Tovbe ya rabbiTam benlik bir konu olmuş. 15 yıllık evliyim. Taaa üniversiteden beri çocuk istemediğime eminim. Etraftaki çocukları da çok sevmem. 39 yaşındayım. Geçen yıl iş arkadaşlarım bu konuda çok baskı uyguladılar. Pişman olursun, deli misin, dünyanın en güzel şeyi, neden daha önce yapmadı im diyeceksin. Artık ben de meraktan mı yoksa ısrarlardan mı tamam deneyelim dedim. Tek bir ilişki ile hamile kaldım. Pozitif test sonucunu gördüğüm an pişman oldum. 9 ayım pişmanlıkla geçti. İnsanlar heyecanla bebek hazırlığı yaparken ben hergün ağladım. Mart ayında doğum yaptım. Doğum anım hiç öyle duygusal değildi. Şu anda 5 aylık bir bebeğim var. Çok tatlı, çok sevimli ama zamanı geri alsak hiç bu işe girmem. Kendinizi tanıyorsanız ve gerçekten istemiyorsanız yapmayın. Yoksa benim gibi bir insan olursunuz. Hayattan soğumuş, amacı kalmayan, hiç bir şeyden zevk almayan, sadece gün geçirmek için yaşayan.Bu arada iki üç dört çocuk sahibi olan insanlar gözümde sabır taşı oldu. Hala şaşırıyorum onlara
Şöyle ki; o bence 1 tane istiyor.
Bayramda görüştüğümüzde de ileride evde salonda oyun oynayan bir kız çocuğu olsa fena mi olur dedi..
Bende peki hiç olmazsa dedim?
O zaman yapacak bir şey yok..kediyle devam dedi.. (dişi kedisi var)
Neden ki? Belki de çocuk sahibi olan insanlar bize doğruları anlatsalardı, olayın hep iyi yanlarından bahsetmeselerdi böyle olmayacaktı. 15 senedir etmediğimiz kavgaları 5 aydır ediyoruz eşimle. Ne diyorum gerçekten sevimli, ama çok zor. Herşeyi çok zor. Annelik babalık herkese göre değilmiş. Yapanlara takdirle bakıyorum. Biz 5 ayda insanlıktan çıktık. Ev evlikten çıktı. Dünyaya gelince en güzel şekilde bakmak gerekiyor. Artık ben ve eşim yok, sadece o var. Herşeye ona göre. Bana gaz veren arkadaşlarım hiç olumsuz taraflarını anlatmadılar. Keşke burunlarını sokmayıp, kararımızz saygı gösterselerdiTovbe ya rabbibence oyle demeyin ltfn. Iyikide yapmisim deyin
Istemezmisin sana benzeyen bir yavrun olsun. Sana yumuk yumuk baksin
Annelik muhtesem birsey ya. Insaallah Dusunceniz degisecektir. Yavrunuzun boyle dusundugunuzu bilmesini istemezdiniz dimiNeden ki? Belki de çocuk sahibi olan insanlar bize doğruları anlatsalardı, olayın hep iyi yanlarından bahsetmeselerdi böyle olmayacaktı. 15 senedir etmediğimiz kavgaları 5 aydır ediyoruz eşimle. Ne diyorum gerçekten sevimli, ama çok zor. Herşeyi çok zor. Annelik babalık herkese göre değilmiş. Yapanlara takdirle bakıyorum. Biz 5 ayda insanlıktan çıktık. Ev evlikten çıktı. Dünyaya gelince en güzel şekilde bakmak gerekiyor. Artık ben ve eşim yok, sadece o var. Herşeye ona göre. Bana gaz veren arkadaşlarım hiç olumsuz taraflarını anlatmadılar. Keşke burunlarını sokmayıp, kararımızz saygı gösterselerdi
siz çocuk istemiyorsunuz amenna da bakalım siz çocuk düşündüğünüz zaman da Allah hemen veriyor mu ? Ah ne çok detay atlıyorsunuzMerhaba Sevgili Üyeler;
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Size bir sorum var.
Ben 33 yaşında, evliliğe giden bir ilişkisi olan biriyim(inşallah). Erkek arkadaşımla evlenmeyi istiyorum. Ama çocuk sahibi olmak istemiyorum.
Evet, çocuk sahibi olmak istemiyorum.
En azından şu an istemiyorum.
Bunu birkaç kere onunla da konuştuk. Senin kararın. Benim için çok sorun değil ama sen ileride pişman olabilirsin dedi. Erkek arkadaşım çocuk olmasa da sorun değil diyor ama ben ileride belki çocuk isteyebileceğini düşünüyorum.
Ama gelin görün ben çok kararsızım. En azından içinde bulunduğum şartlarda.Kendime göre çok nedenim var.
