- 22 Temmuz 2020
- 161
- 497
- 18
- 32
Motivasyon çok önemli bu konuda zaten. Önce seks için motive olmalı insan. Çocuk geliyor arkasından. Kırmızı gecelik giy.
Ahah uyurken bebelerimi izlemediğim için onu bilmiyorumUyurkenki gülmelerini tercih eden annelerdenim
Sadece o zaman sevimli geliyorlar...
Kadın sorumluluğunu almadım demiş mi, dememiş.Herkes anne olmak zorunda degil. Ama eger olma kararini verdiysen sorumluluk almak zorunda.
Bi an o cocugun yerine koydum kendimi. O cocuk secmedi dunyaya gelmeyi. O cocukta her yaramazligi bazen goz yumulmak ister . Cocuk sonucta. Anne madem bu kadar netti degismicenden . Oyleyse cocukta yapmamaliydiii !!!
Ah ne kadan da güzel, milyon kere uyanmıyorlar demekAhah uyurken bebelerimi izlemediğim için onu bilmiyorum
Ahah uyurken bebelerimi izlemediğim için onu bilmiyorum
Çok okuduğum ve bildiğim için 15 yıl çocuk yapmadım. Ama hani basireti bağlanmak diye bir tabir var ya aynen öyle oldu. Sürekli sen isteyince olacak mı sanıyorsun, millet yıllarca uğraşıyor, öyle hemen olsaydı bizim futbol takımımız olurdu, zaten bu kadar uzun süre korununca yumurtalıklar tembelleşir... Çok sevdiğim bir arkadaşım çok pişman olacaksın dedi. Zaten yaş 39 olmuş.Eşimle dedik ki bir defa deneyelim, hayırlıysa olur, olmazsa da bizce sıkıntı yok.Elimizden geldiğince iyi bakıyoruz, kılına zarar gelmesin ama biz yokuz artık. O gaz veren insanlara telefon açıp çok hesap sordum. Onlara nedense hiç bu kadar zor gelmemiş. Üstelik hepsinin 2-3 tane var.
Herkes anne olmak zorunda degil. Ama eger olma kararini verdiysen sorumluluk almak zorunda.
Bi an o cocugun yerine koydum kendimi. O cocuk secmedi dunyaya gelmeyi. O cocukta her yaramazligi bazen goz yumulmak ister . Cocuk sonucta. Anne madem bu kadar netti degismicenden . Oyleyse cocukta yapmamaliydiii !!!
Merhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.
Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.
Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..
Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.
Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?
Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.
Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?
Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.
Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?
Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.
Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.
Ben gibi olsun demedim. Lafi carpitmayin.Kadın sorunluluğunu almadım demiş mi, dememiş.
Eee?
Şunu anlayamıyorum, herkes siz gibi ya da ben gibi olmak zorunda değil.
Ben siyah severim siz sarı, bunun ölçütü yok.
Çocuğa kötü muamele bambaşka bir durum, bu hayatın zor gelmesi ya da eskiye özlem bambaşka.
Ay kimse kusura bakmasın bez kokusundan burnumun direği kuruluyor, hiç oğluşumun bokcuğu diye sempati duyamadım, sonuçta bok.
Asıl mesele bence ‘kendinin’ olanı hoş görme ayrımcılığı.
Kendi çocuğunuzun tatlı gelip başkasınınkini aynı biçimde değerlendiremiyorsanız, subjektif bir birey olmuşsunuzdur.
Yahu kadın ne yazmış, önüne 3 öğün arpayla su koyuyoruz ne hali varsa görsün mü diyor? Çocuk sahibi olduğu için pişman olmuş, olur olur size ne? Bu onu kötü anne mi yapar? Belki sizden bile iyi annedir belli olmaz o işler..
Çok şükür eşim yardımcı. Tek olumsuz tarafı emzirmedim.Tuhaf geldi. Emzirmek aşırı mutsuzluk yarattı. Şu anda ilk aylara göre daha iyiyiz. Anne duygusallığı yok. Nasıl anlatayım, kedi aşığıyım, deli olurum. Yavru kedi varmış gibi evde. Özenli bakılması gereken, bütün ihtiyaçları acilen karşılanması gereken bir can. Kılına zarar gelmemeli. Benşm sorumluluğumdaYanlış anlaşılmasın merakımdan soruyorum. Bu ruh haliniz bebekle olan iletişime etkisi oluyor mu?
