bana çünkü hevesi var.Sadece sağlık sorunuzu yaşarsanız bu istekten tümden vazgeçebilirmiş gibi anladım.
Edebiyat mi..Çocuk sahibi olma konusunda fazla edebiyat parcalamısınız bence ya istersin ya istemezsin gerisi biraz bahaneben istemiyorum ve yapmadim çok rahatım ve mutluyum
Etmez mi acaba?İleride de bu naiflikte davranmaya devam ederse çok şanslınız demektir:)
Benim çocuk yapma nedenim, annemin vefatiydi. Vefatından önce, torun sevmek istediğini söylemişti ama ben o ara biraz uzakta olduğum için, hastalığından habersizdim ve niye böyle bir istekte bulundugunu anlayamamistim. Çünkü o ana kadar hep gezin tozun birbirinize doyun derdi rahmetli.
Annemden sonra, kendime yoldaş, bir teselli istedim ve eşimle çocuk yapmaya karar verdik. İnanın, oğlum olmasa, annemin açısıyla kafayı yerdim ki buna şuan vakit kalmıyor. Oğlum bana derinlere dalacak, derin derin düşünecek vakti vermiyor, bu açıdan iyi ki yapmışım diyorum ve ayrıca oğlumu çok seviyorum. Onun için yaşıyorum diyebilirim.
İnanın, bir süre sonra çocuksuz evlilik insana cazip gelmiyor. Gez, toz, yaşa, bunlar bir yere kadar, bir yerden sonra farklı duygular devreye giriyor. Bir evde çocuk sesleri, hengamesi, gülüşleri olmazsa o ev o kadar sessiz ve ıssız oluyor ki. Tabii bu benim düşüncem.
Çok güzel bir yorumdu teşekkür ederim..
Bunu favorilerime kaydettim. Arada canım sıkılırsa okurum. Hiç böyle düşünmemiştim.
Burada her yorumu dikkatle okuyorum. Şu ana kadar anneyim ama mutlu degilim diyen çıkmadı. Ama bence böyle düşünen vardır. Veya olmasa da olurdu diyen vardır.
Gerçekten böyle.. tespit o kadar doğru ki..
Toplumu çok iyi gözlemlemişsiniz. Sosyolog musunuz?
43 yaşındayım ; çocuk sahibi olmadığım için asla pişman olmadım, bence hayatımda verdiğim en isabetli karardır
Freud'a gelince çok severim kendisini, lakin insanlar bu yüzyılda hayatlarından memnun oldukları için çocuk yapmıyorlar aksine memnun olmadıkları ve tutunabilecekleri bir dal olması için çocuk sahibi oluyorlar, diğer yandan toplum dayatıyor, çocuksuz evlilik olmaz vs... Çok memnunum hayatımdan bunun için çocuk yaptım diyebilecek insan sayısı çok çok az, benim içinde istisnalar kaideyi bozmaz. Çocuk dünyaya geldikten sonra elbette ki seviliyor, sevmeden emek verilebilecek bir şey değil, insanın tüm ömrünü kapsıyor ama yapmadığım şeyin sevgisini bilemem o yüzden eksiklik hissetmiyorum, bir ara evlat edinmeyi düşünmüştüm ama nasip olmadı, şimdi iyi ki olmamış diyorum
Genel olarak sizi tanıyorum
Buradaki paylaşım ve fikirlerinize göre evlendikten birkaç sene sonra siz çocuk istersiniz gibime geliyor.
İstemezseniz de zaten sorun yok zira erkek arkadaşınız size saygı duymuş. Kararı da size bırakmış.
Bence sizde akışına bırakın zamana ve şartlara göre karar alırsınız.
Size katılıyorum. Bir de şunu eklemek istiyorum. Henüz dünyada bile olmayan ve hiç bir iyi kötü gelişmeden, dünyanın düştüğü durumlardan sorumlu olmayan bir insan neden dünyaya gelip de dünyayı iyi bir yer yapmak için uğraşmak zorunda olsun ki? Belki de akşama kadar yatmak isteyecek, çalışmak istemeyecek. Hatta okumak bile istemeyecek. Bunlar onun sonuna kadar hakkıdır. Suclayamayiz. Ve sen dünyayı değiştirmek için geldin diyemeyizYumurtalarınızı dondurun, ileride isterseniz onları kullanırsınız.
Dert değil yani bu durum.
Çocuğu oldu diye boyu uzayan değil, kısalanlardanım.
Ama bu şikayet ettiğimiz dünyayı da değiştirecek yine düzgün yetiştirilen çocuklar olacak.
Böyle bir ikilem.
Sırf bu dünyaya çocuk gelmez deyip vazgeçmek kadar, burayı bizim çocuklarımız kurtaracak deyip doğurmak da saçma.
Küçük çaplı yani öncelikle kendinizi ve yaşantınızı düşünmeniz gerekir sadece, gerisi faso fiso.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?