Bir kere çok enflasyonist bir ülkede yaşıyoruz.. bir hafta aldığımız bir temel tüketim malı diğer hafta asla aynı fiyat değil, fiyat inanılmaz artmış oluyor. Maaşlar bu fiyat artışlarına yetişemiyor. Araba almak bile artık lüks olmuş. Ev fiyatları zaten inanılmaz pahalı. Her şey çok pahalı. Eğitim pahalı. Sağlık pahalı. Bezi, maması, doktoru, kursu, hobisi, giyimi, oyuncağı, kitabı vs her şey pahalı. Yaşamak çok pahalı. Daha da kötüsü burası manevi olarak kaotik bir coğrafya.. Sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlar hiç bitmiyor. Araf gibi bir yer.. iki arada bir derede..
Ayrıca dünyada su sorunları, savaşlar, kadınlara saldırılar, işsizlik, ekonomik krizler tonla sorun var. Dünya giderek kalabalık oluyor. Bu gidişle kaynaklar bir noktada yakın zamanda tükenecek. Çocuğum benden bunun için hesap sorabilir. Klişe bir soru ile "Neden beni dünyaya getirdin?" deme ihtimali çok yüksek.
Özetle hem maddi hem manevi parametrelerden dolayı çocuk sahibi olmak istemiyorum. Arada olsa nasıl olur diye düşünüyorum.(Acaba yaşımdan dolayı etkilenme mi yaşıyorum?) Bazen acaba sadece bir tane olsa mı diyorum?
Sanırım bu kaotik ortamda çocuk istemiyorum. Burası bana 33 yaşında ağır geliyor kim bilir çocuğuma ileride nasıl gelir..Ayrıca bu kadar kaotik bir ortamda çocuk büyütmek bana çok bencilce geliyor. Bunu çocuğuma yapmaya hakkım yokmuş gibi..bunu çocuğuma yapmamalıymışım gibi..Kısacası araftayım.
Sizce ileride çocuk sahibi olmasam pişman olur muyum? Olursam neden?
Doğurgan yaşlarda çocuk sahibi olmayıp sonra bundan pişman olmayan üyeler var mı? Neden pişman olmadınız?
Ilave Soru: Evlenip çocuk sahibi olanlara da bir sorum var.
Freud der ki: Üreme; insanlar için hayattan memnun olmanın kanıtıdır. Insanlar hayatlarından memnunsalar üreyerek kendi genlerini sonraki nesillerde devam ettirmek isterler.
Bu önermeye göre Freud'un dediği gibi hayattan istediğiniz ölçüde memnun musunuz ondan mı çocuk sahibi oldunuz?
Çocuk sahibi olma motivasyonunuz neydi?
Belirtmek isterim ki yargılamak için değil arafta kaldığım için soruyorum.
Cevap verirseniz çok sevinirim.
Herkese iyi forumlar..
Sevgiler.
Ben hep anlattım, keşke mesajlarımdan birine denk gelseydinizNeden ki? Belki de çocuk sahibi olan insanlar bize doğruları anlatsalardı, olayın hep iyi yanlarından bahsetmeselerdi böyle olmayacaktı. 15 senedir etmediğimiz kavgaları 5 aydır ediyoruz eşimle. Ne diyorum gerçekten sevimli, ama çok zor. Herşeyi çok zor. Annelik babalık herkese göre değilmiş. Yapanlara takdirle bakıyorum. Biz 5 ayda insanlıktan çıktık. Ev evlikten çıktı. Dünyaya gelince en güzel şekilde bakmak gerekiyor. Artık ben ve eşim yok, sadece o var. Herşeye ona göre. Bana gaz veren arkadaşlarım hiç olumsuz taraflarını anlatmadılar. Keşke burunlarını sokmayıp, kararımızz saygı gösterselerdi
Anne merhameti şart. Benim yavrum Bir okadarda ezyetlide ama herseyi tatli geliyor insana. Rabbim sabrini veriyor sevgisinide. Insanin kendi evladi baska. Demeki herkes icin gecerli degil bilmiyorumSana oyuncak fırlatsın, avm ortasında yere oturup çırpınsın, ağzındaki yemeği yere çıkarsın, halıları tekmeleyip bozsun, koltuk tepelerinde zıplasın, kaka eğitiminde evin ortasına sıçsın. Ay çok tatlı yumuk yumuk böyle.