5 aylık bebekle tabii ki hayalet gibi gezersiniz. İnsan bu berbat durumun içindeyken sonu yok sanıyor. Büyüyecek ve bütün o yorgunluklar , size bağımlılığı falan bitecek. Sadece sabır...Tam benlik bir konu olmuş. 15 yıllık evliyim. Taaa üniversiteden beri çocuk istemediğime eminim. Etraftaki çocukları da çok sevmem. 39 yaşındayım. Geçen yıl iş arkadaşlarım bu konuda çok baskı uyguladılar. Pişman olursun, deli misin, dünyanın en güzel şeyi, neden daha önce yapmadı im diyeceksin. Artık ben de meraktan mı yoksa ısrarlardan mı tamam deneyelim dedim. Tek bir ilişki ile hamile kaldım. Pozitif test sonucunu gördüğüm an pişman oldum. 9 ayım pişmanlıkla geçti. İnsanlar heyecanla bebek hazırlığı yaparken ben hergün ağladım. Mart ayında doğum yaptım. Doğum anım hiç öyle duygusal değildi. Şu anda 5 aylık bir bebeğim var. Çok tatlı, çok sevimli ama zamanı geri alsak hiç bu işe girmem. Kendinizi tanıyorsanız ve gerçekten istemiyorsanız yapmayın. Yoksa benim gibi bir insan olursunuz. Hayattan soğumuş, amacı kalmayan, hiç bir şeyden zevk almayan, sadece gün geçirmek için yaşayan.Bu arada iki üç dört çocuk sahibi olan insanlar gözümde sabır taşı oldu. Hala şaşırıyorum onlara
Saçma sapan konuşma lütfen. Her hücrenle ana olmalısın. Tuvalete gidince bile özlemelisin. Sen yarım anasın!
Canım benim , şu ortam şartlar altında çocuk sahibi olmak istememekte haklısın. İnsan kendi geleceğini göremiyor ki çocuğununkini görsün. Bu endişeni anlayabiliyorum. Ama atalarımızın da bir lafı vardır ; ağılda oğlak doğarsa ırmakta otu bitermiş. Yani rızıkta şüpheye düşmemek lazım . Elbet rızkı olur amma az amma çok. Tabi sen herşeyi dört dörtlük olsun istiyorum olmazsa doğrmak istemem diye düşünüyorsun. Fakat işe sadece maddi boyutu ile bakıhorsun. Maddi boyutu istediğin gibi dört dörtlük olabilir ama Allah korusun çocuğun hastalığı olur, özürü olur bir şeyi olur. Maddiyatı planlayabilirsin ve belki bunu durdurabilirsin . Ama bu dediklerimi durdurma şansın yok. O zaman çocuğu özürlü doğurup ona bunu yaşatma hakkın var mı diye de düşünebiliriz. Aynı bakış açısı ile bakarsak. Eğer herkes bu konuya mükemmeliyetçi yaklaşsa idi insan nesli tükenirdi.
He Az çok bakabileceğin çocuk sayısını bilirsin ona göre doğurursun bir de bence evlilik oturduktan sonra doğurmak önemli. Bunlar sağlandıktan sonra çok karamsarlığa düşmeye gerek yok.İnşallah güzel bir bebiş sahibi olursun çünkü ben senin çok güzel bir anne olacağını düşünüyorum. Toplumun iyi annelerin elinde yetişmiş bireylere ihtiyacı var ❤
Desteklik bir durum değil ki bu. Kişisel farklılıklar aslında. Ben biraz daha az duygusalım demek ki. Daha soğukkanlı.Anam demeyin oylr ya cok uzuldum. Psikolojik destekmi alsaniz. Aneniz sizi istemiyo olsw uzulmezmiydiniz
Çok şükür eşim yardımcı. Tek olumsuz tarafı emzirmedim.Tuhaf geldi. Emzirmek aşırı mutsuzluk yarattı. Şu anda ilk aylara göre daha iyiyiz. Anne duygusallığı yok. Nasıl anlatayım, kedi aşığıyım, deli olurum. Yavru kedi varmış gibi evde. Özenli bakılması gereken, bütün ihtiyaçları acilen karşılanması gereken bir can. Kılına zarar gelmemeli. Benşm sorumluluğumda
Aslında kendimi biliyordum ama inanın basiret bağlanması oldu. Vardır inşallah bir hayır diyorum.Hayatta birden bire duygularinizi kaybetmemissinizdir herhalde. Huyunuzu suyunuzu az cok tahmin etmediniz mi?
Tuvalete gidince özleyemiyorum ki, ya tuvalete gireceğimi tahmin edip benden önce giriyor ya kapıyı yumrukluyor nasıl özleyebilirim ayol?
Ben çeyrek ana ancak ederim..
İşte bazı kadınlar sadece üremek için yaşamadığından ve inanılmaz abartılar sonucu ‘hata bendedir belki’ diye aklı sürümcemede kaldığında, bunca insanın vardır bildiği deyip koyuluyor işe.Ben gibi olsun demedim. Lafi carpitmayin.
Ama arkadas keske olmasaydi diyor. Bu durum benim icin dramatik. Sizin icin olmayabilir ! Sizin icin ak bana kara!!
cocugunu yapmis olmasinin pismanligini yaşiyor. evet benim icin dramatik !! Iyi geceler
Bak şimdi tuvaletin duvarına bir tablo hazırlıyorsun. Mutlu ve üzgün suratlar olan. Sonra yavrunla beraberabsjwndndne.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?