Neden ki? Belki de çocuk sahibi olan insanlar bize doğruları anlatsalardı, olayın hep iyi yanlarından bahsetmeselerdi böyle olmayacaktı. 15 senedir etmediğimiz kavgaları 5 aydır ediyoruz eşimle. Ne diyorum gerçekten sevimli, ama çok zor. Herşeyi çok zor. Annelik babalık herkese göre değilmiş. Yapanlara takdirle bakıyorum. Biz 5 ayda insanlıktan çıktık. Ev evlikten çıktı. Dünyaya gelince en güzel şekilde bakmak gerekiyor. Artık ben ve eşim yok, sadece o var. Herşeye ona göre. Bana gaz veren arkadaşlarım hiç olumsuz taraflarını anlatmadılar. Keşke burunlarını sokmayıp, kararımızz saygı gösterselerdi
Anne merhameti şart. Benim yavrum engelli okadar cok seviyorumki canimdan cok. Bir okadarda ezyetlide ama herseyi tatli geliyor insana. Rabbim sabrini veriyor sevgisinide. Insanin kendi evladi baska. Demeki herkes icin gecerli degil bilmiyorum
Tam benlik bir konu olmuş. 15 yıllık evliyim. Taaa üniversiteden beri çocuk istemediğime eminim. Etraftaki çocukları da çok sevmem. 39 yaşındayım. Geçen yıl iş arkadaşlarım bu konuda çok baskı uyguladılar. Pişman olursun, deli misin, dünyanın en güzel şeyi, neden daha önce yapmadı im diyeceksin. Artık ben de meraktan mı yoksa ısrarlardan mı tamam deneyelim dedim. Tek bir ilişki ile hamile kaldım. Pozitif test sonucunu gördüğüm an pişman oldum. 9 ayım pişmanlıkla geçti. İnsanlar heyecanla bebek hazırlığı yaparken ben hergün ağladım. Mart ayında doğum yaptım. Doğum anım hiç öyle duygusal değildi. Şu anda 5 aylık bir bebeğim var. Çok tatlı, çok sevimli ama zamanı geri alsak hiç bu işe girmem. Kendinizi tanıyorsanız ve gerçekten istemiyorsanız yapmayın. Yoksa benim gibi bir insan olursunuz. Hayattan soğumuş, amacı kalmayan, hiç bir şeyden zevk almayan, sadece gün geçirmek için yaşayan.Bu arada iki üç dört çocuk sahibi olan insanlar gözümde sabır taşı oldu. Hala şaşırıyorum onlara
Ben s..tigi poku kurban olurum diye degistiriom vallahi. Demeki evet sasirdim. Yavrum o benim ya. Bilmiyorum degisik ciddenYuoo iki sene süren tuvalet eğitimi hiç de tatlı gelmedi bana. Bir kaka ne kadar tatlı gelebilir mesela. Demek ki herkes için geçerli değilmiş evet :)
Ay olur mu bi gülüşü yeter.Sana oyuncak fırlatsın, avm ortasında yere oturup çırpınsın, ağzındaki yemeği yere çıkarsın, halıları tekmeleyip bozsun, koltuk tepelerinde zıplasın, kaka eğitiminde evin ortasına sıçsın. Ay çok tatlı yumuk yumuk böyle.
BiksinAnnelik muhtesem birsey ya. Insaallah Dusunceniz degisecektir. Yavrunuzun boyle dusundugunuzu bilmesini istemezdiniz dimi
Ben o kadar duygusal olamıyorum. Annelik bana bebekle birlikte yüklenmedi. Demek ki herkes anne olamıyor. Emzirince anlarsın dediler, emziremedim. Nasıl anlatayım size emzirme işi beni iyice mutsuz yaptı. Bana bağımlı bir can olmasına alışamadım.Annelik muhtesem birsey ya. Insaallah Dusunceniz degisecektir. Yavrunuzun boyle dusundugunuzu bilmesini istemezdiniz dimi
Belki anne babana sorulsa milyonlarca sperm içinden sizi secmezlerdi? Ama üreme işi şans işte o da size gülmüş. Belki onlara danissalardi hangimiz gidelim yumurtaya diye dünyaya gelmemis olurdunuz. Kısmet.Bir evlat olarak bu dünyaya geldiğime çok üzülüyorum. İsteğim dışında yaşamaya zorlandım ve bu berbat şartlarda yaşamak için sürekli kendimi yıpratıyorum.
Keşke bana sorulsaydı kesinlikle doğmak istemezdim.
İnsanların gerek çevre etkisi gerek kendine muhtaç bir canlıya bakmak kişiye kendini güçlü hissettirdiği için, küçük şeylerin otomatik olarak sevme, mıncırma duygularını tetiklediğini için ürediğini düşünüyorum.
İyi evlat olur okursa gurur kaynağı oluyor aynı zamanda, belirlenmiş standartlarda tabii.
Bugünün psikolojik doyurucusu yarının güvencesi olarak ürüyoruz.
Çoğu çocuk gerekli maddi manevi imkana sahip bile değil. Ama var. Çocuğun var mı? Var. Vatana millete anasına babasına hayırlı olsun inşallah.
Bu toplum bizi birey olarak görmüyor, kendimiz için yaşayamıyoruz.
Ben s..tigi poku kurban olurum diye degistiriom vallahi. Demeki evet sasirdim. Yavrum o benim ya. Bilmiyorum degisik cidden
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?